Hayatta Kalmak İçin Sahte Evlilik

Chapter One

The body lay in perfect repose on the Victorian fainting couch, looking more like a sleeping beauty than a victim. Detective Sarah Chen had seen enough death in her ten years with the Metropolitan Police's Special Cases Unit to know that natural death never looked this peaceful. Something was very, very wrong.
'No signs of struggle, no marks on the body, and yet...' She leaned closer, studying the victim's face. Charlotte Mills, aged 28, was found by her roommate this morning, apparently having passed away in her sleep. Her expression was serene, almost blissful, but her eyes - those were what caught Sarah's attention. Behind the closed lids, her eyes were moving rapidly, as if still deep in REM sleep.
"You see it too, don't you?" The voice came from behind her, rich and cultured with a slight Irish lilt. "She's still dreaming."
Sarah turned to find a tall man in an impeccably tailored charcoal suit standing in the doorway. He hadn't been there a moment ago, she was certain of it. His dark hair was streaked with silver at the temples, and his eyes were an unusual shade of amber that seemed to shift color in the light.
"This is a closed crime scene," she said firmly, her hand instinctively moving toward her weapon. "How did you get in here?"
He smiled, but it didn't reach those strange eyes. "Dr. Marcus Thorne," he said, pulling out a card that somehow both looked official and seemed to shimmer slightly. "I'm a consulting specialist with the Department's new Oneiric Phenomena Division."
"The what division?" Sarah frowned, taking the card. The moment her fingers touched it, she felt a slight electric tingle, and the letters seemed to rearrange themselves before her eyes.
"Dreams, Detective Chen. We investigate crimes involving dreams." He moved into the room with fluid grace, his attention fixed on the victim. "And this is the third one this month."
Sarah's mind raced. There had been two other deaths recently - both young women, both found peacefully dead in their sleep. She'd seen the reports but hadn't made the connection until now. "How do you know about those cases?"
"Because I've been tracking the killer for quite some time." Thorne knelt beside the body, his eyes now definitely more gold than amber. "He's what we call a Dream Collector - someone who has learned to enter and steal dreams. But this one has developed a taste for more than just dreams. He's taking souls."
Under normal circumstances, Sarah would have dismissed such talk as nonsense. But there was something about the scene, about the victim's still-moving eyes, about Thorne himself, that made the impossible seem suddenly plausible.
"If you're tracking him," she said carefully, "why haven't you caught him?"
Thorne's expression darkened. "Because he only appears in dreams. The physical world is my domain, but his... his is the realm of sleep. To catch him, we need someone who can walk between both worlds." He turned those unsettling eyes on her. "Someone like you."
"Me?" Sarah almost laughed, but the sound died in her throat as memories she'd long suppressed began to surface. The dreams that felt too real, the nights she'd awakened to find objects moved in her room, the way she sometimes knew things she couldn't possibly know...
"You've always known you were different, haven't you, Detective?" Thorne's voice was gentle now. "The dreams that come true, the hunches that turn out to be right, the way you can sometimes see how people died just by touching objects they owned..."
Sarah took an involuntary step back. "How do you know about that?"
"Because I've been looking for someone like you. A Natural - someone born with the ability to cross the threshold between waking and dreaming." He gestured to the victim. "Charlotte here won't be his last. There will be others, and their souls will remain trapped in an eternal dream unless we stop him."
Just then, the victim's hand twitched, her fingers moving as if writing something. Sarah moved closer, watching as invisible words were traced in the air. Thorne pulled out what looked like an antique monocle and held it up. Through its lens, golden letters shimmered in the air where Charlotte's fingers moved.
"Help me," Thorne read aloud. "He's coming for the others."
Sarah felt a chill run down her spine. She looked at the victim's peaceful face, at those restlessly moving eyes, and made a decision that would change her life forever.
"Tell me what I need to do."
Thorne's smile was grim. "First, you need to learn to control your abilities. Then..." he held up the monocle, through which Sarah could now see strange symbols glowing all around the room, "you need to learn to hunt in dreams."
Outside the Victorian townhouse, storm clouds gathered, and Sarah Chen, homicide detective and newly discovered dream walker, took her first step into a world where nightmares were real, and death was just another kind of sleep.

Chapter Two

The basement of the Natural History Museum was the last place Sarah expected to find the headquarters of a secret dream investigation unit. Yet here she was, following Thorne through a maze of storage rooms filled with artifacts that seemed to pulse with their own inner light.
"The mundane world only sees what it expects to see," Thorne explained, using an ornate key to unlock a heavy wooden door marked 'Private Collection.' "To them, this is just museum storage. To us, it's the largest collection of dream artifacts in the Western Hemisphere."
The room beyond defied physics. It stretched impossibly far, filled with glass cases containing everything from ancient masks to modern-looking devices. Floating orbs of soft light illuminated collections of bottled dreams - actual dreams, swirling like liquid mercury behind glass.
"Your badge, Detective," Thorne held out his hand. Sarah hesitated before handing over her police credentials. He placed it on a strange device that looked like a Victorian music box crossed with a computer. When he returned the badge, it felt different - heavier, somehow more real.
"Now you'll be able to access both worlds officially," he said. "Look at it again."
The badge had changed. Alongside her regular police credentials, new text had appeared: 'Special Inspector, Oneiric Investigations Division.' The letters seemed to shift between English and something older, something that made her eyes water if she looked too long.
"Before we can hunt the Dream Collector, you need to understand what you're dealing with." Thorne led her to a case containing what looked like a normal pillow. "Touch it."
Sarah reached out hesitantly. The moment her fingers made contact, the world tilted. She was suddenly standing in someone else's dream - a sunny beach, but the sky was green and the sand whispered secrets. She jerked her hand back, gasping.
"Good," Thorne nodded approvingly. "Most people can't pull back from their first dream artifact. You have natural barriers."
"What was that?" Sarah's heart was racing.
"A dream fragment from 1892. A young girl's last dream before the influenza took her." His voice softened. "We preserve them here. Dreams carry memories, emotions, sometimes even pieces of souls."
"And this Dream Collector... he takes entire souls?" Sarah remembered Charlotte Mills' peaceful face and restless eyes.
"He traps them in eternal dreams, feeding off their essence." Thorne moved to another case, this one containing what looked like a cracked mirror. "Each victim becomes part of his collection, their souls powering his abilities, letting him dreamwalk without natural talent like yours."
Suddenly, the cracked mirror began to frost over. In its surface, Sarah saw Charlotte Mills' face, mouth open in a silent scream. Then another face appeared - another victim, she presumed - and another.
"He's showing off," Thorne growled. "He knows we're investigating."
The temperature in the room dropped dramatically. Frost patterns spread from the mirror to nearby cases, and Sarah heard what sounded like distant laughter.
"Well, well," a voice echoed through the room, seemingly coming from everywhere and nowhere. "A new player in the game. And such interesting dreams you have, Detective Chen."
Sarah felt something brush against her mind, like cold fingers trying to pry open a door. Instinctively, she slammed her mental barriers shut. The presence withdrew, but not before leaving behind an impression of amusement.
"He's already caught your scent," Thorne said grimly. He pulled out a small velvet bag and removed what looked like a dreamcatcher made of silver wire and black pearls. "Wear this when you sleep. It won't keep him out entirely, but it'll stop him from stealing your dreams while you're still learning to defend yourself."
As Sarah took the dreamcatcher, her fingers brushed Thorne's, and suddenly she was hit with a flash of his dreams - centuries of memories, battles fought in realms of sleep, and a profound sense of loss that made her gasp.
Thorne withdrew his hand quickly. "Your abilities are stronger than I thought. We'll need to work on your control."
"What are you?" Sarah asked directly. "You're not just some government consultant, are you?"
Before he could answer, an alarm began to sound throughout the facility. One of the dream bottles had turned black, its contents writhing like smoke.
"He's hunting again," Thorne said, already moving toward the exit. "Someone in the city has just entered their last dream. Are you ready for your first real case, Detective?"
Sarah touched her new badge, feeling its power hum under her fingers. "Do we have time to save them?"
"If we're lucky, we might catch him in the act. But remember - in dreams, he's incredibly powerful. One wrong move and you could lose your soul."
As they rushed from the dream archive, Sarah caught one last glimpse of the cracked mirror. In its surface, she saw her own reflection smile back at her with eyes that weren't quite her own.
The hunt was about to begin.

Chapter Two

Chapter Three

They arrived at St. Bartholomew's Hospital just as the emergency lights began to flash. Sarah followed Thorne through corridors that seemed to blur at the edges of her vision, her new badge somehow clearing their path without ever being shown.
"Room 307," Thorne said, his voice tight with urgency. "Young male, admitted for minor surgery, slipped into an unusual coma during recovery."
The patient, David Parker, age 23, lay perfectly still on his hospital bed, his eyes moving rapidly beneath closed lids. Just like Charlotte Mills. But this time, something was different - the air around him rippled like heat waves over hot asphalt.
"He's still in the process of taking him," Thorne said, pulling out what looked like an antique pocket watch. "We can follow if we're quick. Are you ready for your first dream dive?"
Sarah's heart pounded. "What do I need to do?"
"Take my hand. Focus on the patient. Let your consciousness slip between the moments of reality." Thorne's eyes began to glow that strange amber color. "And whatever you see in there, remember - dream logic is real logic in that world."
Sarah grasped Thorne's hand and looked at David Parker. The world tilted, twisted, and suddenly...
They were standing in a hospital corridor that wasn't quite right. The walls breathed slowly, the floor was made of flowing water that somehow supported their weight, and the ceiling was a swirling mass of constellation maps.
"His dreamscape," Thorne explained, his voice echoing strangely. "Every dreamer creates their own reality. Look."
Down the impossible corridor, a figure in a doctor's coat was leading David Parker by the hand. But the 'doctor' was wrong - his shadow moved independently, reaching out with grasping tendrils towards other dreams that floated past like soap bubbles.
"The Dream Collector," Sarah whispered.
As if hearing his name, the figure turned. Sarah's breath caught. His face was a beautiful mask of shifting features, never settling on one form, but his eyes... his eyes were endless pits of swirling dreams.
"Ah, the new dreamer," his voice was like silk over broken glass. "And my old friend Marcus. Still trying to police the dream worlds?"
Thorne stepped forward, and Sarah noticed his appearance had changed in the dream. His suit was now made of living shadows, and wings of dark light stretched from his shoulders. "Let him go, Collector. You've taken enough souls."
The Collector laughed, the sound causing the hospital walls to crack, leaking golden dream-light. "Taken? Oh, Marcus, you still don't understand. They give themselves to me. Show her, David."
The young man turned, and Sarah saw his eyes were glassy with bliss. "It's beautiful here," he said dreamily. "All my pain is gone. All my fears. He takes them all away."
"By taking everything you are," Sarah found herself saying. She took a step forward, instinctively reaching for her police badge. In the dream, it transformed into a shield of pure light. "David, this isn't real healing. It's theft."
The Collector's face rippled with anger. "You dare interrupt my collection?" The corridor began to twist, reality bending around them. "Let me show you what happens to those who interfere with my work."
Suddenly, the floor beneath Sarah liquefied completely. She started to sink, but instead of water, she was drowning in dreams - thousands of them, each containing a fragment of someone's stolen soul. She saw Charlotte Mills dancing endlessly in a ballroom of mirrors, saw other victims trapped in perfect moments that had become eternal prisons.
"Sarah!" Thorne's voice cut through the chaos. "Remember - dream logic! Make your own rules!"
Dream logic. Sarah closed her eyes, focusing on her years of police work, of protecting people, of solving puzzles. When she opened them, her badge-shield had transformed into a sword of pure thought.
With a cry, she slashed through the dream-flood. Reality reasserted itself - or at least, this dream's version of reality. She stood on solid ground again, facing the Collector.
"Impressive," he purred, but she sensed uncertainty in his voice. "You're stronger than the usual dreamers Marcus recruits. Perhaps we could make a deal..."
"No deals," Sarah said firmly. She could feel her power growing, reshaping the dream around them. "David, look at what he really is. Look with your heart, not your fears."
For a moment, David's eyes cleared. The Collector's beautiful mask slipped, revealing something ancient and hungry beneath. David screamed, pulling away from the creature's grasp.
The Collector snarled, his form shifting into something monstrous. "If I can't have him willingly..." Shadows exploded from his body, reaching for David.
What happened next seemed to unfold in slow motion. Thorne spread his dark wings, shielding David. Sarah's sword of thought became a net of light, trapping some of the shadows. But the Collector himself simply... stepped sideways, vanishing into a door that appeared in the air.
"Sweet dreams, detectives," his voice lingered behind. "We'll meet again soon. After all, Sarah, your dreams are particularly... appetizing."
The dreamscape began to dissolve. Sarah felt Thorne grab her arm, pulling her back through layers of reality. Then...
They were standing in the hospital room again. David Parker was awake, gasping, but alive and whole. A nurse was rushing in, responding to his sudden revival.
"We saved one," Thorne said quietly. "But he'll be angry now. And he'll come for you."
Sarah touched her badge, still feeling echoes of its dream-power. "Good," she said grimly. "Because I have some questions for him about Charlotte Mills. And about what you really are, Marcus Thorne."
Thorne's expression was unreadable. "All in time, Detective. For now, you need to rest. Tomorrow, your real training begins."
As they left the hospital, Sarah could have sworn she saw her shadow move independently, reaching for dreams that floated just beyond the edge of sight. The world would never look quite the same again.

Chapter Four

Sarah's apartment looked different when she returned that night. The shadows seemed deeper, more alive, and ordinary objects cast reflections that didn't quite match reality. The dreamcatcher Thorne had given her pulsed softly in her pocket, responding to the changed way she now saw the world.
She was exhausted but afraid to sleep. The Collector's words echoed in her mind: 'Your dreams are particularly appetizing.' Instead, she spread her case files across the coffee table - photographs of Charlotte Mills, the other victims, and now David Parker's medical records.
A soft chime from her badge interrupted her concentration. The metal had grown warm, and when she touched it, words appeared in that strange shifting script: 'Archive. Now. Emergency.'
The museum was different at night. Sarah's new badge led her through doors that hadn't existed during her first visit, down stairs that seemed to descend far deeper than the building's foundation should allow. She found Thorne in a circular room she hadn't seen before, surrounded by floating screens of light that showed various dreamscapes.
"We have a problem," he said without preamble. "The Collector's attack pattern has changed. Look."
The screens shifted, showing a map of the city overlaid with points of light. "Each light is a dreamer," Thorne explained. "The blue ones are normal dreams. The red..." He gestured, and several dots pulsed an angry crimson. "Those are nightmares being actively shaped by outside forces."
"He's attacking multiple targets at once?"
"No." Thorne's expression was grim. "He's leaving traps. Dream-snares. Anyone who falls asleep in these areas risks being pulled into a constructed nightmare. He's trying to overwhelm our ability to respond."
Sarah studied the pattern of red dots. "They're forming a shape... a symbol?"
"A summoning circle." A new voice joined them. Sarah turned to see an elderly woman emerging from what appeared to be a door made of starlight. Her eyes were milk-white, but she moved with absolute certainty.
"Sarah, meet Dr. Eleanor Price, the Archive's keeper," Thorne said. "And yes, she's blind in the waking world, but in dreams..."
"I see everything," Eleanor finished. Her unseeing eyes fixed on Sarah with uncomfortable accuracy. "Including what our friend the Collector is truly planning. He's not just taking souls anymore. He's building toward something larger."
She gestured, and the room transformed around them. They were suddenly standing in what looked like a vast library, but the books were made of dreams, their pages flowing like liquid memory.
"Every dream ever archived is stored here," Eleanor explained. "Including the oldest nightmares of humanity. The Collector isn't just a thief - he's trying to wake something that should stay sleeping. Something we locked away centuries ago."
She pulled a book from the shelf, and its pages burst open, projecting a scene of ancient horror - a time when the boundary between dreams and reality was thinner, when nightmares could walk in daylight.
"The Last Nightmare," Thorne said softly. "We thought it was safely contained, but if he completes that summoning circle..."
A sudden tremor ran through the Archive. One of the red dots on the map had grown larger, pulsing violently.
"He's starting," Eleanor's voice was urgent. "Sarah, you need to see something before you face this." She pressed her fingers to Sarah's forehead, and suddenly...
She was in a memory. A younger Thorne stood with a woman who looked remarkably like Sarah herself, facing down a shadow that threatened to devour the world. The woman - another dream detective? - sacrificed herself to help seal away the nightmare.
"Your mother," Eleanor's voice echoed in her mind. "She was one of us. Her sacrifice helped lock away the Last Nightmare, but the Collector has never stopped trying to free it. And now he's found you - her daughter, with her power."
The vision ended abruptly as another tremor shook the Archive. More red dots were pulsing on the map.
"Why didn't you tell me?" