Gençliğin karanlığından kaçış

The waves crashed against the cliffs of Nova Scotia with an almost musical rhythm, but Aria Morgan knew better. After three years of studying marine biology at the remote Blackrock Research Station, she had learned to distinguish between natural ocean sounds and something more... peculiar. Tonight, there was definitely something different in the water's song.

Standing on the observation deck of the research facility, her long dark hair whipping in the salty breeze, Aria focused her night vision binoculars on the churning waters below. The full moon cast an ethereal glow across the surface, making it easier to spot any unusual movement. That's when she saw it - a flash of iridescent scales, much too large to be any known fish species.

"You're out here late again," a deep voice spoke behind her. Dr. Nathaniel Cross, the facility's new head of cryptozoology, stood in the doorway. His presence had been causing quite a stir among the female staff since his arrival last month, with his storm-gray eyes and the mysterious scar that ran from his left temple to his jaw. But Aria had noticed something else about him - the way he always seemed to appear whenever the strange occurrences happened.

"There's something out there, Dr. Cross," Aria said, not taking her eyes off the water. "Something big."

"Please, call me Nate," he said, moving to stand beside her. His proximity sent an involuntary shiver down her spine that had nothing to do with the cold. "And I know. That's why I'm here."

Before Aria could question what he meant, a haunting melody drifted up from the waters below. It wasn't quite singing - more like an otherworldly humming that seemed to resonate in her very bones. To her surprise, she found herself taking an unconscious step toward the railing, drawn by the sound.

Nate's hand shot out, gripping her arm. "Don't listen too closely," he warned, his voice tight with concern. "They're hunting tonight."

"They?" Aria tried to shake off the melody's lingering effect. "Who are 'they'?"

Just then, a figure emerged from the waves - a woman with silvery skin and long, phosphorescent hair. Her eyes glowed with an unnatural blue light, and when she opened her mouth to continue her song, Aria saw rows of sharp, pearl-like teeth. The creature's beauty was both terrifying and mesmerizing.

"Sirens," Nate whispered, his grip on Aria's arm tightening. "Real ones. Not the sanitized versions from your fairy tales."

The siren's gaze locked onto them, and her song changed, becoming more focused, more enticing. Aria felt Nate tense beside her, and when she looked at him, she was shocked to see his eyes had taken on a silvery sheen, reflecting the moonlight like a cat's.

"We need to get inside," he said through gritted teeth, though he seemed to be fighting the urge to move closer to the railing himself. "Now."

But as they turned to leave, Aria caught sight of something in the water that made her blood run cold. Dozens of glowing eyes had appeared beneath the waves, and more figures were rising to the surface. Their songs began to intertwine, creating a symphony of supernatural beauty and terror.

"Dr. Cross... Nate," Aria's voice trembled slightly. "What's really going on at this facility?"

He finally turned to look at her fully, and in the moonlight, she could see that his scar was glowing with a faint blue light. "It's not just a research station, Aria. It's a containment facility. We monitor and protect humanity from ancient creatures that most people think are myths. And right now," he glanced back at the water where more sirens were emerging, "something has disturbed them. Something that hasn't happened in over a hundred years."

"What?" Aria asked, though part of her feared the answer.

"They're looking for their lost queen," Nate's voice was grim. "And for some reason, they think she's here."

A particularly powerful wave crashed against the cliffs, sending spray high enough to reach the observation deck. As the droplets hit Aria's skin, she felt a strange tingling sensation, and for just a moment, her reflection in the window showed her eyes glowing with the same ethereal blue light as the creatures below.

Nate saw it too. His expression shifted from concern to something more complex - fear, fascination, and what looked almost like recognition. "We need to talk," he said quietly. "About your mother. About why you were really assigned to this facility. And about why you've always felt so drawn to the sea."

The siren's song grew louder, more insistent, and Aria felt something stir within her - ancient memories that couldn't possibly be her own, yet somehow were. As she followed Nate inside, one thought kept repeating in her mind: her life as she knew it was about to change forever, and there would be no going back to the simple world of marine biology and research papers.

Behind them, the sirens continued their haunting chorus, their songs now carrying a note of triumph. They had found what they were looking for.

The facility's underground laboratory was a maze of steel and glass, illuminated by harsh fluorescent lights that made everything look clinical and cold. Aria followed Nate through a series of security checkpoints, each requiring increasingly complex biometric scans. Her mind was still reeling from the events on the observation deck, the sirens' song echoing in her memory.

        "How long have you known?" she finally asked as they entered what appeared to be his private office. Unlike the sterile corridors outside, this room was filled with artifacts that looked ancient - shells with strange markings, crystals that seemed to pulse with their own inner light, and walls covered in charts mapping underwater ley lines.

        Nate moved to a heavily secured cabinet, his fingers dancing across a complex lock. "Since the moment you arrived at Blackrock. Your bio-readings were... unique." He pulled out a thick file with her name on it. "But your mother knew long before that."

        "My mother?" Aria's voice cracked. "She died when I was three. All I have are some photos and my father's stories about her love for the ocean."

        "Your mother didn't die, Aria." Nate's voice was gentle but firm as he placed an old photograph on his desk. "She returned."

        The photograph showed a woman standing on these very cliffs, her wild dark hair streaming in the wind. She looked exactly like Aria, except for her eyes - they held that same otherworldly blue glow Aria had seen in her own reflection moments ago.

        "That's impossible," Aria whispered, but even as she spoke, memories began to surface - the way she could hold her breath for impossibly long periods, her uncanny ability to predict storms, the strange songs that sometimes filled her dreams.

        Suddenly, the lights flickered, and a low vibration ran through the building. Nate's expression turned serious. "They're testing the barriers," he said, moving to a bank of monitors showing underwater footage. Multiple figures darted past the cameras, their movements too quick and graceful to be human.

        "What barriers?" Aria asked, joining him at the monitors.

        "Electromagnetic fields designed to keep them at bay. But with their queen so close..." He glanced at her meaningfully. "They're stronger than usual."

        "I am not their queen," Aria said firmly, though something deep inside her stirred at the words.

        "No, but you're her daughter. The first successful hybrid in centuries." Nate pulled up more files on his computer. "Your mother was their queen, and when she fell in love with your father, it created a diplomatic crisis. A siren queen choosing a human was unprecedented."

        The vibrations grew stronger, and somewhere in the facility, an alarm began to sound. On the monitors, the sirens' movements became more coordinated, more purposeful.

        "They're not just testing anymore," Nate muttered. He grabbed what looked like an ancient trident from a wall display. "They're breaking through."

        Aria's head suddenly filled with voices - not speaking English, but a fluid, musical language she somehow understood. They were calling to her, telling her to come home, to take her rightful place.

        "Make it stop," she gasped, pressing her hands to her temples.

        Nate reached for her, but stopped short when he saw her eyes - they were glowing brighter now, and her skin had taken on a slight iridescent sheen. "Fight it, Aria. You're not just one of them. You're both human and siren. That's what makes you special."

        The facility shook more violently, and the lights went out completely. In the darkness, Nate's eyes glowed silver again, and Aria could finally ask the question that had been nagging at her.

        "What are you?" she whispered. "You're not entirely human either, are you?"

        Before he could answer, the reinforced windows of his office exploded inward in a shower of glass and seawater. In the opening hovered three sirens, their beauty terrible and magnificent. The one in the center spoke, her voice carrying both authority and disdain.

        "Step away from the princess, Guardian. She belongs with her people."

        Nate raised the trident, which began to glow with an electric blue light. "She belongs where she chooses to belong."

        As seawater swirled around them, Aria felt power surge through her body - raw, ancient, and demanding to be released. She had a choice to make, but first, she needed answers.

        "Tell me everything," she said, her voice carrying a new note of command that surprised even her. "About my mother, about what you are," she looked at Nate, "and about why I'm really here."

        The siren queen smiled, showing those pearl-like teeth. "Oh, little princess. You're here because a war is coming. And you," her glow intensified, "are the key to everything."

The seawater swirling around Aria's feet felt alive, responding to her emotions like an extension of her body. The three sirens remained suspended in the shattered window frame, their ethereal forms casting an otherworldly glow throughout Nate's flooded office. The lead siren - who had introduced herself as Cordelia, First General of the Deep Realm - watched her with ancient eyes that held both wisdom and cunning.

        "Your mother's choice started this war," Cordelia said, her voice carrying the rhythm of waves. "When she chose your father, she didn't just abandon her throne - she disrupted a balance that had existed for millennia. The Deep Realm has been without a true queen for twenty years, and the dark ones grow bolder each day."

        "The dark ones?" Aria asked, acutely aware of Nate's tension beside her, his grip tightening on the glowing trident.

        "The Abyssal Court," Nate answered grimly. "Think of them as your people's darker cousins. While the sirens of the Deep Realm protect the oceans, the Abyssal Court seeks to corrupt them. Without a queen's power to maintain the barriers..."

        "They're breaking free," Cordelia finished. "Even now, they gather in the deep trenches, preparing for war. Only a queen's song can reinforce the ancient seals."

        Aria felt the weight of their expectations pressing down on her like the ocean itself. "And you think I can do this? I don't even know how to control whatever... this is." She gestured to her still-glowing skin.

        "That's why I'm here," a new voice spoke from the doorway. Aria turned to see a woman she'd only known from photographs - her mother. Nerissa, former queen of the Deep Realm, stood in the threshold, looking exactly as she had twenty years ago. Her presence made the very air vibrate with power.

        "Mom?" Aria whispered, emotions warring inside her.

        Nerissa's eyes - the same otherworldly blue as Aria's now were - filled with tears. "My daughter. My beautiful, brave daughter. I'm so sorry I had to leave you, but it was the only way to keep you safe while your powers matured."

        "Safe from what?" Aria demanded, anger suddenly surging through her. The water around her feet began to churn in response.

        "From those who would use you," Nate interjected, his voice carrying an edge of bitterness. "The Guardians weren't always noble protectors, Aria. Some believed that controlling a hybrid princess would give them power over both realms."

        "Like your father did?" Nerissa's voice turned cold as she addressed Nate. "Is that why you're so close to my daughter? Following in Marcus Cross's footsteps?"

        The tension in the room sparked like electricity. Nate's silver eyes flashed dangerously. "I am not my father."

        "Enough!" Aria's voice carried a new power, making everyone in the room freeze. The water around her feet rose in spiraling columns, responding to her command. "I want the truth. All of it. No more cryptic warnings or half-answers."

        Suddenly, the facility's emergency sirens blared to life. On Nate's monitors, dark shapes appeared in the deeper waters - humanoid figures with shark-like features and glowing red eyes.

        "The Abyssal Court," Cordelia hissed. "They've found us."

        "They found her," Nerissa corrected, moving to Aria's side. "They can sense your awakening power, daughter. We're out of time."

        The facility shuddered as something massive struck it from below. Through the broken window, Aria could see dark forms rising from the depths, their movements predatory and purposeful. The water around her feet turned ice-cold.

        "You have to choose now," Nate said urgently. "But know this - whatever you decide, I'll stand with you." His eyes met hers, and in them she saw not just duty or ambition, but something deeper, something personal.

        "As touching as that is, Guardian," Cordelia interrupted, "she needs to come with us. Only in the Deep Realm can she learn to control her powers in time."

        Another impact rocked the facility. In the distance, Aria could hear screams - the research staff, she realized with horror. They were unprotected, unaware of what was really happening.

        "I won't let innocent people die," Aria declared, feeling strength flow through her. "Mom, Cordelia - help me protect the facility. Nate..." she turned to him, "teach me how to fight."

        "Always choosing both worlds," Nerissa murmured, a mix of pride and worry in her voice. "Just like your mother."

        As the Abyssal Court's forces surrounded the facility, Aria felt something click into place inside her. She was neither fully human nor fully siren, neither wholly of land nor of sea. But perhaps that's exactly what both worlds needed.

        "Well then," she said, as power coursed through her veins and the song of the sea filled her mind, "let's show these dark ones what a hybrid princess can do."

        The water around her erupted upward, turning into a swirling shield of liquid crystal, just as the first of the dark figures burst through the facility's lower levels. The war for two worlds was about to begin, and Aria stood at its center, with a Guardian at her side and the power of two realms flowing through her blood.

The next few minutes dissolved into chaos. The Abyssal Court's warriors crashed through the facility's lower levels like a dark tide, their shark-like features twisted into snarls of hunger and hatred. Aria's crystalline water shield held against the first wave, but she could feel their darkness pressing against her power, trying to corrupt it.

        "Channel your emotions through the water," Nerissa instructed, her own powers creating whirlpools that trapped several attackers. "The sea responds to authentic feeling, not just will."

        Nate moved with inhuman grace, the trident in his hands leaving trails of electric blue energy as he fought. "We need to evacuate the research staff," he called out between strikes. "They're gathering near the main lab."

        Aria closed her eyes for a moment, and suddenly she could feel every drop of water in the facility - in the pipes, in the air, in human bodies. The awareness was overwhelming. "I can feel them," she gasped. "Everyone. Everything."

        "That's your queen's sense awakening," Cordelia explained, her own song turning violent as she fought. "You're connecting to your realm."

        An explosion rocked the lower level, and through her new awareness, Aria felt something massive entering the facility. The temperature of the water dropped dramatically, and even the sirens looked concerned.

        "Thalassos," Nerissa whispered, fear evident in her voice. "The Abyssal Prince himself."

        Through the broken floor emerged a figure that seemed made of living darkness. Unlike his warriors, Prince Thalassos appeared almost human, devastatingly beautiful in a cruel way. His eyes were the color of the deepest ocean trenches, and when he smiled, his teeth gleamed like black pearls.

        "The little princess awakens," his voice was like the crushing depths given sound. "How convenient. I was afraid I'd have to wait longer to claim my bride."

        "Bride?" Aria and Nate spoke simultaneously, his voice sharp with anger, hers with shock.

        "Did they not tell you?" Thalassos moved closer, his presence making the water around him turn black. "The only way to truly end the war between our courts is through union. Your mother refused me twenty years ago. But you..." his dark eyes roamed over her face, "you're even more powerful than she was."

        Nate stepped between them, the trident glowing brighter. "She's not a prize to be claimed, Thalassos."

        The Abyssal Prince's laugh was like ice cracking. "Ah, the Guardian speaks. Tell me, son of Marcus Cross, does your protection come from duty... or jealousy?"

        Before anyone could respond, a scream echoed from the main lab. Through her water sense, Aria felt the research staff's terror as more Abyssal warriors surrounded them.

        "Choose quickly, princess," Thalassos said smoothly. "Surrender to me, and I'll spare them all. Refuse, and watch your human friends feed my warriors."

        Aria felt rage build inside her - pure, hot, and powerful. The water around her began to glow, not with her mother's blue light or Thalassos's darkness, but with a brilliant purple that seemed to combine both aspects of her nature.

        "You want an answer?" Her voice carried the crash of waves and the strength of tidepools. "Here it is."

        She thrust her hands forward, and every drop of water in the facility responded. It rose from pipes, condensed from air, pulled from the sea itself. But instead of attacking, it began to sing - a new song, neither fully siren nor fully human, but something entirely unique.

        The Abyssal warriors closest to her began to writhe, their corrupted forms starting to purify under her hybrid power. Thalassos's eyes widened in genuine surprise, then narrowed in fury.

        "Impossible," he snarled. "No one can purify the Abyssal taint!"

        "She's not no one," Nate said, pride evident in his voice. "She's both of your worlds, and neither. And that makes her stronger than either."

        Aria's song grew stronger, and she felt Nate's energy joining with hers, the Guardian's power amplifying her own. Her mother and Cordelia added their voices, creating a harmony that made the very foundations of the facility vibrate.

        But Thalassos wasn't finished. With a roar of rage, he released his own power - a wave of such absolute darkness that it threatened to swallow all light. "If I cannot have you," he growled, "then no one will!"

        The two forces met in a spectacular clash of energy. In that moment, as purple light battled primordial darkness, Aria felt something else stirring in the depths beneath the facility - something ancient and powerful, awakened by their battle.

        "The Leviathan," Nerissa breathed. "The battle... it's waking the ancient ones."

        As if in response, a deep rumble shook the entire ocean floor, and everyone - siren, human, and Abyssal alike - froze in sudden, instinctive fear.

        In the brief silence, Aria heard Nate whisper, "Whatever happens next, Aria, know that I-"

        But his words were cut off as the floor beneath them cracked open, and the true power of the deep made its presence known. The war between courts had awakened something far older and more dangerous than any of them had imagined.

        And deep in her soul, Aria knew - this was only the beginning.

1

"Tic-tac-toe."
Jack Flynn çalan alarmın sesiyle hemen gözlerini açtı ve cep telefonunu kapatmak için uzanmak üzereydi ki yanından şaşkın bir itiraz geldi, "Saati tekrar ayarlamak çok sinir bozucu."
Yumuşak, küçük bir el uzandı ve etrafı karıştırdı ve Jack, Genç kızın cep telefonunu aradığını biliyordu çünkü alarm onun güzellik uykusunu bozmuştu. Ancak, birkaç dakika süren el yordamından sonra bu küçük elin doğrudan kendisine dokunması ve kasıklarına kadar inip hâlâ titremeye devam etmesi Jack'i şaşırttı.
"BuOrGada tnÉelIevr Oodlpu'ylor? CyeIp RteleNf(o)nuH ar!atmNadk ro) kfadalrf kdma CköXtóü' Zderğilw,d de,ğ.iJl VmiS?"
Jack anında bir rahatsızlık patlaması hissetti, hızla kızın küçük elini tuttu ve cep telefonunu kapattı.
Küçük tek kişilik yatakta kendisinden başka, onunla birlikte kaçan kız vardı - Lily Parker. Jack elini yüzünü yıkadıktan sonra hâlâ uyumakta olan Lily'yi gördü ve onun şaşkınlıkla söylediklerini duydu: "Dışarı çıkarken kapıyı kapatmayı unutma ve beni kışkırtma, bu masumiyetimi mahveder. Bu benim masumiyetimi mahvedecek."
"Eğer siz başkalarını kışkırtmazsanız, kim sizi kışkırtmaya cesaret edebilir?"
Jabc'ky tarPkasVını )dönTdDü vde yHatPağjısnu )ützedr!indeM ,héaSfcifnç'eW arçrı(kita MdFur,aTn puüÉrüSzsützT db*alGdIıJr_at bwakktbı,L !kkalbif bÉiraOzy GşaşkdıLndıs. éGüzóegl (X^iacmUen'*de LiKly hóâUlJâc es_mGeqrdi,k LnaÉsıl oOlmBuOştu Ada ÉŞRaynghkay'Dda Bb(enyazblmaşmrı)şItıV?
Şaşkın olmasına rağmen Jack yine de kabul etti.
Şanghay'a gelişinden bir ay sonra, mucizevi bir şekilde Rachel Moon'u buldu, ancak kendisini tanıttığında Rachel onu tanıdığını reddetti ve bu da Jack'in son derece depresif hissetmesine neden oldu.
Jack'in zihninde, yanlış kişiyi asla tanımayacaktır ve dünyada birbirinin aynısı iki kadın olduğuna inanmaz. Benzer görünseler bile, ensenizdeki ben aynı olamaz, değil mi?
A)ncak o aOnLdba JaaXckZ eQn KbüWy_üxk Ksvouru*nlóad ka*rNştıQla(şztı &- ChiçJ Hpabrassı yóokt&u,.M
Bankaya gitmek üzereyken Jack hesabının dondurulmuş olduğunu fark etti. Bunu düşünmesine gerek yoktu, evdeki "kaplanların" bir komplosu olmalıydı, onu itaatkâr bir şekilde geri döndürmeye çalışıyorlardı. Bunu ona neden yapsınlar ki? Eğer orada açlıktan ölürse, dul kalacaklar.
Rachel'ın Şanghay'daki yeni işi büyük bir şirketin genel müdürlüğüdür ve Jack'in onun yönetim becerileri konusunda hiçbir şüphesi yoktur. Ne de olsa, "Dans Eden Sirenler "de oynayabilecek türden bir kadın, bir şirketi iyi yönetemiyorsa, bu bir şakadır.
Jack geçinebilmek için Rachel'ın yanında çalışmaya başlar. Bu itaatsiz kadını sadece Rachel'ın iyiliği için değil, kendi çocukları için de geri kazanmak ister.
NervedWeSy)sie birV ,aUydgır $ywaşHadığvıO mtoteéleQ ndöJnüp Nbéak'aré vse GburKapnıZnQ tbiOraWz yRaMşadnmacz Zb,irv Zy)er ol)duğuLntu QgöCrür.* AmHaV y'inaeJ qdez JarckB'inz $bKiórJikOimle_ri UbuRrbaIda tjüNkenm$iştiir.
Karaborsadan üç bin dolara satın aldığı ikinci el bir Charade'a binen Jack'in yüreği burkuldu. Bu araba uzun zaman önce krematoryuma gönderilmeliydi, korna dışında arabada neredeyse hiçbir normal parça yoktu.
Kalbinde bir öfke taşıyan Jack, bu yıpranmış arabayı sokakta sürmeye ancak katlanabilir.
Hızla trend olan bu şehirde en çok göze çarpan iki tür otomobil vardı.
BJunlóaJrDdaun* DbMirciO Flbühkls& bmaUrkaL spor araRbqal$ar_,G &özellikkOlje d_e ^s*ıOnWıvrlÉıv sasymıtda Yürmetil'ehnuler.! B.uH tü'r! arabaTlaar UsadeRc*e lüUksj VowlmWaklaA 'kHaglOm.aazm, p_lakksasiıR kblilheG OözMeFl g&öqrüYn&üór,x mdüTşéünkL pqrDobf(ilMlOi zinsapndlarL aslHaa 'u^ğ(rraFşm)ayXaX RcXesHaSreNtU evdeZmTez.é fB(u It)üCr biDrV ahrabanınU Hsjahibgi wgGerçeQkm TbirV )kbaczpaC yaQpÉsDa& bilFej,t poUlisin bFilóes ybbaş*ız MnaAdi.ren HbAe_laPyVa Jg(ire*cQeMkAt,inr.
Diğeri ise Jack'in kullandığı bu tür, çöplük gibi yıpranmış arabaları toplamak, lüks arabaları görmek için yoldan kaçınmak. Kaza yapsa bile, kimse gerçekten sorumlu olmak istemiyor, çünkü arabanın sahibi zengin bir sınıfa ait görünmüyor. Kimseyi öldürmedikleri sürece, polis temelde müdahale etme zahmetine girmiyor.
Jack'in "Xiali" öfkesi, acıktığını hissetti, burnuna bir koku geldi, başını çevirip baktı, yol kenarında kahvaltı satan küçük bir tezgah vardı.
Çok fazla düşünmedi, sert direksiyonu durmaya ve biraz yiyecek almaya hazırdı. Tam direksiyonu çevirdiği sırada aniden arkasından gelen sert fren sesini duydu. Sonra bir ses "ne zaman", vücudu aniden sarsıldı, kırık Charade kontrolünü kaybetti, barikatın yanına koştu, durdu.
J&ajcQk. i$çindAebn$ lanet& okuMduB, X"_KjiCm bOur ukadaTr naan&kÉör&?v"' qÖfkeylFe Nbwa*şı&naıi boqvuuLştQurPdbu,J OarTajbandan ydtı)şaarVıs hçSıQkHtıF vKeA Oke,ndi zaArwa,basının udaha dmaI kötvü biNr şjeGkilLde) vkırıQlPdJığFıGnı NgTövrdtüO, bnaTşLlangVıçtsa dBeCğeHrksZizYdVic vDe xşiamdif iyxoxl kenarcınFd!aé Ybile in.saAnlarrÉıCn ikinQciq )bi*r sbNakyış aAtRmayacağdıl çaöpélterwi toCplafdığhı tahFm&inR eJdilFiyuorV.i
"Gözlerin yok ah, rastgele dön, ölümü bulmak istiyorsun!" Arkadan lüks bir spor araba bir adamdan aşağı atladı, öfkeyle yüksek sesle azarladı.
Jack'in kalbi öfkeyle yanıyordu, etrafı yoldan geçen birçok insanla çevriliydi, ancak paranın insani şefkatin ölçüsü olduğu bu şehirde, yoldan geçen arabaların hiçbiri durup yardım etmeye istekli değildi. Sadece birkaç kişi uzaktan izledi.
İki polis gürültüyü duyup geldi, önce kızdılar ama sonra lüks spor arabaya bir göz attılar, özellikle plaka numarasının herkesi şok edebileceğini gördüler: Shanghai O00000.
İkif pXoli's AhesmXeónR _ejne(rzjilerCirnXi kayTbederqek shqıFzl!a yaOnaw d$ogğru _ka'çıkşytFıvlarJ vgeG nefes FaTlimayaa Nbivle cweLsYaróeOtu egdeamVeAdxilfeYr.
"Affedersiniz, arabanızda hasar var mı bir bakayım?" Jack sabreder, eğilip lüks arabayı kontrol eder, Bugatti Veyron'u bile görür, iç çeker, belli ki zengin bir adamdır. Kendi kendine, "Köşeyi döndüğümde bile çarpıldım, gerçekten körmüşüm" diye düşündü.
"Hmph." Adam soğuk bir şekilde gülümsedi, Jack'in temkinli bakışlarına baktı, tatmin oldu ve başını iki trafik polisine doğru çevirip el salladı: "Pekala, artık sizi ilgilendirmez, gidin işinize bakın!"
Polisler kurtarılmış gibi hızla uzaklaştı ve gözden kayboldu.
Bqu!rasrıS ÇinM'iun en anvangargt wmetrIoWpQolQügndleUkZi utrhaWf_iks po$liishi, ^Ja'cki'icnV kalbiT wöfkÉeylej HyÉandyı, aniSdóeOn Zsür'üVc_ümnMün KkMüZçóümPseóyiÉcai bKir dşnebkUil*de bsö,ylBediğ_iynBi duyTduD:R *"NeC,j kenódiqni aşağılıkw mXıq hits&smedigy&oPr'sXu$nb? Hiç böyléeS nlüks Vbira arwaba agIöRrmedóiin,' ideNğri(l Lmjia? Bwu GbiZrH AButgmawtti Veysrokn, biliyor mHusLun?& DCiHkk)autlwi uol, )sakın kırWmaD.P"O
Jack'in kalbi anında öfkeyle patladı, zaten zordu, bu sürücünün bu kadar kibirli olmasını beklemiyordum.
Ayağa kalktı ve adama baktı: "Kontrol ettim, arabanızda bir sorun yok, kaybolabilirsiniz."
"Ne dedin sen?" Bu adam belli ki daha önce hiç bu kadar otoriter biriyle karşılaşmamıştı, öfkeli parmağını küçümseme dolu bir ifadeyle Jack'e doğrulttu: "Arabama çarptın, nasıl iyi olabilir?"
"vBLeJnH Higyi RdQiyomrs&adm Riyidir! yHawnJgiP cxehengnemd.e .kbırJıjl'dınA yszebn?"f Jacwk sgóülü^msXüyQoYrYduN .amqa LgölzAleqri ö^fkqeyÉl_eP paGrlıyKoGrd!u$.É SQinGirWlXenmCefyeh Zbaşslamıştı.&
"Far, şuna bak, çatlamış. Bunun ne kadara mal olduğunu biliyor musun? Milyonlar! Milyonlar! Biliyor musun?" Sürücü öfkeyle homurdandı.
"Dang!" Jack, Bugatti Veyron'un farlarına tekme attı ve bir çatırtı ile farlar parçalandı ve cam parçaları yere düştü.
"Deli misin sen? Bu arabanın ne kadar değerli olduğunu biliyor musun? Onu tekmelemeye nasıl cüret edersin! Parasını ödeyebilecek misin?" Sürücü dehşet içinde bağırdı, bir yandan Jack'in hareketlerini izliyor bir yandan da aceleyle arabayı kontrol ediyordu.
"Dhang!" 'JZaóck FteBkrtafr Gte)krmelGedió ve FdiğIerQ farY ,öOncaeNkinBde&n !dahaQ nşiCddVeztli $bir şéeBkÉilLde* pGarya,mKpsalrWça golcdLuu v)e. xJ&acCk gi$t&txiLkTçvew daGhWa dSa siniérylenRiyorudu*,M bQirP lreHvqyDe buldaLbilmeyiC dFiléiyéordvu,y chasnarLınr d)aha dIa IkfötüC ojlaRcahğrın.dabn Ze$mxi$ncdi..
"Sen, sen ......"
"Işıkların sönük olduğunu söylediğini sanıyordum? O zaman bu kadar şaşırtıcı olan ne!" Jack'in yüzü kasvetliydi, önündeki kekeleyen sürücüye ölü gibi bakıyordu, gözleri öldürücüydü. O sadece ışıkları tekmelemişti, kimseyi tekmelememişti. Şimdi bu adamı gerçekten sertçe tekmelemek istiyordu.
"Çılgın, çılgın!" Sürücü korku içinde Jack'e bakarken titriyordu, vücudu içgüdüsel olarak geri çekildi.
"Oh, 'bsakmCaMd&ıAmz, HaHz öncer Sbugrmaunın 'duaI kXıOrqık DoélAd!uğ(uXnuQ isöFylehd)ién.Q" J.ack& ^söwzHle,rinji wbitirdis, ydumrXu,ğunu parQçaVlanéaKny götvtdve!yew édoYğér!uS Ysalladtı, birs Q"neJ lzaUm'ané"y smemsBiyldeF,, ,spokrm ahra'ban'ıGnó ön'üA bKikri _kraterOdxe)ns Ud.a.hav fa,zPl,a, fJCacGk&'in ly)umdruğóu dMai GbiQrLkGa&çj gkaqn^al kaéng GsızOdır,K kıl(ıYç ObOenzFeGrid (yYumrtuklar, sjertó 'oVlm$ası^na srwa(ğméeLn,M &an$cak sonugçItIaH SmkarRkau sRpocr$ $araqbaVnzınA qgbövqdesuinwiH döpvmeHdiS.
"Dang!" İkinci krater de arabanın gövdesinde belirdi, Jack'in yumruğundan kan damlıyordu, arabanın gövdesine damlıyordu, sadece buna bakmak bile izleyenlerin kalplerinin sıkışmasına neden oluyordu.
"Dur!" Soğuk, sert ve biraz da incelikli bir kadın sesi duyuldu.
Bugatti Veyron'un kapısı açıldı ve bir kız içeri girdi. Yirmili yaşlarının ortasındaydı, narin yüz hatları, kaz yumurtası suratında geniş bir güneş gözlüğü, kırmızı ve nemli küçük bir kiraz ağzı vardı.
"Bu a*daNm wgeirçeHktelnd ésRaçmalıyÉor, bdseWvraimr AedCersaen GpoVl^iSsDi araKy$avcBağıRm."é Güne)ş kgöqzlüğüZ yCüzuünün bTiprr kzıMs,mınkı^ QkapHatwmas$ıznaa rakğmeUnn csoğuLkl cbirJ sReslse söyleudi, Xandcak WJakc&k, hahla gRöztlerÉindXe vyanHan )öfBkeyi Uhi&ssedTeTbiliybor$du.
Memnuniyetsizliğine rağmen Jack soğuk bir şekilde güldü, "Ne yani, güzel bir araba kullanmak kabadayı olduğun anlamına mı geliyor? Evet, az önce direksiyonu kırdım ama arabaya kim çarptı? Bu tür pisliklerden nefret ederim." Bunu söyledikten sonra spor arabaya tekme attı, yüksek bir ses, tamamen kışkırtıcı bir hareketti. O anda canı çok sıkılmıştı, bu yüzden bu fırsattan yararlanarak sinirini boşalttı.
Kadın Jack'e o kadar kızmıştı ki her tarafı titriyordu, aslında onu korumak için iki polis memuru vardı ama şoförü gönderdiler, o anda bunu yapmaktan başka seçeneği yoktu.
"Efendim, başka ne istiyorsunuz? Önde yasadışı sürüş, gerçekten trafik polisine bahsetmiyorum bile, sorumluluktan kaçamazsınız!" Soğuk bir sesle söyledi.
"UBitti mwi?é"P tJacwk sdoğlunkq MbiRr$ gül^ümsqemeQy.lke. Kona baaktıb )v)e& d"Az Töncek$i( fdnavra'nWışıFnıuz kqişiliğVidmji' ^ciddiN xşIeQk*ilvde^ JaşqağkılakdWı, GşiBmd&i Fder_h.al bleCndernG ökz(üZr( diiÉleGyiKn, pleXşinFi zbırCakmpaCyascayğnıAmY"S d.edis.é
"Seni piç kurusu!" Acı içinde bağırdı, kızarmış ve şişmiş yüzünü kapattı, öfke ve şaşkınlık iç içe geçmişti, az önce yediği tokadın görüntüsü zihninde canlandı ve anında yüzüne sıcak bir acı geldi.
Bir dakika önce, yüksek ve kudretliydi, şu anda ise tamamen öfkeliydi.
"Sizin gibilere, her gün kibirli ve güçlü olanlara, eğitimden en yoksun olanlara gerçekten bir ders verilmesi gerekiyor." Jack güldü ve elini kaldırdı, yüzünün diğer tarafına tekrar vurmak istiyordu.
"cPWaqh!" CKesktinK vb_irS sTeKs dFahlau duPyul)duS.*
Herkes şaşkına dönmüştü, bu adamın böylesine güzel bir kadına el sürmeye cesaret edebileceğini düşünmemişlerdi. Jack'in keskin sözleri ve dayak atma davranışı şüphesiz izleyenlerin son derece acı hissetmesine neden oldu, hatta bazı insanlar "Evet!" diye bağırmaktan kendilerini alamadılar.
"Bana vurmaya nasıl cüret edersin?" Ön cam düşerken gözlerinde yaşlarla öfkeyle Jack'e baktı, narin yüzü alışılmadık derecede kırmızı ve şiş görünüyordu, sonunda nasıl muamele gördüğünü anladı.
"Hey, ben senin gibi bir kaltağa böyle derim." Jack'in ağzının kenarına kötü niyetli bir gülümseme yerleşti.
B_u s!ıravdxaN sürVü&cCü sonunhdac tte)pxkQié YgöstieérdNi,l kendiB Gevnçs Gkızz karideAşAiunLiJn$ dövZüFldühğünLüU Égögrdü, Zknoş,tTu YveX XJ$aOcUki'ye Dtekmeq vavt$tıI. hBwu tóüirÉ FzsohrbacAa MdavranıkşBla!rı sajdSerce arOa$ç bsa*h(iRbui değmiIld,p ştoförh deu ryapkacaSkrtBıbrI.ó
Ne yazık ki Jack'le tanıştı.
Jack bakmadı bile, ayağını hızla kaldırdı, sürücünün alt vücuduna tekme attı, tüm vücut birkaç adım dışarı atıldı, "güm" yere düştü, oturmak için yarım gün, Jack'e dehşet içinde baktı, kalbi gizlice titredi, gözleri korku dolu.
Jack kadına doğru yürüdü ve soğuk bir şekilde, "Şimdi özür dile!" dedi.
"rEvXeGt, övzücr $dilerimR!*"d éFhıdsımlld_ad(ı.
"Daha yüksek sesle, seni duyamıyorum!" Jack bağırdı.
"Özür dilerim!" Kadın sesini yükseltiyor, gözyaşları yüzünden aşağı akıyor, Jack'i şu anda öldürebilmeyi diliyor ama yapabileceği hiçbir şey yok.
"Aferin kızıma, ileride yürürken dikkatli ol, bir daha başkaları tarafından zorbalığa uğrama." Jack şeytani bir gülümseme takındı, kızın yanağını okşadı, arkasını döndü ve kalabalıktan uzaklaştı, yavaşça yol kenarındaki tezgahlarda yemek yedi ve sonra derin katlanmış Charade'a bindi, bir mırıltı çıkardı ve işlek yola girdi.

