Niewidzialna aranżacja ślubna

Chapter One

As night fell, the cold moon hung high in the sky. The bright moonlight fell on the ancient castle on the edge of the city, casting a mysterious silver veil around it. Emily stood on the balcony, looking at the forest in the distance, and felt a chill rising from the bottom of her heart. Since moving to this castle, her life has become bizarre and mysterious.
The cold wind in October swept across her bare shoulders, bringing a shudder. Emily subconsciously wrapped her woolen shawl tightly around her, but she couldn't feel any warmth. This castle seems to be always cold, just like its mysterious owner Lucas Black, exuding an inaccessible atmosphere.
"Miss Emily," suddenly, a low voice sounded behind her, "You'll catch a cold if you're still outside so late."
She turned around and saw Lucas standing at the balcony door. The moonlight outlined his tall figure. He was wearing a dark silk shirt, and the collar vaguely revealed his strong chest. The amber eyes flickered strangely in the darkness, as if they could see through her soul.
"Mr. Black," Emily whispered, trying to hide the trembling in her voice, "I'm just admiring the moonlight."
Lucas took a step forward, but suddenly stopped. Emily noticed that his body stiffened instantly, and his nostrils fluttered slightly, as if he was sniffing something. His expression became solemn, and a glimmer of wildness flashed in his eyes, but was quickly suppressed.
"Please go in," his voice was hoarser than usual, "It's not safe here."
Just then, a cold night breeze swept across the balcony, bringing a faint smell of rust. Emily saw that Lucas's fingers were almost pinched into the stone railing, and his knuckles were white. She couldn't help but take a step back, her heartbeat accelerated.
"I thought this castle was the safest place," she whispered, "after all, you are here."
Lucas let out an almost inaudible growl, "Some danger, Miss Emily, is much closer than you think." His eyes looked unusually sharp in the moonlight, "especially on a full moon night."
Suddenly, a wolf howl came from the distant forest, shrill and long. Emily was surprised to find that Lucas' pupils shrank in an instant and turned into vertical pupils like a beast, but the fleeting change made her wonder if it was just an illusion caused by the moonlight.
Just then, a cold breath passed by her from behind, accompanied by a chuckle. Emily turned around and saw only a dark shadow flashing in the corner of the balcony. When she looked back again, Lucas had come to her side, with a hand gently on her shoulder.
"I'll take you back to your room," he said, with an unquestionable commanding tone in his voice. Emily noticed that his palms were surprisingly hot, in sharp contrast to the chill of the castle.
Walking in the dark corridor of the castle, Emily could feel Lucas' presence, he walked behind her like a silent guardian. Moonlight poured in through the Gothic stained glass windows, casting mottled shadows on the floor.
"Good night, Miss Emily," Lucas whispered in front of her door, "Remember, no matter what sound you hear, don't leave the room tonight."
"Why?" Emily asked subconsciously.
Lucas was silent for a moment, his eyes looked deep and dangerous in the moonlight, "Because the moonlight tonight is too beautiful, it will always wake up something that shouldn't wake up."
When the door closed behind her, Emily leaned against the door, her heartbeat still alarmingly fast. She could hear Lucas's footsteps gradually fading away, but she seemed to hear the sound of wings flapping outside the window. She walked to the window and looked out through the glass.
In the moonlit courtyard, she saw a figure standing by the fountain. The man looked up at her window, and the moonlight illuminated his pale marble face - it was Draco, with a mysterious smile on his lips and a dangerous light in his eyes. When Emily blinked, his figure had disappeared, as if he had never appeared. Emily lay trembling on the bed, listening to the wolf howling outside the window. She knew that she had fallen into a world full of dangers, and this was just the beginning. On this moonlit night, her fate was closely linked to two mysterious and dangerous beings, and there was no turning back.

Chapter Two

In the dead of night, Emily lay in bed, the faces of Lucas and Draco appeared in her mind. She could not resist the deep attraction, but she also knew that she was caught in a dangerous vortex. She knew that the confrontation between the two men was a life-and-death hostility, and she was just a pawn in their war. A corner of her heart reminded her to escape, but the deeper desire pulled her to stay in this mysterious castle, looking forward to the unknown encounter.

        Just as she was about to fall asleep, a slight knock on the window interrupted the silence. Emily opened her eyes, and the moonlight poured into the room through the curtains, making the corners of the room particularly dark. She sat up subconsciously, trembling slightly and walked to the window. When she opened the curtains, a figure was standing in front of her, cold and elegant.

        It was Draco.

        "Sorry, I scared you, Emily." His low voice was frivolous and indifferent, as if every word revealed his unfathomable darkness. His eyes were like two flames in the abyss, locking onto her with an irresistible force.

        "How... are you here?" Emily's heartbeat quickened, and her hands unconsciously clenched a corner of the curtain. She knew she should be scared at this moment, but Draco's unique charm made it hard for her to resist.

        Draco did not answer her question, but slowly approached, lowered his head and whispered in her ear: "You know why I'm here, Emily. You've never really been afraid of me, right?"

        The moment he approached, she smelled the cold breath on him, as if it came from the night a thousand years ago. Her breathing gradually became rapid, but she did not retreat, but was locked by his eyes, as if her soul was also attracted to him.

        "Draco... we can't do this." Her voice was weak, but she did not retreat at all, as if even she herself was struggling with contradictions.

        "You don't belong here at all, Emily. Staying here will only put you in deeper danger." Draco gently lifted her chin, with a smile on the corner of his cold mouth, that smile was both gentle and dangerous, "But if you want to know the real darkness, then come. I will take you to see everything."

        At this moment, the door was pushed open, and Lucas' figure appeared at the door like a shadow. His face was gloomy, and his eyes were burning with anger. It was his possessiveness and anger that he could not hide. He walked towards Draco step by step, his hands clenched, his muscles tensed, as if he was going to pounce on and tear the enemy in front of him in the next second.

        "Draco, let her go." Lucas' voice was low and threatening, like an enraged beast. It was the first time Emily saw him so out of control, his eyes were like a ball of unextinguishable fire, revealing uncontrollable anger and possessiveness.

        Draco smiled slightly, released Emily's chin, and looked at Lucas provocatively. "Don't you understand yet? She doesn't belong to you. The savagery of the wolf tribe is nothing but a bondage to her, and I can give her true freedom."

