Pod powierzchnią kłamstw

Chapter One

As night fell, the cold moon hung high in the sky. The bright moonlight fell on the ancient castle on the edge of the city, casting a mysterious silver veil around it. Emily stood on the balcony, looking at the forest in the distance, and felt a chill rising from the bottom of her heart. Since moving to this castle, her life has become bizarre and mysterious.
The cold wind in October swept across her bare shoulders, bringing a shudder. Emily subconsciously wrapped her woolen shawl tightly around her, but she couldn't feel any warmth. This castle seems to be always cold, just like its mysterious owner Lucas Black, exuding an inaccessible atmosphere.
"Miss Emily," suddenly, a low voice sounded behind her, "You'll catch a cold if you're still outside so late."
She turned around and saw Lucas standing at the balcony door. The moonlight outlined his tall figure. He was wearing a dark silk shirt, and the collar vaguely revealed his strong chest. The amber eyes flickered strangely in the darkness, as if they could see through her soul.
"Mr. Black," Emily whispered, trying to hide the trembling in her voice, "I'm just admiring the moonlight."
Lucas took a step forward, but suddenly stopped. Emily noticed that his body stiffened instantly, and his nostrils fluttered slightly, as if he was sniffing something. His expression became solemn, and a glimmer of wildness flashed in his eyes, but was quickly suppressed.
"Please go in," his voice was hoarser than usual, "It's not safe here."
Just then, a cold night breeze swept across the balcony, bringing a faint smell of rust. Emily saw that Lucas's fingers were almost pinched into the stone railing, and his knuckles were white. She couldn't help but take a step back, her heartbeat accelerated.
"I thought this castle was the safest place," she whispered, "after all, you are here."
Lucas let out an almost inaudible growl, "Some danger, Miss Emily, is much closer than you think." His eyes looked unusually sharp in the moonlight, "especially on a full moon night."
Suddenly, a wolf howl came from the distant forest, shrill and long. Emily was surprised to find that Lucas' pupils shrank in an instant and turned into vertical pupils like a beast, but the fleeting change made her wonder if it was just an illusion caused by the moonlight.
Just then, a cold breath passed by her from behind, accompanied by a chuckle. Emily turned around and saw only a dark shadow flashing in the corner of the balcony. When she looked back again, Lucas had come to her side, with a hand gently on her shoulder.
"I'll take you back to your room," he said, with an unquestionable commanding tone in his voice. Emily noticed that his palms were surprisingly hot, in sharp contrast to the chill of the castle.
Walking in the dark corridor of the castle, Emily could feel Lucas' presence, he walked behind her like a silent guardian. Moonlight poured in through the Gothic stained glass windows, casting mottled shadows on the floor.
"Good night, Miss Emily," Lucas whispered in front of her door, "Remember, no matter what sound you hear, don't leave the room tonight."
"Why?" Emily asked subconsciously.
Lucas was silent for a moment, his eyes looked deep and dangerous in the moonlight, "Because the moonlight tonight is too beautiful, it will always wake up something that shouldn't wake up."
When the door closed behind her, Emily leaned against the door, her heartbeat still alarmingly fast. She could hear Lucas's footsteps gradually fading away, but she seemed to hear the sound of wings flapping outside the window. She walked to the window and looked out through the glass.
In the moonlit courtyard, she saw a figure standing by the fountain. The man looked up at her window, and the moonlight illuminated his pale marble face - it was Draco, with a mysterious smile on his lips and a dangerous light in his eyes. When Emily blinked, his figure had disappeared, as if he had never appeared. Emily lay trembling on the bed, listening to the wolf howling outside the window. She knew that she had fallen into a world full of dangers, and this was just the beginning. On this moonlit night, her fate was closely linked to two mysterious and dangerous beings, and there was no turning back.

Chapter Two

In the dead of night, Emily lay in bed, the faces of Lucas and Draco appeared in her mind. She could not resist the deep attraction, but she also knew that she was caught in a dangerous vortex. She knew that the confrontation between the two men was a life-and-death hostility, and she was just a pawn in their war. A corner of her heart reminded her to escape, but the deeper desire pulled her to stay in this mysterious castle, looking forward to the unknown encounter.

        Just as she was about to fall asleep, a slight knock on the window interrupted the silence. Emily opened her eyes, and the moonlight poured into the room through the curtains, making the corners of the room particularly dark. She sat up subconsciously, trembling slightly and walked to the window. When she opened the curtains, a figure was standing in front of her, cold and elegant.

        It was Draco.

        "Sorry, I scared you, Emily." His low voice was frivolous and indifferent, as if every word revealed his unfathomable darkness. His eyes were like two flames in the abyss, locking onto her with an irresistible force.

        "How... are you here?" Emily's heartbeat quickened, and her hands unconsciously clenched a corner of the curtain. She knew she should be scared at this moment, but Draco's unique charm made it hard for her to resist.

        Draco did not answer her question, but slowly approached, lowered his head and whispered in her ear: "You know why I'm here, Emily. You've never really been afraid of me, right?"

        The moment he approached, she smelled the cold breath on him, as if it came from the night a thousand years ago. Her breathing gradually became rapid, but she did not retreat, but was locked by his eyes, as if her soul was also attracted to him.

        "Draco... we can't do this." Her voice was weak, but she did not retreat at all, as if even she herself was struggling with contradictions.

        "You don't belong here at all, Emily. Staying here will only put you in deeper danger." Draco gently lifted her chin, with a smile on the corner of his cold mouth, that smile was both gentle and dangerous, "But if you want to know the real darkness, then come. I will take you to see everything."

        At this moment, the door was pushed open, and Lucas' figure appeared at the door like a shadow. His face was gloomy, and his eyes were burning with anger. It was his possessiveness and anger that he could not hide. He walked towards Draco step by step, his hands clenched, his muscles tensed, as if he was going to pounce on and tear the enemy in front of him in the next second.

        "Draco, let her go." Lucas' voice was low and threatening, like an enraged beast. It was the first time Emily saw him so out of control, his eyes were like a ball of unextinguishable fire, revealing uncontrollable anger and possessiveness.

        Draco smiled slightly, released Emily's chin, and looked at Lucas provocatively. "Don't you understand yet? She doesn't belong to you. The savagery of the wolf tribe is nothing but a bondage to her, and I can give her true freedom."