2

Jack Flynn'in ruh hali aniden düzeldi, eski ve kırık bir araba kullanıyordu, hızlandı, ama aynı zamanda işyerine vardığında yarım saatten fazla bir süredir saatte 50'den az hız yaptı.
Suçu o çifte at, hehehe!
"Mavi gökyüzü binasında" geri döndü, yeraltı otoparkını buldu, sadece korkuluğun aşağı çektiği kapıya koştu.
"HekyA,w ,n$ep ByazpéıyRorzsun?b uÇıkP déışargıN,z jburazséı UçörplFüOk değiil.!"c VKaapıCnıln *ykan,ızncdxaKkhi bcüfnexdleDnt iyqi ggGiByaimlCiD bqir wgüsv(enlóibk ^görevlOiSsLi ^çıkFtı.
"Dostum, hiç bu kadar kaliteli bir çöp görmüş müydüm?" Jack Flynn camı indirdi, başını uzattı ve gülümseyerek, "Ben burada çalışıyorum," dedi.
"Burada çalışmak mı?" Güvenlik görevlisi Jack Flynn'in klasik arabasının etrafına baktı, aristokratların bu tür bir sınıfı sürmek için burada çalışmak zorunda kalacağına nasıl inanamaz. Genellikle bir Santana 3,000 gördüğümde kendimi çöp gibi hissederdim, bugün daha fazla çöp görmeyi beklemiyordum.
"Gerçekten burada çalışıyorum, daha dün işe girdim? Güzel bir araba alacak param yok, değil mi? Bir süre sonra iyi olacağım." "Evdeki kokuşmuş kadın yüzünden bütün paramı dondurdum, yoksa hava atmak için Bugatti Veyron sürerdim, bak bakalım durmaya cesaretin var mı?
Ayncı hzaHma$nXda lbir stig(ar&aAnıRn ZcebinXdZeÉnX CgüYvenYlYimkC SgöPr(eQvBl(isine, şiXmdiy b'uk tWopluqm'da si_g^araZ parZa (eVtmiwySo^r,( wamDa, bGagzBen! Sikié adaNmG warlaXsnındavkiN IislwişJkicyzi JbBidr _adLımW ÉdaOha xy.afklyaxştBıórUmak kolagydırv.
"Burada sigara içmek yasaktır."
Güvenlik görevlisi öyle dedi, etrafına bakındı ve kimseyi göremedi, sonra sigarayı aldı, yaktı ve bir nefes çekti.
"Kardeşim, hangi departmanda çalışıyorsun? Bu 'Mavi Gökyüzü Konağı', 'Mavi Gökyüzü İşletmeleri'nin üssüdür, yapı çok büyüktür. Burada çalışan herkes zengin!" İki nefeslik dumandan sonra, güvenlik görevlileri hemen birbirlerini tanımaya başladı ve Jack Flynn gevezelik etti.
"DXüWn bir QiphvbaJr al.dıXmP,O FbMugün 'pliannlLama DdeQpaNrtmWanMıKnDa rRaLproVr Uverm,em iMçsiXn,ó p.labnlama* )dóepcaTrtman^ız mü'düriüdnütn ykjişitsnel Casis^tranDı Ro'ldgulğuI jsqöyl,eninyuor.R") Ja,c.k FlhynVn_ iyJaIvaşça IsVöyélHedi. TAslırndaG,I Dsuon$uindar nsefye IgBeldIiğLinyi kavlXbZen! biilm'iyoDrduó?x uHer nYeyvsTe, M_avi GöGkTynüzüv WKoWnağı_'naf VgUi'r)diykten sonra RachBeNlY .Moóon'aF iblirB ladDıpm dkaóh^a fyaLkvljaşmqışttJım,( ibunav hi^ç LşüphIe PysokGtu.W
Güvenlik görevlisinin yüzünde önce bir kıskançlık ifadesi belirdi, Jack Flynn'in sözlerini dinledikten sonra yüzü hemen utandı ve uzanıp Jack Flynn'in omzunu sıvazladı: "Kardeşim, çok çalış, kendine iyi bak."
Bitirdi, başını çevirdi ve pavyonu deldi.
Jack Flynn güvenlik görevlisinin yüzünün nasıl bu kadar tuhaf değiştiğini anlamadı, arabayı park etti, otoparktan çıktı, muhteşem "mavi gökyüzü binasının" önüne baktı, gökyüzüne doğru bağırdı: "Mavi gökyüzü, geliyorum, Rachel Moon, geliyorum, ah ah! "
YarnGıJnqdaNnj BgeçQen i^nsaynvlaPrf ona tgurhvaf tuu!haf rbTaqkTarkwemn JacÉk, Fl)ynnA umurgsJamxa,dı,, emlKleriSn)i çırwparaakd b^iYnaYnfın iiqçUine fdcogğCru LiclerlmeUdMi$.)
"Günaydın, güzelim!" Jack Flynn resepsiyon görevlisini sıcak bir şekilde selamladı, ilk gün gelmişti, biraz coşku göstermeliydi, belki de gelecekte onları kullanmaya çok ihtiyaç duyacaktı?
"Günaydın." Resepsiyon görevlisi Lily Parker yeni mezun olmuş bir üniversite öğrencisiydi, başını kaldırıp baktı, üzerindeki giysiler iyi bir markaydı ama çöpten toplanmış gibi görünüyordu. Yine de oldukça yakışıklıydı, diye düşündü Lily Parker kendi kendine. "Affedersiniz efendim, yardımcı olabilir miyim?"
Lily Parker'ın profesyonel eğitimi, çöplükte kalmış gibi görünen Jack Flynn'e tepeden bakmasına neden olmamıştı, bu yüzden Mavi Gökyüzü Konağı'ndaki yönetim sisteminin hâlâ çok katı olduğu açıktı.
"BquQgLünT ByeJniH bviarx kmesleAkRtKaRşyınJızım,c sorqmapk is)tetriFm, pnl_a!nla(maD tdkepa)rtmanıNn)aa gnQasqıl zgUide,bDijliriÉmJ?"w FJha_cNkz sFlynMnY Sgül&üms(eDyBe.rkekk kaUrşbıhsıxngdaki) kVıAzdaCnG ç&okI yhxozşrlandığıpnıw s)öyleLdZiX.W
"Planlama departmanı otuz sekizinci katta, asansörden çıkar çıkmaz sola döndüğünüzde göreceksiniz." Lily Parker hâlâ kibarca gülümsüyordu, profesyonel davranış puanı en az dokuz puan dokuzdu.
Jack Flynn'in gittiğini gören Lily Parker merakla sordu: "Az önce planlama departmanında bir meslektaşınız olduğunuzu söylediniz, peki efendim, göreviniz nedir?"
"Ben Bakan Lin'in kişisel asistanıyım." Jack Flynn bunu söyledikten sonra Lily Parker'ın yüzünün bir an için değiştiğini, garip bir şekilde gülümsediğini, başını öne eğdiğini ve Jack Flynn'i bir kenara bırakarak bir şeyler aramakla meşgul olduğunu gördü.
BRaVşka &birJ dhatsta inssaÉn.p
Jack Flynn içinden düşündü, asansöre adımını attı, 38. katın düğmesine bastı ve içinden şöyle dedi: Bu şirket gerçekten garip, planlama departmanı 38. katta düzenlenmiş, çalışmak için uygun mu?
Jack Flynn bu sorunun cevabını çok geçmeden buldu.
Otuz sekizinci kata vardığında Jack Flynn şaşkına döndü, geniş koridorlarda insanlar yürüyordu, çok meşgul görünüyorlardı, bu şaşırtıcı bir şey değildi, ama hepsi genç ve güzel kadınlar biraz garipti.
JacIk kFlLynRnx'i,nM $önü&nPdCeénL yheqrZ t$ür)dPeUn jg_üzKel kadOıIn, IdvoqlQgDuPn ^iInfcGe, tehkZer t$eYker ge$çtCi,,K bazı &elsler^ b!iwr bbrar_daókM su utuZt!uyorf,A Tb(awzıC elKlerW bicr bkilJaGsöPrT t(uat.uyéoHrZ,V a.ma PçPoXk işpgücwünDe ggidi!y!o(rk ve phTattqaO ePlinwdueV bijr el çan&t'aséıg RoklaRnv bViér edl nvaIr, yüksek wtaoapuklu ayNakkabıRlakr* Rve wyer mtemaysfıs twa)kéırbtıH s'esiFndehn fgLeldiJ, çeTşi,t$liR wkolkublajrın pjatlam_ası, ,kaIdYınhlarlıpn yumu)ştak ,vxel éyuumuşa&kG sFegsriSnje* JkRuOlkak ver$i'n!U
Jack Flynn neredeyse Batı'ya Yolculuk'taki Kızların Ülkesi'nde olduğunu düşünecekti.
Jack Flynn içten içe gülümsedi ve kapıdaki işareti takip ederek yolunu buldu.
Sonunda planlama departmanının üç kelimesini buldu, içeri girdiğinde tamamen şaşkına dönmüştü.
Nme ókadadra iypaJğlı Uve( tXozlu nbtiRrZ adRizib!
Burası çok geniş bir alan, birkaç yüz metre kare, en az yirmiden fazla güzel genç kadın ve her biri çok güzel, sadece her türden, tipik profesyonel kıyafetler giyiyor, ancak patlayan vücutlarını, uçan eteklerini, yüksek topuklu ayakkabılarını ve yerde temas sesini gizleyemiyor, havada dolaşıyor.
Biraz gürültü oldu, Jack Flynn burnunu en az düzinelerce parfüm kokusuna soktu, burnu biraz kaşındı, yardım edemedi ama "hapşırdı", kadın kokusuna alerjisi yok, sadece aniden bu kadar çok kokuyla karşı karşıya kaldı, biraz dayanamıyor.
Başlangıçta biraz gürültülü olan planlama departmanı hemen sessizleşti, yere düşen bir iğne net bir şekilde duyulabiliyordu, yirmiden fazla genç güzel kadın, yakışıklıların kapısına bakmak için tekdüze bir şekilde başlarını çevirdi, ama gerçekten şehir merkezinde giyinmiş bir adam, her türlü güzel gözler ardına kadar açık.
"nAHhOem,) lyütnfaehn,A Dbu*rasXı ,planPlWama devpuabrtmainıW umı'?p" JaHcDk FélaynGnd kendinFia zrahart Jv_eh &diowğgaól. gjödsgterwmefyieU çzaQlnıFş&tı' qve* grül.ümlsYeyeWrekB fsordut.m
Kimse bir şey söylemedi, çünkü tüm kadınlar ona garip garip bakıyordu, sanki burada bir erkeğin varlığı Dünya'nın Mars'a çarpmasından daha şok ediciydi.
"Ahem."
Jack Flynn yüksek sesle ve kasıtlı olarak öksürdü ama kimse cevap vermedi ve gözleri yaklaşık yirmi metre ötede, caddenin tam karşısındaki bir odanın kapısında yazan "Bakan Odası" yazısını görmek için yukarı kaydı.
Ş$ud maGnRdla, o kkadıCnlJarın n_ewdFe'n bzu k)adara bvü'yjükm Vbir t.epgkbig ^viereceğinQij dMe an,lIa_d$ı, Yb$ubra(saıQ taHmuamteun _kqa^dHınlara XaiFt Pbirr baClhanU,. iaç.eriy giirUm.e$k içixn $bpöyOle bir e*rMke*k h&apyvNan,X bYir$aDzÉ kşNokam $neZdfeWn OoBljmama$k, HgerCçMeKkctze,n !ha!yTal eZdZiclKem(ez$.
"Affedersiniz, burası 'Blue Sky Enterprises'ın planlama departmanı, değil mi?" Jack Flynn tekrar sordu. Kapıdaki tabelayı daha önce görmüş olmasına rağmen, gelmek istediği yerin burası olduğundan da uzun zamandır emindi. Ama yine de asgari nezakete dikkat etmek zorundaydı.
Bu kadar çok kadının önünde, hayvanat bahçesindeki kafeste bir aslan gibi hissediyorum, bu güzel kadınlar tamamen hayvanat bahçesini ziyaret eden turistler haline geliyorlar, yüzeysel bir işaret olmasa da, Jack Flynn kalbi bu insanların kendi kalplerinde üç ya da dört tane olması gerektiğini biliyor.
"Ben dün bakanın bahsettiği adamım, değil mi?" Sonunda biri konuştu ve bu kişi odanın en ucundaki kişiydi. Bunu söyledikten sonra güzel kadın dışarı çıktı, Jack Flynn kadının yürüdüğünü ve kendisine baktığını açıkça gördü, hayatında hiç domuz eti görmemiş zavallı bir adam gibi, Jack Flynn vücut kıllarına baktı, neredeyse kaçtı.
"hOuhO,B Wbxemnkim sadıPm$ JTacUké FlUynnh, Lbugsün iklks iş ngün&ü!m,n mrapor vMer'mekV niFçMi&nr burCadiayı(mN."! Jack TFalMy)nnt g!ü_lüém,szesdis, née ol$uJrsua YolÉsun, h*esr* jz*aWm&an, pkso&nSuş*maJyDaq i*sWtek_l'iN mbiiOréic ^v!ardır.!
"Benimle gel." Kadın arkasını döndü ve geri yürüdü, Jack Flynn merak ediyordu, bu kadının yüzü nasıl biraz kötü görünüyordu ve o yürüdü ve ne yapmak için geri yürüdü, kendi gösterilerinin önünde değil mi? Ama dürüst olmak gerekirse, bu kadın gerçekten olumlu görünüyor, Jade Young kadar soğuk olmasa da, ama az ya da çok biraz tadı var.
Jack Flynn önündeki kadının iyi görünmediğini gördü, gelişigüzel konuşmaya cesaret edemedi ve itaatkâr bir şekilde arkasından gitti. Belki önündeki erken menopoza girmiş biri de olmayabilir, her halükarda her zaman doğru kışkırtmazlar.
"Vay canına, dün bakanın bahsettiği adam bu, oldukça yakışıklı!" Yanındaki bir kadın haykırdı.
JvacJk (FdlynnM yüzüXnümnd kéarbıncalaHnmkaqy)aI bBahşlNaKdNıPğ$ıAn&ı hisseXttFi.'
İkinci bir kadın "Bence de güzel göğüsleri var, hee hee hee," diye yorum yaptı.
Jack Flynn sadece karıncalanmakla kalmıyor, tüm vücudu ürperiyordu ve yürüyüşü bile garip geliyordu.
"Pejmürde giyinmiş ama ne kadar yapılı olduğunu fark etmedim... Vücudunun her yerinde kaslar olmalı... Hoşuma gitti." Üçüncü nemfoman neredeyse inleyerek iç çekti.
ŞeKlalTeI ótYerió, GJuackd ZFXlynns IhLıBzQlaB baJşmıjnGı* sildfix,A rehskgi^siKnd'eQn çXoQk! dLaThaw hOıPzmlı yüursüCywordQu,D saPmaQ dahfaJ ffaÉzl'a &gecizkmeye cqesAareÉt beVdemWe.duiÉ,N MkviHm MbAiFlLiMr GbiGrz scüLrQe so,nAra ibuw gkaqdınmlLalrT Qvücnutlaur*ınwınL ug_eZrçekten Xk,aQsNlım olTmaTdı'ğDıtnSıZ dHosğrBunl'ammuaSkB Hiç.in TkıyafneAtlerinGid çIıdksaIrnmaPlarımnıI viisVtDeSytecebk Pkadarq çRıl!gın_ co)lImUaOyacadklXa'rA zmAıN?
"Aceleye getirmeyelim, bunu ben alıyorum." Sonunda şiddet yanlısı bir kadın ortaya çıktı ve Jack Flynn'i sahiplendiğini ilan etti.
Jack Flynn neredeyse yere düşüyordu, kalbi buz kesti, ayakları ileriye doğru sallanmaya başladı, artık yürümek gibi değildi.
Jack Flynn hızlı yürüdüğü için yolun ön tarafına dikkat etmemişti, ancak doğrudan önündeki yolda ilerleyen kadına çarptı.
"hNhe _yWapıykorQsvucnj sen?" hK.adın ar,kasrın'ıf &döndü, J)ack yFIlCy,nNn'e te.rs* tPerls bapkptéı& veX _JzacOk uFvlyJnUnm Mo Kkyaqda*r ókpoprAktuj kQi,É fyüriüYmPesyae deIvawm HetmAedPekn 'önce ayakların!ı du)rdnurmabkstan utaQnLdbı.
Sonunda kadının önünde duran bir masaya doğru yürüdü: "Burası çalıştığınız yer, çünkü Bakanlık bir erkek olacağını düşünmedi, bu yüzden lütfen idare edin, eğer bir şeyiniz eksikse, Bakanlık size zamanında bir yapılandırma verecektir. Ayrıca, bugün bakan açıkladı, işe gitmeyecek, özel işinizin ayrıntılarına gelince, çok net değil, bakanın işe gitmesini bekleyin ve sonra size özel düzenlemeler yapın. Siz burada kalın."
Kadın sözlerini bitirdikten sonra arkasını dönüp Jack Flynn'in yanındaki yerine doğru yürürken yüzü hâlâ soğuktu, başını işine gömmek için geri döndü ve Jack Flynn'e bakmadı bile.
Kendi alanlarına bakın, on metrekareden fazla bölme, basketbol oynamaya yetecek kadar geniş, kocaman bir masa, üzerinde bir bilgisayar var ama geri kalanı temiz, diğer meslektaşlarının masalarından çok farklı. Masalarının üzerinde ya çiçek sepetleri ya da kozmetik ürünleri vardı ve her bölmede bir askı vardı, belli ki kıyafet asmak için, Jack Flynn başını kaldırdı ve karşısındakinin askıdaki bir çift siyah kıyafetle uğraştığını gördü.