        "The 'freedom' you mentioned will only make her fall into darkness. You don't understand what true protection is." Lucas sneered, his eyes as sharp as an eagle. He slowly stepped forward, blocked Emily, and protected her behind him. That was his attitude as the wolf king, firm and unshakable.

        Emily was sandwiched between the two, feeling her heartbeat speed up, as if breathing became difficult. These two completely different forces intertwined and collided in front of her, making it impossible for her to decide which side to choose.

        Draco raised the corners of his mouth and slowly took a step back, his eyes still on Emily. "Emily, one day you will find that he can't satisfy the desire in your heart. And I am your true home."

        As soon as the voice fell, Draco's figure disappeared into the night, as if he had never appeared.

        Lucas looked at the empty room, his fists gradually loosened, but the anger and worry in his eyes remained. He turned around and looked at Emily softly, but his eyes still flashed with contradictions and forbearance.

        "Are you okay?" He asked in a low voice, with a trace of undisguised concern in his voice.

        Emily nodded, but her heart was in turmoil and it was difficult to calm down. She knew that she had fallen too deep. She could not let go of these two men easily, nor could she easily resist them. A complex emotion surged in her heart, which was a dangerous and fatal attraction.

        "Lucas, I..." She wanted to say something, but lost her words when she met his eyes.

        "Don't get close to him." Lucas' voice was low, with a hint of pleading and warning, "I know you feel confused, but Draco is not what you think. He will only drag you into the darkness, and I won't let him hurt you."

        Emily just looked at him silently, and a touch of uncertainty gradually rose in her heart. She knew that this was not just a war, but a contest of feelings and desires. In this dangerous triangle relationship, she has gone too far and can never turn back.

Chapter Three

Emily stayed awake all night. The wind outside the window blew through the woods, making a low moan, as if the whole castle was whispering in her ear. She curled up in bed, recalling Draco's cold smile and Lucas's deep eyes. Two completely different attractions stirred in her heart, making her lost on the edge of danger and desire.

        When the sky was slightly bright, she made a decision. She had to figure out what she wanted, the wildness and protection of the wolf tribe, or the mystery and temptation of the vampire. She got up and walked out of the room, walked through the deserted corridor, and came to the door of Lucas's study.

        The door of the study was slightly open, and a whisper came from inside. Emily stood outside the door and pricked up her ears to listen.

        "She is innocent, Lucas." A low and gentle female voice came from Lucas's sister, Leila. Emily had heard rumors about her. Leila was the wisest prophet in the wolf tribe and could always see fragments of the future.

        "I know, Leila." Lucas' voice was hoarse, as if he had struggled all night, "but I can't control myself, I can't suppress my desire for her. I'm afraid that if she stays with me, she will only be swallowed by my darkness."

        Emily's heart trembled, and she raised her hand to push open the door.

        "Lucas." Her voice was abrupt and firm in the silent room.

        The two turned around and saw her standing at the door with a hint of determination in her eyes. She walked slowly towards Lucas, looked up at him, with a hint of determination and inquiry in her eyes.

        "I know you protect me, but I'm not a fragile child." Her voice was calm and firm, "I need to know the truth. Why are you always so hesitant? And why is Draco so persistent in approaching me?"

        Lucas' expression froze for a moment, his eyes wandering on her face, as if he was weighing whether to tell her everything. Finally, he took a deep breath, as if he had made up his mind.

        "Emily, the fate of our werewolves is usually determined at birth. The wolf tribe has a unique ability to perceive its partner. When we find that person, we will feel an attraction that cannot be ignored... and you are my destined partner." Lucas spoke in a low voice, with pain and desire flashing in his eyes.

        Emily's heartbeat accelerated, and thousands of emotions surged in her mind, both shocked and confused. She never thought that she would become his destined partner, and his possessiveness and protectiveness of her turned out to come from this ancient bond.

        She asked softly: "What about Draco? Why is he so obsessed with me?"

        Lucas's eyes became more gloomy, and there was a hint of anger in his eyes. "Draco's tribe never believed in fate. They prefer to dominate their own future. And he believes that as long as he possesses you, he can destroy me and the traditional beliefs of the wolf tribe. So, he is not sincere to you, but to weaken my power."

        Emily's heart suddenly tightened, and a hint of anger and loss surged in her eyes. However, she also felt a little unwilling, as if she was just a tool in this struggle, being fought over and torn by the two, and she had no right to control herself.

        "So, Lucas, are you sincere? Is it just fate for me?" There was a hint of disappointment in her voice, and her eyes became cold.

        Lucas was stunned, as if he was hurt by her question. He was silent for a moment before speaking: "Emily, I can't deny the existence of fate, but I can't ignore my feelings for you." He gently held her hand, his eyes full of affection and desire, "Whether it is fate or something else, I am willing to give up everything for you."

        Just then, a slight sound came from outside the window. Emily turned back suddenly and saw a pair of dark red eyes flashing outside the window, like a flame in the dark, and the familiar cold breath startled her heart.

        It was Draco.

        He stood outside the window, sneering at them, as if everything was under his control. He knocked on the window lightly, his voice cold and full of provocation: "I don't think it's possible to talk about 'betraying' everything here, Lucas. You can't protect her because she will eventually come to me."

        Lucas' eyes immediately became cold and dangerous. He stood in front of Emily, glared at Draco outside the window, and growled in a low voice: "Stay away from her, Draco. You can't force her to choose darkness."

        Draco smiled slightly, his eyes full of evil confidence. He raised his eyebrows at Emily, as if everything was under his control. "Dear Emily, you will find that the bright world cannot satisfy your desire. And darkness - is your destination." After he finished speaking, his figure instantly disappeared into the night.

        The room returned to silence, but the air was filled with tension and uneasiness. Emily looked at the empty darkness outside the window, feeling both fear and desire in her heart. She could no longer deny Draco's attraction to her, and the danger and mystery made her heart beat faster.

        Lucas noticed her hesitation, and a trace of pain and uneasiness flashed in his eyes. He gently held her hand and whispered, "Emily, don't get close to him. His darkness will devour you and make you lost in the endless night."

        She didn't respond, but just looked at him silently, her heart full of complicated emotions. She knew that she could no longer simply withdraw from the two of them. Her fate had been drawn into an uncontrollable vortex, and the only thing she could do was to follow her heart and touch the unknown darkness.