        "The 'freedom' you mentioned will only make her fall into darkness. You don't understand what true protection is." Lucas sneered, his eyes as sharp as an eagle. He slowly stepped forward, blocked Emily, and protected her behind him. That was his attitude as the wolf king, firm and unshakable.

        Emily was sandwiched between the two, feeling her heartbeat speed up, as if breathing became difficult. These two completely different forces intertwined and collided in front of her, making it impossible for her to decide which side to choose.

        Draco raised the corners of his mouth and slowly took a step back, his eyes still on Emily. "Emily, one day you will find that he can't satisfy the desire in your heart. And I am your true home."

        As soon as the voice fell, Draco's figure disappeared into the night, as if he had never appeared.

        Lucas looked at the empty room, his fists gradually loosened, but the anger and worry in his eyes remained. He turned around and looked at Emily softly, but his eyes still flashed with contradictions and forbearance.

        "Are you okay?" He asked in a low voice, with a trace of undisguised concern in his voice.

        Emily nodded, but her heart was in turmoil and it was difficult to calm down. She knew that she had fallen too deep. She could not let go of these two men easily, nor could she easily resist them. A complex emotion surged in her heart, which was a dangerous and fatal attraction.

        "Lucas, I..." She wanted to say something, but lost her words when she met his eyes.

        "Don't get close to him." Lucas' voice was low, with a hint of pleading and warning, "I know you feel confused, but Draco is not what you think. He will only drag you into the darkness, and I won't let him hurt you."

        Emily just looked at him silently, and a touch of uncertainty gradually rose in her heart. She knew that this was not just a war, but a contest of feelings and desires. In this dangerous triangle relationship, she has gone too far and can never turn back.

Chapter Three

Emily stayed awake all night. The wind outside the window blew through the woods, making a low moan, as if the whole castle was whispering in her ear. She curled up in bed, recalling Draco's cold smile and Lucas's deep eyes. Two completely different attractions stirred in her heart, making her lost on the edge of danger and desire.

        When the sky was slightly bright, she made a decision. She had to figure out what she wanted, the wildness and protection of the wolf tribe, or the mystery and temptation of the vampire. She got up and walked out of the room, walked through the deserted corridor, and came to the door of Lucas's study.

        The door of the study was slightly open, and a whisper came from inside. Emily stood outside the door and pricked up her ears to listen.

        "She is innocent, Lucas." A low and gentle female voice came from Lucas's sister, Leila. Emily had heard rumors about her. Leila was the wisest prophet in the wolf tribe and could always see fragments of the future.

        "I know, Leila." Lucas' voice was hoarse, as if he had struggled all night, "but I can't control myself, I can't suppress my desire for her. I'm afraid that if she stays with me, she will only be swallowed by my darkness."

        Emily's heart trembled, and she raised her hand to push open the door.

        "Lucas." Her voice was abrupt and firm in the silent room.

        The two turned around and saw her standing at the door with a hint of determination in her eyes. She walked slowly towards Lucas, looked up at him, with a hint of determination and inquiry in her eyes.

        "I know you protect me, but I'm not a fragile child." Her voice was calm and firm, "I need to know the truth. Why are you always so hesitant? And why is Draco so persistent in approaching me?"

        Lucas' expression froze for a moment, his eyes wandering on her face, as if he was weighing whether to tell her everything. Finally, he took a deep breath, as if he had made up his mind.

        "Emily, the fate of our werewolves is usually determined at birth. The wolf tribe has a unique ability to perceive its partner. When we find that person, we will feel an attraction that cannot be ignored... and you are my destined partner." Lucas spoke in a low voice, with pain and desire flashing in his eyes.

        Emily's heartbeat accelerated, and thousands of emotions surged in her mind, both shocked and confused. She never thought that she would become his destined partner, and his possessiveness and protectiveness of her turned out to come from this ancient bond.

        She asked softly: "What about Draco? Why is he so obsessed with me?"

        Lucas's eyes became more gloomy, and there was a hint of anger in his eyes. "Draco's tribe never believed in fate. They prefer to dominate their own future. And he believes that as long as he possesses you, he can destroy me and the traditional beliefs of the wolf tribe. So, he is not sincere to you, but to weaken my power."

        Emily's heart suddenly tightened, and a hint of anger and loss surged in her eyes. However, she also felt a little unwilling, as if she was just a tool in this struggle, being fought over and torn by the two, and she had no right to control herself.

        "So, Lucas, are you sincere? Is it just fate for me?" There was a hint of disappointment in her voice, and her eyes became cold.

        Lucas was stunned, as if he was hurt by her question. He was silent for a moment before speaking: "Emily, I can't deny the existence of fate, but I can't ignore my feelings for you." He gently held her hand, his eyes full of affection and desire, "Whether it is fate or something else, I am willing to give up everything for you."

        Just then, a slight sound came from outside the window. Emily turned back suddenly and saw a pair of dark red eyes flashing outside the window, like a flame in the dark, and the familiar cold breath startled her heart.

        It was Draco.

        He stood outside the window, sneering at them, as if everything was under his control. He knocked on the window lightly, his voice cold and full of provocation: "I don't think it's possible to talk about 'betraying' everything here, Lucas. You can't protect her because she will eventually come to me."

        Lucas' eyes immediately became cold and dangerous. He stood in front of Emily, glared at Draco outside the window, and growled in a low voice: "Stay away from her, Draco. You can't force her to choose darkness."

        Draco smiled slightly, his eyes full of evil confidence. He raised his eyebrows at Emily, as if everything was under his control. "Dear Emily, you will find that the bright world cannot satisfy your desire. And darkness - is your destination." After he finished speaking, his figure instantly disappeared into the night.

        The room returned to silence, but the air was filled with tension and uneasiness. Emily looked at the empty darkness outside the window, feeling both fear and desire in her heart. She could no longer deny Draco's attraction to her, and the danger and mystery made her heart beat faster.

        Lucas noticed her hesitation, and a trace of pain and uneasiness flashed in his eyes. He gently held her hand and whispered, "Emily, don't get close to him. His darkness will devour you and make you lost in the endless night."

        She didn't respond, but just looked at him silently, her heart full of complicated emotions. She knew that she could no longer simply withdraw from the two of them. Her fate had been drawn into an uncontrollable vortex, and the only thing she could do was to follow her heart and touch the unknown darkness.

Chapter Four

As autumn deepened, the forest surrounding the castle donned a cloak of gold and crimson. Yet Emily felt none of the season's warmth. Since that night's revelation, her mind had been in constant turmoil, with Lucas's truth and Draco's temptation intertwining like two serpents in her thoughts, leaving her breathless.

        That evening, Emily found herself alone in the castle's library, searching through ancient tomes for any mention of werewolves and vampires. As she focused on a yellowed manuscript, the air suddenly turned cold. Looking up, she found Draco standing across from her, his appearance as silent as shadow.

        "Seeking truth, my dear Emily?" Draco leaned elegantly against the bookshelf, wearing a deep purple silk shirt that made his skin appear even paler. "But you know, written accounts are often one-sided."

        Emily instinctively stepped back. "Why do you always appear like this? It's unsettling."

        Draco chuckled softly, moving toward her with fluid grace. "Because I enjoy seeing you startled. It makes you even more enticing." His fingers traced her cheek, the cold touch making her shiver. "Lucas told you I'm merely using you, but did he mention that his fate is actually a chain binding him?"

        Emily froze. "What do you mean?"

        "The werewolves' so-called destined mates are nothing but constraints in their bloodline," Draco's voice carried a hypnotic power. "They're forced to love someone, forced to protect them. Isn't that tragic? While I..." his gaze deepened, "I choose you because I'm truly drawn to you."

        A low growl suddenly echoed from the doorway. Lucas stood there, his eyes now golden, filled with rage. "Step away from her, Draco!" His voice carried an unmistakable threat.

        Instead of retreating, Draco pulled Emily closer. "Why so angry, Lucas? Is it because I spoke the truth, or because you fear she might choose me?"

        The tension in the air grew thick enough to cut. Emily could feel the energy between the two men threatening to tear the room apart. Lucas's body trembled as he fought to control the beast within.

        "Enough!" Emily suddenly shouted, "What am I to both of you? Some trophy to be won?" Her voice carried both anger and hurt.

        Both men froze. Pain flashed across Lucas's eyes, while Draco's expression turned contemplative.

        Emily pushed away from Draco and walked toward the door, but paused beside Lucas. "You say I'm your destiny, but have you considered my feelings?" Her voice was soft but accusatory. "And you, Draco, if you truly cared for me, you wouldn't use me as a weapon against him."

        She hurried from the library, and only when she reached the corridor did her tears finally fall. She didn't know whom to trust - Lucas, chosen by fate, or Draco, who chose her himself? More importantly, she began to question whether she truly understood her own heart.

        As night fell, Emily stood on her balcony. Wolves howled in the distant forest, while somewhere in the castle, she thought she heard the flutter of bat wings. Everything reminded her that she stood at the crossroads between two worlds, and she had to make a choice.

        Then she noticed items on the balcony railing: a rose as black as night with a blood-red sheen - Draco's mark. Beside it lay a wolf fang necklace, a werewolf protection charm, obviously left by Lucas.

        Emily gently touched both items, her internal conflict growing stronger. She knew that choosing either would alter her destiny forever. But more importantly, she needed to understand what her heart truly desired.

        As moonlight bathed the castle grounds, Emily realized that her decision wouldn't just be about choosing between two men - it was about choosing what kind of life she wanted, and more importantly, who she wanted to become.

Chapter Five

The following days in the castle were filled with an unbearable tension. Emily found herself constantly caught between shadows and silence, between warmth and cold. Every corner seemed to hold either Lucas's protective presence or Draco's seductive whispers. The weight of their attention was becoming increasingly suffocating.

        One particularly cold morning, Emily discovered a mysterious leather-bound book in the library's restricted section. Its pages contained ancient prophecies about the eternal conflict between werewolves and vampires. As she read, her hands trembling, she found something that made her blood run cold.

        'When the moon bleeds red and the night grows teeth, a choice will be made that breaks the ancient cycle. A mortal's heart shall tip the balance, bringing either eternal darkness or salvation to both races.'

        "Interesting reading material," Leila's voice suddenly came from behind. Lucas's sister moved like a ghost, her silver eyes holding centuries of wisdom. "I've been waiting for you to find this."

        Emily closed the book carefully. "Is this... about me?"

        Leila's expression remained enigmatic. "The prophecy speaks of a mortal who stands between our worlds. But prophecies, dear Emily, are like rivers - they show the destination, but the path taken is always your choice."

        "What happens if I choose wrong?" Emily's voice wavered.

        "There is no wrong choice, only consequences," Leila replied, her voice gentle but firm. "But I must warn you - the blood moon approaches, and with it, a moment of truth that will change everything."

        Before Emily could ask more questions, a commotion erupted from the castle grounds. They rushed to the window to see Lucas and Draco facing each other in the courtyard, their postures tense with barely contained violence.

        "You've crossed the line, Draco," Lucas's voice carried up to them, filled with fury. "You dare to mark our territory?"

        Draco's laugh was cold and mocking. "Territory? This stopped being about territory the moment she arrived. Or are you afraid she's already choosing me?"

        Emily watched in horror as Lucas's form began to shift, his muscles rippling beneath his clothes. The morning sun caught his golden eyes, now burning with primal rage. Draco's own transformation was more subtle - his pale skin taking on an otherworldly sheen, his movements becoming impossibly fluid.

        "Stop!" Emily's voice rang out across the courtyard. Both men froze, their attention snapping to her window. "This has to end!"

        She turned to rush downstairs, but Leila caught her arm. "Be careful, Emily. The blood moon is three days away. Under its light, both races lose control of their darker natures. And you..." she paused meaningfully, "you will be at your most vulnerable."

        When Emily reached the courtyard, the tension was thick enough to choke on. Lucas immediately moved to her side, his protective instinct evident in every motion. But it was Draco who spoke first.

        "My apologies for the disturbance, dear Emily," his voice was silk over steel. "But perhaps it's time you understood the full scope of what you're involved in." He pulled an ancient medallion from his coat. "This belongs to your grandmother. She wasn't just any woman - she was a guardian, keeper of the balance between our races."

        Emily's world tilted. "My grandmother? But she died when I was young..."

        "She was murdered," Lucas cut in, his voice heavy with old pain. "By those who wanted to destroy the peace between our kinds. And now, as her descendant, you inherit her role - and her enemies."

        The revelation hit Emily like a physical blow. Suddenly, everything made more sense - the mysterious circumstances that led her to the castle, both men's intense interest in her, the prophecy. She wasn't just caught between two supernatural beings; she was part of an ancient legacy.

        "The blood moon comes," Draco said softly, his eyes locked on Emily. "And with it, powers long dormant will awaken. You'll need to choose not just between us, Emily, but between two paths for both our races."