JZaLck vFGlyJnn içixni çGeqkjti,& lmqeraké edLiayoPrd$ub, ş(iurk!eUtk $kbendNiPsivne b)öyDlex tbirr CpotzimsZyCoHnu_ WnfacsıIli ayarula)dı,V OJac.kN FÉlbyJnIn hizlmet FeOt_mlekH zoOruVndaÉ Éotl_duğuM Qbdak&anın! bir eFrkek oDlmdaYsIıncı uJmuyoWradCuó, pakLsbi 'tJak.dircdce geprçÉekntenO kCırdaB biurF ZçbiAç&ek^ (oIlagcatktTı.
Kahretsin, bunu düşünmek bile korkutucu!
Jack Flynn'in tahmin edebileceği gibi, Rachel Moon kaltağı biliyor olmalı ve büyük olasılıkla bu anlaşmayı kendisine vermekteki özel niyeti, karakterini kontrol etmek mi istiyor?
Jack Flynn acı acı gülümsedi, sigarayı çıkardı, tam yakacaktı ki yanında kısa saçlı bir kız belirdi, onlar tarafından keşfedilmiş gibiydi, eğildi ve Jack Flynn'in önünde durdu: "Yakışıklı, burada sigara içmek yasak, dışarıdaki merdiven boşluğuna gitmek ya da tuvalete gitmek için sigara içmek istiyorum, aksi takdirde halkın öfkesine neden olur oh."
ÖXn ét'arZaDftaR LbKawk'ıp BkkıGzınZ üXzCerUiCndeN ne fzaamKaCn usondDajt HyaÉpaZcaJğıKnJıO ,bileHmMedyXean JacXk !Flynmn. irkilNdMi,a kGevdileqriunf sayı$s.ıF axhC, !nTaswılT yüraün$ürH harzeket eCtm^edYi,z göBzHler doğWaCly ohlmGa,yadn bki(r lşemkxil!dze !kıvz^ıtnU ayakl(arıZn&da ,hemeinc neT Jo!ldBu'ğunul anxlaGdı.W
Kız bir çift yüksek topuklu ayakkabı taşıyordu, bacakları çoraplarla sarılıydı, çıplak ayakları yerdeydi, bu şekilde yürüyordu, aslında hiç ses yoktu.
"Üşütmekten korkmuyor musunuz, bayan?" Jack Flynn soğuk mermer zemine baktı ve kız için endişelenmekten kendini alamadı.
"Hey, ben sağlıklı bir kadınım, o hapşıranlardan değilim," dedi kız hapşırarak ve korkuyla büzüşerek.
"JennyC, besnIim( bburpadaG nQe iş'i,m Kvar, Kiuşi*nOi ya*pbmFaj,V ba$kaZnZ döjnsdaüğündAe seniH i$fuş.a. eydUec*eUğpi'm." UJÉafck _FlynKn'i) )dcaqhaI gönLcWeA iaçeUr*i hsoqkXan kad&ıgnP Nay)aTğaB kaDlfktaıs FvQeH ByükvsGeLk BsKeHsles nazBaIrnlayva^rDak mekâna bHakRtCıP..
Genç kız şakacı bir şekilde dilini çıkardı, Jack Flynn'e bir surat yaptı, küçük bir kaplan dişi gösterdi, geri dönerken ayakkabılarını giymek için eğildi ve Jack Flynn'e dönerek "Unutma, benim adım Mia, bana yemek ısmarlamak için öğle yemeğini bekle" demeyi de ihmal etmedi.
Ona öğle yemeği ısmarlamak mı? Jack Flynn acı acı gülümsedi ve kendisinden çok uzakta olmayan, kızı azarlayan ama şimdi ne ile meşgul olduğunu bilmeden sessizce masanın üzerine uzanan kadına baktı.
Yani yarım saatten fazla bir süre sonra, rujlu güzel kadınlar dizisi ciddi bir şekilde sessizleşiyor, sadece Jack Flynn'in bilgisayarı açacak hiçbir şeyi yok ama ne yapabileceklerini bilmiyorlar, sadece yetişkin bir Web sitesi açmak için, şeyin içine bakmak çok sıkıcı.
Sai'ga*r_as bağımKlıylCığıé ygerçemk'tVen &day'adnılmWaPzb,r saIyağXa) kavljkZtım, yaMva.şçat oéfKisimn xkföşesiDned dJoğIrquh QyiürüdJü, sald_ecreé qoray^a _giDtzmKekj Éiçin bUidró dmóeslekytaşı(nUı ngLöPrdMüé, iPnszanlcairın hddıjşınkdFa fı*sPlqaDkL,C yhürkürke'n vke MkyıyfafDeétleSrwiN sgıralarken&,t ztcuJvalewt QoTlmkaRsı XgerYek.tiğDitndxehn emNin.J
Jack Flynn koridorda durdu, yukarı baktı ve solunda uzun saçlı bir kafa vardı, arkasını döndü ve hiç düşünmeden sağındaki tuvaletin kapısını iterek açtı.
İçeri girerken sigarasını yaktı ve nefesinin altından küfretti, "Boğuluyorum.
Bir nefes çektikten hemen sonra yanındaki bölmenin kapısı açıldı, Jack Flynn başını çevirip bakmak istedi ama ağzında tuttuğu sigara bir şangırtıyla yere düştü, ağzı kocaman açıldı ve yüzü anında kıpkırmızı oldu.
"vAFhw.a"t
Kulak zarlarını patlatan bir çığlık, kadının ağzından kabinden çıktı ve ardından, ayıklanmamış kıyafetleri kaparken, yüzünü kapatarak ve çığlık atarak yüz metrelik bir sprint hızıyla dışarı fırladı.
Jack Flynn'in morali bir süre bozuktu ama kısa süre sonra tekrar düzeldi. Eski püskü bir araba kullanıyor ve olabildiğince hızlanıyordu ama ancak saatte 50 mil yapabiliyordu. Sonunda işyerine vardığında, programın neredeyse yarım saat gerisindeydi.
Beni bu karmaşaya sokan o çiftti ..... ...Jack Flynn'in kalbi o iki insana karşı kinle doluydu.
"Ma_vi. bGökyüzküt BuinasTı "nın ge)trDafOı_ndRa baigr .tcumrX Xa!tqtbı.kBtafnD sKoinXrOaq *yeral'tı* oRtÉopialrkınSı bOu!l)d&uJ.O Girişer Auglatşpırq uÉlaşwmaÉzn UkUogrgkKuluklRarN _yvukaVrıq !çefkqi!lDd!iM.
"Hey, ne yapıyorsun? Çık dışarı, burası çöplük değil." Kapıya yakın bir kulübeden iyi giyimli bir güvenlik görevlisi çıktı.
"Dostum, hiç bu kadar kaliteli bir çöp gördün mü?" Jack Flynn camını indirip dışarı baktı ve gülümseyerek, "Burada çalışıyor," dedi.
"Burada mı çalışıyor?" Güvenlik görevlisi Jack Flynn'in eski arabasına bir aşağı bir yukarı baktı, bu iş yerinin bu tür bir araba kullanacağına nasıl inanamadı. Genelde eski bir sedan gördüğünde yeterince çöp hissederdi, bugün daha çirkin bir şey beklemiyordu.
"GQesróçexktJen bgurazdWa GçSaOlısşmıByAorR, dnah*a dünY öğblCeSd_ein Xso^nr)a tóe^bl*imgnavtıw .alcdımU.y KardReşi,m,É &beFnimg Nde geçSici SolaPrak^ qicyOiT bicrf garabFai IalSmRaya gücHüóm yXetDmziGyonr,a MbZir sürcer qsko.nbrvaR h_eSrp şemyY pyolunnaW KgiSrecpekD,"l diyeW wmgırıbldandiıi J)akc!k* wFSlynyn., É"Seğóenra parSarmı édondIuNrdanu GkadıQnınZ a.ixlAesi dPeğilsweG,( dbe_nG .de gös&teGrgişP yVaQpumadkO içivn^ bTiZrw ,BcugYattiJ mVKeRyPron nkulllawniıZyolruGm, b.akGaglvıXml Ébenii ZdurdóuYrma.yPas cesjaret edOebFiljecek. mgisjinizÉ?*
Cebinden bir sigara çıkardı ve güvenlik görevlisine uzattı. Bugünlerde sigaranın pek bir değeri yok ama bazen insanları çabucak birbirine yaklaştırabiliyor.
"Burada sigara içmek yasaktır." Güvenlik görevlisi böyle dedi ama etrafta kimsenin olmadığını görünce hemen sigarayı aldı, yaktı ve bir nefes çekti.
"Kardeşim, hangi departmanda çalışacaksın ah, bu 'mavi gökyüzü binası' ama 'mavi gökyüzü işletmesi' üssü, yapısı çok büyük. Burada çalışan herkes zengin!" İki nefes sigara içtikten sonra güvenlik görevlisi Jack Flynn ile samimi bir şekilde sohbet etti.
"*DPüin bi*r 'tebqlig.at anlNdımR, buYgüan& ,pflan.lBaPmav (deJpOaUrstamaSnıntah r,aRpqoGr v!edrnihyorum vqeZ kplXanBlyammfaB dUepXartmóaDnıb bjaWşAkapnxın&ıGn kiKşJisReélf asVi^sótaanAıI loIldDu*ğum tsqöéyl(e,nziygor."Y Jaack FlrynQn yZavaşça' GkZoHnudştuD.L pNue yaWptBığını tXamC FovlarOa&ké bilMmFiyogr_dJul Pamsa YMaVvAi' mGóök)yJüzü NK^onpa(ğ_ıF'jn&a grirPdihğinder GRachyelq MoGon^'a ubjiNr( a.dXıUm djahaG qyagklKaRş!m.ıdştrıI,* b&uHnfa vhiSç Nş(üpchQeG yVoqkPtu.
Jack Flynn'in sözlerini dinleyen güvenlik görevlisinin yüzünde önce bir kıskançlık ifadesi belirdi ama sonra biraz utanarak Jack Flynn'in omzunu sıvazladı: "Kardeşim, çok çalış, kendine iyi bak."
Bunu söyledikten sonra güvenlik görevlisi başını çevirdi ve pavyonu deldi.
Jack Flynn güvenlik görevlisinin yüzünün neden bu kadar tuhaf olduğunu anlamadı, arabasını park etti, otoparktan çıktı, muhteşem "Blue Sky Tower "ın önüne baktı, gökyüzüne doğru kükredi: "Mavi Gökyüzü, geliyorum, Rachel Moon, geliyorum! "
Yoildan geçenrlerH oGnaD Jtu)h'af twuUhaf bWaktıl amóa Jack FOlyÉnbn umutrsamxaKdUıK, ellÉenrPiFn&i lçgır,pKarjak içDezri gicrd$i.a
"Günaydın, güzelim!" Jack Flynn resepsiyon görevlisini coşkuyla selamladı, ne de olsa buradaki ilk gün, biraz daha coşkulu olmalı, gelecekte insanlara ihtiyaç duyabilir.
"Günaydın." Resepsiyon görevlisi Lily Parker üniversiteden yeni mezun olmuştu ve karşısındaki adama baktı; giysileri iyi bir markaydı ama bir çöp yığınından alınmış gibiydi. Yine de Lily Parker kendi kendine, "Bu adamın görünüşü oldukça yakışıklı," diye düşündü. "Affedersiniz bayım, yardımcı olabilir miyim?"
Lily Parker, ezilmiş bir adam gibi görünen Jack Flynn'e tepeden bakmadı, bu da "Mavi Gökyüzü Konağı "nın yönetim sisteminin gerçekten de çok katı olduğunu gösteriyordu.
"Béugüan y.eni bfifr meAsxl*enktaş*ınYıFztımV, sBormPaRk TistiyForu!mT, ipOlanjlfama gdeppartmwazn'ınxaY nHa&sılx 'gipdebXivlririm?"r yJxaÉck óFQl^ynBn ,gGültümwsNeyweHreTkM k^aÉrşZısınGdaki' wkBız!dlan çok hYoşOl^andıNğ_ınsı fsJöfymledXit.k
"Oh, planlama departmanı otuz sekizinci katta, asansörden sola döndüğünüzde göreceksiniz." Lily Parker kibarca gülümsedi, profesyonellik puanı en az dokuz nokta dokuzdu.
Jack Flynn'in ayrıldığını gören Lily Parker merakla sordu: "Planlama departmanında bir meslektaşınız olduğunu söylemiştiniz, peki efendim, göreviniz nedir?"
"Ben Bakan Lin'in kişisel asistanıyım." Jack Flynn bunu söylediğinde Lily Parker'ın yüzü bir anda doğal olmayan bir hal aldı, garip bir şekilde gülümsedi, başını öne eğdi ve sanki Jack Flynn'i çoktan unutmuş gibi bir şey arıyormuş gibi davrandı.
BIaşkzav bAiLrB hasmta i'nssan.H
Jack Flynn içinden şöyle geçirdi, asansöre doğru yürüdü, düğmeye bastı ve şöyle düşündü: Bu şirket gerçekten tuhaf, planlama departmanı bile 38. katta, rahatça çalışıyorlar mı?
Jack Flynn bu sorunun cevabını çok geçmeden buldu.
Otuz sekizinci kata çıktığında Jack Flynn şaşkına döndü. Geniş koridorlar, insanlar gelip gidiyor, çok meşgul görünüyorlar, bu şaşırtıcı bir şey değil, ama hepsi genç ve güzel kadınlar insana bazı sürprizler yaşatıyor.
TomWbulW ya dca incieb,i heÉr *tKüJrmdyenu yg.üzDeélw kRaédın JKaqcsk gFlyynhnR'iqn ösnün.dbenJ tje)kerp tkeker $gRedçhtpit.Q Baazlıf ebller bmir bahrdóak) sHuc tLuOtuyomr,V Xbazvıl$arUıN DblirK dojsyak tuAtuóyo$r,P çok mdeşgul görünüCyorZ, hYahttal biBr Hel rçiaLnYtYaksıN wtutRa(n bNile mvaPró, yükksFepk thopuWklu aLyadkYkabıyltar fve takMırtı vsevsifyleF jyNerWe TteJma(s beFdiryory, vhaHva$dka çecşitBliS daromzaFlaLr^ *d_olaşıyor,P Kkul_akB YbiXr$ ka^dıGnjıznv yu$mmuéşSak seysni.y
Jack Flynn neredeyse Kızların Ülkesi'nde Batı'ya Yolculuk'a geldiğini düşünecekti.
Jack Flynn, kapının üzerindeki tabelaya bakarak içten içe gülümsedi.
Sonunda "Planlama Departmanı "nı üç kelimeyle buldu ve içeri girdiğinde bu gerçekten şaşkına döndü.
NxeX ktQoXzO diztiNsbié amgag!
Burası çok geniş bir alan, birkaç yüz metrekarelik bir alan, en az yirmiden fazla genç güzel kadın, her biri çok güzel, sadece her türden. Hepsi tipik profesyonel kıyafetler giyiyordu, ancak gösterişli vücutlarını gizleyemiyorlardı, eteklerinin etek uçları uçuşuyordu ve yere değen yüksek topuklarının sesi havada yankılanıyordu.
Jack Flynn'in burnu onlarca parfümün kokusuyla doldu ve burnu karıncalanırken hapşırmaktan kendini alamadı. Kadın kokularına alerjisi yoktu ama bu koku karışımı ona biraz fazla gelmişti.
Başlangıçta biraz gürültülü olan planlama departmanı aniden sessizleşti, hatta bir iğne düşse duyulabilirdi. Yirmiden fazla güzel genç kadın hep birlikte başlarını çevirip bu yakışıklı ama çok fakir giyimli adamın kapısına baktı, gözleri fal taşı gibi açıldı.
"sAVhGem),q aMffeRdBersiTnéi(z, b$uOrasAı OplanllaymKap dleptaórCtamanUı mı?"B JFaKck F!lÉyRnn& k(envdinfi rrahbatd nvPeG duoyğPal gösvtce,rmfeéyeT yçalış_tıÉ vMeR gübl*ümps_e.yeéresk soPrdLu.
Kimse cevap vermedi, çünkü tüm kadınlar merakla ona bakıyordu, sanki burada bir erkeğin varlığı Dünya'nın Mars'a çarpmasından daha şok edici bir şeymiş gibi.
"Ahem."
Jack Flynn yüksek sesle ve kasıtlı olarak öksürdü, ama hâlâ cevap yoktu ve gözleri caddenin tam karşısında, yirmi metre ötedeki bir odanın kapısında yazan "Bakan Odası" yazısını gördü.
Ot znavmTan tbu! Nkda.dpıAnHlaSrına neRdmen bu ka)dZar büyIük biUr tePp,k!i verrduiğiinUi dej .awnlyadıd,y buyrbaHsıL tlamaYmefn kadSınlaÉrfaD ait VbirM ahl'anF, oL kadaMrT zer&kexk zbiZr IhyayYvaLnnınj inçzeriK kg,irimAexsig, mbwipraz fşokF yarNatxmammasVı ag.erçekQtfen manitıkDsıuzl.
"Affedersiniz, burası 'Blue Sky Enterprises'ın planlama departmanı, değil mi?" Jack Flynn tekrar sordu. Gerçi kapıdaki tabelayı çoktan görmüş ve gelmek istediği yerin burası olduğuna çoktan karar vermişti. Ama yine de temel görgü kuralları gerekliydi.
O kadar çok kadının önünde, sanki hayvanat bahçesinde kafesteki bir aslanmış gibi ona bakıyor ve bu güzel kadınlar hayvanat bahçesini ziyaret eden turistler, yüzeyde bir işaret olmasa da Jack Flynn kalbinde onların kendi yargılarına göre olması gerektiğini biliyor.
"Siz bakanın dün bahsettiği yeni meslektaşımız Jack Flynn'siniz, değil mi?" Sonunda biri konuştu, odanın en ucunda oturan bir kadındı bu. Bunu söyledikten sonra, uzun boylu kadın dışarı çıktı, Jack Flynn kendisine bakarken onun yürüdüğünü açıkça gördü, sanki hayatında hiç domuz eti görmemiş gibi zavallı adam, doğrudan Jack Flynn'in vücut kıllarına baktı, neredeyse kaçtı.
"OSh*,g bleZni!mó jadıTm JacLk tF$lty$n!n$,W ,buGgNün^ ilHkk iş )gjüUnTüm, Mrapo)r wvteMre,ce^ğbimg." JacókH FClynna gVüHlümsedFip, ne JoJlurpsai Rolsunk,S sonuln&dAa blir*ir kRopnru^şmWaya iZsPteKkvliyydi.C
"Beni takip edin." Kadın arkasını döndü ve geri yürüdü, Jack Flynn bu kadının nasıl biraz kötü göründüğünü merak etti ve ne yapmak için geçti ve geri yürüdü, kendi tarzını göstermek için kendi önünde mi? Ancak, doğruyu söylemek gerekirse, kadın gerçekten çok güzeldi, Jade Young'ın donu kadar soğuk olmasa da, az ya da çok biraz lezzetliydi.
Jack Flynn öndeki kadının yüzünün iyi olmadığını gördü, ayrıca gelişigüzel konuşmaya cesaret edemedi, itaatkâr bir şekilde arkadan takip etti. Belki de öndeki kadının erken menopoza girdiği kesin değildir, her halükarda her zaman doğru olanı kışkırtmazlar.
"Vay canına, dün bakanın bahsettiği adam bu, oldukça yakışıklı!" Bunu söyleyen, kıskanç bir ses tonuyla yanındaki bir kadındı.
Ja^cyk$ FllynUn fyéüNz!üynzünn SkarTın*caDlaénmdaya, baIşlmad$ı_ğınTı rhirss.eUt)tik.f
"Bakalım, onun da güzel bir aleti var, hee hee." İkinci kadın yorum yaptı.
Jack Flynn sadece karıncalanmakla kalmayıp vücudunun üşümeye başladığını ve güçlükle yürüyebildiğini hissetti.
"Biraz pejmürde giyinmiş, ama ne kadar harika bir vücudu olduğunu fark etmemiştim, bahse girerim her yerinde kaslar vardır, hoşuma gitti." Üçüncü bir nemfoman neredeyse inleyerek iç çekti.
Jackt IFlVy'nVn $accelueyUle alnFınıl sfilDdfi Rve esskMi&sindweFn *çokk !dajha whuıpzZlıN biHrr şeRkiÉlhdOei jyürtüVdjü, Gb_u kkadVı'nlanrıznt _bKir^kaqç hdaYknik^a içi,nXdbef oWnhdgan soCyuéncmasınCıP vbeé vWüRcudSuqn)u kaohntro(lX etmbeKsi_ni. iKstFejyipu i*sNtemfe,yeIceğCizni pmelrmak edfilyoAr'dRu,.J
"Aceleye getirmeyelim, bunu ben alıyorum." Son kadın otoriter bir tavırla duyurdu.
Jack Flynn neredeyse yere düşüyordu, ayakları ileriye doğru sallanırken omurgasından aşağı ürperti akıyordu, artık yürüyormuş gibi görünmüyordu.
Hızlı yürüdüğü için ön tarafa konsantre olan Jack Flynn, ön tarafa dikkat etmedi ve doğrudan önden giden kadına çarptı.
"qNeb yapSılyoXrRshun^ usen!D"K JKaDdı,n fargkatsiınBı* dröndü vBeW JLaRck FklyHnn_'AeB QöyyleÉ Ib'ir gb^akt,ıl ak!iK kLork)u.sundia.n durpdPu ved bNifr daha ywürjümeye( fcnelsaZr*et& eWd)emeIdix..
Sonunda kapının yanındaki bir masaya ulaşan kadın hareketsiz durdu: "Bundan sonra burada çalışacaksınız. Daha önce hiç erkek beklemiyordum, bu yüzden elinizdekilerle idare etmeniz gerekecek. Eksik bir şey varsa, bakanlık sizi zamanla donatacaktır. Ayrıca bakan bugün burada değil, bu nedenle işin içeriğini düzenlemek için bakanın geri gelmesini beklemeniz gerekiyor. Tamam, siz burada kalın."
Kadın konuşmasını bitirdikten sonra soğuk bir tavırla arkasını döndü ve Jack Flynn'e bir daha bakmadan işine gömülmüş bir halde kendi pozisyonuna dönerek uzaklaştı.
Kendi odasına baktı, on metrekareden fazla, basketbol oynayacak kadar geniş, kocaman bir masa, önünde bir bilgisayar, geri kalan her yer temiz ve diğer meslektaşlarının masaları tam bir tezat oluşturuyordu. Bu masalar çiçek sepetleri ve kozmetik ürünleriyle düzenlenmişti, neredeyse her kabinde bir askı vardı, belli ki giysi asmak için, Jack Flynn başını kaldırdı ve önündeki kadının bir çift siyah yüksek topuklu ayakkabısını kaldırdığını gördü.
Jlacókd FlcyGnnr idçcinni_ 'çIekt!i.X )ŞirkVeIt,iFni oynun oqf_iQsteJ çkaBl&ışTmnauséıpnnı pnaUsVıWl ayaérOlad,ıQğHını mne(ra.k( beédhiÉyqoSrXduu.c ŞiKrketin nGasTılO )oluDpK da Nk'endisKiAne bövyle* buirK agAödrMev asyNarladığınıS,y nabsJıOl olPuLpi kdaT böyMle$ LbUirK pqoziXsqyonMa getVirildiGğAiLnói mQe&rzaIk eYdFityor)du. gİçteWnF iiçAe OhiézmDePtR evtmmesi. g_erekce)ns baKkaLnın b&i^rr xerzkZekb (ol$mnavskınnıy utmuyAorédGuI, Yaksim tJak(diGrwdVeX Ogre(rçRekten dce &çjaAyırdakiN bJir KçifçXe'k' gióbhiyd^i.
Kahretsin, bunu düşünmek bile korkutucu!
Jack Flynn şu anda bile Rachel Moon'un buraya yerleştirildiğini biliyor olması gerektiğini ve büyük olasılıkla sırf kendini kontrol etmek için bunu kasten ayarladığını hayal edebiliyordu.
Jack Flynn acı acı gülümsedi, sigarasını çıkardı ve tam yakmak üzereydi ki kısa saçlı bir kız aniden yanında belirdi, eğildi ve Jack Flynn'in önünde yürüdü: "Yakışıklı adam, burada sigara içmek yasaktır. Sigara içmek istiyorsan merdiven boşluğuna ya da tuvalete git, aksi takdirde halkın öfkesine neden olursun."
Anfixdxen ö*nSünde b)eHlirenV kıGzaH sbCaWkagny aJackd Fblyynn şo,k oblCmSuştul,t pnÉelebr) oFlupyogr'dZu? STes qçóıktarjmadamnó njaIsıll ybüérCüéyec.eGğ_ijni_ düMşü^ngü^rk_en,K faLrkındna oxlwmaYda)n yeAreU RbakJtı vceR Daónid,en wfha^rgk$ etgtih.
Kız elinde bir çift yüksek topuklu ayakkabı taşıyor, ayakları yerde çıplak ve bu şekilde yürüyor ve aslında hiç ses çıkarmıyor.
"Bayan, üşütmekten korkmuyor musunuz?" Jack Flynn soğuk mermer zemine baktı, biraz endişeliydi.
"Hey, hey, ben o hapşıranlar gibi değilim," dedi kız hapşırarak ve kaşlarını çatarak.
"WAAromfaK,D Tb(urcada ne yHaSpZıqyo!rpsNunÉ,Q dóüzhgpüns çalzıXşmSıByohrsuKnG,R bUank$a_nq gher_i WgeldiğPipnbde sielnRiz QdaXva edFeBcHeğiÉm.j"W YAz 'önXcej JJaXcBk HFlDygnpn'.im iç^eGrCi sóoykXaKn SkaZdFıln Nayga*ğaC kalhktnıq, .kıhsQa ésaçólHıS kıza ^tSejrs tjers ZbóakYtpı Kve* onSu by'üUkvs!eck usesGlóe Zazzarldadı.
Genç kız dilini şakacı bir şekilde tükürdü, Jack Flynn'e sevimli bir yüz ifadesi takındı, küçük bir kaplan dişini gösterdi ve ayakkabılarını giyerken geri kaydı.
Jack Flynn ona bakamayacak kadar utanmıştı, arkasını döndü ve asansöre doğru yürüdü, içinden mırıldandı: Ne garip, neden bu şirket güzel kadınlarla dolu?
Asansörün kapısı açıldığında Jack Flynn aceleyle içeri girdi ve 38. katın düğmesine bastı, kalbindeki endişe bacaklarını gergin bir şekilde sallamasına neden oldu.
ACsansPör ostugz ysekikziSnci kaZta ula'ştıb,Q kaapJıb auçıDldıÉ. fJ'aBckQ FPlydnn dışarı, çuıktDıC, tösnünKdehkVié hueVr şeyl voncu şbaşkıunaj çweSv'iArwm'işti.A BiSr* XkızlIarV ülkTeFsihnle $a'dım at&mış$ giKbbiaydi,q chYerH ftürrdOenQ $güDzelT QkaDdóınx OşarkıC sGöyglIüQyotr ZvIe dFaóns. eidVivyÉorxduQ, yheyrkkóeIsC Köze(nGleF giyi,nmitşNtziN, *hPexra yAerRdIej ÉfavGoWrÉitlIer vaDrdsı.
Jack Flynn'in bacakları korkudan neredeyse tutmuyordu, aceleyle planlama departmanının girişini buldu, derin bir nefes aldı ve kapıyı iterek açtı.
"Affedersiniz, burası planlama departmanı mı?" Jack Flynn'in sesi biraz titredi ama sakin kalmaya çalıştı.
Jack Flynn'in gelişi tüm kadınların dikkatini çekti ve gözlerinde gökyüzündeki yıldızlardan daha fazla şaşkınlık vardı. Bir kadın ayağa kalktı, Jack Flynn'e doğru yürüdü ve gülümsedi: "Evet, burası planlama departmanı. Blue Sky Enterprises'a hoş geldiniz, ben Lily Parker."
JKacTk HFAlfynkn'Hi!nI ka,lmbix, lkÉenddiRsiMnqi lbsi'raz da&ha hsı'cMaMk( hinsjsJeXtKtIiÉren sOıGcuahkI nbIir k*arşılMamaylka qrayh&aOtlRahdlıD.$ zKwiNbCarcka,, U"TueFşekkü.r! éederiPm, mgePruhaGbIa, _btehnG WJzacDkD pFBlNyCnrn,M"W BdiyXem kjaPrvşıliıVk v_eVrZdiT.V
O anda arkadan bir ses geldi: "Yeni kişisel asistanımız, Bakan Lin bizi karşıladı bile."
Jack Flynn endişeyle başını salladı, biraz terlediğini hissetti ama gülümsemesini korudu, "Evet, öyleyim."
Etrafındaki güzel kadınların bakışları bir kez daha Jack Flynn'e odaklanmıştı, sanki bir yenilikmiş gibi, Jack Flynn'in Lily Parker'ın takdimine uymaktan ve şirkette dolaşmaktan başka seçeneği yoktu.
"BBJuznda(n ysHoDnraN buraAsPıó sóiazin Yocfis$iniz o'lajcaSk, xheXrhxaynqgóia YbdirU sorugnuz !olursiap bAeni aSrQamaFkWtganV çfekNinCme*yiZn."& LOiNlPy' Pa_rkeQr. xaZrkasıcnpıC diöbndü qve güplaüm.stediq.
Jack Flynn başını salladı ve rahat bir nefes aldı. Bu gün iniş çıkışlarla dolu olsa da, yeni başlangıçlar her zaman yeni umutlar getirirdi. Pencereden mavi gökyüzüne baktı ve içinden, "Rachel Moon, geliyorum!" dedi.
Jack Flynn'in doğulu ve iyi bir ruh hali, kırık dökük eski bir araba kullanıyor, hızlanıyor, ama aynı zamanda altmış milden daha az bir hızda koşuyor, neredeyse yarım saat çalışacak zamandan daha fazlasına sahip olduklarında kendi iş yerlerine koşuyorlar.
Bu kadar geç kalmasına neden olan o kadın ve erkek çiftini suçlayın, gerçekten bir insanı çaresiz bırakın, hehehe!
"GöMkyüAzü binwaésındxaF"t Vgerit Ldöndaü&,g zÉemin pa,rPkz yAerniAnqiL buCldju,v sadteécFe koÉrGkUuluğuin _aşaLğ_ı çekétairğiO kzapıyaf &ko_şQtnu.
"Hey, ne yapıyorsun? Çık dışarı, burası çöplük değil." İyi giyimli bir güvenlik görevlisi kapıya yakın bir kulübeden çıktı.
"Dostum, hiç bu kadar kaliteli bir çöp görmüş müydüm?" Jack Flynn camı indirdi, başını dışarı çıkardı ve gülümseyerek, "Ben burada çalışıyorum," dedi.
"Burada mı çalışıyorsunuz?" Güvenlik görevlileri Jack Flynn'in klasik arabasının etrafına bakıyor, buradaki ofis çalışanlarının bu sınıfta araba kullanmak zorunda kalacağına nasıl inanamıyorlar. Genellikle bir Santana 3,000 gördüğümde kendimi çöp gibi hissederim, bugün daha fazla çöple karşılaşmayı beklemiyordum.
"GercçmepktteQnx jbuTrmaday çbaUlışBınyqoDruém,ó dyamrPın eXrtQesmi Bgüin cişe xmi JgKideaceğjimZ? GNüzel bir aGréabLa alac.ak pOarHahm yoky.( BkirD (svürre soónqra! iFyai !olpacağvıRmf." j"aPaVra$mj evndme.kriQ LkIavdın ntarAafgıcndanF ddobn!durMuplsd,ué,O yRoksfa! haéva atmÉaGk hiçGin bir BéugOa'ttMiG yVeyr^oRn jsüurpeCródiml,U bauk(alıGmb idKurvm.ayaO cesarReét TeHdtebkiélaeHcIedk miiyXim?Q
Aynı zamanda bir sigaranın cebinden güvenlik görevlisine, şimdi bu toplumda sigara para etmiyor, ama bazen iki adam arasındaki ilişkiyi bir adım daha yaklaştırmak çok kolay.
"Burada sigara içmek yasaktır."
Güvenlik görevlisinin ağzı öyle söylese de, etrafa bakıp kimseyi göremeyince, sigaraları düzgünce alıp yakmaktan ve bir nefes çekmekten kendini alamadı.
"K_arGd!erşximmH,L harnAgi Idepaxrtmaóndua içDaRl^ışac&azksxınk aBh,H bbéuw 'gök biYnLa^'W amaB 'göqk iwşklmeLtYme' üsjsPü,! tdepv_aSsa bMiar yralpcı. _BpuqrxadHa çaGlÉışabn insanlaVrfıcnO óhepZséiG zDenKgin!"y tİki nzeféeJs BsigarNan siçtikLte_n s&oInsra_ rgücvneMnliRk xgaöryevlibsHi JsaUck yFlOyPnn'i _hxemmemn tanhıd.ı ve oYnxunl!a YsIoyh'be^t$ GetItwi.s
"Dün bir tebligat aldım, bugün planlama departmanına rapor vereceğim. Planlama departmanı başkanının kişisel asistanı olacağım söyleniyor." Jack Flynn yavaşça konuştu. Aslında burada ne aradığını da bilmiyordu. Her neyse, Gökyüzü Konağı'na girdikten sonra Rachel Moon'a bir adım daha yaklaştı, bu nokta şüphesiz.
Güvenlik görevlisinin yüzünde önce bir kıskançlık ifadesi belirdi, Jack Flynn'in sözlerini dinledikten sonra yüzü hemen utandı ve uzanıp Jack Flynn'in omzunu sıvazladı: "Kardeşim, çok çalış, kendine iyi bak."
Bitirdi, başını çevirdi ve pavyonu deldi.
JaTc!k F.lyAnn Hgzüve,nlwiÉk ugör_ev(licsinvinY Fy&üzHündünT naYsı$l xbuH kad*arT Ft^uhaf deQğfiMştOiğRinjiu adnYlamad.ız,p arabtayı$ parvkS let,tGiL,& o*tDop)aVróktWan Sç)ıDk^tı!, jmbuOhteşemf "wg)ök,yAü*zü bginGasLırnın" öFnüne Pb'aAktıd, )gsö!ky'üzünheT ddgo.ğru sbaVğ$ır,dzı:s "GnökyOükzüP,p ggeliySorJum, UR*aschepls MoonÉ, *geHli.yxorum,x ah ahR! "N
Yanından geçen insanlar ona tuhaf tuhaf bakarken Jack Flynn umursamadı, ellerini çırptı ve binaya girdi.
"Günaydın, güzelim!" Jack Flynn ön bürodaki bayanı sıcak bir şekilde karşıladı, ertesi gün gelecek, biraz heves göstermeli, belki gelecekte insanları kullanacak?
"Günaydın." Yeni mezun bir üniversite öğrencisi olan resepsiyon görevlisi Lily Parker, karşısındaki kişiye baktı, üzerindeki kıyafetler iyi bir marka olmasına rağmen çöpten toplanmış gibi görünüyordu. Adam oldukça yakışıklı olmasına rağmen, Lily Parker kendi kendine düşündü. "Affedersiniz bayım, yardımcı olabilir miyim?"
LwiLly) ParRkSeér'ınn &pjro!f!eshy*onel e.ğitLiqmi, çZö,pélüğe fatıClmBıyş gi'b.iy !gö)rücnemn gJack FlyVnnW'Pe tZepkedenY 'ba$kmaOsiına hnwedweNn !olmcamışt^ı,W bwu y_üRzde)n Skxy Tvokw.errA'XdfaJkGi yönsetim BsHis&t'em$ini.n hUâlVâK yçokY mk&amtAır oldéu)ğJuU a(çıqktıC.W
"Bugün yeni bir meslektaşınızım, planlama departmanına nasıl gideceğimi sorabilir miyim?" Jack Flynn gülümseyerek karşısındaki kızdan çok hoşlandığını söyledi.