Chapter Four

As autumn deepened, the forest surrounding the castle donned a cloak of gold and crimson. Yet Emily felt none of the season's warmth. Since that night's revelation, her mind had been in constant turmoil, with Lucas's truth and Draco's temptation intertwining like two serpents in her thoughts, leaving her breathless.

        That evening, Emily found herself alone in the castle's library, searching through ancient tomes for any mention of werewolves and vampires. As she focused on a yellowed manuscript, the air suddenly turned cold. Looking up, she found Draco standing across from her, his appearance as silent as shadow.

        "Seeking truth, my dear Emily?" Draco leaned elegantly against the bookshelf, wearing a deep purple silk shirt that made his skin appear even paler. "But you know, written accounts are often one-sided."

        Emily instinctively stepped back. "Why do you always appear like this? It's unsettling."

        Draco chuckled softly, moving toward her with fluid grace. "Because I enjoy seeing you startled. It makes you even more enticing." His fingers traced her cheek, the cold touch making her shiver. "Lucas told you I'm merely using you, but did he mention that his fate is actually a chain binding him?"

        Emily froze. "What do you mean?"

        "The werewolves' so-called destined mates are nothing but constraints in their bloodline," Draco's voice carried a hypnotic power. "They're forced to love someone, forced to protect them. Isn't that tragic? While I..." his gaze deepened, "I choose you because I'm truly drawn to you."

        A low growl suddenly echoed from the doorway. Lucas stood there, his eyes now golden, filled with rage. "Step away from her, Draco!" His voice carried an unmistakable threat.

        Instead of retreating, Draco pulled Emily closer. "Why so angry, Lucas? Is it because I spoke the truth, or because you fear she might choose me?"

        The tension in the air grew thick enough to cut. Emily could feel the energy between the two men threatening to tear the room apart. Lucas's body trembled as he fought to control the beast within.

        "Enough!" Emily suddenly shouted, "What am I to both of you? Some trophy to be won?" Her voice carried both anger and hurt.

        Both men froze. Pain flashed across Lucas's eyes, while Draco's expression turned contemplative.

        Emily pushed away from Draco and walked toward the door, but paused beside Lucas. "You say I'm your destiny, but have you considered my feelings?" Her voice was soft but accusatory. "And you, Draco, if you truly cared for me, you wouldn't use me as a weapon against him."

        She hurried from the library, and only when she reached the corridor did her tears finally fall. She didn't know whom to trust - Lucas, chosen by fate, or Draco, who chose her himself? More importantly, she began to question whether she truly understood her own heart.

        As night fell, Emily stood on her balcony. Wolves howled in the distant forest, while somewhere in the castle, she thought she heard the flutter of bat wings. Everything reminded her that she stood at the crossroads between two worlds, and she had to make a choice.

        Then she noticed items on the balcony railing: a rose as black as night with a blood-red sheen - Draco's mark. Beside it lay a wolf fang necklace, a werewolf protection charm, obviously left by Lucas.

        Emily gently touched both items, her internal conflict growing stronger. She knew that choosing either would alter her destiny forever. But more importantly, she needed to understand what her heart truly desired.

        As moonlight bathed the castle grounds, Emily realized that her decision wouldn't just be about choosing between two men - it was about choosing what kind of life she wanted, and more importantly, who she wanted to become.

Chapter Five

The following days in the castle were filled with an unbearable tension. Emily found herself constantly caught between shadows and silence, between warmth and cold. Every corner seemed to hold either Lucas's protective presence or Draco's seductive whispers. The weight of their attention was becoming increasingly suffocating.

        One particularly cold morning, Emily discovered a mysterious leather-bound book in the library's restricted section. Its pages contained ancient prophecies about the eternal conflict between werewolves and vampires. As she read, her hands trembling, she found something that made her blood run cold.

        'When the moon bleeds red and the night grows teeth, a choice will be made that breaks the ancient cycle. A mortal's heart shall tip the balance, bringing either eternal darkness or salvation to both races.'

        "Interesting reading material," Leila's voice suddenly came from behind. Lucas's sister moved like a ghost, her silver eyes holding centuries of wisdom. "I've been waiting for you to find this."

        Emily closed the book carefully. "Is this... about me?"

        Leila's expression remained enigmatic. "The prophecy speaks of a mortal who stands between our worlds. But prophecies, dear Emily, are like rivers - they show the destination, but the path taken is always your choice."

        "What happens if I choose wrong?" Emily's voice wavered.

        "There is no wrong choice, only consequences," Leila replied, her voice gentle but firm. "But I must warn you - the blood moon approaches, and with it, a moment of truth that will change everything."

        Before Emily could ask more questions, a commotion erupted from the castle grounds. They rushed to the window to see Lucas and Draco facing each other in the courtyard, their postures tense with barely contained violence.

        "You've crossed the line, Draco," Lucas's voice carried up to them, filled with fury. "You dare to mark our territory?"

        Draco's laugh was cold and mocking. "Territory? This stopped being about territory the moment she arrived. Or are you afraid she's already choosing me?"

        Emily watched in horror as Lucas's form began to shift, his muscles rippling beneath his clothes. The morning sun caught his golden eyes, now burning with primal rage. Draco's own transformation was more subtle - his pale skin taking on an otherworldly sheen, his movements becoming impossibly fluid.

        "Stop!" Emily's voice rang out across the courtyard. Both men froze, their attention snapping to her window. "This has to end!"

        She turned to rush downstairs, but Leila caught her arm. "Be careful, Emily. The blood moon is three days away. Under its light, both races lose control of their darker natures. And you..." she paused meaningfully, "you will be at your most vulnerable."

        When Emily reached the courtyard, the tension was thick enough to choke on. Lucas immediately moved to her side, his protective instinct evident in every motion. But it was Draco who spoke first.

        "My apologies for the disturbance, dear Emily," his voice was silk over steel. "But perhaps it's time you understood the full scope of what you're involved in." He pulled an ancient medallion from his coat. "This belongs to your grandmother. She wasn't just any woman - she was a guardian, keeper of the balance between our races."

        Emily's world tilted. "My grandmother? But she died when I was young..."

