Ο Νεντ Κόπολα είναι μεταπτυχιακός φοιτητής στο τμήμα κοινωνιολογίας του πανεπιστημίου του στο Μέιν, μια ανάσα από το να υπερασπιστεί τη διατριβή του και να αποφοιτήσει επιτέλους, ώστε να μπορέσει να επιστρέψει στη Βοστώνη και στην πεντάχρονη κόρη του. Ο Τσαρλς Χένρι Άμποτ είναι ένας πρώην καθηγητής του, ένας καθηγητής που ο Νεντ αντιπαθούσε αφάνταστα και στο μάθημα του οποίου παραλίγο να αποτύχει. Ο Άμποτ είναι ψυχρός, ένας στατιστικολόγος που κρατάει αποστάσεις από τους συναδέλφους και τους φοιτητές του. Αναγκάζονται να βρεθούν μαζί όταν ένα πρόγραμμα που θέσπισε ο επικεφαλής του τμήματός τους για μεγαλύτερη ισορροπία μεταξύ ζωής και εργασίας παρεμβαίνει στην ικανότητά τους να κάνουν τη δουλειά τους, και ο ίδιος επικεφαλής του τμήματος αναθεωρεί τη διατριβή του Νεντ και του ζητά να συνεργαστεί με τον Χένρι για να προσθέσει στατιστικές και αριθμούς στην κατά τα άλλα ποιοτική προσέγγισή του. Του λέει: "Ο Χένρι θα σε βοηθήσει!" Εν τω μεταξύ, ο Χένρι δεν θέλει να τον βοηθήσει. Δεν θα μπορούσε να είναι πιο ξεκάθαρος γι' αυτό.
Η μητέρα ενός γκέι παιδιού το παραδίδει σε στρατόπεδο εκπαίδευσης. Με ιδιαίτερη έμφαση στο boot. Απαγωγή, παράξενα πράγματα συμβαίνουν, συγκινήσεις από την έξοδο σε μια υπερ-θρησκευτική κοινότητα. Ο συναισθηματικός έλεγχος του Κόνορ είναι ανύπαρκτος: Το 100% του εξωτερικού τόπου ελέγχου δεν είναι ωραίο θέαμα. Ναι, το ξέρω, πάντα φταίει η μαμά. Και είναι: δεν είναι καλή ιδέα να γίνει ζηλωτής στον κώλο του γιου της. Από την άλλη, ποιος είναι ιδανικός;
"Εγώ... λοιπόν... θέλω να σε ξαναδώ". "Θέλεις να με ξαναγαμήσεις, εννοείς", είπε η Ντελίλα, αλλά χαμογελούσε. Αυτό το ήξερε. Αυτό το καταλάβαινε. Είχε εραστές που τους έβλεπε για πολλές μέρες, ακόμα και εβδομάδες, προτού ένας από αυτούς το διακόψει για κάποιο συμπαθητικό και πρακτικό λόγο. Το ροζ χρώμα ξεχύθηκε στα μάγουλα της Κλερ. "Εντάξει, ωραία. Ναι. Έτσι δεν είναι;" "Θέλεις να με γαμήσεις;" "Ντιλάιλα". Γέλασε, και μετά μετακίνησε τα μπλεγμένα χέρια τους γύρω από τη μέση της Κλερ, τραβώντας την άλλη γυναίκα πιο κοντά. Όταν τα στόματά τους ακούμπησαν, εκείνη ψιθύρισε: "Ναι. Θέλω να σε γαμήσω ξανά".
Η δωδεκάχρονη Marie Antoine λατρεύεται και αγαπιέται από όλους γύρω της. Η μητέρα της πέθανε όταν ήταν πολύ μικρή, οπότε ο στοργικός πατέρας της έχει βάλει σκοπό να της δώσει ό,τι επιθυμεί. Ξέρει ότι μια μέρα θα είναι επικεφαλής του εργοστασίου ζάχαρης που είναι το πρόσωπό της και το οποίο λειτουργεί ο πατέρας της. Η δωδεκάχρονη Σάντι Άρνετ και η οικογένειά της είναι καινούργιοι στην πλούσια γειτονιά του Χρυσού Μιλίου. Η οικογένειά της έχει λίγα πλούτη, αλλά πιστεύει ότι το νέο τους σπίτι θα τους προωθήσει πολιτικά και κοινωνικά. Από νεαρή ηλικία, η Σέιντι παρατηρούσε ότι η οικογένειά της έδινε όλη την προσοχή και τις ελπίδες της για την άνοδο της κοινωνικής τους θέσης στον αδελφό της Φίλιπ. Ίσως εξαιτίας της παραμέλησής τους, η Σέιντι δείχνει ενδιαφέρον για όλα τα σκοτεινά πράγματα. Η πρώτη της ανάμνηση είναι ότι πέφτει από έναν γκρεμό. Βρίσκει χαρά στο να πνίγει γατάκια. Περνάει το χρόνο της γράφοντας υλικό που οι άλλοι θα θεωρούσαν σοκαριστικό. Όταν τα δύο κορίτσια συναντιούνται, όλα τα άλλα γύρω τους εξαφανίζονται. Αγαπούν βαθιά η μία την άλλη, αλλά νιώθουν επίσης έντονη ζήλια η μία για την άλλη. Η ζήλια τους κορυφώνεται με αποτέλεσμα το ζευγάρι να ανταγωνίζεται συχνά το ένα το άλλο. Ένας τέτοιος ανταγωνισμός καταλήγει θανατηφόρος, γεγονός που αναπόφευκτα αναγκάζει τα κορίτσια να χωρίσουν.
Ο Τζέιμς, ένας γιατρός που πάσχει από μετατραυματικό στρες μετά από χειρουργικές επεμβάσεις σε αμέτρητους στρατιώτες κατά τη διάρκεια του πολέμου, κάθεται στο τοπικό εφημέριό του και συλλογίζεται ένα βιτρό που δείχνει τρεις λαγούς να κυνηγούν ασταμάτητα ο ένας τον άλλον. Όταν ήταν παιδί, ο θείος του του είχε πει ότι οι λαγοί αντιπροσωπεύουν την Αγία Τριάδα, ένα παράδειγμα για το πώς το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι όλα κυκλικά, μέρος ενός μεγαλύτερου συνόλου. Και αυτή η ιδέα είχε προσφέρει στον Τζέιμς, που είχε χάσει τους γονείς του, μια κάποια παρηγοριά. Ο Τζέιμς, όπως όλοι μας, δεν μπορεί να ξεφύγει από το παρελθόν του, όσο κι αν το θέλει.