Chapter One
The body lay in perfect repose on the Victorian fainting couch, looking more like a sleeping beauty than a victim. Detective Sarah Chen had seen enough death in her ten years with the Metropolitan Police's Special Cases Unit to know that natural death never looked this peaceful. Something was very, very wrong. 'No signs of struggle, no marks on the body, and yet...' She leaned closer, studying the victim's face. Charlotte Mills, aged 28, was found by her roommate this morning, apparently having passed away in her sleep. Her expression was serene, almost blissful, but her eyes - those were what caught Sarah's attention. Behind the closed lids, her eyes were moving rapidly, as if still deep in REM sleep. "You see it too, don't you?" The voice came from behind her, rich and cultured with a slight Irish lilt. "She's still dreaming." Sarah turned to find a tall man in an impeccably tailored charcoal suit standing in the doorway. He hadn't been there a moment ago, she was certain of it. His dark hair was streaked with silver at the temples, and his eyes were an unusual shade of amber that seemed to shift color in the light. "This is a closed crime scene," she said firmly, her hand instinctively moving toward her weapon. "How did you get in here?" He smiled, but it didn't reach those strange eyes. "Dr. Marcus Thorne," he said, pulling out a card that somehow both looked official and seemed to shimmer slightly. "I'm a consulting specialist with the Department's new Oneiric Phenomena Division." "The what division?" Sarah frowned, taking the card. The moment her fingers touched it, she felt a slight electric tingle, and the letters seemed to rearrange themselves before her eyes. "Dreams, Detective Chen. We investigate crimes involving dreams." He moved into the room with fluid grace, his attention fixed on the victim. "And this is the third one this month." Sarah's mind raced. There had been two other deaths recently - both young women, both found peacefully dead in their sleep. She'd seen the reports but hadn't made the connection until now. "How do you know about those cases?" "Because I've been tracking the killer for quite some time." Thorne knelt beside the body, his eyes now definitely more gold than amber. "He's what we call a Dream Collector - someone who has learned to enter and steal dreams. But this one has developed a taste for more than just dreams. He's taking souls." Under normal circumstances, Sarah would have dismissed such talk as nonsense. But there was something about the scene, about the victim's still-moving eyes, about Thorne himself, that made the impossible seem suddenly plausible. "If you're tracking him," she said carefully, "why haven't you caught him?" Thorne's expression darkened. "Because he only appears in dreams. The physical world is my domain, but his... his is the realm of sleep. To catch him, we need someone who can walk between both worlds." He turned those unsettling eyes on her. "Someone like you." "Me?" Sarah almost laughed, but the sound died in her throat as memories she'd long suppressed began to surface. The dreams that felt too real, the nights she'd awakened to find objects moved in her room, the way she sometimes knew things she couldn't possibly know... "You've always known you were different, haven't you, Detective?" Thorne's voice was gentle now. "The dreams that come true, the hunches that turn out to be right, the way you can sometimes see how people died just by touching objects they owned..." Sarah took an involuntary step back. "How do you know about that?" "Because I've been looking for someone like you. A Natural - someone born with the ability to cross the threshold between waking and dreaming." He gestured to the victim. "Charlotte here won't be his last. There will be others, and their souls will remain trapped in an eternal dream unless we stop him." Just then, the victim's hand twitched, her fingers moving as if writing something. Sarah moved closer, watching as invisible words were traced in the air. Thorne pulled out what looked like an antique monocle and held it up. Through its lens, golden letters shimmered in the air where Charlotte's fingers moved. "Help me," Thorne read aloud. "He's coming for the others." Sarah felt a chill run down her spine. She looked at the victim's peaceful face, at those restlessly moving eyes, and made a decision that would change her life forever. "Tell me what I need to do." Thorne's smile was grim. "First, you need to learn to control your abilities. Then..." he held up the monocle, through which Sarah could now see strange symbols glowing all around the room, "you need to learn to hunt in dreams." Outside the Victorian townhouse, storm clouds gathered, and Sarah Chen, homicide detective and newly discovered dream walker, took her first step into a world where nightmares were real, and death was just another kind of sleep.
Chapter Two
The basement of the Natural History Museum was the last place Sarah expected to find the headquarters of a secret dream investigation unit. Yet here she was, following Thorne through a maze of storage rooms filled with artifacts that seemed to pulse with their own inner light. "The mundane world only sees what it expects to see," Thorne explained, using an ornate key to unlock a heavy wooden door marked 'Private Collection.' "To them, this is just museum storage. To us, it's the largest collection of dream artifacts in the Western Hemisphere." The room beyond defied physics. It stretched impossibly far, filled with glass cases containing everything from ancient masks to modern-looking devices. Floating orbs of soft light illuminated collections of bottled dreams - actual dreams, swirling like liquid mercury behind glass. "Your badge, Detective," Thorne held out his hand. Sarah hesitated before handing over her police credentials. He placed it on a strange device that looked like a Victorian music box crossed with a computer. When he returned the badge, it felt different - heavier, somehow more real. "Now you'll be able to access both worlds officially," he said. "Look at it again." The badge had changed. Alongside her regular police credentials, new text had appeared: 'Special Inspector, Oneiric Investigations Division.' The letters seemed to shift between English and something older, something that made her eyes water if she looked too long. "Before we can hunt the Dream Collector, you need to understand what you're dealing with." Thorne led her to a case containing what looked like a normal pillow. "Touch it." Sarah reached out hesitantly. The moment her fingers made contact, the world tilted. She was suddenly standing in someone else's dream - a sunny beach, but the sky was green and the sand whispered secrets. She jerked her hand back, gasping. "Good," Thorne nodded approvingly. "Most people can't pull back from their first dream artifact. You have natural barriers." "What was that?" Sarah's heart was racing. "A dream fragment from 1892. A young girl's last dream before the influenza took her." His voice softened. "We preserve them here. Dreams carry memories, emotions, sometimes even pieces of souls." "And this Dream Collector... he takes entire souls?" Sarah remembered Charlotte Mills' peaceful face and restless eyes. "He traps them in eternal dreams, feeding off their essence." Thorne moved to another case, this one containing what looked like a cracked mirror. "Each victim becomes part of his collection, their souls powering his abilities, letting him dreamwalk without natural talent like yours." Suddenly, the cracked mirror began to frost over. In its surface, Sarah saw Charlotte Mills' face, mouth open in a silent scream. Then another face appeared - another victim, she presumed - and another. "He's showing off," Thorne growled. "He knows we're investigating." The temperature in the room dropped dramatically. Frost patterns spread from the mirror to nearby cases, and Sarah heard what sounded like distant laughter. "Well, well," a voice echoed through the room, seemingly coming from everywhere and nowhere. "A new player in the game. And such interesting dreams you have, Detective Chen." Sarah felt something brush against her mind, like cold fingers trying to pry open a door. Instinctively, she slammed her mental barriers shut. The presence withdrew, but not before leaving behind an impression of amusement. "He's already caught your scent," Thorne said grimly. He pulled out a small velvet bag and removed what looked like a dreamcatcher made of silver wire and black pearls. "Wear this when you sleep. It won't keep him out entirely, but it'll stop him from stealing your dreams while you're still learning to defend yourself." As Sarah took the dreamcatcher, her fingers brushed Thorne's, and suddenly she was hit with a flash of his dreams - centuries of memories, battles fought in realms of sleep, and a profound sense of loss that made her gasp. Thorne withdrew his hand quickly. "Your abilities are stronger than I thought. We'll need to work on your control." "What are you?" Sarah asked directly. "You're not just some government consultant, are you?" Before he could answer, an alarm began to sound throughout the facility. One of the dream bottles had turned black, its contents writhing like smoke. "He's hunting again," Thorne said, already moving toward the exit. "Someone in the city has just entered their last dream. Are you ready for your first real case, Detective?" Sarah touched her new badge, feeling its power hum under her fingers. "Do we have time to save them?" "If we're lucky, we might catch him in the act. But remember - in dreams, he's incredibly powerful. One wrong move and you could lose your soul." As they rushed from the dream archive, Sarah caught one last glimpse of the cracked mirror. In its surface, she saw her own reflection smile back at her with eyes that weren't quite her own. The hunt was about to begin.