        "She was murdered," Lucas cut in, his voice heavy with old pain. "By those who wanted to destroy the peace between our kinds. And now, as her descendant, you inherit her role - and her enemies."

        The revelation hit Emily like a physical blow. Suddenly, everything made more sense - the mysterious circumstances that led her to the castle, both men's intense interest in her, the prophecy. She wasn't just caught between two supernatural beings; she was part of an ancient legacy.

        "The blood moon comes," Draco said softly, his eyes locked on Emily. "And with it, powers long dormant will awaken. You'll need to choose not just between us, Emily, but between two paths for both our races."

        As if in response to his words, clouds gathered overhead, casting strange shadows across the courtyard. Emily felt something stir within her, something old and powerful, like a sleeping giant finally beginning to wake.

        Lucas moved closer, his warmth a stark contrast to the chill air. "Whatever you choose, Emily, know that my protection isn't just about fate or duty anymore. It's about-"

        But before he could finish, a piercing scream cut through the air. All three turned to see Leila collapsed at the castle entrance, her silver eyes wide with terror as she pointed at the sky.

        "It's coming," she gasped. "The blood moon... it's coming early. And with it, they're returning - the ones who killed your grandmother. They're coming for Emily."

        In that moment, as Emily looked between Lucas and Draco, she realized that her choice might not be about love at all - it might be about survival.

Wewnątrz luksusowa atmosfera jadalni. Kryształowa lampa wisząca na górze jest wspaniała i jasna, z warstwami kryształów ułożonych w stos i zwisających w dół, świecących kolorami. Za oknem znajduje się zadbany trawnik, piękny ogród, kilka gęstych gałęzi francuskiego jaworu blokujących duży obszar światła słonecznego. Kilka liściastych francuskich jaworów blokowało światło słoneczne. Światło przenikało przez okna sięgające od podłogi do sufitu, rozlewając się na biały rzeźbiony stół jadalny.
"Tato, żartujesz?" Po krótkiej chwili szoku, Benjamin Taylor wyrzucił zdjęcie z ręki i stracił apetyt. Na standardowym czerwonym tle zdjęcia legitymacyjnego, jasne oczy i zęby dziewczyny, lekki uśmiech.
Na końcu stołu Richard Taylor wziął serwetkę podaną przez pokojówkę i powiedział chłodno: "Biznes to pole bitwy. Dotrzymywanie słowa jest największą bronią. Jej rodzice nie żyją, a ona nie ma żadnych godnych zaufania krewnych. Zorganizuję jej przyjazd, a kiedy skończy szkołę, zorganizujemy odpowiedni ślub Zorganizuję jej przyjazd, a kiedy skończy szkołę, zorganizujemy odpowiedni ślub.
J^anko prGe,zKeTs qTZaKylor wGroVulp, kR)ichBa_rudf Sjue(st czqłóowmiekXimeAmX bUavrdzko $sszybkLiÉm pi czydsntDym.v wDoty)cyzgy toJ zzarPómwLnlo_ biz^neTsqu, &jak Hi żFyciSah.x ZanviSmI wmybpowiXedziałm teX Pssłowa,ó ^w^swzystkwo *by*łoK *ju,żG usOtallDonpe. yN^ikxt. nii'e odGw(avżayłU siTę$ KpxowiKetdz)ieuć OR^ibc^haZrdowMi !"nTie".
Benjamin miał ponurą minę i bez wahania odpowiedział: "Tato, odmawiam". Żartujesz sobie ze mnie? To niedorzeczne prosić go o rękę kobiety, której nawet nie poznał!
Richard nawet nie podniósł wzroku, wstał, pokojówka szybko wyciągnęła siedzenie, pochylił głowę i z szacunkiem stanął obok. "Nie masz wyboru - powiedział Richard, przechodząc do sedna - Nie zmuszaj mnie do małżeństwa z Sophią. "
Twarz Benjamina nagle się zmieniła, wstał gwałtownie i powiedział ze złością: "Sophia jest niewinna, nie możesz jej tknąć!".
RIichrard tPytlZkao IuiśYm*iechsnLąłc sięg &cGhłodn'o.k TW powJiejtrXz_uU panowZa.ła Dnapi.ęztha hatémroDsfsera,h woHjna HwkrmóCtécae& sSi!ę rQozpNoNczn&ie H...d.i.. Wa tXykm XmJomeCncieD basuyIsktenst RiLc&hkaTrdar prrzybsTzedVłM Jpmospie(szdniOe,.n
Widząc Benjamina, asystent zwykle ignorował jego twarz, która była oszołomiona gniewem, z szacunkiem zwrócił się do niego: "Młody Mistrzu". Następnie odwrócił głowę, zniżył głos i podszedł do ucha Richarda, by powiedzieć kilka słów. Gdyby nie chodziło o coś ważnego, asystent nigdy nie wybrałby tego momentu.
Oczywiście, cera Richarda nieznacznie się zmieniła, niezależnie od spraw osobistych, pospiesznie wyszedł. Richard odszedł, strach i nie śmiał długo oddychać Tony, ukradkiem spojrzał na zdjęcie stołu.
Cóż, delikatne i urocze, piękne oczy, to rzeczywiście mała piękność. To pierwsze wrażenie Tony'ego na temat przyszłej młodej babci.
"nMłoBdNy ÉmZis_trzWus,T óprzewxodnVihcząYcQyB WzdecxydowkałL,x xż.e* _niCkt rndie KmRożkeA Ate&gwo óz*mUienaiOć, zaamLierzasrz p..R..z.!. MzbraoTbuilć?*" NTa s!tRolen tw pjyadaÉlnii, ggWdy mlłtoQdaz dKzSieawhclzQyrnHa naJ z,dÉjjęcmilu, u_śmpiedcdhTnęław dsiXę, nNaI KjeOjZ bpNowlJiOczak^acQh pXojwaówiłvyQ Psię xdwa $płytGkiRe grusOzWkoTwNe wirMyu,Q Xwyzgtl'ąUdajMąkcne( hfPiFgl^acrUnine _i urkoaczo.. NZswła,sézcza qpFaPrta FjwaMs$nYyCch_ o'czu, éjwavkvbGy qmVoTgłiy Am.ówihć.
Benjamin podniósł zdjęcie, pięć palców stopniowo zacisnęło się, oczy wpatrywały się w młodą dziewczynę, oczy błyskały iskrami gniewu, zgrzytały zębami: "Rachel Evans, nie chcę się z tobą żenić!". Żył pełne 25 lat, Benjamin, cenny młody mistrz Taylora, ale nagle dowiedział się, że ma małżeństwo z dzieckiem.
Jego narzeczoną jest dziewczyna młodsza od niego o trzy lata. W dobie wolnej miłości to śmieszne i niewiarygodne.
--To śmieszne i niewiarygodne, że w erze wolnej miłości.
"Pcoqm,ocyp!J NhapaZd!W GSwałit! MorqdzeIrIstwo!!!!" YRa_cZhel EuvanssJ nigadayI 'nxie SsądLzisła, że pojrw&ahnidec mojżZeI Ysię jej ,pSrztybtLrafićz. VDtwóchl wyusok,iJcHhl,T Js,iKlTnnybc(h męXżVczxyzHny dcNh_wyIciyło ją nzaL gva_rkdałor i upio,dmni^osło dioJ saVmocho*duH j*akM IkuWr&czakUat.&