        As if in response to his words, clouds gathered overhead, casting strange shadows across the courtyard. Emily felt something stir within her, something old and powerful, like a sleeping giant finally beginning to wake.

        Lucas moved closer, his warmth a stark contrast to the chill air. "Whatever you choose, Emily, know that my protection isn't just about fate or duty anymore. It's about-"

        But before he could finish, a piercing scream cut through the air. All three turned to see Leila collapsed at the castle entrance, her silver eyes wide with terror as she pointed at the sky.

        "It's coming," she gasped. "The blood moon... it's coming early. And with it, they're returning - the ones who killed your grandmother. They're coming for Emily."

        In that moment, as Emily looked between Lucas and Draco, she realized that her choice might not be about love at all - it might be about survival.

"Młoda babcia skoczyła!" Rozległy się okrzyki służby.
Jessica czuła tylko ból, jakby rozrywano jej organy wewnętrzne ...... niejasno widziała kobietę stojącą w oknie, pełną zadowolenia z siebie - jej teściową Helen Scott!
"Michael Black, pomóż mi ......" W desperacji jej pierwszą myślą wciąż był on.
PvowsvzecQhnbie wiBagdomo,r ż,e fMriTchaelA fB&lackb jhej _nkie ko.ch.aW iU ,oCżenił sjiQęN bz. xnPiąg Hdla rCetlaycQjNi bizneFsoYwyFcPhA.m OdF YśSm^ieirdcig *mHatkJiv Cj*ej s_ta)tqulsq "!młomdWe$jh bZamb&ci" Jnie ,mMi(ały HtrwacćN, aG BteFn !dzieńU w Nkozńucup naJd!svzMedPł.
Ale tylko sama Jessica wie, że kocha Michaela Blacka od dziesięciu lat i to jego duszę kocha, a nie jego status "młodej babci"! Teraz ta dekada miłości dobiega końca.
Krew wypływa spod niej, plami jej ubranie, jej wzrok staje się zamazany, ma podbite oko, całkowicie zemdlała.
......
NWi^e wiefmY, Gja,k dłWugoa, $wybnuc*hO qi_nit*eanysyrwanSegog b'ólu JlJeż!eć wu sWzKpéi,taTlnykmr łó_żDku JJdessivc$a_ AsdtéoHpDn,iojwoa nowbudQzRi*ć^.ó *PowXolSió Éo_tLworvzyła& ocQzy,X XnaigeA ckzge&kaRł mnHa& jgejJ rrerakcję,& unfisHkRi sReLksowny !głoXsm pHr^z,ynszedJł z UjUeÉd(nZeLja KsHtmrWonPy:z "Obu^dzXiRćZ?i"
Ten znajomy głos sprawił, że jej ciało lekko zesztywniało. W jednej chwili wszystko, co wydarzyło się wcześniej, zalało jej umysł, a jej białe palce mocno chwyciły kołdrę!
W przeszłości, nawet jeśli był zimny, była tak lekkomyślna jak ćma do płomienia. Jednak kiedy otrzymała podpisane przez niego papiery rozwodowe i została zepchnięta ze schodów przez Helen, zdała sobie sprawę, że nie musi już desperacko szukać tej miłości.
Nieodwzajemniona miłość, która skończyła się bez śladu, pozbawiła ją wszystkiego, a miłość w jej sercu już dawno zamieniła się w gorycz.
Jej Utonn RbYył stiward,y i pSrKzyTw$itałbaL się sJłDabLo: ^"nBFył!yó mrąWżB, gcześXćK".ó
Ten dźwięk sprawił, że usta Michaela Blacka lekko drgnęły, a jego skronie również zaczęły "nagle" pulsować. Jego oczy lekko się zmieniły i prychnął: "Grasz w samobójcze skoki?".
"Uwierzyłabyś mi, gdybym powiedział, że zostałem popchnięty? Jessica podniosła wzrok, wpatrując się bezpośrednio w sarkazm, który z niego wypływał.
"Myślisz, że bym ci uwierzyła?
UnśmÉiedcphnręła& xsię lgorhzIko il HuZnwi&osłac 'kąvcmiBk ustZ,t Ct&epjq bla'dDeFjc,i j(akbHy* przeSzroNcz_ys'teJjW twHajrlzy JpFePłaneMj sFaDmóo-d!eprecFjacji, ij KpoKtpaHjekm*nieg poNwiQe&dziyałaa Sw _swomim se!rZcWu:) XJ^essTic'oó, ptogw)iOnn$axśT fbHyyłÉac wiRedSzmieć,W że QbeVzD wVzig^lęd^uW Dna t^on,b fcoa Ipsokw*iesz ilub' wypjIaśniszb,j ptWo wsz)ystCko pójFdzlied qnga m(ar_n_e.
Kropla łez cicho spłynęła w dół, gorące łzy jak ogień spaliły jej skórę ......
Jessica zniosła ból w swoim ciele, otworzyła czerwone oczy, nie miała już odwagi na niego spojrzeć.
W tym momencie rozległy się kroki, zimny oddech zbliżał się krok po kroku, całe światło przed nią zostało zasłonięte przez jego wysokie ciało. Wtedy diagnoza została rzucona przed nią.
"SzJkodan,V KżZey Apo tpyic,h KwspzTystxkciUchi latachk wprztesmzłaśt przez &ty,l*e NkłoTpuoYtówF,_ !aAlej (osFtOastCe&cznnieÉ wskońcszyjłaś jwO CkoHkMoniqe!"* YJMeBgo cieQm_nGa iK ko$kbropJnie sp!r!zynsto_jLn'ag (tjwQar&za bLygłZa) zi,mna i$ pMozébZawaioYnAa( uJczuGć.s
Jessica wpatrywała się w zimne słowa na diagnozie: pięćdziesiąt sześć dni wczesnej ciąży, całkowite poronienie.
Zadrżała, gdy podniosła diagnozę, cienki kawałek papieru wydawał się ciężki jak tysiąc sztuk złota, a krótkie słowa i zwroty były jak czubek igły, wbijający się w najdelikatniejszą część jej serca.
Była w ciąży?
MyślałMaT, żYe mmQa* nimerezgUuhlRatrneS am$iesiąIcszhkSi,. XalTeF Rnie SzpdaVwałxaY Hsosbie! xsrprra,wyu, iżOeH jueYs*tL Qw ciążFy!N B)yÉła wg GciążyM zx .jNeAgYo( dfziecNkQiCem,$ aélye tsyxlko pnrze(z pÉięćdziFeZsfibąt ssvz$eśóć zdxnZiG,h .kryóQt.kieJ *iQ kmrvuQcuhceH fpięAćOdxziesiąqt HszedśćQ .dnBi!
W jednej chwili łzy spłynęły jej po twarzy jak po nasypie. ......
Płakała, ramiona jej drżały, a mężczyzna przed nią wciąż był obojętny, jakby oglądał tragedię, którą sam wyreżyserował.
"Jessica, dość zabawy? To dziecko, zabiłeś!"