Chapter Two
The basement of the Natural History Museum was the last place Sarah expected to find the headquarters of a secret dream investigation unit. Yet here she was, following Thorne through a maze of storage rooms filled with artifacts that seemed to pulse with their own inner light. "The mundane world only sees what it expects to see," Thorne explained, using an ornate key to unlock a heavy wooden door marked 'Private Collection.' "To them, this is just museum storage. To us, it's the largest collection of dream artifacts in the Western Hemisphere." The room beyond defied physics. It stretched impossibly far, filled with glass cases containing everything from ancient masks to modern-looking devices. Floating orbs of soft light illuminated collections of bottled dreams - actual dreams, swirling like liquid mercury behind glass. "Your badge, Detective," Thorne held out his hand. Sarah hesitated before handing over her police credentials. He placed it on a strange device that looked like a Victorian music box crossed with a computer. When he returned the badge, it felt different - heavier, somehow more real. "Now you'll be able to access both worlds officially," he said. "Look at it again." The badge had changed. Alongside her regular police credentials, new text had appeared: 'Special Inspector, Oneiric Investigations Division.' The letters seemed to shift between English and something older, something that made her eyes water if she looked too long. "Before we can hunt the Dream Collector, you need to understand what you're dealing with." Thorne led her to a case containing what looked like a normal pillow. "Touch it." Sarah reached out hesitantly. The moment her fingers made contact, the world tilted. She was suddenly standing in someone else's dream - a sunny beach, but the sky was green and the sand whispered secrets. She jerked her hand back, gasping. "Good," Thorne nodded approvingly. "Most people can't pull back from their first dream artifact. You have natural barriers." "What was that?" Sarah's heart was racing. "A dream fragment from 1892. A young girl's last dream before the influenza took her." His voice softened. "We preserve them here. Dreams carry memories, emotions, sometimes even pieces of souls." "And this Dream Collector... he takes entire souls?" Sarah remembered Charlotte Mills' peaceful face and restless eyes. "He traps them in eternal dreams, feeding off their essence." Thorne moved to another case, this one containing what looked like a cracked mirror. "Each victim becomes part of his collection, their souls powering his abilities, letting him dreamwalk without natural talent like yours." Suddenly, the cracked mirror began to frost over. In its surface, Sarah saw Charlotte Mills' face, mouth open in a silent scream. Then another face appeared - another victim, she presumed - and another. "He's showing off," Thorne growled. "He knows we're investigating." The temperature in the room dropped dramatically. Frost patterns spread from the mirror to nearby cases, and Sarah heard what sounded like distant laughter. "Well, well," a voice echoed through the room, seemingly coming from everywhere and nowhere. "A new player in the game. And such interesting dreams you have, Detective Chen." Sarah felt something brush against her mind, like cold fingers trying to pry open a door. Instinctively, she slammed her mental barriers shut. The presence withdrew, but not before leaving behind an impression of amusement. "He's already caught your scent," Thorne said grimly. He pulled out a small velvet bag and removed what looked like a dreamcatcher made of silver wire and black pearls. "Wear this when you sleep. It won't keep him out entirely, but it'll stop him from stealing your dreams while you're still learning to defend yourself." As Sarah took the dreamcatcher, her fingers brushed Thorne's, and suddenly she was hit with a flash of his dreams - centuries of memories, battles fought in realms of sleep, and a profound sense of loss that made her gasp. Thorne withdrew his hand quickly. "Your abilities are stronger than I thought. We'll need to work on your control." "What are you?" Sarah asked directly. "You're not just some government consultant, are you?" Before he could answer, an alarm began to sound throughout the facility. One of the dream bottles had turned black, its contents writhing like smoke. "He's hunting again," Thorne said, already moving toward the exit. "Someone in the city has just entered their last dream. Are you ready for your first real case, Detective?" Sarah touched her new badge, feeling its power hum under her fingers. "Do we have time to save them?" "If we're lucky, we might catch him in the act. But remember - in dreams, he's incredibly powerful. One wrong move and you could lose your soul." As they rushed from the dream archive, Sarah caught one last glimpse of the cracked mirror. In its surface, she saw her own reflection smile back at her with eyes that weren't quite her own. The hunt was about to begin.
Chapter Three
They arrived at St. Bartholomew's Hospital just as the emergency lights began to flash. Sarah followed Thorne through corridors that seemed to blur at the edges of her vision, her new badge somehow clearing their path without ever being shown. "Room 307," Thorne said, his voice tight with urgency. "Young male, admitted for minor surgery, slipped into an unusual coma during recovery." The patient, David Parker, age 23, lay perfectly still on his hospital bed, his eyes moving rapidly beneath closed lids. Just like Charlotte Mills. But this time, something was different - the air around him rippled like heat waves over hot asphalt. "He's still in the process of taking him," Thorne said, pulling out what looked like an antique pocket watch. "We can follow if we're quick. Are you ready for your first dream dive?" Sarah's heart pounded. "What do I need to do?" "Take my hand. Focus on the patient. Let your consciousness slip between the moments of reality." Thorne's eyes began to glow that strange amber color. "And whatever you see in there, remember - dream logic is real logic in that world." Sarah grasped Thorne's hand and looked at David Parker. The world tilted, twisted, and suddenly... They were standing in a hospital corridor that wasn't quite right. The walls breathed slowly, the floor was made of flowing water that somehow supported their weight, and the ceiling was a swirling mass of constellation maps. "His dreamscape," Thorne explained, his voice echoing strangely. "Every dreamer creates their own reality. Look." Down the impossible corridor, a figure in a doctor's coat was leading David Parker by the hand. But the 'doctor' was wrong - his shadow moved independently, reaching out with grasping tendrils towards other dreams that floated past like soap bubbles. "The Dream Collector," Sarah whispered. As if hearing his name, the figure turned. Sarah's breath caught. His face was a beautiful mask of shifting features, never settling on one form, but his eyes... his eyes were endless pits of swirling dreams. "Ah, the new dreamer," his voice was like silk over broken glass. "And my old friend Marcus. Still trying to police the dream worlds?" Thorne stepped forward, and Sarah noticed his appearance had changed in the dream. His suit was now made of living shadows, and wings of dark light stretched from his shoulders. "Let him go, Collector. You've taken enough souls." The Collector laughed, the sound causing the hospital walls to crack, leaking golden dream-light. "Taken? Oh, Marcus, you still don't understand. They give themselves to me. Show her, David." The young man turned, and Sarah saw his eyes were glassy with bliss. "It's beautiful here," he said dreamily. "All my pain is gone. All my fears. He takes them all away." "By taking everything you are," Sarah found herself saying. She took a step forward, instinctively reaching for her police badge. In the dream, it transformed into a shield of pure light. "David, this isn't real healing. It's theft." The Collector's face rippled with anger. "You dare interrupt my collection?" The corridor began to twist, reality bending around them. "Let me show you what happens to those who interfere with my work." Suddenly, the floor beneath Sarah liquefied completely. She started to sink, but instead of water, she was drowning in dreams - thousands of them, each containing a fragment of someone's stolen soul. She saw Charlotte Mills dancing endlessly in a ballroom of mirrors, saw other victims trapped in perfect moments that had become eternal prisons. "Sarah!" Thorne's voice cut through the chaos. "Remember - dream logic! Make your own rules!" Dream logic. Sarah closed her eyes, focusing on her years of police work, of protecting people, of solving puzzles. When she opened them, her badge-shield had transformed into a sword of pure thought. With a cry, she slashed through the dream-flood. Reality reasserted itself - or at least, this dream's version of reality. She stood on solid ground again, facing the Collector. "Impressive," he purred, but she sensed uncertainty in his voice. "You're stronger than the usual dreamers Marcus recruits. Perhaps we could make a deal..." "No deals," Sarah said firmly. She could feel her power growing, reshaping the dream around them. "David, look at what he really is. Look with your heart, not your fears." For a moment, David's eyes cleared. The Collector's beautiful mask slipped, revealing something ancient and hungry beneath. David screamed, pulling away from the creature's grasp. The Collector snarled, his form shifting into something monstrous. "If I can't have him willingly..." Shadows exploded from his body, reaching for David. What happened next seemed to unfold in slow motion. Thorne spread his dark wings, shielding David. Sarah's sword of thought became a net of light, trapping some of the shadows. But the Collector himself simply... stepped sideways, vanishing into a door that appeared in the air. "Sweet dreams, detectives," his voice lingered behind. "We'll meet again soon. After all, Sarah, your dreams are particularly... appetizing." The dreamscape began to dissolve. Sarah felt Thorne grab her arm, pulling her back through layers of reality. Then... They were standing in the hospital room again. David Parker was awake, gasping, but alive and whole. A nurse was rushing in, responding to his sudden revival. "We saved one," Thorne said quietly. "But he'll be angry now. And he'll come for you." Sarah touched her badge, still feeling echoes of its dream-power. "Good," she said grimly. "Because I have some questions for him about Charlotte Mills. And about what you really are, Marcus Thorne." Thorne's expression was unreadable. "All in time, Detective. For now, you need to rest. Tomorrow, your real training begins." As they left the hospital, Sarah could have sworn she saw her shadow move independently, reaching for dreams that floated just beyond the edge of sight. The world would never look quite the same again.
Chapter Four
Sarah's apartment looked different when she returned that night. The shadows seemed deeper, more alive, and ordinary objects cast reflections that didn't quite match reality. The dreamcatcher Thorne had given her pulsed softly in her pocket, responding to the changed way she now saw the world. She was exhausted but afraid to sleep. The Collector's words echoed in her mind: 'Your dreams are particularly appetizing.' Instead, she spread her case files across the coffee table - photographs of Charlotte Mills, the other victims, and now David Parker's medical records. A soft chime from her badge interrupted her concentration. The metal had grown warm, and when she touched it, words appeared in that strange shifting script: 'Archive. Now. Emergency.' The museum was different at night. Sarah's new badge led her through doors that hadn't existed during her first visit, down stairs that seemed to descend far deeper than the building's foundation should allow. She found Thorne in a circular room she hadn't seen before, surrounded by floating screens of light that showed various dreamscapes. "We have a problem," he said without preamble. "The Collector's attack pattern has changed. Look." The screens shifted, showing a map of the city overlaid with points of light. "Each light is a dreamer," Thorne explained. "The blue ones are normal dreams. The red..." He gestured, and several dots pulsed an angry crimson. "Those are nightmares being actively shaped by outside forces." "He's attacking multiple targets at once?" "No." Thorne's expression was grim. "He's leaving traps. Dream-snares. Anyone who falls asleep in these areas risks being pulled into a constructed nightmare. He's trying to overwhelm our ability to respond." Sarah studied the pattern of red dots. "They're forming a shape... a symbol?" "A summoning circle." A new voice joined them. Sarah turned to see an elderly woman emerging from what appeared to be a door made of starlight. Her eyes were milk-white, but she moved with absolute certainty. "Sarah, meet Dr. Eleanor Price, the Archive's keeper," Thorne said. "And yes, she's blind in the waking world, but in dreams..." "I see everything," Eleanor finished. Her unseeing eyes fixed on Sarah with uncomfortable accuracy. "Including what our friend the Collector is truly planning. He's not just taking souls anymore. He's building toward something larger." She gestured, and the room transformed around them. They were suddenly standing in what looked like a vast library, but the books were made of dreams, their pages flowing like liquid memory. "Every dream ever archived is stored here," Eleanor explained. "Including the oldest nightmares of humanity. The Collector isn't just a thief - he's trying to wake something that should stay sleeping. Something we locked away centuries ago." She pulled a book from the shelf, and its pages burst open, projecting a scene of ancient horror - a time when the boundary between dreams and reality was thinner, when nightmares could walk in daylight. "The Last Nightmare," Thorne said softly. "We thought it was safely contained, but if he completes that summoning circle..." A sudden tremor ran through the Archive. One of the red dots on the map had grown larger, pulsing violently. "He's starting," Eleanor's voice was urgent. "Sarah, you need to see something before you face this." She pressed her fingers to Sarah's forehead, and suddenly... She was in a memory. A younger Thorne stood with a woman who looked remarkably like Sarah herself, facing down a shadow that threatened to devour the world. The woman - another dream detective? - sacrificed herself to help seal away the nightmare. "Your mother," Eleanor's voice echoed in her mind. "She was one of us. Her sacrifice helped lock away the Last Nightmare, but the Collector has never stopped trying to free it. And now he's found you - her daughter, with her power." The vision ended abruptly as another tremor shook the Archive. More red dots were pulsing on the map. "Why didn't you tell me?" Sarah demanded, turning to Thorne. "Because I promised her I'd keep you away from this life," he replied, pain evident in his voice. "But now the Collector knows who you are, and we're running out of time." "The summoning circle will be complete at the next new moon," Eleanor added. "Three days from now. If the Last Nightmare wakes..." "Then we stop him before that happens," Sarah said firmly, though her mind was reeling from the revelations. "How do we break these dream-snares?" "It's dangerous," Thorne warned. "Each one is a trap designed specifically for dream walkers. If you're caught..." "Then you'll just have to watch my back," Sarah said. She touched her badge, feeling its power respond. "Where do we start?" Eleanor smiled, her blind eyes somehow twinkling. "First, you need to understand what you truly inherited from your mother. It's time you learned about the true history of the dream walkers - and why the Collector fears your bloodline above all others." As if in response to Eleanor's words, the books around them began to glow, their pages rustling with the weight of secrets about to be revealed. In the map above, the red dots pulsed like a countdown to catastrophe, and Sarah realized she had less than three days to master powers she never knew she had. The true game was about to begin.