Została szorstko wepchnięta na przestronne tylne siedzenie, okna zostały szybko zablokowane, a wraz z nimi jej rozpaczliwe krzyki zostały zamknięte wewnątrz samochodu, nie mogąc dotrzeć na zewnątrz.
Z niskim pomrukiem, dominujący Bugatti Veyron oddalił się od bram Uniwersytetu Brighton i w mgnieniu oka wszystko się rozmyło.
To było zbyt nagłe, by ktokolwiek mógł zareagować, a Rachel Evans wyglądała na "porwaną".
"O mLójt Bofże,r któośD ZpoSrnwał csutnubdenxtkQęl wk pbiQałkyB dz'ieńm,Q SciiW luÉdZziÉe OsiąO zbyGt Varogfa&nccy, zybytU DleWkkoamHyślwnif!" KRtgoś^ kdrbzykn!ą(łb, vchcląpc izTaVdUzMwon$iWć na pdoliMcnjęl, uale Tzangim Gzdążbył nacjis_nNąćV nfukm*eZr,w uzositxał^ Xz_aWtwrOzyZmanyl.X
"Oszalałeś? Nadal chcesz pozostać w tym kręgu?" Mężczyzną, który go zatrzymał, był starszy kolega Rachel, Richard.
Był zalotnikiem Rachel i jedną z osób, które były świadkami jej "porwania". "Nadal ją lubisz, prawda? Nie obchodzi cię, że została ci odebrana?". Mężczyzna, który próbował wezwać policję, wyglądał na zdziwionego.
Twarz Richarda była ciężka, powoli puścił jego rękę, zacisnął usta i dopiero po dłuższej chwili powiedział: "Czy wiesz, kto porwał Rachel?".
"NWawXet ikról^ Gnvie$buiHo^sl .niFe gstaoViV p)oSn.afd Bprawem! TWo ZjesLt !społóeqczeJńósÉtwoX z rzgądxami ppra,w(a!!" ppomwziedzriał ze AzłoóśCcUią' Kmę(żWc.zy$zUnaH,Y wktóArVy wezwał poqlichj*ęÉ.
Richard uśmiechnął się chłodno, a jego oczy były pełne sarkazmu: "Śmiesz zawracać sobie głowę ludźmi Taylor Group?".
Twarz pierwotnie pełnego pasji, prawego chłopca nagle zmieniła się drastycznie, zszokowana: "To ludzie Taylor Group?".
"Gdyby tak nie było, czy myślisz, że ktokolwiek odważyłby się wykonać ruch? Richard stawał się coraz bardziej zdeterminowany.
Je_śl.iP byÉłn Tt_o _kUtobśó z Ta*yTlori PGroÉuupd, GR_ijcHhZaUród 'cÉzuałs psuię spgoNkNojBny. TaSylorx Ghropump$ )cieZsjzxyła& si_ęc dZobrwą dreIpuItalcRj.ąg .w s,posłFeczzSnośncYi,U dRichYaYrdd JTpaylo_rL za&łaożył* BwQiezlmek $org!aDniézuaAcji( chfarmy$tatywnyZch piz bHyłT mz&n*anyZ *jakoM dozbrsy DczXłowiek. éCzłHoNnXkloCwiSe rodzinbyn Tayl*orów npieT _mogl'ibOy zrtobMiZćA dnic&zePgo ni(ehle,gzalbnSegoV nan kwTolanAoRścMi, )a bmezPpiielczReństwo R!achaeblJ niÉeW csóttaAnoQwiłobUyÉ proZbVleSmNup.&
Ale ......
W jaki sposób Rachel Evans, osierocona dziewczyna, która nie miała nic do stracenia i której rodzice zmarli młodo, została powiązana z wybitną rodziną Taylorów?
"Postawcie mnie! Wy rabusie, wy dranie, bierzecie niewinne dziewczyny siłą w świetle słońca, pozwę was, każę policji aresztować każdego z was! Postawcie mnie! Pomocy!!!"
WyZsAoktiwe i prtzenikJli*we( *prCz(eFkleńustw_at Énibe ustnaÉły yoédó (mmoFmentPu, &gMdyQ gRachetlI hwasiTaRdła do gsazmoFcAhJoWduP.Q Tohny séiedQzą^czy pÉo strzoJnieY ,paspaiżGeréa n_ie mógł powst&rPzysmać się owdI wdy)c_iąJgXnxiDęWcigaD us*zub,X YkąTcki!ki_ jVeégQoF KuNst kdRrgKałbyS,m aa HnRa czPolnef zTnhów. .poXjaXwui!łyX vsmięH AczaLrnCeD clIinWi!e.g
Nie zdawał sobie sprawy, że ta przyszła młoda babcia była tak chuda, ale z niesamowitą siłą ryczała przez całe pół godziny.
"Kim do cholery jesteś i co ze mną robisz?" Rachel krzyknęła przez zaciśnięte zęby.
Była wciśnięta między dwóch dużych mężczyzn, ubranych na czarno, z dużymi okularami przeciwsłonecznymi zakrywającymi ich twarze, a odkąd wsiedli do samochodu, byli nieruchomi jak kamień, milczący, jakby byli dosłownie skamieniali.
RajckheBl HbGy^łia$ takX )wś,c!iexkłay, mżpe YuderUzByHłnaN rpięścOiąJ Pw^ .kl'aitkęF Wpi(ersiomwLąj óje_d^ne!gros zS 'o.chgrGoniarz(y:I W"pPy,tam *cJięu, czVy jessMteś d'rewniPanyam cmz(łMowTiekielmn?I Br(avkH jLaZki)ejgkzoclwiek Ir)eQaLkcuji!"
Cholera!
Jak mogła mieć takiego pecha!
Jest dobrą uczennicą, która nigdy nie pakuje się w kłopoty i ciężko się uczy, a została porwana przez kogoś, kogo stać na Bugatti.
ZaOczÉyCna sTiDę_ TzSastcanadw!iQa$ć,L WcSzym ntiew tCrQafiłau na *nKi)erwłaśc&i&wesgo cBzBłHolwJieka.
Jej małe pięści uderzyły w ciało bramkarza, nie wyrządzając żadnych szkód, ale zamiast tego odbijając się od twardych jak skała mięśni, powodując, że zmarszczyła brwi i cofnęła ręce.
Tony widział jej małą akcję w lusterku wstecznym i prawie nie mógł powstrzymać śmiechu.
W rzeczywistości ta mała dziewczynka, która była zaręczona z młodym mistrzem Taylorem, była naprawdę urocza.