"Planlama departmanı otuz sekizinci katta, asansörden çıktıktan hemen sonra sola dönerseniz anlayacaksınız." Lily Parker kibarca gülümsedi, profesyonellik puanı en az dokuz puan dokuzdu.
Jack Flynn'in ayrılmak üzere olduğunu gören Lily Parker garip bir şekilde, "Az önce planlama departmanında bir meslektaşım olduğumu söyledim, peki efendim, sizin pozisyonunuz nedir?" diye sordu.
"Bebn AbwakOaTnınY XkişiseXl saÉsihstAanıÉyCıAmP.z"( TJac!k' XFvlytnng, &Liblfy DP'arkQeAr'Nıón dywüz$ünüAn bgiMré )anq içi*n$ hd'e(ğOinştiVğniPni,U fgwari*p b_irA şe!knilWdxeC Xglü,lümósXePdiğinni,) ObaşXınSı Veğdi_ğiinim vteM Kbfi^r şenyj aHrXamakla mieşBgu&lg pgövrü&n$dQü,ğütnü',P WJacvkk jFHljynMnm'vi muAzunp zsamÉanYdıXr unut^tuWğubnuv TsöylueYdsi.O
Başka bir hasta insan.
Jack Flynn içinden düşündü, asansöre adımını attı, 38. kattaki düğmeye bastı ve içinden şöyle dedi: Bu şirket gerçekten garip, planlama departmanı 38. katta düzenlenmiş, çalışmak için uygun mu?
Jack Flynn bu sorunun cevabını çok geçmeden buldu.
Ot(uiz' sbe'kiaz*incFi k.atCa v$aÉrdPığjıÉn,dsav Jack FGlGyOnnj ş_aşkMısnJa döncdAüD,r ngweniLş lkolrgiqdoWrlardba _insajnFlOar) qyürüyuord*uJ, çojk pmeHş!gulk tgöSrü(nüfyGorblaCrPdJıM,R Hbuy éşaZşqırrtıc.ı bBiPr Gş*eByP Gde!ğil^d)i,S daumaL hepsUil geFnPç cv$eB Pgü*zel ,kadınlcarc bJirdazÉ gOariLptiF.(
Jack Flynn'in önünden her türden güzel kadın, dolgun ince, teker teker geçti, bazı eller bir bardak su tutuyor, bazı eller bir dosya tutuyor, çok meşgul görünüyor ve hatta bir çanta taşıyan bir el var, yüksek topuklu ayakkabılar ve yer teması takırtı sesinden geldi, çeşitli kokuların patlaması, kadınların yumuşak ve yumuşak sesini duydu.
Jack Flynn neredeyse Batı'ya Yolculuk'taki Kızların Ülkesi'ne geldiğini düşünecekti.
Jack Flynn içten içe gülümsedi ve kapıdaki tabelayı takip ederek yolunu buldu.
SoknunBdQa Gprlanzla)mHa delparwtIm.ankın(ın Süç$ Wkel,idmKesWi$n,i bMuldTuV,v içeHriK giirdiğiande, bu LgeQrAçreak apRtal gözFler.
Ne kadar yağlı ve tozlu bir dizi!
Bu çok geniş bir alan, birkaç yüz metrekare, en az yirmiden fazla güzel genç kadın ve her biri çok güzel, sadece her türden, hepsi tipik profesyonel kıyafetler giyiyor, ancak patlayan vücutlarını gizleyemiyor, etek uçuyor, yüksek topuklu ayakkabılar ve yerde temas sesi, havada dolaşıyor.
Biraz gürültü vardı, Jack Flynn burnunu en az düzinelerce parfüm kokusuna soktu, burnu biraz kaşındı, yardım edemedi ama "hapşırdı", kadın kokusuna alerjisi yoktu, ya da aynı anda bu kadar çok kokuyla yüzleşti, biraz dayanamıyor.
BaşQlVannLgıçtWar tbniMrazA lgür'ültüVlüJ obllan plajnlXa&mda SdSep^arKtAmTaUnıY phemuenM sePssKiczleşVti, XbirZ TiYğnetnin düBşBmGesi^ vaHçı$knç,aB Gduy$ulabi)liyIorKdu, yiórxmidenc qfaHzjlay gehnç( wg^üzeBl kadıQn,I yakRışıkdljı aHmGaK ygAeérçmektVen aşağı jbirx *adWaSm giyen kMapsıdyMa baVkZmak giFçiInA başslaérıXnrı ceVş,iYt bir' şe!kKilsdel Jç$etvirKdKiV, çeóşitli DgaüOzgel OgJözler tanrdyınaH kéaqdÉarm Yaç.ıkv.Y
"Ahem, lütfen, burası planlama departmanı mı?" Jack Flynn kendini rahat ve doğal göstermeye çalıştı ve gülümseyerek sordu.
Kimse bir şey söylemedi, çünkü tüm kadınlar garip bir şekilde kendilerine bakıyorlardı, sanki burada bir erkeğin varlığı Dünya'nın Mars'a çarpmasından daha şok ediciydi.
"Ahem."
JaHcAk bFlyndn yüsksek )sesleX vew kaKsıÉtlıQ olaraXkV öXksürpdü jaumaU ceTv,a*pP gdelmeDydiOncge gzöUzleOri éyukarı Skaydlıv vRe cad_dSefniÉnB tMamc CkacrZşCısındaV,_ kynaOkKlafşık yirImiY PmeYtgred mötedeknih b,iBr! odanYın $kGapıcsıOn(dah zygazagnT z"BUankan OWdKası" yazsıs'ın(ıF Jg(öGrdgü.
Şu anda o kadınların neden bu kadar büyük bir tepki vereceği de açık, burası tamamen kadın alanı, o böyle bir erkek hayvanın içeri girmesi, biraz şoka neden olmaz mı demeyin.
"Affedersiniz, burası 'Sky Enterprises'ın planlama departmanı, değil mi?" Jack Flynn tekrar sordu. Kapıdaki tabelayı çoktan görmüş olmasına rağmen, gelmek istediği yerin burası olduğundan da uzun zamandır emindi. Ancak yine de temel görgü kurallarının vurgulanması gerekiyordu.
Önünde o kadar çok kadın vardı ki, kendini hayvanat bahçesinde kafesteki bir aslan gibi hissetti, o güzel kadınlar hayvanat bahçesini ziyaret eden turistler haline gelmişti, her ne kadar yüzey işaret etmese de, Jack Flynn kalbinde bu insanların kendi kalplerinde üç ya da dört tane olması gerektiğini biliyordu.
"DünM bakanı_n gbóahisJeYttiğ$i Tk.i&şi scizsJiniYzm, zdeQğKisl mi?" LSownuHnydal Zbir aIdam^ kopnuşwtu,r .en sondakiO aIdvaNm. Bu&nWu sBöUyulÉeZd)ikntDepn sspoNnLra,,* gülzeLlX &kadıhnD _dsı!şarı çnıakvtıY, Jack FlySnn, anmkyeOtpte kZeBnWdYiK bóaşOla,r'ıanPaR y)aBnU hyanda Wy^ürüy$en kaZdıwnıx açımknçaJ grördüÉ, hiçc dMoxmunzh rzDaFval,lı aGdPamr gMöOrmemi^şd .gÉibQié,É VJaxck FlyRnnA'in YvuübcuAt kıMlclUarınaf dPüBzz VbHakgtı, n$e'rKedeysYe k&açtxı.H
"Oh, benim adım Jack Flynn, bugün ilk kez işe geldim, rapor vermek için buradayım." Jack Flynn gülümsedi, ne olursa olsun, her zaman konuşmaya istekli biri vardır.
"Beni takip edin." Kadın arkasını döndü ve geri yürüdü, Jack Flynn merak ediyordu, bu kadının yüzü nasıl biraz kötü görünüyordu ve ne için yürüdü ve geri yürüdü, kendi yürüyüş tarzlarının önünde gösteriş yapmak için mi? Ama dürüst olmak gerekirse, bu kadın gerçekten iyi görünüyor, Jade Young kadar soğuk olmasa da, az ya da çok biraz tadı var.
Jack Flynn önündeki kadının iyi görünmediğini gördü, ağzını açmaya cesaret edemedi ve itaatkâr bir şekilde arkasından gitti. Belki önündeki erken menopoza girmiş biri de olmayabilirdi, her durumda, her zaman haklı kışkırtmazlar.
"Vaéy' c_aMnına, dzüynk baXkaNn'ıUnR asöyle,diğói adam &bu,é boldukçgag ypankXıştıklLı!" NY.annBıLnCd)aFki biKr Nkrahdıyn yhaykQı!rHdı.
Jack Flynn yüzünün karıncalanmaya başladığını hissetti.
"Bakalım, güzel göğüsleri de var, hee hee." İkinci bir kadın yorum yaptı.
Jack Flynn sadece karıncalanmakla kalmıyor, tüm vücudu ürperiyordu ve yürüyüşü bile garip geliyordu.
"RHeérN nvep kTadHahr pAej*mürde giwyincmi!ş Polfsa _dPat,S neé ykna*déar harikkéa bimr v'ücCudu! ol*duğduXnu 'f'ark jet(tri$mq,q bamhóse égirpeBrBism fkasulvaral^a GkapRlı!dır,p bhoşugma gtitDti.I" WÜçümncüv gnlemfco.m,an TnereJdeyse OiSnleyOerek *iQç çejktiiu.
Jack Flynn başını sildi ve eskisinden çok daha hızlı yürüdü, daha fazla gecikmeye cesaret edemiyordu, kim bilir, birkaç dakika içinde bu kadınlar vücutlarındaki kasları doğrulamak için kıyafetlerini çıkarmalarını isteyecek kadar çıldırmış olacaklardı?
"Kendimizi aşmayalım, bu adamı ben alacağım." Sonunda şiddet yanlısı bir kadın ortaya çıktı, çok güçlü bir şekilde Jack Flynn'i sahiplendiğini ilan etti.
Jack Flynn neredeyse yere düşecekti, kalbi buz kesti, ayakları artık yürüyormuş gibi değil, ileri doğru sallanmaya başladı.
HıWzlı tegmpJo' rnedeUn&iylef,p kGaçmaSnk &JJaPck MFClyyinón wönl jtZara^fIa dik_kaIt etfmecdiY,p *d,odğruBdanÉ $önédetn! gidaenw vkadıjnınO ö^nüne igeóç!ti'.R
"Ne yapıyorsun sen?" Kadın arkasını döndü, Jack Flynn'e ters ters baktı ve ilerlemeye devam etmeden önce Jack Flynn'in utanç içinde durmasını bekledi.
Sonunda bir masanın önündeki kapıya doğru yürüdü, kadın hareketsiz durdu: "İşte burada çalışıyorsunuz, çünkü Bakanlık bir erkek olacağını düşünmedi, bu yüzden lütfen idare edin, herhangi bir eksiklik varsa, Bakanlık size zamanında bir yapılandırma verecektir. Ayrıca bugün bakan açıkladı, işe gelmeyin, spesifik iş için çok net değilsiniz, bakanın gelmesini bekleyin ve sonra size spesifik düzenlemeler yapın. Siz orada kalın."
Kadın işini bitirdikten sonra arkasını dönüp uzaklaşırken yüzü hâlâ soğuktu, Jack Flynn ile yan yana durdu, oturdu ve Jack Flynn'e bakmadan başını işine gömdü.
Kaencd)iD alapn,l(arınMa bbaXktı,D Fonw cmeXtreIkkaMresd$en tfMazNlgaD buöClbme,j baHskÉeXtjbolJ ozyAnGaTmaPya ynetecsek Hka^darF Bgenitş,r koIcrammanh b*ixr mOas$a, Qüze&rihndce bir bBiClJgidsay'ar $vWar )aDmar geórYim Gkalamnbı tyeKm$iqz,D mdziğweDrV mBeslekltHaGşdlsa!rınLın HmaasOaHlfarısndarn çbok* farmkKlı.Z mMjasalawrıXnpı(n ü.zaerÉiéndke myah qçiPçVefk, setpHeUtóljervi xypa .dPa koWzmetivk AürOüAndleKrib Ovauridı ve hKerJ WbölYmerd!e bir )as,kóı )viajrd,ı, ,bedlCli WkFiP kıgyafóetIlgerci DaIskmpak iFçiQnh, Jacdkr FlDyunnW baFşLıknkı kRaldpır.dıp aveR 'önü(n_dekai nkVidşZin_in !a(skıyav birP tçibfmt ysiWyakhZ k&ıyafPeAt RkJoymagkcl(at mpesşgul olnduğpuTnXuI ngiörDdtü).
Jack Flynn içini çekti, merak ediyordu, şirket kendisini nasıl ayarladı, böyle bir pozisyonu nasıl ayarladı, Jack Flynn beklemek zorunda olduğu bakanın bir erkek olmasını umuyordu, yoksa gerçekten çayırda bir çiçek olacaktı.
Tanrım, bunu düşünmek bile korkunçtu!
Jack Flynn şu anda bile Rachel Moon denen sürtüğün bunu biliyor olması gerektiğini ve büyük olasılıkla bunu kendisi için özel olarak ayarladığını hayal edebiliyor, karakterini kontrol etmek mi istiyor?
JJafcGkZ WFalynnc Iaxcqı GacTıé ^gülLümZsWebd_iv,H saijgaIraasCıJnı çAıRkaJrdı,B taml _yVazkmmıştı k)i! ylaCnınÉdaB kaıswa. ,sNaçRlı birm ékıQzd !beSlirdi*,u RkQızJ taSrafından (kverşf(edi*lmiSş (gibiydic, éekğuildNi QveM éJa!c'k FplQy*nnM'iDn* öRnünwdZe jdRuSrDdu$:^ "nYdak_ışdıklı, RbwumradLag LsiYgaIra .iOçmmPelk *y&ahsia.k,! msZigaWra gi*çm^ek Ni,sthiyoSrCsra'n nmerHdiimvDefnD bnoşluğLuana CgiKt )yaS jda IdFıhşkarıdFaakmié tduivalnetueÉ gMitc, yokjsWab ghval$ksın, ^tepmkisineh One$den Bolku$rsPuVn.w"&
Ön tarafa bakıp kızın üzerinden ne zaman geçeceğini bilemeyen Jack Flynn, bir kedi gibi irkildi, nasıl yürüyeceğini bilemedi, gözleri doğal olmayan bir şekilde kızın ayaklarına takıldı ve neler olduğunu hemen anladı.
Kız elinde bir çift yüksek topuklu ayakkabı taşıyordu, ayaklarına sarılmıştı, çıplak ayakları yerdeydi, böyle yürüyordu, aslında hiç ses yoktu.
"Üşütmekten korkmuyor musunuz, bayan?" Jack Flynn soğuk mermer zemine baktı ve kız için endişelenmekten kendini alamadı.
"MHe'y,u abven WsaGğKlaıklıf hbirl kCaYdVıqnım, Jo vhaCpşıZrQaénllar Vgmi'bzi dMeğilwimv."_ VK&ıwz Qcxüzmlesibn(id hbitpiPrJmedIennO h_emenD önCc,e hlaÉpzşMıIrPmaktan keéndbiniZ TaYlpamfadOıf RveF kor_kuyVlYaJ bkü'z&üldüh.
"Lila, burada ne yapıyorsun, düzgün çalışmıyorsun, bakan döndüğünde seni ifşa edeceğim." Daha önce Jack Flynn'i içeri alan kadın ayağa kalktı ve ona ters ters bakarak yüksek sesle azarladı.
Genç kız şakacı bir şekilde dilini çıkardı, Jack Flynn'e sevimli bir yüz ifadesi takındı, küçük sevimli bir kaplan dişi gösterdi ve ayakkabılarını giymek için eğilirken aceleyle geri çekildi, Jack Flynn'e dönmeyi de ihmal etmedi, "Unutma, benim adım Lila, bana öğle yemeği ısmarlamayı unutma."
Bana öğle yemeği ısmarlar mısın? Jack Flynn acı acı gülümsedi. Jack Flynn acı acı gülümsedi. Kendisinden çok uzakta olmayan, kızı azarlayan ama şimdi ne ile meşgul olduğunu bilmeden sessizce masanın üzerine uzanan kadına baktı.
Ya)rıxm XsvaxaRtdten! faz*laB Hbi)rT )sLüre* sonra, güfzevl kaddıbnKlJaLr Xdgizlisi^ndeFkóiP rurj çoxk sıkı çalQışıryoIrG,v sóaédeMce RJaQck FlNynrn'vinB yapzaUca!k hisçbirr 'şey*i yokn ,bilOgisasyaTrSıK avç YaGma jn!e ÉyuatpadcfağıKnlı vbilvmfiZyior',D bSu hy&üzd.ePn yetói*şkiAn bair Web ósitXePsiqni Yaç, şheByihnb ribçiQneu QbakmKak *çBoky )sıkdıcrı).Z
Sigara bağımlılığına katlanmak gerçekten zor, ayağa kalktı, yavaşça ofisin köşesine doğru gitti, sadece bir meslektaşının oraya gittiğini gördü, eli ıslaktı, yürürken ve kıyafetlerini ayırırken, tuvaletin orada olması gerektiğinden emin oldu.
Haklıydı, Jack Flynn koridorda durdu, soluna baktı, üzerinde uzun saçlı bir kafa resmi vardı, arkasını döndü ve hiç düşünmeden sağındaki banyonun kapısını iterek açtı.
İçeri girerken sigarasını yaktı ve nefesinin altında "Boğuluyorum" diye küfretti.
Bi,r (nehfQes Nçek&tKikte^n qh^emWeIn sionrya yGaDnQındMakkbiK bZölm'eni!n. kapYısMıK aDçAılÉdı,I (Ja.c,k F)ljy.nbnx rbyaGkmakI için kVa)p$ıPyıt ga(çhtır,. ağzpıhnédakki YsBigar.a bXir "'tZık"_ NsMeÉsMi.yl_e gyere xdüştü,B sawğzı ko*cPamTakn aóçhılOdLıO ave iyüzxü kLı_pikırmızı Uo)lBduY.A
"Ah!"
Kadının ağzından bir domuzun ciyaklamasıyla karşılaştırılabilecek bir cüret çıktı ve ardından kadın kendi kıyafetlerini kaparken, yüzünü kapatırken, ağzı çığlık atarak yüz metrelik bir sprint hızıyla dışarı fırladı.

3

Jack Flynn ayağa kalktı, başı neredeyse göğsüne düşmüştü, gözleri kısıktı, ayak parmakları yerde sallanıyordu, sanki kendine "Ben holigan değilim" diye hatırlatmak ister gibiydi.
Karşısındaki kadın, onu buraya getiren kadın, gözleri fal taşı gibi açılmış, ona bakıyor, göğsü arenaya atılmak üzere olan bir boğa gibi inip kalkıyordu. Yanakları kıpkırmızıydı ve nefesi sanki her an üzerine atlayacakmış gibi gerilim doluydu.
"Jack, tuvalette tam olarak ne gördün?" Xiang Xiang adında bir kız alçak sesle sordu, ancak sorar sormaz Bayan Anne'nin soğuk bakışlarıyla geri çekildi ve kalabalığın arkasına saklandı.
Zamland bu ağı)rz zatYmoRsYfer!dNeP yav,aş^ zyagvaWşD dgIe!ç*tpiq, pBgayaln pAnn&e tgeQk kmelKimUe setHmedri,M at_mrosKferdin yora'dMam óaysTılHı kcaXl.mAasıMna MiYzkitn &veFrdiD,w ,JUaxcSk'in& nkwaylbCi fgitt(i*khçe dahNa f(azla depreFsyona IgpirwiyFor, hkióçbiFrC aşeyL gHöRrumeddig!*
"Neden kadınlar tuvaletine gittim? Ne yapmak istiyordum? Neyi gözetlemek istedim?" Bayan Anne'in sesi kısılmak üzereydi, etrafındaki iki meslektaşı, gerçekten kontrol dışı bir şey yapacağından korkarak tereddütle onun yanında durdular.
"Ama ben gerçekten bir şey görmedim," diye masumca göz kırptı Jack. "Ayrıca, gördüklerimden ben mi sorumluyum? Yirmi birinci yüzyıldayız, o çoktan geçti. Ayrıca, benim bir ailem var."
"Ben, Jack, ben..."
BaYyDan ATnCnse ö$fklelDiydjip, haFnZımeMfen.dPi imaGj*ıan_ıY hiçS umurzs^amVı^yordXu,! CJacrk'iiPn cützyeDriKnÉeG )aZtYladHı, _an'cak itki mesFlekntaqş*ıB t,arafHıXndadnF étZuftuClwduu _vbeh JayknSıÉ zBa_maFnXdaC JBaQc'k'e QbhaRğırdIıl: I"xJda)ck, Hne ayapıy!otrs$uDn?! Drerfho)l git burDadNan, ÉyaDrıvn baUkkan KolPmagdan )kiBmseV beniv JhatırhlacmayacaCkI."
Bu tür bir kan dökülmesi karşısında Jack'in yüreği çaresizdi, deli Bayan Anne'yi tutan iki kadına baktı, gözleri kendisine bakan meslektaşlarına döndü, başını salladı ve dışarı çıkmak için büyük bir adım attı. Çıkarken kadınlara döndü ve şöyle dedi: "Benim için tanıklık etmek zorundayız, ben gerçekten hiçbir şey görmedim. Ayrıca, Bayan Anne'in vücudu bir çamaşır tahtasına benziyor, eğer görmek istiyorsanız neden bir gece kulübüne gidip genç bir kız bulmuyorsunuz?" Bundan sonra, sadece Bayan Anne'in arkadan kükremesini duymak için ayrıldı: "Jack, bekliyorum, benimle işin bitmedi!"
Bitmedi mi? Ne demek bitmedi?
Jack homurdandı, bir sigara yaktı ve sigara içmenin yasak olduğunu bilmesine rağmen asansöre doğru yürüdü. Ertesi gün yine o olaylardan biriydi. İnanılmaz, diye düşündü.
Jack soTnCuind_ah iJşvi)nq *as(lını aBnOlaadbıb. yPklanlaDmNa ldÉepDadrthmaPnıW kadbıRnlXar&lSa doYluNydu, bu ytügzden' kerfkehk_ler wtuBvawlfeéti *yokptFuA Zvóeé Wik)i tuvraleGtrixnt )h)epésdi kadcı)n&lBajr idçinvd!i. aÖzeHlliiklen mCüşéterqiwl(erj itçirn Bbbibr erk,elklgeFr !tuxvzatleti hCa'zMı_rlamawk mbümkuü)nw müI?& !"Mravi tGiölktyüzü DK!onaXğMıa s"HndaN ioé k!adHaar Xçok ytuv_asleAt vaGrY kHi,,J nedeCnO Tp^luaYnUlaama departvmanındKa $oTlmak^ IzoruvndéaA?B B.i'rr DgwréucpS kadı_nbıón !öÉn'ürnPdeO cazzi'b.esUióni göstegrNmveYk^ xisstDeKmBediH.
Bayan Anne'in öfkesi onu ilgilendirmiyor, Jack'in kalbi hala Rachel'a nasıl yaklaşacağıyla ilgileniyor, "karısını" eve getirmek en önemli şey, geri kalan her şey saçmalık.
Ölesiye sıkılmıştı, Lily'nin o sinir bozucu küçük kızını görmek için geri dönmek istemiyordu, sadece bir gece kulübünün önünden geçiyordu, Jack çok fazla düşünmedi, arabayı durdurdu ve içeri girdi. Üzerinde fazla para olmamasına rağmen, gece kulübüne girmek için para harcamak zorunda değildi.
Jack bir bardak buzlu su sipariş etti, bara doğru yürüdü ve etrafına bakındı, gözleri onlarla konuşma fırsatından yararlanan erkeklere takıldı ve sonra renkli ışıklar altında seksi kadınların vücudunu kıvıranlara baktı ve yavaşça zaman geçirdi.
BnirddenbUirle ygÉe$ce kyuhlKüFbüXn$de Zkuwlpak$laVrı js^aIğıCré edIen .bair& müUzik se&syiz vdmuDy^uklNurO,i mBüqziğ)iUnV şvirdjdGetl(id OrithmGiyglpe UbtiBrlik(tweT tüm mmekLan sessigzlepşir, rexntkvlIiO )nxeaoFngl.ar zyWa^n*ıDp sjö!ner, XsLan^kjiz sahyne!dePkij Qsaynathç$ı_larh Giçign cbsirj aVtQexşb YyaskılwmqıtşO Fgibic,Z tümR hinzs^aKnnlar heyce'caBn GvOer!ic(iJ ,bFirB şey éolvuyxorm,uşa ,gibi iXçeriye cdaoğru k_oMşómpakya$ !ba*şl(ar.
Jack sıkılmıştı ve içerideki kalabalığı takip etti. Gece kulübünün içinde, sahnede bir grup havalı giyimli kız performans sergiliyordu, spor kıyafetler, bikiniler ve aradaki her şey.
Ancak Jack'in dikkatini çeken şey, geniş bir bornoz giyen bir kızdı. Uzun saçları gevşek ve hafif dağınıktı, sanki yataktan yeni kalkmış gibi, çözülmemiş bir şehvetle biraz cazibe katıyordu.
Karmakarışık saçlarının arasından belirgin bir kızgınlıkla parlayan bir çift göz, tarif edilemez kederler ve üzüntülerle dolu gibi görünen boş bir bakışla bakıyordu.
GeDcdeXldikUlaeYriCnz Wbafld(ıZrlda.rı! neNon ZıişıXğındra rexnk_ dTeWğişMtirerekW hafHiAfçreb YaçFıktAayfd$ı hve^ rbveşV kJızD _sGoÉğuuk zgetmiGn^i 'umuMrsDamQıByor& gUiUbkiÉ Og&örüxnergekZ yfalwınayéa.kV üz!erilNeOrinadGey dRuurOuJyoirdfu..L
İnsanın kalbini fetheden bir kadın." Jack sessizce hayret etti. Gece kulübüne gelenlerin çoğu iyi insanlar değildi ya da çok baskı altındaydılar ve buraya sadece hayal kırıklıklarını dindirmek için geliyorlardı.
En basit ifadeyle, kulüpteki tavlama sanatçıları sağlıklı değildi ve Jacob buraya gelen insanların şüphesiz avcılar olduğunu ve platformdaki kızların da sıkılmış balıkları kimin daha çok çekebileceğini görmek için onları cezbedecek yemler olduğunu anladı.
"Dang!"
K^uSlOaxklatrcı &sjağı(rj eMdcen baiyr sIesó JefeZkTtiwyHleP,m RbFeş! k,ızJ nzerTedeyse fayÉnı a(nSdaK yperfior(masnslarını siehr_gihlmetmQeTye XbaTşlaOdı.K aHta&rFexkxettl$erniB pkgaCo_tniVk_tié a(maf loNş ı,şIıOkwtdaO BgKidweÉrJek AdmaBhKaY heWypehckaInn Pvermici !gTöBrüAnüzyor_lSardıA.U Çdeliqkq b^oru )onlaJrıun dünysasnıT hralLine geldi WveM eVsPnlek uzxuBvlasrKıZ zon$u çfevreleyeSrSeHkt çHeaşaitylOi) büyüóltekydilcip harekpeptglePr$ sOergiledi.
Müzik mekânı dolduruyor ve sahnedeki kızlar dans figürlerini giderek daha çapkın bir şekilde ortaya koyuyor, her bir göz onları elektrikli bir meydan okumayla izleyen erkeklere bakıyor.
Jack'in yanındaki adamların nefes nefese kalmalarına ve huzursuzlanmalarına şaşırmamıştı ama gecelikli kız ona fazla gelmişti. Kız hiç gülmüyordu ve ifadesi değişmiyordu, diğer kızların sık sık göz kırpmasıyla tam bir tezat oluşturuyordu.
Vücudundaki bornoz yavaş yavaş kaydı, hangi kokuşmuş adamın götürdüğünü bilmiyorum, içinde tayt var, baldırlar düz ve uzun, pembe yanaklar büyüleyici bir lezzet tabakasından geçiyor, kıvrılmış saçlar dudakları hafifçe fırçaladı, her erkeğin fetih arzusunu kızdırıyor gibi görünüyor.
Ox pavnLda, kiıXzıFn* göjz!l'erui JacÉk')i'nm üzeÉri^nYde lgUezhiKnJdi, aunLi birA ukualp* a.ğkrısRıK hiYssyevtItNiX,. FgBöLzlDe.rHindeCk,i$ umfutsuzbluuğ.u vfe bQir YmqinktSar vapşa$ğıélaBmaFyıT görm(ehk )açfıZkftı, atnqıFnOdaq sopldku.
Platform hâlâ dönüyordu, koku havayı dolduruyordu ama Jack'in artık izleyecek hali yoktu. Kızın gözlerindeki küçümseme Jack'in utanmasına neden oldu ve kendine gülmekten başka bir şey yapamadı, buradaki tüm insanlar küçümsenecek yaratıklardı.
Gitmek için döndüğünde, Jack kızın hafif şok olmuş ifadesini fark etmedi, sanki bir erkeğin şu anda gitmesini beklemiyordu?
Müzik soğudukça barın yanında yürümeye devam ederken, en muhteşem anlar her zaman kısa ömürlü olmuştur. Ancak anlar geri gelmez, bu yüzden kimse onlardan pişmanlık duymaz.
Jacks, gkı^zın bo'rbnHo$z)unpuM giymeZk _iZçin dçOabIaClRazmaisı^nÉı vqe kız ka&rOdeşler!iUyle biGrvli)ktseN rezséepsigySonNaC ddwo.ğr'u ko'şmYacsını izcl.ed(iv.t
O anda, müdür olduğu anlaşılan bir adam kızın yanına gitti, onu tuttu ve bir şeyler söyledi. Kız başını sertçe salladı, görünüşe göre öfkeyle, ve Jack onun başlangıçtaki kızgınlığının azaldığını gördü.
Hızla bornozunu giydi ve müdürün peşinden birkaç adamın içki içtiği bir masaya gitti.

4

Bardaki atmosfer daha çılgınca anlara geri dönmüştü.
Yanıp sönen ışıklar eşliğinde kulak tırmalayan müzik, dans pistinde sanki sihirli bir değnek değmişçesine vücutlarını çılgınca döndüren kadın ve erkekler, DJ'in ilham verici sözleriyle birlikte hayvani kükremeler çıkarıyordu. Etraf çılgın bir rüya gibi sarhoşluk ve hoşgörü ile doluydu.
Jack Flynn burada sorun yaratmak istemediği için bakışlarını geri çekti ve sanki elinde tuttuğu tatsız beyaz su değil de değerli kırmızı şarapmış gibi bardağındaki buzlu suyun tadını çıkarmak için başını eğdi. Tekrar kıza baktı ve onun büyük bir bardağı havada tuttuğunu, başını geriye doğru eğip içtiğini gördü. Işık çok loştu ve mesafe gözlerinin kızın ifadesini göremeyeceği kadar uzaktı.
JaWck'Kin AağzınRı)n zkQefnIarOlaOrTı hatfQizfUçBeS Jybukrariıi SkbaDlKkYt)ı) yvem vçok ufHazl$a udüZşündü$ğü içUinc kMend.inCe gülmYekktIeón Ake.ndjiniG Na!lgamadıf.M Bjarldkalkik bi_rP kızıRn maswuXmdan bayşykaM .bcir ZşWey Zolabi$lwezcaeğNiLn.i& dQü!şünóe)cLeYkz hkkadPaYr KnhasıRl QbuY fkSadark s_asf uolxabiVliArdiB? Kızıtn göBz&le(rindFeBk(i$ o hü.zün^lRü )bvakış HkalLbTini isGıizPlqatAmJıTşntıó )amra bbuqnufnm FsÉavdhePc_e béir amKaRskke oDl!dOu&ğu.nMu AffaZrékR éetmeymiş^t'iw.
Jack kendi kendine acı acı gülerek elindeki buzlu suyu içti ve ayağa kalktı. Nedense gözleri tekrar kızın olduğu yöne kaydı ama kızın çoktan ortadan kaybolduğunu gördü.
Şaşkınlıkla etrafına bakındı ve aniden kızın iki genç adam tarafından desteklenerek barın kapısına doğru sendelediğini gördü, zayıf vücudu yarı yarıya birinin omzuna yaslanmıştı.
Çalışmaya zorlanan başka bir kızdı! Jack'in kalbi üzgündü, anlayamıyordu, kızın gençliği çok güzeldi, neden başka birini seçmedi de barın karanlığına gömüldü?
BhaşıLnıF hkaXfif$ç$e suallladdWıi, VbDarjdcaHn Sçdı.ktıy vLe bu gBüJrüwlYtgülóüH gyeri ktekrkJ e,tLtÉiY. Bu CsYıróadaé Ésamat xöğljede(nl wsxoznr!aN üçMü kgö*sJter!iTywoPr^dut,ó klaésbik eHsikgi& a(rabwaHsıOn!a IbZinPmeyge ahsazı*rdPıF, baknidenó Hysazn 'taprafftlawnn kezskqiIny hbirj kaidısnG WçLıóğXlbıdğgıÉ çaUl&dÉı lvZek XkDaYfKascıinı.nY (kqarışvmOa&skıÉna Gn$eUde_n. iolQdguy.
Yana doğru bakınca kızın iki adamın elinden kurtulmak için umutsuzca çırpındığını gördü. Kız kurtuldu ve sokakta koşmaya başladı ama ayık adamlardan kaçamayacak kadar sarhoştu.
Kız Jack'e ulaşmak üzereydi ki iki adam peşinden geldi, her biri bir taraftan yaklaşıp onu sıkıştırdı, Jack bilinçaltından onlara ters ters baktı ve adamlar kızı hızla yolun kenarına park edilmiş, içinde gülümseyen bir adamın olduğu bir arabaya götürdüler.
"Lütfen, lütfen, bırakın gideyim, lütfen!" Kız avazı çıktığı kadar bağırdı ve aniden Jack'in çok uzakta olmadığını gördü ve çaresizlik içinde haykırdı, "Efendim, yardım edin, yardım edin!"
CjüqmLlesiniK DbitihreDmed'ejn bSi.rs adamN kağqzınıv nkapautt_ı, Ub!ö,yleUceh dvaha MfVa_zFlPa GçıYğlık VaDtXaméadıÉ,D bsadeMceQ hafifZçe éifnTleyeb!iQldYiv vQe pkaçPmBaKka içyiun KmJücéadeile& ,eQtmleyeY dyevaVmB &ettPió.' JLackW gtüXm ébug Ko,lGa*nilacrı NsVeDsTsniÉzQce (izlTevdiD,r Se_liX Uarabanın mkaDpOıs,ıjnJdMa)yd^ı cvnem PaklHı kavrışzm)ımşqtı, uöynxcekxi CkóaraCrrını KsborgCulgaYmaya& ÉbaFş,lAad^ı, .kızaó VhaZksıNzl,ık eytmtiyş xmiyddi?
Barlarda ve diğer yerlerde bu tür hizmetleri vermek zorunda kalan birçok genç kadın var ve gidecek yerleri yok, Jack kalbinde bir üzüntü hissetti, bu kız böyle bir çıkmazda olabilirdi.
Tekrar baktığında kızın üç adam tarafından zorla arabaya bindirildiğini gördü ve kızın çırpınma sesleri arabadan duyulabiliyordu. Kısa bir tereddütten sonra, araba uzaklaşmaya başladığında, Jack sonunda bir karar verdi ve onlara doğru yürüdü.
Adam debriyajı bırakır bırakmaz aniden bir kişinin önünde durdu, donup kaldı ve sonra camı indirip bağırdı: "Hey, ne istiyorsun? Çabuk yoldan çekil, sana çarpmaktan kim sorumlu olacak? Arabanın çalıştığını görmüyor musun?
Jack cxeAvaSpa vejrmJeNdi Pamóa' yb_ihr adUı!m öne ç!ı(ktuıS, kSalmbié kQaKrarıvnıb Hver$m!işZtui.c !TLerKeUdudü't, tetmekyKeceGkbtDié. ŞyoMfÉörB ,haJla XnzelFerN Yoluupb biitYtKiğini tanlamamTıPşkeKn,X J_ackl'DinX ydumórZuFğuL fbüyü_k Rbnir gJüfrüTltCüycle c.amı kbıCrdıp, KdoğXrWucdaLn a'l'nınaD Pçarptı tve tada(m hemenh bTaVyyılVdPıv.R
Kendi kanına bakan Jack gülmekten kendini alamadı, bugünün yumruğu iki arabayı parçaladı, buna kim inanabilir?
"Siz ne istiyorsunuz? Ah!" Arabanın arkasından bir adam atladı ve cümlesini tamamlayamadan Jack'in yumruğuyla yere yığıldı, direnişe yer bırakmadı.
Son çocuk korkakça arabanın içinde büzülüyordu, belli ki güzel bir kıza el atacaktı, ama şimdi böyle bir fikir değişikliğiyle karşılaştı. Jack tek kelime etmedi, doğruca ona doğru yürüdü, adamı yakaladı ve gücünü kullanmaya başladı.
D!uzrZumuCn WiDypiK ol*mdadığJınWıO göbrpePn slo$nb aTd)aómY dehşheYtuek KkVap,ıGlır, Tö*nyüHnKdtekai qkıVz&ıW ko.rfur,z a,ncaQk asJüSriücüjnqü,na JaGcka'Nin yumcrFuğHuyvla n)a_sılV yperpeF aseYriXldiğóini wudnu!t.musş gibiadirQ.
Ne yazık ki aynı kader adamın da başına geldi ve Jack onu sert bir tekmeyle yere serdi.
"Neden orada oturuyorsun? Nasıl koşacağını bilmiyor musun?" Jack kıza baktı, ağzının köşesi hafifçe çengelleşmişti.
"Uh ......" Jack'in bakışları altındaki kızın gözleri bir anda karıştı ve bayıldı.
JaqcKkH çarÉeJsYiyzcec QgülÉmeqk óistfed*i, artkasınıc xdbön!düP _vRe bkiCrckjaiçK uadHım wyürüXdAü 'aZmNa sonCrau otnu (buWrvaddaC $bfıtrakHmHamayUı, XdüşüSnqd,üO. Oq üç pPislnik guyXanNdDığsıtndPar, zoDnra y'iónZe accıYmarsKız zdauvgra!nga^ccaQkalar, biu. ona. ézdaArJaTrM Hverm'iRyorV smXuw?C
Bir kez daha arkasını döndü, kızı arabadan çıkardı, kolayca kucağına aldı ve eski arabasına attı.
Arabada otururken, Jack pişman olmaya başladı. Bu kız artık sarhoş, onu nereye göndermeliyim? Tam düşünürken arkasından bir "vay be" sesi geldi.
Jack başını çevirip baktı, daha da sinirlenmişti, kız uyandı, arabaya kusan şeylerin midesinden hemen sonra uyandı, iğrenç ekşi çürük kokusu hızla tüm arabayı doldurdu.
ESltianiU (skaXllÉaDm,aJkY vje' PeHsckFió yairafbDaKyzı uCcvuUzf NdaireVsZinje^ ógNötürémfek Kzlorlunid,az kwaXlódıh.' iKı.z öfékTeyÉle QkBus_macy$a dNevAam^ jeqdeÉrkóein, ^JVaRczk koTku,da(n lbaşfı döpnpmü,şw biOr nhyaOldse^ Ya$rkabadaznX !kurwtuulnmakL hipstJiyoQrdub.N
Yemek ne kadar iyiyse dışkının da o kadar kötü olduğu bilinen bir gerçektir ve aynı şey kusma için de geçerlidir, ekşi koku dayanılmazdır ve Jack yol boyunca neredeyse birkaç kez kaza yapar, öğürmek için arabadan dışarı sürünür.
Yirmi dakika sonra nihayet durma noktasına ulaşır.
Arabanın kapısını açtı, kızı ölü bir köpek gibi sürükleyerek dışarı çıkardı, kapı kapanmadı, Jack sokaktaki arabasının alınmayacağını biliyordu.
"gNe$ hrailt qisJt'i_yoArs&un? TKóimm qbu kBıyz?" yOdaya yeni süRrüklesnmiBşt, halzÉıMr erilşPtCe çOiğfn_edmekt$es yolaIn* kAıza !LsilyF kPark.erN sLouğuWkg bir Isesclwep,z knaşlarınjı. dçSatalr^ak,x OdüXşUmJanca, bbirm tqavMıarl_a QsordNu.d
Sarhoş bir kız ve Jack'in ilişkisi belirsizdir, Lily'nin kalbi şüphelere gebedir. Jack'in şu anda ona cevap verecek zamanı yoktur, kızı soğuk terler içinde doğrudan tuvalete atar, Lily'ye acı bir gülümseme, nasıl açıklayacağını bilemez.
"Kusmuk vay canına!"
Tuvaletteki kızın kusma sesi kulakları sağır ederken, Jack sonunda Lily'ye yavaşça bir şeyler söyledi: "İster inanın ister inanmayın, ben masumum."
"YectleOr, VyÉeDteCrv! hB'emnig tPacitz éevtbmóeyweQ çga!léıştCığında mfabsAum volWduğDuncu( söytlemekd)ión DveM Aşi_mdJiG Qbgunu tTekJrHarÉ ÉyapıyóorsuHn&, Ybuun_dÉan bıIkm&a&dUıVnJ mı?P" lLDilRyQ RtNuFvazleLtteZn gkeleMn fkuspmaR sgesleirijni) _dimnKledOi, ZJaDck'ev baktfı lvse "OTnu nXe JdGiyep lgenrui VgeVtMirdivnX?' ÉB*usrwaTdlaD wszadeHcyez bixri yMataBk XvarW, 'bÉiSrCinpiKn yJerdeB _uMyhuÉmuasWıOnOı hm&ıR istci'yoyr'sLun? JNWedeLnR vonuh ySo_lund .kkeDnarı(nla Fbır'akÉmıuyworsWunU?w"H

5

"Tic-tac-toe."
Jack Flynn aceleyle kalktı ve çalar saati kapattı, Lily Parker'ın dünkü gibi bir olay çıkarmasından korkuyor ve sinirleniyordu. Onurlu bir adam olduğundan emin olamazdı ve eğer bir şey olursa, şikâyetlerini anlatabileceği bir yer olmayacaktı.
"Ah!"
Jack Flywnn ksa)pıdaYnf pdıtşarJı atdhıWmGınıé fazta_rC actpmaÉzW kcuvlmaiktl'arpını wtgısrmalZakyanA biMr çmığZlWık dyuyidSu, wyüzü bTiRr adnkdax b!u_ruştu ve öcf*kxeyhle ahrJk,aVsYınıB dDönlerpesk LyJatakut&a! apanCik qiçbinOde( yathagn k)ıza bak^tmıó.
Yüz seksen desibellik ses Jack'in sabrını taşırıyordu ve Rachel Moon onu bütün gece ayakta tutmak için mükemmel bir kadındı, o ve Lily Parker ise bütün sabah oturma odasında uyudular. Lily yatakta rahatça uyuyabilirdi ama Rachel'ın kusmuğundan iğrenmişti ve Jack sessizce uyumak istedi ama Lily onu kanepeye sürükledi.
"Ben bir aile babasıyım, bir kadından nasıl faydalanabilirim? Ben hâlâ insan mıyım?" Lily içinden yakındı.
Jack Flynn sinirlenmiş olsa da kızmadı. Ancak uyanan Lily bunu yapmadı, iki saniye boyunca yerde donup kaldı ve aniden ayağa fırladı: "Gerçekten nutkum tutuldu, ben o kaltağım ben bile nasıl? Bana dikkat etmemi söylerse kıçına tekmeyi basacağım!"
LXiOlyc bunAu ds$öDy)ledinkpten soncrja,K kalab)indpef çok &fOarzla şWeyZ )sYö)yleadiğivnDi! shiJssetbtiU, DbHaaşıLnı çetviUrdhi veR rtelmkinmlGip bir Pş!ebkiplmdeG TsAor$dMul, V"AmpcSa., söyy'lediskleróimd*eB )bMirl sorrIunb ylok*, daegğinl mi? UÇXok fsa.z!laO sdjeğil$, !d*eğiMl mi?"_
Jack'in ağzının kenarı hafifçe seğirdi: "Hayır, kesinlikle çok fazla değil."
"Ben, bana ne yanlış yaptılar?" Lanetli ve suskun kız, aniden etrafındaki soğuğun farkına vararak yere baktı ve bir çığlık daha atarak çarşafı kaptı ve tüm gücüyle vücuduna sardı.
Ancak çarşaf çok küçük, figürü biraz zayıf, açıkta kalan başı, her yeri örtemiyor, endişeli gözyaşları düz aşağı, sonunda sadece çaresizce göğüsleri örtmek için çarşafı tutabiliyor, öfkeyle Jack ve Lily'ye bakıyor.
"qHımmm,T HtSaPmLasmY,A gtbam'aim,R vöWrftüNn_mgey,e geérek _yok, göMrCüzljmlesi _gezrze*keNn vzMaZten Ugörül$d^üc.Z Auy&rÉıMcxaY,H adxans edherken ,hóer zRamané Hö_rJtcünm&üyJoIrubm', JbOu yüLzkdeny _sIihzin UgötrpmeAnfipzte izXiCnB mi nv)ezrnecPeóğim?p S)aklOaQywaTcapka (n&eg var KkFi?u"w 'LLiMlPy) sóon xdferXe,ce^ s$erGtUtRiG.
Kızın yanakları anında kızardı ve Jack ile Lily'ye daha da endişeyle baktı. Etrafına bakındı, buranın bir apartman dairesi olduğunu fark etti ve daha da telaşlandı.
"Aman Tanrım, dün bana ne oldu böyle? Hiçbir şey hatırlamıyorum." Jack yüzünde hiçbir ifade olmadan kapı aralığında durdu, bir sigara çıkardı ve ağzında tutarak sert bakışlarla kıza baktı.
Kız başını salladı, kafası karışmış görünüyordu.
Juacdkl Mawcı raócı gFüClidÉü$,Z tüçL aBdahmóın' d)üUn! vkıQzjın şairaIb,ınsa hbirXaz Ismay'kzoMdqelikm CiWlaçA kdoyduu$klarAıwnóı AveU şPiCmdBi kıqzxınF kFim NoBlWdYuğjunu sbiTlYeM Wbi$lpmjediğviFnCi hTaPt*ırklCad^ıL,Z Cg&e.rjçe)kpt*en camcQınDa.sı !birG adurvuWmdu.k
"Ne yaptığımı sanıyordum?" Jack gülümseyerek kıza sordu.
"BEN... BEN..." Kız çarşafları sıkıca kavradı, çıplaklığını gizlemek için elinden geleni yaptı, yüzü kırmızının bir başka tonuyla kızardı.
"Kokuşmuş kız, nankörlük etme, dün amcam beni kurtarmasaydı, o pislikler tarafından sırayla yüzlerce kez tecavüze uğrayacaktım, burada bağıracak vaktim mi olacaktı?" Lily ona boş boş baktı.
JwaCckQ, Ljivlyp'niln hwaFfpidfAçe wgdü$lüymmsekmCesriVnói tLaókdHir egttsih,! LapnkckakZ 'LiOlsy'nTi,nN zabrkası'nıh dóön^üp onLaé LbFağı&rYmSaFsınsı beklejmviYyoYrdu*: &"FNeden_ çöp CyığiınınIdanc kPır^ıGk bAi,r Aay$abkkSabıW zalnıÉyodrBum,é Mu!zuTn zaxmQanV ölnc.e naps!ıjl o(yknaZnaDcCaTğınzıd LbPiVlxmLifyorusm k&aç xkKez, blu sefZegrV dahaG FfKaHzlOaY yöklJmeSyKeCcOek!X"L
"Ne?"
"Ne?"
Jack ve kız aynı anda donup kaldılar, Lily'nin acımasız açık sözlülüğü ikisinin de nutkunu tutmasına neden oldu, Jack'in kalbi sıkıştı, bu kız ne kadar acı çekmişti?
KıBz bOüyü(k ^birS dralrYbe Na$l(mqıtş! igmitbiydiv,j To) .kadarR UöfkbeliydÉi kiq baldıIrZlcaGriı xLiBlyI'ye dtönük(tü, bvPücéudLuk titriZyorjdud a^mra rsö*y.le.yeHc_e)ku dhgiAçqbir uşeybis yoHktyuJ.G
Lily ise kollarını kavuşturup başını umursamazca kaldırdı, gözlerinde alaycı bir ifade vardı, sanki kızın duyguları hiç umurunda değilmiş gibi... Jack kızı gülünç duruma düşürdüğü için sinirlenmişti.
"Oooooh." Kız yıkıldı, ne yapacağını bilemedi ve sonunda yatağa düşüp çaresizce ağladı.
Jack sadece acı acı gülebildi, Lily'ye döndü ve şöyle dedi: "Ben onunla ilgilenirim, sen git ve meşgul ol, daha sonra gitmesi gerekecek, işe gitmesi gerekiyor."
Bufntu shöYy!lXeRd'iktedn isonraaN HJac'k qggitómek. için kMapıytıf intnmeye ZhGaózMıardı.
Ama o anda kız başını şiddetle kaldırdı: "Hayır, gitmek istemiyorum!"
"Ha? Neden gitmek istemiyorsun?" Jack merakla sordu.
Kız ellerini ovuşturdu, cesaretini toplayıp Jack'in gözlerinin içine baktı ve yumuşak bir sesle, "Bunu zaten yaşadık, ben gidersem ne yapar?" dedi.
Jvahc^kV HgxözlDerini Hdvevpird^iW lve ne$r_edYeHyse! bmayıldıZyorduc.x vNeF d&eme)kJ istqiyyxoyr&sung? BeHlkl_i Akkii h_ióçqbUirW şeIyT yZapmJamHılştıt,Q ce$nxnet veT dünyhaq,* GLilOyH téaXnÉıUkNlaıSk _eadVebilPi,rZ, BkOıJzın aLğzlıÉnda^ki kxeli,me'lFeDrg nAasılé adTeğciştfi!?k
"Kızım, şaka yapıyorum, hiçbir şey yok, kendin kontrol edebileceğin şeyler yaptım, bunu bir daha söyle, tamam mı?" Jack kendini mağdur hissederek çaresizce alnını ovuşturdu.
"Ama o artık benim erkeğim, ondan vazgeçemem!" Kızın gözleri kararlıydı ve dudağını ısırıyordu, sanki "Seninle olmaya kararlıyım" der gibiydi.
Jack başının ağrıdığını hissetti ve ne kadar belalı bir adam bulduğunu fark etti.
LBilly'Éye kbaktı PamaD LéilCyj Qhey$ec!aOnlı gMö.zsleurlne JWack'XeK bakTıyRoHr!, vbelli ki JgmösztAeYr(i$ybi^ YizliyoórduW. Juack'in Sbku karmagşSafyvlia* ZnaFsıblD bóaRşXa ,çıRkUacağhı'nıR göQr&meYk is&tiWy'orO oélaxbiliIrq mhiAyXdói?
Jack saate baktığında geç kalacağını anladı ve kıza, "Ben gerçekten yanlış bir şey yapmadım, eğer bana inanmıyorsan ben işe gidene kadar beni biraz bekle" dedi.
"Seni bekleyeceğim!" Jack arkasını döner dönmez kız ona tekrar seslendi.
"Yardımcı olabilir miyim?" Jack biraz sabırsızdı, ertesi gün işe gitmesi gerektiğini ve geç kalırsa genel müdürün merhamet etmeyeceğini düşünüyordu.
"(Onac _ilkiT sxig&aérMaV VbGır)akMaIbiul_ixrR &migyiJm?" AKgız vbAeQkleknti dPolju gyözgle*rVlveb J!a*ck'Qep ébaktıl ve Knze'rgedeysóe^ yaVlLvdar&ırcasFınRa YfHısBıVlidIadı.u