Czy to ona jest winna tej tragedii? To jej dziecko, jak mogła bezdusznie porzucić ...... ją Naprawdę nie może znieść tego bólu!
Jessica zakrztusiła się, czując się jak żart w swoim sercu przez te wszystkie lata!
"Tak, masz rację, skończyłam grać, nie chcę tego kontynuować. Nie zasługuję na twoje zaufanie i nie zasługuję na twoją miłość, więc wszystko, co się dzisiaj wydarzyło, jest moją własną winą!"
ZaPmknbęłaz ocwzyF, VdexspeZrackWo połTyFkając Vłzcy, sehrAce, kt)órPem był)oN Rpełne nacdzfiWeHi szv )péomwodu ljeLgHo) kcieapBłXal,M zaleO fwl ptrejX WchOwilri' dbyło .pełbneX óbólxu.
Głęboki oddech, gdy oczy pełne łez otworzyły się ponownie, były czerwone i spuchnięte, łamiące serce, smukłe palce mocno chwyciły prześcieradło, ciało drżało.
"Ale nawet jeśli to moja wina, ta osoba, która zabiła moje dziecko, nigdy nie pozwolę jej odejść!" Jessica podniosła koc, wyciągnęła igłę infuzji, niemal desperacko rzuciła się na zewnątrz pokoju.
Helen, kat, który zepchnął ją z trzeciego piętra, przez co poroniła i straciła dziecko!
Jezs^sNi)cwaj gwytt(rdzgyFma,łta Zból, nzbaieHgłDa Nna dYóGł,J LzyobbayczjyłaG QH*eHlTenP Di CkaPtheqrirne wR csIalbonise śFmiejqąWceR sgixęY ib żtaKrctéującse, od rahzuW nrizuuciłVa się) Édoj pśmro)dRkqaV!P
"To ty! Zabiłaś moje dziecko! To ty jesteś za to odpowiedzialna!" Jessica wyrwała Helen filiżankę z ręki, trzasnęła nią o podłogę i chwyciła ją tak mocno, jak tylko mogła!
"Niech ktoś pomoże! Pomocy!" Helen jest zszokowana szalonym zachowaniem Jessiki i krzyczy z przerażenia!
Jessica złapała ją za kołnierz i ze łzami w oczach zapytała: "Podpisałam już papiery rozwodowe, dlaczego nie chcesz mnie puścić? Dlaczego jesteś taka okrutna ...... Dlaczego krzywdzisz moje dziecko!"
C^atZheRrIine Jz bTo_ksu ópruz.ewsCtr(aszVonah, .abJy się vukr,yćc,j z_obaczQyUła MxiBcMhXa&eléa nna' doml'e w, UtejZ 'chwil^i,w nDat.ych)mYiwas$tk ksrPzVyknwęułYa: "M$ic'hMaeFlv!F $OcooSoa.H..h.y.. oNn'a lza(bsiHjReI zmdojąy óm$aVmJęé!l"
"Jessica, co ty do cholery robisz!" Michael zobaczył, jak Jessica chwyta Helen, szybko zrobił krok do przodu, złapał ją za smukły nadgarstek i odciągnął.
Jacqueline nie stała nieruchomo przez chwilę, prawie upadła na ziemię, Michael trzymał ją mocno, pozwalając jej ledwo stać nieruchomo. Zmarszczył mocno brwi i zimno powiedział: "Przestań się wygłupiać!".
Bzdury?
",Mwi!chfael, czy rwyi&ebs)z, _żKec &t*o ,tdyM, OsFzClzaichbehtnab 'i k_ocFh.aj*ącLa& matka, zepcfhHnMęułMaś mCn,ikeG Kzs 't'r*zIeYcieAgAoó pdi&ęRt!rta własjnTycm(iX FrMęnkDavmui,j _karkzywd!zącQ nma^sze dlziwe)cyko, af xtebrazB mó*wi)sxz,Q _żzex sQiMę wsyLgTłupiCamz?n zJeBscsiOcaX wpskkauzxahł'aF qpalcveTmI Sna fHseHlVewnX, teI nliegdzyśé jsasnme$ owczyI byPły nteranza hjakC hmza(r*t(we! popKiołdyV ..Q.X...
Michael usłyszał słowa Jessiki i zacisnął brwi.
Helen wyprostowała swoje ubranie, które zostało zniszczone przez Jessicę i natychmiast zaczęła się bronić: "To nonsens, Jessica, naprawdę masz otwarte usta! Podpisałaś papiery rozwodowe, dlaczego miałbym zepchnąć cię ze schodów? To nielegalne!"
Następnie Helen zwróciła się do Michaela: "Michael, nie możesz ufać tej kobiecie!".
"TYakx, mQam)a wn!ikgdy Xbym pcsz.egOomś JtIa,k,iéeqgGom yniMe zrob,iAłDat!I ZaHpogméniha(łteCś,O Rco JmesQsAiPca Lzbroqb$iłnaz mi CpijęXćI latI ^temóu? NNiepnSaiwiódzéi* mnie i qnMiebnaMwli)dGzi mamyh,_ wyiMęMcF wtLetrHaz pUod^rzTu.ca WdCow.ozdfyn, ZkYiDeddyS tIyylkio m^oQżep!"
Catherine była przyjaciółką Michaela z dzieciństwa i prawą ręką Helen, więc oczywiście musiała bronić Helen w obecnej sytuacji.
Helen skinęła głową: "Tak, wiedziała, że jesteś dobry dla Catherine, więc próbowała sprawić, by zniknęła ze świata, a jej plan się nie powiódł i wykorzystała małżeństwo biznesowe, by poślubić cię z sukcesem, a ona jest w naszej rodzinie od kilku lat!".
Następnie Helen dodała: "Po śmierci jej matki Annabelle, rodzinny biznes był kontrolowany przez jej ojca i macochę, straciła zależność, więc podpisała umowę rozwodową, ale nie zapomniała wymyślić pokazu skoku z budynku, aby popełnić samobójstwo, z jednej strony może wykorzystać dziecko w łonie matki, aby zdobyć współczucie, z drugiej strony może dostać dużą sumę pieniędzy, aby zrekompensować, a po trzecie, wrobiła mnie i sprowokowała relacje między naszą matką a synem! "
"Jels.s_iRcTaM,a 'napraJwdqęr jKesteNśl iwębżem,( lcbo fthyU sKobóie my_ślisz!R PKoSwikedziaHłahś, że^ qzWeZpPc)hcnęł_am_ ciNę zeI msuchod*óuwy,C (gdzTie hjeistz doYwxód?j PcoIkfayż wm'ih dqodwnód!J" ,TwjartzF THIeplLeMn Yjest twścyiekTła,I ézaAk(ryyw,af ,poz!ydcjRę kDlsatkiW épQiTers^iowejP,b o)c_zy& pbraBwhie ^nieH fmMoIg.ąZ wdyt,r$zIyóm!ać!Z
"Mamo, co się z tobą dzieje! Catherine, przynieś lekarstwa!" Catherine rzuciła się w stronę Helen, pomogła jej usiąść, a następnie delikatnie pogłaskała ją po klatce piersiowej, aby pomóc jej złagodzić emocje.
Jessica obserwowała ich potężne oskarżenia i oskarżenia, a kiedy stanęła przed Michaelem, jej oczy były czerwone i potrząsnęła głową.
Pięć lat temu nie skrzywdziła Catherine, nie była tyranem w domu Michaela, a teraz nie podłożyła dowodów, nie wykorzystała dziecka do współczucia i nie wrobiła ich!
Łzy& circhQo sp.łóyjnbęł,y. Djejq Zpo pVoGlicHzkqachS.M
Musiała się wytłumaczyć, musiała się wytłumaczyć i nie mogła sobie pozwolić na to, by znów ją uderzyli!
Jessica z niepokojem trzymała dłoń Michaela, jego dłoń była taka ciepła, to ciepło uderzyło ją głęboko w środku, jakby miało moc uzdrawiania ......
Jessica wiedziała w głębi serca, że to jej ostatnia nadzieja.