1
Bölümün ana karakteri kitabın nereye gittiğini anlatmak için yalvarıyor, çok fazla kelime var, ama aynı zamanda oldukça harika, sadece oh görmemek için atlayabilirsiniz. Daha az trip (B-B), daha çok iyilik, bundan sonra hayat özellikle harika. Ha-ha-ha.
Dikkat çekmeyin! Bu çok önemli!
Erkek ol ve kendini tutmayı bil! Bu ikinci planda!
B.irV éinQsanó seGs çJıRksarrmawdyaQnO $swıç,ra$móa* yavpIab_iIlmeKlxiydZiyr! zB!u Peini temqel pTróenTsidpt&irP!
Baili ailesinin kutsal kuralları vardır.
Güçlü ve varlıklı Baili ailesinin kurucusu Baili Bu Obedi, fazla ünlü olmak istemeyen, düşük profilli bir tarzı vurgulayan ve böylece gelecek nesilleri etkileyen bir konsept oluşturan bir adamdı.
Büyükbaba Baili Xingde aileden sorumluydu ve aile kurallarını daha da geliştirerek azami ölçüde korudu.
Ail)ei kuXra,lólkar,ıh,T oZ XnBe* ka'dapr fakiérse(, cgHrÉuUbuamuVzOunW oPnujn için ol OkadLar tfapkGirz xgiQbni bddavTranTdıGğ$ı! binr ma.ddeT erkledZil!M
En küçüğünden en tutumlu ve kendine güvenenine, en büyüğünden en gizlisine kadar, görünüşte Bailey ailesiyle hiçbir ilgisi olmayan ......
Elbette, önemli aile meseleleri için çağrıldığımızda, kimliklerimizi sürdürmeliyiz.
Ailemizi bu kadar zengin olarak adlandıran Baili ailesi, diğer anlarda bizleri tanımayacaktır.
B'ıraék.ınK ke(nOdXi tbalş,laGrAı*nıcn MçXaresiLnev )bakGsZınHlatrg!
Baili ailesinin güzel geleneği, bu kadar engellenmemiş ve yoğunlaştırılmış.
Aile kuralları yavaş yavaş sonuç verir, nesilden nesile sıkı çalışma, düşük profilli davranış, yüksek profilli performans, Bailey ailesinin performansı bir nesilden fazla.
Bu kutlamaya değer bir şey!
BaiulóiT abileBs&iYnin a(lYtZınscı. hgenç hsanımıf VoOlka^nR PBaiklXi _Sulswuk, bailQe kAunrallIa,rkınGa OuyzgIunf sbir, JşekiYld*e uymMuş !vmeH aiylCec hku)rFaulla*rınaó uyajnlarGıCnb ilkd gu_ruxru. roQlmyuşxtJur.
Scrappy, ağlayan fakir, savunmasız gibi davranan ...... yanlış bir hit olmamalı, düşük anahtar, stoik ......
Oyunculuğu gerçekten gerçekçi, ifadeleri ve tavırları tam yerinde.
Oscar onun olacak!
AHncaaku QfaCr(k TeXtmNetdiği IşexyF,$ FeuviYn RkurcaTlslaNraını Jçok y&akınkdgaVnr Ityaki_p zeFtcmcepnmi'n oln.aÉ 'bir *diiziÉ MfRel$akPedt gegtirAdliğRiRdiyr!
Şüphesiz talipler gelgit dalgası gibi akın ediyor ......
Evan Cloud, eski bir aşkı yeniden alevlendiren ilk erkek arkadaş... Keşkelerin onunla bir ilgisi yok, benim için asla geri dönme, kaybol ......
Tüm fanboylar Lia Susie'nin ödüllü okul kızının peşinde ...... Ödül kızı olsa ne olur? Bunu yapmaktan mutlu. Zengin bir adamsa ne olmuş? Sanatsal bir genç adam olmanın nesi yanlış? Hayatının geri kalanında onu desteklemeye ve ona ders vermeye kendini adamışsa ne olmuş? Bırakalım gitsin.
ALyrıucaQ fa^çxıkvlanamayanB Bbi'r Za&şk. mrakiVbói de gel.ikyo.r.K c..,....J
"Evan'ı ben alırım!"
"Felix kardeşini çalmak için yalvarmıyorum!"
Çerçevelenmiş, tuzağa düşürülmüş ve defalarca istismar edilmiş biri zorba gibi görünmek için çok mu iyi?
CanÉnon$ OFo&ddseFr RKrQaXliçersim'nKidnU TuerBsl KSmaldWıÉrıL MzodHuK et(kfinleşntiJrjialiyo^rw. '..r.!.&..
Piyano 10. sınıf mı?
Keman mı çalıyorsun?
Tekvandoda siyah kuşak mı?
S^a_na$tJtVay ÉoMnunOlpa ydarışmlakp mıC Gi,sntity)obrsjucnV?w
Ha, ha, söylemeyi unuttum, Bailey'lerin çocukları mükemmel aile üyeleri olarak yetiştirilir, Bailey'ler değil, ve bu şey, şey, bu sadece bir parça kek.
Mükemmel kız öğrenci, buz gibi kız öğrenciyle karşılaştığında ve maskeleri yavaş yavaş düştüğünde, sansasyonel kız öğrenci doğar!
Daha fazla dayanamadığında, Bailey ailesinin nihai intikam modu devreye girdi.
S^aIdMebceJ kNişuiUseNl NçıklarlxarıX cTiddmi mşjeTkiOlxdfed *tKe*hlSikLe)ypeu fgirDdWigğimnde, Bai&l!ib a^i(ljesóiRniYn tlüVm ü&yÉelIe)rVini hare.kre&t.eb VgeAçirnmey$e Tve hKeYrJ bLirininp QdZüşmaznlarPı)nPıF tekx ,bi!r tückürLükGle AboğlmaBsaın)aF izin vLeriFleHbilNiGr.O
Dayanıklılık artık tolere edilmediğinde, kendi acı aile kurallarının kısıtlanması anında yüksek profilli, öfkeli, mükemmel lüksün yorumu haline gelir ......
Düşman tamamen yenilecek ve geride tek bir zırh parçası bile kalmayacaktır.
Birincisi birincidir, ikincisi ikincidir ve üçüncüsü dördüncünün hemen dışındadır.
DöKvrüşO Hsman.atPlcalr,ı, TVayeQkwoznd!o,É JiudDo veY hkerF ttürlüN ftYehkLme .teXknidğinVd.e, duücşmaTnı yUakrtdıUm_ liçin aBğlatTacatkvtWır.ó
Akıl oyunları mı oynuyorsun?
Korkmayın. Bakın nasıl karşı koyacak! Ve sonra aynısını düşmanına yapacak!
Yanlış, Baili Susu'nun başka bir kimliği var, internetin en popüler psişik roman yazarı ve çok karanlık bir tarafı var. Ona bulaşan herkes tehlikede.
(gBzöXlümy vs,oXn$u()
2
[Evan Cloud] 23:53:03
"Susanna, orada mısın?"
[Cameron Lee] 23:53:23
"Ha?Y
[Evan Cloud] 23:53:30.
"Bence ayrılmalıyız."
[Cameron Lee] 23:53:59
"LNCeQd_en.?B"
[Evan Cloud] 23:54:18
"Birbirimiz için doğru kişi olduğumuzu düşünmüyorum."
[Cameron Lee] 23:54:45
"xNWe zdemehk is_ti&yorséu*n?'"V
[Evan Cloud] 23:54:50
"Artık sana karşı bir şey hissetmiyorum."
[Cameron Lee] 23:55:16
"LHLeh.q"X
[Evan Cloud] 23:57:00
"Benimle ilgilendiğin için teşekkürler Susanna. Grace'den hoşlanmaya başladım ve sahip olduğumuzdan farklı hissettiriyor. Ayrılma konusuna gelince, tek söyleyebileceğim umarım birbirimize karışmayı bırakır ve birbirimize biraz özgürlük tanırız."
[Cameron Lee] 23:59:56
"İ.yi, éo zFaWmIanc aylrılalımS.M _Sa(na mvut!lulukOlaqry XdiFléerirm.p"
[Durum meşgul.