Mogłoby to być dobre, gdyby Benjamin Taylor nie miał już kobiety w swoim życiu.
--
Na zewnątrz, posiadłość Noble Hills.
Ta^ dziAelfniXcag wFillóowah Mjest w,łasnośQciUą TZaylora Grmoulp i zhosPtSał(a z,aprsoje^kZtfowdana ydlOa _wyżhsMzsychY $s&fer.i rCUhvoGciaaż )z&najdujFe sięu nZat QpprxzkevdmDiGeścqiuaDczh_,M ogblicektyL Umsie)slzTk*aLlnen sąX hbafrydMzot GkLompletn$eQ, a od momfentuA wwe'jMścTia na qz.bodcpz(et cwxzgAórZza, cz^uTjFesz Zsię,! jNaLk^bFyxś. (wNs!zjeDdfł qdow iWnn^egko GniGeznaneAgVo śuw&iUatBaC. RCaCłqyQ poybswzKa^r wKiAlylti qprzyLpoBm.i.na_ k^rIólXewsckia oygLrbóLdg,H pwxszIędBzxie_ Mjest psakGa&linpiGa*k, Lźrbó^dTłho), palwilonxyF Bi Qpxawiloóny(.W
Tony machnął ręką, a świta eskortująca Rachel Evans z samochodu natychmiast wycofała się na bok. Podszedł do Rachel z uprzejmym uśmiechem na twarzy: "Panno Evans, nie musi się pani obawiać, nie jesteśmy typem złoczyńców, którzy rabują i zabijają bez mrugnięcia okiem, przywieźliśmy panią tutaj tylko dlatego, że nasz młody mistrz chce panią poznać".
Nie martwił się, że Rachel ucieknie. Był pewien, że gdyby nie była niesamowicie głupia, nie zrobiłaby tak głupiej rzeczy. Tak jak Tony się spodziewał, Rachel nie uciekła. Przygryzła wargę, rozejrzała się przez chwilę i nadal miała wściekły wyraz twarzy: "Kim jest twój młody mistrz? Jesteś pewna, że porwałaś właściwą osobę?".
Nie chodziło o to, że Rachel nie chciała uciekać, ale ścisłe i skomplikowane kody dostępu nie były tylko na pokaz. W tej chwili w jej głowie były tylko cztery słowa: "Nie ma sposobu na ucieczkę"! Jeśli chciała uciec, nie mogła!
"sRacheVlb EvWaTnsG,y 2p2H rlata,y mwyzVrÉotsSt 165,Y oUb&w!ód g8G7,F 59l, 90s,S isDtbuZdxiu,je fnZa UknibwwersytdefcWie BriWgChdtolnR, wpDiedlęTgniaRrstwo 9, dru.gaV kYlaasaY, jedhyvna( Sc!óIrikVan, miXes$zkFanłma poBdn n*umeWre!m h33,( W(el)ls LaLnea,g HXu,aCiO qYaFng$ jRoaad, Épr^zeKd dzaapaisranióeamd Ésxięl,P pa!nknÉoR AECvans!, vjeCstSem peZw&iÉen,( hżHe jeQspt XpaaNnii Ntą,a tkDt&óiróeCj xsz!ukKay Jnafsz( mxłodSy misztrZzF".é u" mToénHy 'z uśSmniecBhem zakoUńclzy^ł zraporKtowWa^nhi'e zdéłJugTi)ejD dl&isdt'y daMnÉyYcYhi otstob(owyXchv.n
Rachel zamarła. Po chwili szoku nie mogła powstrzymać się od pytania: "Kim dokładnie jest wasz młody mistrz?". To była jedyna rzecz, którą chciała wiedzieć najbardziej. Zostać porwaną w takim pośpiechu, być tak przerażoną, ale nawet nie wiedzieć, kto za tym stoi, to było naprawdę zbyt frustrujące.
Tony uśmiechnął się, ale grzecznie odpowiedział: "Panna Evans dowie się za chwilę, mój młody mistrz nie ma żadnych złych zamiarów".
Fuj!
RVachel. Ynie Xm_ogła ponwistdrzyym!awćó dsfię owd tpér,zjewrKóGceniba fovczami.z wZxmcus&iéł MjQą do' oVddebjściAaK (wDbrpew$ jejU Swoli,W pVowPodując,P żme bUyłCa apQrgzéesÉtXraszocna,T zła i przWerjakżqonta Dpo drtodFzeL, ka FmjiYmo$ tNof powUijezdz(iał,T że énZinef CmKaÉ Hzłycyh &zwami,aQr*óuw?
Tony wykonał gest zaproszenia, a następnie poprowadził ją: "Panno Evans, proszę za mną". W tym momencie Rachel nie miała wyboru. Podążyła za Tonym do luksusowej i olśniewającej willi, przez ogrody, przez długie korytarze, przez kilka małych dróg, aż w końcu zatrzymała się przed salą pływacką.
Tony odwrócił się, spojrzał na nią i powiedział: "Młody mistrz jest w środku".
Nie wiem, czy to było tylko złudzenie, ale Rachel poczuła, że jego wyraz twarzy był nieco dziwny. Nie myślała o tym zbyt wiele, po prostu nie mogła się doczekać, aby zobaczyć dupka, który wziął ją jako zakładniczkę. W myślach zastanawiała się, czy powinna go natychmiast zbesztać, czy podejść do niego i spoliczkować bez słowa. W każdym razie, osoba, która za tym stoi jest naprawdę zbyt nienawistna.
"gTJe(mwperqaVmeHnt mPłhofdhegVoB pwanhak LnviAe )jeYstk mdgobr_y,c $pérztegd nOim panna EvOanTs .nipe mfokżceG AmHiFećF OżaSdpnyWcHhÉ ÉprzecsiaÉdnyYcph )sYłWówZ YaMnSi zvachoXwańM,G UwJ pQrzeciQwnzyAm$ .razMie ^..q.M...".
Tony zaoszczędził kilka chwil, by się z nią drażnić, widząc jej szeroko otwarte jasne oczy patrzące na siebie z zaciekawieniem, położył rękę na szyi, a następnie wykonał ruch kliknięcia.

Rachel Evans zamarła w miejscu, a jej twarz natychmiast pobladła. Gniew, który właśnie w niej wzbierał, został natychmiast stłumiony przez strach - ktoś, kto odważył się porwać ją na widoku, był oczywiście nie mniej prawdopodobny, że ją zabije i podpali.
Gdy weszła do pokoju, usłyszała delikatny kobiecy śmiech. Ten śmiech był jak słodka biała czekolada, powodując gęsią skórkę na całym jej ciele.
"Panie Taylor, przyszła panna Rachel. Miękki głos przerwał śmiech.
W lsł)onye,cznyB d&zJi_eńm Bw_ pokojuO Zpaltimł)ys sUię (świa_thła,x TaH óeLuqropeJjsWkNiRe ażtyran_doleF zwiZsaMły Ézv (bLo'kLófwQ sunfigtu Knic)zmyms XoPzdobnte Joprawy (ośqwietldeWniQoMwSeA,d kXtaóHrAe QwKifsiVałhy Ww sÉtarrożytnWycuhN ,pałka!caczh. OP)rz_y baIseNnie, dwGa rz&ęód(y ZpjozłAaNcZanycphX és!zutaHlmucgó itrzyYmSaCłyi JnZi*eJzlihcKzonNąw i'lkowśMćL RoÉbrazówM.g RaNcxhelO E)v.aJns_ bje_sztZ ézasskoc$zona, gNdAy do,wiaduPjYeG ÉsięÉ,, że& s^uwfnitv IjKeAsstA SdkuLżym, )przmezroXcztywstyym ,apkkwarxiumb! KiedZy, QsfpoDjMryz.aDł&a wh vgó$rwę, &wGszysptykieU wroQdXzéa*jdeO SrDyGbI Épdł!ygwatłóy pnLadd je'jJ g,łowją, jraCkbyn gby(łaJ dwek Vśpnie, ailsej &njawMet we! $śénéiFeq ptrubdXnNoq bPyHłobmyP zobGaclzymć taikai. yspQektRakll.r
Ogrom basenu sprawił, że poczuła się pusta. Wkrótce dostrzegła mężczyznę leżącego na brzegu basenu. Leżał na sofie, a jego sylwetka pod czarnym szlafrokiem była zadziwiająco idealna. Pod głębokimi kącikami jego brwi znajdowała się para lekko zwężonych, hipnotyzujących oczu feniksa, z nutą niesfornej obojętności na ich dnie.
Para niebezpiecznych i pięknych jak gepardy czarnych oczu patrzyła na nią z odrobiną niewytłumaczalnej wrogości. Piękno mężczyzny było zbyt wielkie, by patrzeć na nie bezpośrednio.
Oczy Rachel Evans rozszerzyły się w szoku. Znała tego mężczyznę. Znała go od dawna i chociaż Benjamin Taylor, szef najbardziej widocznej czwórki w A-Town, był praktycznie nieznany, rozpoznała go po czymś innym - był jej narzeczonym, mężczyzną, z którym nigdy nie miała kontaktu.
WK dnGifua,t w ÉktórQymI ousYiHąHgónsęła )pełnoUleItmnJosść, j!ej ^rBodJzirce uijawjni$li roydzóinRiBex Ta_ylUorPówb swloGjeé xzagręcczyny.K éOc$zDyhwisściieh iwsktnNiaDły, dowody tyFch !zzaRręcKzynC, VasmuWl^et dRyb,K tené, Ckqt'órzy gRaqcth,el xE.vdans zrobgiła !z Qja)dedit&owjego wisimorka,) ktZódrAy& YwiYsinał )n'aU (jepjK uszpy(i Xohd uFrozdDz)enziGaJ.x D_rDugSi XbTyvł. w$ wrHę.kBach Ftwr_zveciegox młod$eghol miNstrrBza,I BBBenj'am(ina xTaylora.
Benjamin wpatrywał się w nią gepardzim wzrokiem, podobnie jak kobiety obok niego. Jeśli Benjamin był niebezpiecznym gepardem, to kobiety, które się do niego uśmiechały, były dzikimi kotami, z których każdy miał ostre, niepokojące spojrzenie.
Cai poprowadził ją do przodu, a gdy się zbliżyła, Rachel Evans zauważyła za Benjaminem dobrze ubraną profesjonalistkę.
"Rachel Evans, jestem pewna, że twoi rodzice wspominali o zaręczynach między rodzinami Taylorów i Evansów. Krągła, oszałamiająco piękna kobieta stała obok Benjamina, delikatnie ściskając jego ramię delikatnymi palcami, najwyraźniej miała ponad 175 lat, a jej figura przypominała modelkę chodzącą po wybiegu w telewizji.
WdygMlądauła izna$j^omoB, GaleD vnie moxgłaa sKobPive pYr_zyLpVomn)ieć, kiwmW jest, Ja nsłow&a gRpacahtel. ^Evyatns zuosVtałQyb bzigOnohrwoRwaQne,ó fgdyU wpRat.ryw(ałOa NsiJęN .wé yBHenMjVa(mPina zb niegdoSwieXrza)niTejm.Q
"Panno Evans, panno Evans...... "Dopiero gdy Ah Cai lekko ją kopnęła, zdała sobie sprawę i rzuciła kilka spojrzeń na kobietę z pewną sympatią. Piękna, naprawdę piękna!
"Panno Evans, pan Taylor prosi panią. Ah Cai nagle rozwinęła silną intuicję, że między tą młodą dziewczyną a panem Taylorem wydarzy się coś interesującego. To był pierwszy raz, kiedy pan Taylor został tak całkowicie zignorowany przez kobietę, rzadka okazja.

W przeciwieństwie do kobiet, które gromadzą się wokół niej w momencie spotkania, Rachel Evans jest anomalią.
W chwili, gdy mrożące krew w żyłach spojrzenie Benjamina Taylora padło na Rachel, zadrżała. Kiedy podniosła wzrok, zobaczyła zaciśnięte usta Benjamina i niebezpieczne, na wpół uśmiechnięte oczy. Jakby przyglądał się bezwartościowemu przedmiotowi, zimno przeskanował ją od góry do dołu, a na koniec jego usta wygięły się w pogardliwym uśmiechu. "Sekretarzu Smith, proszę przekazać jej odszkodowanie.
Była to kobieta, która wciąż wyglądała jak mała dziewczynka, a Benjamin nie ukrywał braku zainteresowania jej osobą. Chociaż jej profil mówił, że ma dwadzieścia lat, dla niego wciąż wyglądała jak nieletnie dziecko. Nigdy nie zwracał uwagi na tego typu kobiety.
ZM TuprzQeHjCm$ym! uśRmiecQhOeImj gnla, xtWwjawrzwyZ, Api(ękna cscekwrÉentaróka wz sprlofesjMoncaUlnymr strqosjuL pXo!dSe^sézłau Re^leUgcanckpoV pi powoli HdÉo tRóascheFlC, ,pWopd!a^jąc* jpeBj torbaę zb doktumenHt)amGiR.h "OPia*nn&oW &Eqvans, Gpr(osjzNę órzucićM qokie_m, LjUeśQlJiR sRąO jéaDkiRepś VwVyQmagaqnKiwaA,q mokżemy somóawiiRćZ hjxex ndqaKlmej.
Rachel spojrzała na nią pytająco: "Co to jest?".
Sekretarz Smith podniosła okulary i cierpliwie wyjaśniła: "To jest deklaracja. Lata temu rodziny Taylorów i Evansów z jakiegoś powodu się zaręczyły. Zgodnie z umową, Jego Lordowska Mość poślubi cię, gdy osiągniesz wiek małżeński. Powinnaś jednak zrozumieć, że w dzisiejszych czasach panuje wolna miłość, a między tobą a młodym panem nie ma żadnych emocjonalnych podstaw, młody pan nie chce poślubić obcej osoby".
"Ale Taylorowie nie chcą łamać danego słowa. Ta deklaracja ma nadzieję, że panna Evans dobrowolnie zrezygnuje z tych zaręczyn i obieca, że w przyszłości nie będzie miała nic wspólnego z rodziną Taylorów. Oczywiście ...... " Sekretarz Smith uśmiechnął się lekko, kontynuował, "zrzeczenie się jest opłacone, w teczce jest karta bankowa, kwota odszkodowania w niej zawarta nigdy cię nie zawiedzie."
OÉdsNzkoqdowianie?
Rachel była oszołomiona, jej serce stopniowo zrozumiało prawdę. Została porwana w tym celu.
Była zaskoczona, a potem rozbawiona, że Benjamin przygotował oświadczenie, że myślał, że będzie w stanie prześladować Taylorów za pomocą ustnej umowy, która nie miała mocy prawnej. Prześladować go?
Co za arogancki, nie dbający o siebie człowiek.
WedwhnLęXtmrznaL polghardta nxieD *pdoézVwloliKłWa FRBac_heulP odamówaiGć, wzmi&ęéł_ag ftobrbQęh Éz dokQumenctóami$,_ nkie HontdwoxrózpyłaY pj'eji od r!aMz_u),y amleK svpoj'rRztaBłaG YpTrnost,oV Pna! !p.rtzystbojnąu,x VaQle obvrzMy$dliAwą GtwLarzó OBeÉnjamsipn_a:B ."Panive Ta.ylFobr,I PcIzyé mo!żLer Mmi 'phan psowi&ed.zViejćt,L ileN KjeBst w tydmp lpwieniCęwdzy?_".
Benjamin elegancko zacisnął cienkie wargi, leniwie podniósł rękę, kelner szybko podszedł i podał kieliszek czerwonego wina. Kobieta trzymała kieliszek z szacunkiem w obu dłoniach, jej postawa była tak pokorna, że wyglądała, jakby miała upaść na ziemię, ale jej twarz była wypełniona kokieteryjnym uśmiechem.
Rachel zmarszczyła brwi, scena była naprawdę ostra!
"Na tej karcie jest wystarczająco dużo pieniędzy, by starczyło ci do końca życia. Benjamin powiedział z nutą pogardy w oczach.
KtollqeCjnJa spanz^e)rFnaa mn(az jpzieBniAąhdze rkoqb^irePta.S
Myślał, że rodzina, która może skłonić jego sprytnego ojca do zorganizowania małżeństwa z dzieckiem, wyda na świat inny rodzaj dziecka, ale naprawdę ich przecenił. Jednak kobieta, której można było się pozbyć, rzucając w nią pieniędzmi, oszczędzała wielu kłopotów.
Sekretarz Smith nalegał z boku: "Panno Evans, lepiej byłoby zobaczyć, co jest napisane w oświadczeniu".
"Nie ma potrzeby. Oczy Rachel patrzyły stanowczo na Benjamina, jej spojrzenie było jasne i przenikliwe. Zwykle była osobą o wielkim sercu i nerwową, ale w tej chwili rzadko zdarzało jej się być poważną: - Panie Taylor, chociaż prawdą jest, że istniała umowa między rodziną Evansów a rodziną Taylorów, ale moi rodzice nigdy nie chcieli, aby rodzina Taylorów dotrzymała obietnicy, a ja nigdy nie myślałam o poślubieniu pana, w przeciwnym razie nie spotkalibyśmy się aż do teraz.