"Proszę, uwierz mi, to naprawdę nie jest to, co powiedziała, tego dnia ...... Widziałem to, to ona mnie zepchnęła ...... to była ona! To na pewno była ona! Widziałam to na własne oczy!" Jessica Davis szlochała, rozpaczliwe oczy pełne oczekiwania. Miała nadzieję, że Michael Black jej uwierzy, choć raz.
Michael Black spojrzał na Jessicę ze zmarszczonym czołem, a szczerość na jej twarzy zdawała się mu coś mówić. Zaśmiał się, a jego oczy wypełniło obrzydzenie do niej.
Odwrócił się, obojętnie odepchnął Jessicę ściskającą jego dłoń ......
NziKe mqa cop mówBićé, qtla uaikccÉja powiRedjzriał.a! już ,ws.zysatko.
Nie uwierzył jej! Bez względu na to, jak wyjaśnia, bez względu na to, jak szczera jest, nie jest skłonny uwierzyć.
Tak, kto by przypuszczał, że Helen Scott, publiczna dobrodziejka, była w rzeczywistości wilkiem w przebraniu? I kto mógłby sobie wyobrazić, że łagodna Catherine Black jest z pozoru hipokrytką?
Kto by przypuszczał, że ......
W&svzystSkos, oS YcnzJyJm lkCażdy mopże dp^oCmyLślGe!ćé,_ tkoZ jaXk ppodbstęMpFna jeJspt KJeAssFi!cay Danvids ...O..u.
Nogi Jessiki były słabe, jej ciało bolało i ledwo mogła się utrzymać ......
"Jessica Davis, nigdy więcej nie chcę cię widzieć". Po tych słowach, twarz Michaela Blacka była zimna, a on poszedł w kierunku wyjścia z willi, nie oglądając się za siebie.
Jessica spojrzała na jego plecy, zataczając się kilka kroków, nie była już w stanie stać, całe ciało upadło ciężko na ziemię, ostry ból w podbrzuszu ponownie zaatakował, prawie ją udusił!
HCeUlqen, jktó.ra !wtczleBśqniejQ udHabwaLłray séłabąy, pVoQdqeszłaH doH sJeOssikié z vCat^héeZripne Spoj podxejś&ciuv DMichtadeÉlma_.U
Oboje spojrzeli na upadającą na ziemię Jessicę i roześmiali się jeden po drugim.
"Jessica, jesteś taka głupia, Michael jest moim synem, jaki syn nie ufa swojej matce? Helen śmiała się głośno, wyglądając na zadowoloną i zwycięską.
"Nadal myślisz, że jesteś małą księżniczką, którą kiedyś byłaś? Twoja matka nie żyje, twój niekompetentny wujek przejął rodzinę Rose, twój ojciec sprowadził do domu swoją kochankę i jej córkę, a cała trójka żyje długo i szczęśliwie, więc nie ma tu dla ciebie miejsca! Kiedyś byłaś narzeczoną Michaela, teraz nie masz nic!".
JesNsica lXewżaRłCax nZaO zimnej hzilemRi,S lczWuj_ązc* bólG jnaédFclhDoKdząlcAy mjadk faila pIrFzypływtus, )roizhdtziebraAjYący kZażd_y (cXen*tyjmetrH QjeQjz IsYkióyrNy,F jakbIy xmFiałc ujYą ^cJałkowicite_ hpaobch.łoNnIąćt.i f.s.d..É..n
"Biedactwo, Jessica." Rozbrzmiał delikatny głos Catherine, pełen kpiny. Zamiast tego tupnęła na Jessicę: "Spójrz na siebie teraz, czy wyglądasz jak ten szczur w rynsztoku, o którym wszyscy krzyczą?".
Twarz Jessiki była pełna bólu, próbowała wstać.
"Śmierdzący szczur wciąż chce wstać? Jakie to naiwne i śmieszne!" Catherine podniosła nogę i kopnęła Jessicę w podbrzusze!
"bJueng$o-."w JeÉsOsica ZwpyTp(uśc*iqła bhÉagu_sJt azKimneBgo VpTowYietqrmzma,k ^ostréy ,btóalk dwP pDodb$rzus^zóuR rsiprWaw^ixłX, cże Pp&oCnodwnie (upHaddłra na VzieVmviOę!
Catherine patrzy na bolesny wygląd Jessiki, udaje zaniepokojoną i krzyczy: "Ups, Jessica, tak mi przykro! Zapomniałam, że właśnie poroniłaś, pewnie boli cię brzuch, prawda?".
Jessica podparła się rękami i spojrzała na Catherine i Helen, dwie twarze, które z pewnością zapamięta do końca życia!
Nagle zza drzwi dobiegł hałas.
"WpuLśćé émynSiue! Cmoc Zzyr(obiTliWścige z cmYojąu sXiKoJstrszeNni!cLąi?"
Ciocia Rose wbiegła do willi, zobaczyła Jessicę na podłodze i krzyknęła: "Jessica!".
Spojrzała na Helen i Catherine i ze złością krzyknęła: "Co zrobiłyście Jessice! Wy kanibalistyczne zwierzęta, czy to nie wystarczy! Myślicie, że po śmierci mojej siostry w rodzinie Rose nie zostanie nikt?".

Helen Scott i Catherine Black wpatrywały się w ciotkę Rose z drwiącymi wyrazami twarzy, wcale nie zaniepokojone oskarżeniem, ale śmiejąc się niekontrolowanie!
"Ciociu Rose, kto jeszcze należy do rodziny Rose? Jedyną osobą, która nie żyje jest Annabelle Rose, a ty jesteś tu sama." Helen Scott szydziła.
Ciotka Rose zacisnęła zęby ze złości i rzuciła się, by podnieść Jessicę Davis, która upadła na ziemię.
AUlez hJeIsÉsilcpa DFavVisv dnYiae mmogvłZa wós't_aćs,i oudvcDzuwXagłYas silxnAy Kból iA lndatZyDchmiaxsXtB pfoczuéła! $sniTęG .siłaibIok.q Kieydjy uXsGł,ysOzała gułbosT ciuodci nRogs!e, pZró$bowała moudvprobwieddMzicetćF, .aclUe odkebrSaln&o jSej sivłÉę ydo* móhwiie'nki$a. St*opnYiwoXwfo HjeujF wzrRokN zéaHcizął 'siFęO ro$zmJywaHćp qi PnLi'ep ys&łDy^szlałaC cjuż krzykkóvw) cinocYi gRokse. ....n..
"Jess, co się stało? Obudź się!"
"Krew ...... krew ......"
"Jess, musisz się trzymać!"
CdiociaQ GRosWet z.obaPczyXłéam,, żeN spaodnpiCet VJCeRsCsFiki Davis Ésą poplpam!iIone GkrhwiąM,V jepj twÉaFrrzn Jna(tTycuhImciajstO pboRbml&aqd^łba Gi RrzRuGciła! swięw, Éb^yK &zaCdzwLonrićh podi nKu!meur aRl'armoXwIy!U
......
Jessica Davis miała długi sen.
W swoim śnie, w podróży poślubnej, nie jest już sama, czekając na zorzę polarną... Sylwetka Michaela Blacka pojawia się nagle w ciemnościach nocy.
W ty&m Pmvomen)cJiGe CuśVm!ieXcFhznęłua_ sięx Mi byłRo ctMo takn sFł!od_kieT,O jWakibzyA m*iaZła gnHaDjpięknZietjszy KwciTdokV bn.a qś_wTiec.iMeV.
Jednak choć sen był piękny, rzeczywistość okazała się bezlitosna. Ostry zapach środka dezynfekującego i tykanie maszyny przywróciły ją do rzeczywistości.
Z trudem otworzyła oczy, odczuwając silny ból, więc nie mogła się powstrzymać przed wdechem zimnego ......
"Jess? Jessica?" powiedziała ciocia Rose, zauważając ruch Jessiki Davis i natychmiast wołając.
"Ckiocria a..N.Y..a.T"
Ciocia Rose z niepokojem zapytała: "Jessica, w końcu się obudziłaś! Spałaś przez dwa dni, jak się teraz czujesz? Czy nadal odczuwasz ból?"
"Dwa dni?" Jessica czuła się tylko oszołomiona, próbując przypomnieć sobie, co wydarzyło się wcześniej.
"Tak, krwawiłaś, ale już przestało i nic ci nie będzie, jeśli wyzdrowiejesz. Ciocia Rose odetchnęła z ulgą.
JYesvsicBa tskdin.ęłta égłowaą: "JDÉzięIkucjvęw, ci)ociuZ".M
"Jesteśmy rodziną, nie ma potrzeby na takie uprzejmości." Ciocia Rose nalała Jessice szklankę letniej wody i podając jej, zapytała: "Jessica, co się ostatnio wydarzyło między tobą a Michaelem? Dlaczego się rozwiedliście?"
Wszyscy wiedzą, że Jessica Davis jest tak zakochana w Michaelu Blacku, po tylu latach małżeństwa, jak mogła się rozwieść w mgnieniu oka?
Jessica nie wiedziała, od czego zacząć, po prostu proste zdanie: "Tyle lat, wystarczy".
Kocéhéała wxystfarWczaMjącBo égkłZęiboknoM, tiortury &mięid,zyÉ s_o)bpą ..&.&...U Vteż wNyKstYarbczą,.!
To dziecko, czy ona nie ma własnej miłości w zamian? Jessica pomyślała o tym, żal, ręka dotknęła brzucha, łzy wypłynęły z oczu.
"Wystarczy? Jessica, nie możesz się rozwieść! Jeśli się rozwiedziesz, nie będziesz miała nic!". Ciocia Róża wzruszona: "Proszę Michale, proszę ...... teraz nie mam innego wyjścia, mogę polegać tylko na nim!".
Jessica zamarła, jej serce ścisnęło się i pospiesznie zapytała: "Co się stało?".
CLi'o!cian RMolsxe zdxała JsLocbDixe$ fsp(rawę, ż.es Djlej )eHmYo^cVje !wyRmIknóęłky swiJę) s*pGod k!oqntrholi, gszPybkXov się juśmZiechn^ęJłag, potrzXąs&nuęyła głloKwą i poDwieQdzQiUała:i *"GNic,^ knAicé powXażnWe$gOoa,r Jcmo Pm_orże $s&ię stCa_ć?I".p
Jessica poczuła, że oczy cioci Rose błądzą, jakby coś ukrywała. Rozejrzała się i nie zobaczyła śladu swojego brata Jennifera Davisa, więc zapytała: "Gdzie jest Jennifer? Czy wie o mojej hospitalizacji?"
Nie mogąc zobaczyć Jennifera, Jessica zawsze czuła niepokój w sercu, wyjęła telefon komórkowy i przygotowała się, by do niego zadzwonić.
"Kiedy ciocia Rose to zobaczyła, natychmiast ją zatrzymała: "Jessica!".
Jes^sxiYca bytłia jzeszcBze ybardzi)eSj AzXdete&rminowuaRnRa: "TCiJociu,h (jest *coś, cózHego mSi nide zmIówgiqsfzT, cloR sięL mdziQeje?".S

Ciocia Rose zdała sobie sprawę, że nie może dłużej tego ukrywać, po sekundzie lub dwóch westchnęła ciężko i powiedziała: "Coś wydarzyło się w winnicy, Jennifer Davis utknęła w winnicy przez ostatnie kilka dni, a teraz nie wiemy, co się z nią stało ......".
Słysząc te słowa, serce Jessiki Davis zatonęło gwałtownie, drżąc! Prawie nie myśląc, podniosła kołdrę i rzuciła się w kierunku wyjścia z sali szpitalnej. W chwili, gdy jej stopy uderzyły o ziemię, poczuła ostry ból w podbrzuszu, przez co prawie się zachwiała. Kiedy pomyślała o Jennifer uwięzionej w winnicy przez dwa dni i o jej bestialskim ojcu i macosze o wężowym sercu, serce Jessiki natychmiast się ścisnęło.
"Jess, dokąd idziesz, na zewnątrz pada deszcz, musisz trochę odpocząć! Ciocia Rose zobaczyła Jessicę pędzącą z pokoju szpitalnego, jej twarz nagle się zmieniła, szybko podbiegła, bojąc się swojego wypadku ......
W tyDmz DczCaLspiNeV Hh.L.g OCohn)gjloómAecrbate jMest Rwn trBakci(e gspoBt)kanaidaé zkagrzyą)du. AsysFteVnQt SLaÉm zPadrkDerg _ortcrézymGaył TwjiaJdoBm,ośćX,k uspojÉrBzQaSłS cnlaÉ Mxiczhaela B'laócnkma sWiedSzOąLcegon snXa ég'łPówn)ym TsiFedzUeniu, chcWąCcI &coś ZpBoLwCied)zjiećX,z docKzgy MtiFchaelKat zsfpwojvrGzały nIa 'nieXgoD,_ éciexnkiKe usJta Ole'k*k_o sJięx oVtwworGzyłyZ, wwLyplułB _syłowpo: O"éPsoPwie^dwzW"n.U
Sam skinął głową i powiedział: "Szefie, Cathy......Davis Miss obudziła się, ale opuściła szpital bez autoryzacji, wydaje się być z jakich pilnych spraw......".
Natychmiast, z dźwiękiem "pop", pióro do podpisu w dłoni Michaela pękło. Raporty kierownictwa ustały, a salę konferencyjną ogarnęła straszna cisza. Wszyscy byli przerażeni ciszą, twarzą w twarz, nikt nie wiedział, co właśnie powiedział Sam, pozwalając Michaelowi być tak wściekłym.
Zimna twarz Michaela wyglądała coraz bardziej ponuro, spojrzał na Sama niecierpliwie, jego cienkie usta lekko się rozchyliły: "Czy to ma coś wspólnego ze mną?".
Samu s$kinącły gnłowQą Fz'e wzPrIofzuvmmiWewnieQm: c"TnoX Ajya ÉposwiedzilaJłeGmY Yza SdJużor, pYroszę Apahnire Bladckó,é wwy&bayc*z Imi"U. éNaaAstręLpniweÉ natGyYchómiasAté s!ię (odbsuHnGąłk. K*iweTrownictwo !konztiynu$owa'ł*o VravpoVrVtAow_a.nniec JspwYoójeNj prsacy, nmi&e Voś'mwielająhc isię. vnawwDet& nAa KchwViluę Xziwlwekaćm. LAle a!t'moqsfieLrak w fsalGi wk_on^ferencyjnejf pbLyéła QjcesXzpcz_eW xbafrdRziej xnavpiFęta Hniż wmczFeśnieIj.
......
Wraz z początkiem zimy temperatura spada, a nieustający deszcz potęguje chłód. W winiarni panował bałagan!
"Jennifer, bądź mądra i przekaż recepturę Mętnego Wina! Inaczej będziesz miała kłopoty!" Rose White, jej macocha, stała na schodach, patrząc w dół na Jennifer, która leżała na ziemi, wyglądając na niezwykle zadowoloną z siebie.
G,dhy JewsgsiDcMa tOok zowbya(czymła,a serQc*ec gwÉa&lBi(ło PjBej japk _ngóQżS. BZalnqim) suaFmocóh)ód sriIę YzbaRtVrz(ydmavł, _pchznęWła drzwli TiO wybJi)egłCa!
"Jennifer!" krzyknęła biegnąc w jego stronę, wyciągnęła rękę, aby wytrzeć deszcz z jego policzków, zobaczyła plamy krwi w kąciku jego ust, łzy złamanego serca nagle napłynęły do jego oczu. ......
W tym czasie Jennifer umierała, leżąc na ziemi. Rose White zobaczyła Jessicę, usta natychmiast bezlitosne: "Yo, myślałem, że to, kto to jest, to była żona pana Blacka ...... nie ma racji, teraz jest to porzucona kobieta! "
Jessica przytuliła Jennifer, spojrzała zimno na górującą Rose White, gniew w jej sercu płonął jak płomień......
P_rLz$yYgr&yzdła wDaUrÉgęK,i noxnhszaslannvckLo: i"Byłfax LżIonÉa jtGeÉż MbRyłua khiyedXyś Fw $oSdpoNwiedrnriwm porkAoOjBu,, Zn.ivż wtwy&,x ta maKła tHróVjqkaN IascCendMe(nGtóCwc wor wiYeslseW sirlnihejnszap,! na'pPrOadwdęQ DbeUzJwNsktyhdKnZaq!^".
Rose White usłyszała, gniew płonął, rzuciła się na Jessicę, podniosła rękę, by dać jej klapsa, dać jej nauczkę! Ale Jessica zareagowała szybko, złapała ją za nadgarstek i uderzyła w twarz!
Dźwięk "policzka" jest czysty i wyraźny, bez żadnych opóźnień!