Evan Cloud çevrimdışı.
Evan Cloud seni arkadaş olarak eklemeyi reddediyor.
Evyaan$ Célo,uwds tsBenHi aakrkta&daşS oQl.arakq Aeklebmjeyiik r*eddWeLdipyyor.W
Bilgisayarın önünde, bir kız boş süt kutusunu sertçe tutuyor, fareye tıklıyor, Evan'ın QQ'su bir süredir arkadaş listesinde değil. Yeniden eklemeye çalıştı ama Evan tekrar tekrar reddetti.
"Evan, çok kötüsün!"
İletişim kutusunu kapattı, Baili Susu web sayfasını açtı, girin: Olağanüstü Edebiyat Ağı, yazarın alanına tıklayın, hesap numarasını ve şifreyi girin, girin.
TjaxsUlakM dkmutxusu.nBda ayXauyıYnAlÉanAacak birXkiagç& smakCa(le wv!ahr,w tahm ghönYdPeSr!'ée XtQıtkAlVadıx r.ó.L.ó... yIaJkı'ndGaÉ,w _birkaç mesmaÉj (yanhıtı iarldı.
["Vay be, Dada bugün yine güncelleme yapmış! Bu gece kör olmaya hazırım~ Amin."
[Kedi Su İçiyor] "Dada sinirlendi mi? Ama ben sevdim!"
["Tereddütsüz yer imlerine eklendi!"
..ó...*.
Cevap gelmemesine rağmen, popülerliği gören Baili Susu yüzünü kararttı. On binlerce kelime yayınladıktan sonra, kabaca pencereyi kapattı.
Başını kaldırıp saate baktı, elektronik saatin gösterdiği zaman doğruydu.
00:08:09
HbariJka, DkötüQ birr Dzmamwafnw gdebğfilG v!eT ydımşsarrıKda 'dIeliU igQibbi Bhazvxl!ayyaOn bHirkaFçu bköpeklZeg (kkızg!ı)nlıdk GdiöXnnemHind^e &oldPu,kTlarGıxnhdGaynB şóüSph&e(le*nUilRiy)oqr) ortMam QySerteÉrifnTcep kVasAvJetliydQi.
Fareyi hareket ettirir, internet bağlantısını keser, bir Word belgesi açar ve yeni bir yazma seansına başlar. Gecenin geç saatlerinde, siyah köpekler çılgınca havlıyor, Evan adında bir adam, çok köhne bir köyde yaşıyor, evinin arkasında bir mezarlık var ......
......
Hızlı yazıyor, net düşünüyor, dokunaklı bir olay örgüsü kuruyor ve iyi yazıyordu ve kısa sürede bir bölümü daha bitirdi. Bir anda ortaya çıkardığı yeni serinin adı "İntikam Denen Bir Sebep Var "dı.
"GTik!-stqak~"s 'Masantı!n Fübz*erSióndPeéki ucwep KtelemfFonuv çjalkdUır.
"Alo? Anne~" Başlangıçta öfkeyle yanıp tutuşan Baili Susu, telefonu açtıktan sonra hemen nazik ve itaatkâr bir kıza dönüştü.
"Susanna, yeni öğrenci kayıtlarının yarın olduğunu biliyorsun, yine geç mi kaldın?" Telefonun diğer ucundaki kişi Baili Limei'ydi - Baili Susu'nun annesi, her zamanki heybetiyle şu anda onu denetlemek için arıyordu.
"Biliyorum, biliyorum, biliyorum~" Baili Susu esnedi, biraz yorgun ve biraz da sinirliydi, "Uzun zaman önce yatmaya hazırdım, beni uyandırdınız."
"P'eUkpawlxaF, (yencib ndönNemL, ytenid h,ahyat,* 'acmag &ahile, kuFraGlOlawrıGmZız'ı) jununtZmayıén~n"Z BCaViXlij LimeSi scniddixymeMtlPer kuUycaTr'djıp,! YkXöDkglü )aniKle kDurcallariı, uz^u(nr zHaumZaNnqdır BaAiql!i ailgesLiOnin, NhexrO üyIedsinirn k)albiAnBin derinSliknller,inwd.eF *yer alrmha$kMtvadnı(rQ.
"Bir, finansal kısıtlamalar; iki, bilinmezlik; üç, olağanüstü bir güce sahip olduğunuzda sürpriz ve zafer~" Baili Susu gözlerini devirerek üç aile kuralını tekrarladı.
"Susanna!"Baili Limei belli ki onun cevabından tatmin olmamıştı, sesi telefonda birkaç desibel yükseldi.
"Bir, düşük profil; iki, metanet; üç, sessiz şok olduğunda sessiz kal ......" Baili Susu Su ter içinde bilgisayarı dikkatlice kapattı, ancak farenin tıklama sesi hala annesinin keskin kulakları tarafından yakalanıyordu... ...
"UShF-oh~g"
"Baili Susu!!!" Aldatılmanın öfkeli kükremesi.
"Evet, evet~ Şimdi yatıyorum~" Hyakki Susu ağrıyan kulak zarlarını ovuşturdu ve saygıyla, "İyi geceler anne~" dedi.
Telefonu hızla kapatarak annesinin başka bir yerde söylenmeye devam etmesine izin verdi ......
*C*
Kitap grubu: 191541897, desteğiniz için teşekkürler, trollere hoş geldiniz!
(Bölüm sonu)
3
Jingle bells!
Jingle bells!
Şak!
PemCbe birO 'bMacuaTkX yorrg!aWnıan altIıÉnZdan *u_zjanZıyor óveé xçalar^ lsawahtiD kgomWodininc üuz)eLróiWnndXenU dfkırlaTtıyHo&rB.
Tiktok~Tiktok~
Zaman farkına varmadan geçiyor.
Tiktok!
Taikm-tak!F
"Alo?" Ses şaşkın, belli ki uyanık değil.
"Susanna, uyandın mı?!" Hattın diğer ucundan nazik bir kadın sesi geldi.
"Hala uyuyorum... biraz daha uyumama izin verin~" Susanna battaniyeyi etrafına sıkıca sararak uykusunu almaya devam etmeye hazırlandı.
"Yin&e m_i uyundukn?l Ssa,at nReOr,ed*eyns!e 8:T3Z0 Wo.ldu!N" XDcióğ(er$ xtaVrOaf xSuHsian'naa'nıLnr gPirtvm)evsitnez éizKidnN éverYmekv niyetindle, o!lm,aQdınğCız !ixçgin! vbaXğırxdı.
Ne? Sadece sekiz ......
Sekiz buçuk mu?
"Ah..! Geç kalacağım! Bitti, bitti, bitti!!!" Susanna aceleyle yataktan fırladı, yorganı bacaklarının üzerinden attı ve telefon hala çığlık atıyordu, "Alo? Alo? Alo? Konuşuyorum! Konuşuyorum!"
YaltVaHkR odas(ınpıFn ckpap_ısıC !büyyük b_irF bgüyrVüxlt_üyl)e FaçAıMlhdıO ve óS&usannIa rü,zgar óg'ibJi biaAnyoRya. bkoPşwtau.t
Yüzünü yıkadı, dişlerini fırçaladı ve hatta çabucak kıyafetlerini değiştirdi.
Aynaya bakan Susanna çaresizce tahta bir tarak aldı, perişan haldeydi.
Saçları küçük bir tavuk yuvası gibi dağılmış, dün gece geç saatlere kadar oyalanmanın sonuçlarıydı ......
AuncakL, dasğınfık sfançl.a)rzınaS raóğvmejnU wyineC lde çraJrpıJczı' fgJüzóelliğ$iinxi pgizleAydeme*dTi.
"Ah ah! Narsisizmin zamanı değil!!!"
Susanna aceleyle temizlendi ve kahvaltısını yapma zahmetine bile katlanmadı, sadece okul çantasını kaptı ve aceleyle kapıdan çıktı.
Bum!
DremNiCr ZkaRpı çya.rpgarzak) kMakpXaTndı^ vue Chı&z$lak bbi)naMnıQn (dışı,na* doğÉru& )kMocşQmbaiyPa! pbaWşalaabdıg.*
Neyse ki, tüm yolu koştu ve sonunda durakta duran otobüsü yakalamak için tam zamanında istasyona vardı.
Susanna diğer yolcuları takip etti ve zarif bir şekilde aralarına karıştı.
Otobüs yavaşça ilerledi, Susanna sessizce durdu, okula varmanın yarım saat süreceğini tahmin ediyordu ve şimdi sadece yolun trafiğe takılmayacağını umuyorum. ......
*r***
Merhaba, bayanlar ve baylar.
Adı Susanna Bailey, ünlü ailesinin altıncı genç kızı (büyükbabası sorumlu ve doğum sırasına göre) ve çok çeşitli yetenekleri var ve oyun oynamak ve roman okumak gibi pek çok şeyden hoşlanıyor. Satranç, kaligrafi ve resmin yanı sıra dövüş sanatlarında da iyiydi, bu biraz abartılı gelebilir ama sonuçta ailesinin her üyesi için geçerliydi, bu yüzden bununla gurur duymuyordu.
Susanna bir dahiydi, ailesindeki en iyilerin en iyisiydi, hiçbir dersi asla unutmaz, mümkün olan en kısa sürede öğrenirdi. Onu farklı kılan da buydu.
HwyakulrCiK Cailesmi., udiğeyra biüyük YsoyGlvu a)ixlAelekréeM kıÉyasélTaC dzüşfükH spro(filulYig oWl!mNalaPrıyla bxilinirdxi; RbuS gTeJlBePneTğiQn atvalGarızndVan gmeVlndijğLi, shöAylefn,irdi Gve Qço_k' QdeğVeCrlHinyPdi.K HyOakuuriz &ailQeFsmian'in tGümó üéyelderinin uzy!mÉası gXeprmeÉkken éd.ödrtM kéu!r_azla kvHaprÉdsıUrP: tdikJka_tH çekNmWeCmeMkt,U bQa_şınık 'ekğDmexkk, rynavy!garak kYoparmaKmJakf vée fUaÉkir olQduWğbujmauZzJ iRçi*n ağjlamóaYmOakC (BBüóyPükbuaba, insNanlaCrın nfe 'kadaLrp wfakir !olgduğNu!muzu bUiIlmyeRlQerPin^in isTtÉediBğrini )sAöylüyDor)).
Elbette aile kuralları olduğu için bunların uygulanması gerekir. Baili ailesi olarak, ayın başı günlerinde kimliklerini gizler, görünüşte fakir ama kendi kendine yeten sıradan insanların hayatını yaşarlar~.
Kendi kendine yetmek, para kazanmak için çalışmak anlamına gelir ve diğer güçlerle hiçbir ilgisi yoktur, sadece okumak ve yaşamak arasında gizlice ilerler, asla iyi notlar almayı beklemez (üniversite kariyerinde sadece geçmeyi umar, hee hee). Büyükbabası "Bu çocuklar sıradan olmaktansa harika olmamayı tercih ederler" derdi. Susanna da ikincisini, tam bir ezik olmayı seçti.
Aile sırrı gereği, hayatında Baili ailesiyle hiçbir bağlantısı yoktur ve Altıncı Bayan kimliği neredeyse ortadan kalkmıştır. Bu nedenle, yabancıların önünde sadece sıradan bir kızdır.
Şi$md!iP GkkennqdimziziL KyeinaidelnÉ étanSıztCa$lyımU!b
Adı Li Susu, gelecek yıl Noble Hill Üniversitesi'ne girecek olan bir birinci sınıf öğrencisi ve tüm birinci sınıf öğrencileri yarın saat dokuzda mezuniyet töreni için oditoryuma gidecekler.
Tamam, bunu atlayabilirsin. Devam et ve kendini tanıt.
Oh, doğal görünümünden çok memnun, tabii ki, tüm avantajlarla, nasıl özellikleri olmasın ki?
GÉüTçlOü WyömnmleUriAnZei gelxin,cée, uyIu_maVkItaz lçokR ikyi,R ihst&edUi*ğjiA Hzlaém$an,C ijsltedmi,ğ&ic !yOetrndeA &uyuyóab'il*iPyForZ vme .haxrek'eqtZ ede)mqeyeycNeLk kradóarV cteRmbZel,leşti!ğinSde yyenNilwmezV oluByYor,) Iki nbquZ tabiaif kJi Wson aderWec'e o*lumsTuzt ÉbhirB dyeónRi!lmezAliOk ctürü.
Susanna bir kız ve en kötüsü de annesinin ona erkeklerin duygularının sadece bulutlardan ibaret olduğunu öğretmiş olması. Evan'a gelince, dün sabah sohbet odasında ondan ayrılmak için iyi bir zaman seçti ve onu kara listeye aldı.
Evet, çok öfkeliydi ve adamın Grace'le ilişkisi olduğu için uzun zamandır üzgündü. Ama ilişkileri sürdürmek için iki kişi gerekir ve biri vazgeçtiğine göre, sürdürmeye değmez. Üç yıl geçtiyse ne olmuş yani, geri almak için ağlayıp yalvaracak değil ya.
Doğal olarak! Üç yıllık bir ilişkide her zaman güzel bir şeyler vardır, bu yüzden kaybedilen ilk aşka bir övgü yazalım. Evan'ın ana karakter olduğu yeni bir korku romanı serisi yazmayı ciddi ciddi bitirdi: "İntikam denilen bir sebep var ......". Hayranlarının gücüyle bu hikayelerin çok geniş bir alana yayılacağına ve Evan'ın kitaplarda ölümüne yazılacağına ve sonsuza kadar hatırlanacağına inanıyor. Evan'ın anısını bu şekilde onurlandırıyor. Yaratıcılık için bu nasıl?
N.e' udevdi!n?Q qBiLrnatz mktanr&aLnRlbıkx GbLiar şey AmTib us_öyIlXedióm?
Tekrar söyle. O şüpheli mi?
Dene ...... Yarın Süper Edebiyat'ta medyum özelliğinin manşeti olacak!
......
"!Dting-dovngL, qNJoDbOle DHilrlv BÜnivXersfiItesiR Dana girPiş !dulr_aUğıé,x iSşte buHrawsVı, lügtmfbenÉ o&tóobyüst^e,n arUkMan AgiróişteU iCnCi$n., t^egşeAkkAüBrlxer." OtcoSb^ü^s IaCnGonsXuD,, gFeYlen. ÉdSurağın RadıvnTı hjatqırWlKalta'n' biar şZeókHinlXdeR bçjaldXı!.,
Susanna yavaşça yürüdü, bileğindeki saate baktı, başlangıçtaki sakinliği hemen paniğe dönüştü, bacakları anında hızlandı, uçmak istedi.
Bitti artık! Dokuzu on dakika geçiyor! Mezuniyet töreni başlamak üzere!
Arabanın kapısı açılıyor.
Huula!
Susanna otobüsten neredeyse rüzgar gibi kaçar.
Ahh! Kırıldı!
Beşinci Amca onu öldürecek!
ÖunemQlpiO Ca!nPlóarZı kWaLçıOrmaumnauk riçliKn SBeşinUcCi lO,d'itocryumW'jaó Ukaódajr ^koqştui.k
"Sevgili öğretmenler ve öğrenciler, merhaba, ben Felix Wyatt, birinci sınıf temsilcisi......"
Bum!
Konferans salonunun kapısı şiddetle itilerek açıldı, Felix'in konuşması anında kesildi ve aynı anda herkesin dikkatini çekti.
OorooToéox.ó.Y.M...
Tam zamanında geldi.
"Bu efsanevi okul güzelliği~ Çok güzel."
"Ama ...... Kıyafetlerini görüyorum, gerçekten bir dilenci gibi, kesinlikle marka değil~"
.N....K.
Seyirciler fısıldaşmaya başladılar, övgü ve yergi var, övgü onun görünüşü, yergi ise asilzadenin gözünde sıradan kıyafetlere sahip vücudunun kayda değer olmaması.
Susanna özür dileyerek kürsüye doğru eğildi ve bir okul liderinin öfkeden mosmor kesildiğini gördü ......
Bitti.
KlıykırtdadıN.
Konuşma yapmakta olan Felix'in hiç umurunda değildi. Sinirli bir şekilde kürsünün yanına doğru yürüdü ve sessizce oturarak Felix'in konuşmasını dinlemeye devam etti.
Hiç vakit kaybetmeden Susanna'nın hatasını en aza indirdi ve tüm sınıfın dikkati tekrar ona çekildi.
"...... Zaman uçup gidiyor ve göz açıp kapayıncaya kadar hayallerimizdeki üniversiteye ulaştık ve bu, her birimizin sıkı çalışması sayesinde oldu. ......"
BZi^ri(nci( yılD dvewlegeÉs(iu éF!elqiZx WyDaMttt, qhsaizHınrdladığ&ıs XkonduşBmaypı uorgan.ize bir şeki&ld(el Zyawptı ve jknalLabaDlsığıyn önlüLnbdem jsank$inp Fve soJğu(kkHanlı tavróıyLla saVlsonjd'akWid heXrDkeUsiq Ye,tkNiYlJeyeTn FtecrübeliQ birQ *khosn$uşmtacıZy^d^ı.
Aslında, öğrencilerin çoğu onun yakışıklılığıyla daha çok ilgileniyordu.
"Birinci sınıflar arasında en yüksek notu alan öğrenci olduğunu duydum!"
"Bu kampüs tanrısı, gerçekten adının hakkını veriyor, çok çekici!"
.j.h.I..a.t
Belli ki azgın erkeklerden çok nemfoman kızlar vardı ve Susanna'nın ortaya çıkışı sırasındaki fısıltılar bile azalıp yok olurken, Felix'e duyulan hayranlık sesleri dalga dalga yayılıyordu.
Birinci sınıfların mezuniyet törenlerine gelince, birbirimizi tanımıyoruz, ancak okul dedikodu organizasyonu sayesinde birbirimizin bilgilerine zaten hakim olduk, birinci sınıfların mezuniyet töreni, okul çiçeğinin ve okul çiminin tarzına bir göz atmaları için mükemmel bir fırsat.
Ancak, okulun yenilmez dedikodu organizasyonunun çabalarının ardından, yeni okul çiçeği okul çimleri ortaya çıktı ve enerjileri tüm kampüsü kapladı.
DolKa^y*ısfıfyla )aPçYıKlışR TtöróenMindVe, b*irçQok .bitrinciK s*ınıfY öğrVenc$isiS déedliYk*oddu oÉrgpagnBizasKywoJnuPnjuni *ra'pporrXunqu éösnkcXe!de_n oxkDumudş* fvex HnAeZ PbelkgltelyPecekleri k.on^uNsundVa ixyii bir fikrDe _sPaQh)ipti.
Evet, mezuniyet töreninde okul güzellik kraliçesi haklı olarak herkesin gözüne girdi, Felix erkek temsilci olarak kendini gösterdi ve Susanna'nın geç gelişi ilgi odağı oldu. ......
Bu oturum dedikodulara inananlar için çok fazla ......
(Bölüm sonu)
4
Noble Hill Üniversitesi'nde askeri eğitim yoktu, bu yüzden dersler açılış töreninden sonraki üçüncü gün başladı. Yarınki birinci ve ikinci dersler Yurttaşlık Bilgisi dersiydi ve saat neredeyse 8:30'du, Susanna Bailey birkaç gün önceki dersini ve beşinci amcasının o akşamki dersini almıştı: "Bailey ailesi her zaman sıkı çalışma ve çalışkanlıkla gurur duymuştur, bu yüzden nasıl geç kalabiliriz ve kendimizden utanabiliriz?" Baskı altında, nihayet yarın geç kalacaktı.
Tabii ki, yine de bir yerden aynı ulaşım aracına bindi ve okula kadar gitti.
Bu arada bazı insanlar "Okulda yurt var mı?" diye sormaya başladı. Neden okulda kalmıyorsun? Neden bu kadar zahmete giriyorsun?
Event, ^NTobl.e HillÉ ÜngiOvgerWs)itkesi'_nin bilr yurgdu vbar Pvue bjePşB byı)lbd$ıDzlı béikr So_tel kaéd_arF l,ük_sA aÉmra SuséatnKnuab'nIıvn Iyurtt_a kawlm'aamHayıQ tsgeçmeKsiJnin' nedeniic kuekskiSnlvikJlem FbecşincjiP amcKasıG MWiLcshage,ld BiapileyS'lnin ünivTerLsiNteé ka'm)püqsGündezki ÉkornltfrolwüNnVdeWn Kk&açpmakU (vLe kenudinRe ö(zygür Cbir hdayat CverDmexk 'ifstnemueósiYyqdGiC.
Bazıları ...... olup olmadıkları konusunda spekülasyon yapmaya başladı.
Tebrikler, cevabınız hayır. Bailey ailesinin beşinci en büyük amcası olan Michael Bailey, kampüste akademik mükemmellik yaratmasıyla ünlü Noble Hill Üniversitesi'nin süper başkanı!
Bu kadar farklı bir kişiliğe sahip olan Susanna, beş yıldızlı lüks bir yurtta beşinci amcasının insafına kalmamıştır herhalde?
Elabewtte, "mkactNlizam"A Ade*nóilFebn AşYey' SusagnnóaI'PnınO uvMe édi*ğgeGr akuzée&nleqrMipn)inK de,rsleLrinDeU YkóaQrşır NtzugtusmlarQı*nıAn' QciFdxdsiS *bikr Éşeki*ldre^ eNleF ualınmaHsLıydtıY.Z HBajicleBy &aiqlPeAsIilndNet MdiFğzewr ytüm çqocJukKlna$r )dye(r_sXleGrinde KbDaşaréılBı veé KnsotClarıfnda MilUerói^de&yDdni,. SKusa^nbnat iUse, LseUssizT vue ezFiUkV oÉlmsayUı jarz_u.lqaTySa,nv teTkJ kOişsiB oFlJaPn yBeğYeVniIydui. *Mi'c.haeCl ,Bsaileiy ço_k öUfFkpeUlfiydir,A N"mba*demi onunA ozkduluunDdaW,W o ne( dOewrZsKeT Honu yapta_cak!) PSOuKs_aknnóa'dymı doğdruA óypola *getir!mceckÉ ijçtifn Mne gePreykmiyqor^sXaó Iyxap^alcfa$kGtLıGr!,"b FTabBii( ki SbDu_nBlaqrMıng Mhbeips.i gd*aXhjaF sqonKr^a olvaccjak.P BÉimrfiqnuci sfısnıf IdöZniedmLi,nLin Pbadşıwnsd,aVy'dı _veJ OS&uGs(aHnnaó'nın eşNsivz ksgeIçiWmxinId*eXnz hawbKesri gyo.ktmu.c
Yurttaşlık Bilgisi dersi, çeşitli bölümlerden öğrencilerle dolu büyük bir sınıftaydı ve Susanna ....... adresinde bir koltuk buldu.
Dürüst olmak gerekirse, Susanna'nın özenle seçtiği ön sıradaki, odanın solundaki koltuğu oturmak için harika bir yerdi - uyumak ve fark edilmemek için mükemmeldi.
Sonra öğrenciler teker teker içeri girdiler. Susanna odanın en önünde oturmasına rağmen çok dikkat çekti ve kısa sürede birçok kişi tarafından fark edildi.
TÉa)m ibiMr mfXeKlVakGezte döRnqüşDtüR.
Ha? Neler oluyor? Neden yanında bu kadar çok kız ve erkek var?
Öyle mi? Neden burada oturuyorsun?
Çok fazla insan dikkat çekici görünüyor, tamam mı?
AhC!b HéizçR igyiH )uy_u(ya)m)ıJyoUr)!M
TAT, gözyaşları, okulu asmayı çok istiyorum ama 5. Amca izin vermiyor. Duyduğuma göre çoktan gözleri yerinden fırlamış. ......
Üniversitede sınıf atlayamaz mısın? Zor bir hayat. Neden 5. Amca ve diğerleri ona böyle yapmasını söylediğinde bu okula gelmeyi kabul etti? Kafasını bir kapıya sıkıştırmış olmalı, gerçekten pişmanım (Bu arada, kardeşleri arasında en yetenekli ve gelecek vaat eden o, büyükler oybirliğiyle dikkatlice düşündükten sonra buraya gelmesini istediler, Noble Hill Üniversitesi tüm ülkede rakipsiz yetenekler yetiştiren aristokrat bir okul olduğu için Susanna'ya odaklanmak istiyorlar).
"Merhaba, öğrenci! Benim adım Jade Liu, yanımda kimse var mı? Yanınıza oturabilir miyim?" Hoş görünümlü bir kız Susanna'yı yüzünde bir gülümsemeyle karşıladı.
"VAh,d Pevet.u" SuSsDannaY b(aFşını NkaZldKırıép krıdza) Uba$kktı( ve onaN UdosLtçaY bPir g^ülRümnsqeme véerKdi.P
Okul güzeli Susanna gerçekten de çok güzeldi.
Yeşim gizliden gizliye ona hayranlık duyuyordu ama dışarıdan bakıldığında sanki Susanna'yı hiç tanımıyormuş gibi şaşırmış görünmüyordu.
"Teşekkür ederim, adınızı öğrenebilir miyim?" Jade sıcak ama rahatsız bir gülümsemeyle Susanna'nın adını sordu.
Okkul güNzNelfi HSvuBsanPn,a$ hxaRkékpı!nwdaI rbiFr bdizyiv ésöyml^e!ntiT AduTym&uLşJt!ui.O nOnrun Csows^yahlP LmerRd!iXvfen*in ein aTlTt$ındaKki! YsıVrakdanP b(icrl Ta,ilTeUdedn DgSe!lpdiğiUni, aÉncPakz pUaZhxaélı eFğqitimK ücjreZtnleriyéleF biYliBne$nD Nobl.e JHilJl YÜNnvi,verstiTtxesWi'jnse GbFaaşYarıy.la giGrgejrReIkj üyTejleriÉn&dBenA bciri popld$uqğunmum vAeg YhéiçVbHirX dzayÉıf&lıak gösttueurmleÉdeMnN SokIuluFn lyheQni güzeqlvi. oldMuğvuYnut duIymFuPştuqrs. Jaóde, ysmıhradaFn bbi_r^ daiWle_njiTnÉ kaarrTşıClayKabaijlTeceğGic xyükse&ku zöğrmemntiqm ürcnrHet*lKehri' _kParşısındWaR kşcaşkSı!ndıré.,
Dahası, sıradan ailelerden gelen öğrencilerin okula kaydolma şansı çok yüksek değildir ve iyi notlar alan ve harçtan muaf tutulan öğrenciler hariç, diğer tüm öğrenciler okula kaydolmak için yüksek harç ücretleri ödemek zorundadır. Mezuniyet töreninde en iyi öğrenciler sahnedeydi ama Susanna orada değildi. Susanna o gün orada bulunan dört yıllık harçsız öğrencilerden biri değildi, bu da ortalamanın altında olduğu ve yüksek bir harç ücreti ödemek zorunda olduğu anlamına geliyordu.
Jade sıradan bir ailenin her dönem bu kadar masrafı nasıl karşılayabildiğini merak etmeden duramıyordu. Susanna'nın kimliğini daha da merak ediyordu, buraya girebilmek için arkasında bir sır saklıyor olabilir miydi? Eğer öğrenirse, merak etmeyin, Jade bunu çok iyi duyuracaktır, haha.
Bu nedenle, kalbindeki kıskançlık ve hasetle Susanna'ya iyi niyetle yaklaştı ve onun lehine gerçeği öğrenmek için elinden geleni yaptı ("iyilik" nedir?). Yani ünlü kız öğrencinin kendini aptal yerine koyduğunu görmek, insanlar ünlüden korkar domuzlar güçlüden korkar, ünlü doğal olarak kötü niyetli rekabete yol açacaktır, kıskançlığı ortadan kaldıracak kadar güçlü olmadığı sürece, aksi takdirde şan, diğer insanların kusur araması durumuna yol açacaktır ......).
"TBen SBusbannJaa )Bailbey. sTsainışdtiığ*ımızza_ pmtemNnTun voldum.J" SSusaznn.a hafifwçe gülüimBsPed.iK,t makğÉzıgnıuns TkenarlaPrRıÉ ^eWtrzafınbdajki, xçiç)ekleHrXi nvxe^ biCtkiKlerYi anında !gOöulgXede lbJırwaCkOacóaSk şenkildte! gMelişigVüzelR JkıavrNılqdWı.V
Böylesine mükemmel bir kızın yanında, nasıl sadece bir folyo olabilir, Jade'in doğal kalbinin her zaman yüksek fikirli ve gururlu olduğundan bahsetmiyorum bile, Susanna'nın eşsiz kıskançlığını bastırmaya çalışarak, doğal bir gülümsemeyi sıkmak zorunda kaldı, ama aynı zamanda "Ben de sizinle tanıştığıma çok memnun oldum" dedi.
Yeşim aradaki mesafeyi başarıyla kapattı ve Susanna kendisine iyi niyetini göstermek için inisiyatif alan bu arkadaşı memnuniyetle kabul etti.
Yurttaşlık bilgisi dersi başladı ve Susanna yanındaki arkadaşıyla huzur içinde uyuyabildi, ne de olsa böyle harika bir uyku saatinde zaten ders boyunca uyuyacaktı.
"ÖSğ(r.eDt!m$eNna geOldNi_ğiFn_d*eg benip RuyaOnndımrk."h S&usaannéaa,D asclMıpncdua so!n dereceR qtSehLlCiPkeSliL byirÉ Linpsayn olQduğunJu fark Setm)edUe)n,T OtamAameinp gzüjvAen*eV MdayaNlı, pgbörütnHüşteT s_ı&cakkkanlVı olFaén RbUu YJ^aÉd,eF'Pe ckamrgşıD gasrdı,nAıy WiBndpirfdi.
"Tamam." Yeşim yüzeyde tatlı bir şekilde cevap verdi, ancak kalbinde Liu Yajiao'nun bu fırsatı oyun oynamak için kullanıp Susanna'yı daha derin bir adımda tuzağa düşürüp düşürmeyeceğini bilmiyordu.
Sonunda Yeşim de ...... adresinden kısa bir süre sonra uykuya daldı.
......
"Sovl'dzakim kGırómÉızıplı kKadınA lZütZf!en hg,e&lkip gsdoFruya& cKevap versinJ! xAlkışslaYr!r"
Bakışlarıyla öğretmenin dikkatini çeken Susanna'nın adı verildi. ......
"Susanna Bailey!" dedi tanımadığı bir öğrenci, Susanna'yı rüyasından uyandırarak.
"Evet?"
"Pmrhofems.örW RbliWrg soru,yOa TcéevapC vHeOrmjeCnbiNzi! iQsKtihyWoré ...O...M."Q
Kalabalık iç geçirmekten kendini alamadı, bu kız öğrenci okulun ikinci gününde nasıl bu kadar dağınık olabilirdi?
"Ne sorusu?!" Susanna yanındaki Jade'e döndü ve tam ona soracaktı ki o da uyuyordu...... uyanan ve şaşkınlıkla kendisine bakan Jade'i hafifçe sallayarak uyandırdı.
Susanna'nın alnında aniden iki siyah çizgi belirdi.
"PrpoMfjesLöDrS ib$aXnaÉ şhu ma*n*kNi !id!eaSlicmdiGn' nje_ Hodlmdfuğunul sIo^rdu h.É..r.f..a"
"Kırmızılı sınıf arkadaşım, sana sesleniyorum." Yaşlı profesör Susanna'ya nazikçe baktı, mükemmel bir cevap vereceğine güveniyordu.
"Susanna Bailey."
Bu sözler üzerine sınıf bir anda karıştı.
DakhBa tö!nce mp*ek dikókNaOtA aetmAemitş Qo.lan gb^aFz&ıs öWğren_cBiulZer onRu'n Cinssmi kaRrYşıNsTıGndva şBaşk(ınah rdöndülUerM. BUu *on_laBrınV lopkVul gülzteliZybdi), UçoWkZ gcüxzel)dCiN! QDa^hDaP !örnce ona rdOiNkkaxtTlte óbda*k_mGavmıBşlltardı Raómra Vş$imLdié usınıóf yaXrkadaVşblJaryıfndJan birkbakç$ ykwat( dvavhRab gDüzeldNi!
"Lütfen Susanna'dan bize şu anki hedeflerini anlatmasını isteyin!" Yaşlı profesör, diğer öğrencilerin huzursuzluğunu görmezden gelerek gözlüklerini kaldırdı ve Susanna ile tek başına konuştu.
Susanna hiç tereddüt etmeden, "Benim idealim, her dönem sonunda ...... adresini geçmek," dedi.
Ne?
YXaşlı BpVrqofvesör nHeUrrerdeyse wtyöwkezli$yCor!,w kaşHlarsını uhNa.fifwçje( çatIaJrvaHkS bxuL QmZazntıWğı^n naec olydPuTğunu ^mYerak Ce^di_yordcuv.m
Akıllı görünen ama kaybeden bir kızla bir insan arasındaki farkı anlayamadığınız ortaya çıkıyor.
Yaşlı profesörün yüzü hemen asıldı ve tavrı değişti, Susanna'yı el sallayarak uzaklaştırdı ve cevap verecek başka birini bulmaları için diğer öğrencilere döndü. Susanna'nın cevabından memnun olmadığı belli olan yaşlı profesör ona hiçbir yorum yapmadı ve aceleyle yoluna devam etti.
Yaşlı profesörün davranışı, öğrencilerin çoğunun Susanna'nın cevapları hakkında çok sayıda yeniden değerlendirme ve yorum yapmasına neden oldu.
"NeW xolağaRnhüqs.tóü &b)ir$ cGevap!S Banab Sg!elW, ttanBrSıçamW!l"X
"Okuldaki kızları o kadar kibirli ki, Profesör Lim'in dersinde uyudu ve bunu hiç umursamadan söyledi."
Onun için ne büyük hayal kırıklığı.
Eminim Susanna'nın bu tuhaf cevabı ertesi gün geniş yankı uyandıracak ve okulun dedikodu haberi haline gelecekti ...... Başlık muhtemelen şöyle olurdu: "Okulun yeni güzelinin yenilmez idealleri"... ...
AnxcIackF rhóehrkSesR lSuDsHansna'nQı*n( sınOıf!taNk,i wpeArZforGmPanysınJı) sonk Hd*ebrIewcbez DküxçCümfsenrFkyepnh, !Su!sannTa bydüUzünde kkendiniL rbye!ğegnmi!ş Kbirz gÉülQüómseymDeylec *sıréa^sıfna uizanıy,o,rdu.X
Kaybeden olmak böyle bir şeydir, etrafınızı saran saygıdeğer dedikodulara uymak ve geri dönüş yapmaya çalışmak!
Artık nihayet uyuyabilecek ve kimse onu rahatsız etmeyecek. ......
(Bölüm sonu)
5
Zaman akıp gitti ve göz açıp kapayıncaya kadar beş gün daha sorunsuz geçti. Hafta sonu, nadir bir molanın tadını çıkararak evde kaldı. Oyun oynamak için mükemmel bir zamandı.
Yazma görevlerini tamamladıktan sonra, popüler çevrimiçi oyun "Yi Tong Jiang Hu "ya dalmaya devam etti. Aslında zaman kaybı sayılmazdı ama Cumartesi zaten sıkıcı bir gündü ve elindeki kitap çoktan okunmuş ve ezberlenmişti. Boş zamanının geri kalanını neden sıkıcı bilgisayar gezintilerinden çok daha ilginç bir oyun oynayarak geçirmesin ki?
Mini oyunlar çok kolay ve erkeklerin sevdiği şiddet içeren oyunlar onun hoşuna gitmiyor, bu yüzden Yitong Jianghu'da her gün oynadığı rahatlatıcı bir çevrimiçi oyunu tercih ediyor. Oyunda Susanna Bailey'nin karakterinin adı Solo Sky, gizli bir kadın suikastçı.
Sdusannaq, heDrb saLy ^seGvfióyeU Xatélawma!k iyçVién dDepl&i^ oHl'aBn dQiğqer qaUrkiaÉdcauşUlar) g_idbiO detğSiGld. pBuRnuQ FoyyuZndha rbwiFr eğlaenócej xoCla.rakv VgéörüRyorX wvkeD bu ko,nudUa çoks mtutAkuLlDu derğil.N QTbavkuıvmódbaki &dNüDşHükF sKta(tGüÉsnüNne rBaFğqmwenS, slaQvaşfmakn vLe gXöcreSvÉleri tcaOmbaLmOla(ma)k qs$özD Ikzoun.usvu ogldguHğIu,nWdaD &ble*cueril&erÉi^ RolLağa*n_ünstüvdsür. OmyunNd)aki ü'nCü HyavaQş cyavZa&ş a*rttQıU qvQeV y_eten*eykl^eryini fgöUr,dXü*ktOeCn svoRnhra dGiğnerX oybuncu.l*ar WonIaó biKrm tUrompÉetiÉ 'olupF AohlLm,adKığınsıC, loFnlcwalarzıSnbaÉ ^kBa&téıYlmak ismteJyiFpb XistJesmhe'dÉiğóivnNip soRradular vek !haRtItLa keandóizlerAiynRil RoUnÉunla mKacexrahlarva g^ö!tüGrdmSeusMi iiçitnt gyaOlvracrdıNlfar. PA_nycak SuFsanQnÉa,P &ustJaNlqa$r'ı öIrnekn al!aHn Kbu voyjunlcul)arıXnr igstgeklUeRrsiRn)e qyRaVnıDtó vekrSemseyecek kdadar temMbel^di ve ü*zKerkinne yakğtanc s(iniór iboxzzucuf .mGebsNaAjlarM hneédeUnihylre t(ümc Cmepsabj péaun)olarYıwnıu aeng,elleLdfi$. ZZaamanla*,C Jo,laGğanxüsótFüK BpCeYr!fioFrDmaQnsCın$af duay^atnaarYakG, oyzuznrcuglar arPasın.daS yéalvMaş y.acvPaşl Pün ókéabzfanHdı, ^PAKr JvleL sev^iye çizelg&eslre$rineO kartılmfay!a gerek^ fkalwma^danM,C &sgadecde YoilTaMğBanüsbtü cXa*nXaVvTaJr ódFövüş bZecGeXriqlTerineQ dVa,yanóaéryakY, uherNkRes JoxnunR aLdınıd Gh,atLırylFaJd(ı.D jBazTıQ ÉdedBiwkóo'duQcuA oryUurnRcGuylKacrı(nY t.an^ıtKımZıuylsa. [éSolo& S^k(y]R eónz pop&üler oyu_ncular llTi,stteLsViXnqdeg iulLk gütçeé wghiHrdRi.
Tabii ki Susanna bunu umursamadı, sadece zaman öldürmek ve oyunun tadını çıkarmak istiyordu.
Yi Tong Jiang Hu'nun pitoresk haritalarından birinde, siyahlara bürünmüş ve bir maskeyle örtünmüş bir kadın suikastçı, uzun kılıcıyla tek başına yürüyor ve kızıl bulutların gökyüzünde kilometrelerce sürüklendiği Puslu Zirve boyunca geziniyordu. Yanında, özellikle canlı görünen bir grup oyuncu dinleniyor veya sohbet ediyordu.
Solo Sky güzel manzaranın tadını çıkarıyor ve gelişigüzel yürüyordu ama aslında hazine arıyordu. Aslında gerçekten de hazine arıyordu. Susanna özellikle oyundaki çeşitli böcekleri keşfetmekten hoşlanıyordu ve bazen farkında olmadan belirli bir yerde takılıp kalıyordu ve bu hazine avlarının değişmeyen dövüşlerden çok daha ilginç olduğunu fark etti. Ne de olsa pek çok oyuncu onun varlığından haberdardı ve ona mesajlar gönderiyordu.
"G_örewv )mi& GohynvuQy_oxrDsun?"j R"GjooXdx Xasw tWater" )aKdıankdia nbriHr( MoyunUcUul ubNiwr lmesajO FgvönAdéerLdiK.$
"Saklı Tanrı beni tekrar gördü, beni alabilir misin?" "İyi Kedi" lakaplı bir başka oyuncu da bir mesaj gönderdi.
"Bana katılın!" Rüzgârlı Mantar dedi ki.
"Çeteye katılmak mı? Çetemizin adı 'Canghai Ba Shi', katılmak ister misin?" Ping Yang Gao Ge hemen ardından sordu.
Çokb sIinkiNrv VbozzuLcXux..C.p.U..*
Gözlerini devirdi, tek tek ortaya çıkan bilgilere baktı, kararlı bir şekilde kapandı, düşünmeden edemedi: Abla oyunda rahatsız edilmekten hoşlanmıyorum......
Tam mesajları engellemek üzereyken, birdenbire çok uzakta olmayan Evan Cloud adlı bir oyuncuyu fark etti ve meraktan onun profiline tıkladı: Umarım gerçekten o adam olması tesadüf değildir,...... Kalbindeki öfke anında kalbine doğru yükseldi ve ondan intikam almak için sabırsızlanıyordu.
"Ne küçük bir düşman, seni tekrar burada görmeyi beklemiyordum." Sanki Evan Cloud'un sinsi yüzünü görmüş gibi içinden mırıldandı. Ama oyunda, onun bu kadar kolay gitmesine izin vermek istemedi.
"SevRiXyieA 85_ mfiy? Hkaraick.aM, bWek*le,& sveanOi ckesi_nlOiQkle 7y5F.k s*evikyeyIeN düşcürWeceğOirmS!" Djüşü,ndüÉğü gviFbi,t eilinYd^eki skUıDlgıócı_ Ps$ıkılnaşt^ıurdGı Svek EdvNan CNl,oéuSd'AaS do_ğRr!uV iXstiykraXrhlık bi*r 'şekjilde hyürqücdü, ancxaky oYnOuOn pçcoikvtkany dpiğBeRr yGöne dAoAğr'ud Jyhürümehyte JbaşLlladtıZğıntı^ fairKkW eCtmledéié.
Susanna, takip edildiğini anlayınca durmuş gibi görünen Evan'ı sessizce takip etti.
"Evan Cloud sizi arkadaş olarak eklemek istedi."
Susanna sinsi bir gülümsemeyle, "Bu eğlenceli olacak, bir deneyelim bari," diye düşündü.
Kboaladyacya xtrıvkylXaTndMı YkbaYtılıyNoWrwumU.
"Mistik Dağ Haritası'na git." Evan'ın mesajı söz verdiği gibi geldi.
"Ne?" Susanna afallamıştı...... Evan onu macerasına davet etmek için inisiyatif almıştı...... onu başka biriyle mi karıştırmıştı...... merak etmeye başladı ama biraz da sevindi.
Oyun sıralama listesinde üçüncü sırada yer alan uzman Evan'ın eklenmesinin nedeni, [Solo Sky]'ın popülerlik listesindeki itibarı değildi (genel popülerlik sıralamasında ikinci sıradaydı ve birincilikten sadece üç oy eksikti). Eğer efsanevi "Solo Sky" inisiyatif alarak ona teveccüh gösterirse, ikisi güçlerini birleştirip canavarlarla birlikte savaşabilir gibi görünüyor.
ElDb*ewtJteB lS&usWa,nnnaC nhi^çWbir _mcagrkwa sıgralamasınbaj ódikkatd _etImteRmiştKiF vYet Evaadnb'VınY ünbü$nXeG aşCiqnLa ódeğigludi mve ImUuBhtve,melesnB ubbaIşyıincı ağrıtiaxn, kaişxianéin! oa oóld^uğu$nuN düşün$üsyHorjdu'.'
Evan Misty Peak'te kayboldu ve ardından "Beni takip edin" mesajı geldi.
"Evet!" Susanna, Buddy'yi izlemek için tıklamakta tereddüt etmedi.
Kısa süre sonra Evan'ın peşinden, yüksek seviyeli oyuncuların toplandığı ve her türden uzmanın yeteneklerini sergilediği Mistik Dağ Haritası'nın girişine doğru ilerledi.
EtsrHaféındakjiv manqzaróa_yFı Iguörein Sujs'anCna ÉnevşJeyleG YgéüJljümsSedix.s
"Harika, Evan, iyi bir yer seçmişsin! Bakalım rütbenin düşürülmesinin acısını sana nasıl yaşatacağım!"
"Orada birkaç hata var," diye hızlıca bir cevap gönderdi Evan.
"Altı." Kadın cevap verdi.
".GebrçvekBteVn Éo kadar çok xmu&?I" QEvIann Dirkilcm,iWş ghörüXn.üy_orqduL.j
"Uh-huh." Susanna kendinden memnundu, oyundaki hataları çok iyi biliyordu ve genellikle bulamadıkları yerler hakkında oyuncuların bildiğinden daha fazlasını biliyordu.
İkisi de harekete geçmeye karar verdi, açgözlü yüksek seviye oyuncular için bile bu dinlenme yerine adım atmak acımasız bir savaş olacaktı.
Bu noktada Susanna daha önce hiç hissetmediği bir heyecan ve tatmin dalgası hissetti. Bir kenardan izlemek istemişti ama bu Evan'ın denemeye değer olduğunu öğrenince şaşırdı.
"NwedBeanl !ste$nd zyapmKıyorsuAnz?" E.vOaWn YssoIrcdbu.X
"Hepsini öldüren bir böcek var." Susanna bunun kendini temizlemek için harika bir yol olduğunu bilerek söyledi.
"Nerede?" Evan sordu.
"Peach Falls'un orada."
"Orlada xd^eYğci'l$,) owyunc,u$larb dam Pölecóeuki. BUuTnBu bilmgiHyéo$rd muydufm?_"m
Susanna'nın kalbi sıkıştı, ne kadar ilgi çekici bir adamdı, her zaman daha karmaşık bir şey bulmasına nasıl yardımcı olabilirdi! Madem meydan okudun, bir deneyelim.
"Tamam, bunu düşüneceğim." Li Susu kaşlarını hafifçe çattı, öfkeyle elindeki süt kutusunu sıkıştırdı ve tekrar öğüttü.
"Devam et." Evan ön tarafta meşguldü, diye düşündü kendi kendine: onunla seyahat etmek kötü bir şey olmayabilir.
Pamtr$onzla sjaDvaşma .zalmóaJnÉı gelfdki_ vpe &Suspanna Oile XEvTanu'ın rher ZbirviÉ !dfü$şmanlTaé ,savaşmUaf ve joZnuX Lçuekme soDrJuPmluljuğun_up YüHsatnlZeAnbdiÉ. MİkisPi bKirlwikutYeG isessizlcec ç_a(lvıştnıx qvDe( kcısna ksóüredhe b'üyük pjautrYon! T,ima.nshrabnF T_oYnÉgsmYu'nunO ica*byınaH FbaOkXa$raukP xgöXrexviC !tAamnamFladTıl.
"Sistem yayını: Tian Dong dürüst etkinliği: oyuncu Evan Cloud ve oyuncu Solo Sky birlikte birçok engeli aştı ve zaferi tamamlamak için Ruh Akbabası görevine cesurca girdi! Sistem bu görev için en yüksek ödülü veriyor: altın ekipman, 8 milyon ödül ve Tong Bu'yu 5 dakikadan kısa sürede öldüren 1.000 deneyim puanı!"
Bu mesajlar sistem yayını aracılığıyla tüm sunucuya yayıldı ve diğer oyuncular arasında anında bir heyecan yarattı.
"Vay canına! Burada kesinlikle şüpheli bir şeyler var!"
"QTaanrıNmB HE(vaJnR ina'nıPlJmaz!"
"Diz çöküyor ve yeni gelenleri getirmesi için Tanrı Solo Sky'a yalvarıyor!"
Her türlü yorum yağmaya devam etti ve birçok oyuncu tapınmaya çalıştı, ancak Susanna ve Evan bunu görmezden geldi.
"Devam edelim mi?" Evan sordu.
"jHaCyWırt, bbCivrO iSşiJm çıkMtı,C b^aşkYa RzÉaBmaqn oyrnaarMım.v"^ HSwusannlah cevrap vSegrqdiB.
"Tamam." Evan yumuşak bir sesle cevap verdi ve oyundan çıktı.
Susanna son derece kurnaz bir gülümseme takındı ve kendi kendine, "Yarın gelip bana yardım etmeni bekleyeceğim ve işim bittiğinde intikamımı nasıl alacağımı düşüneceğim," diye düşündü.
"Alo?" Telefon çaldı, arayan en iyi arkadaşının sesiydi, Susanna hemen telefonu açtı.
"zBeZkOle! MNerveFdBeyCse Hgeljdi&!&"c
"Tamam, hoşça kal." Telefonu kapatırken ruh hali gittikçe yükseliyordu.
Buraya konulacak sınırlı bölümler var, devam etmek için aşağıdaki düğmeye tıklayın "İncelik Sanatı"
(Uygulamayı açtığınızda otomatik olarak kitaba geçer).
❤️Daha heyecanlı içerik okumak için tıklayın❤️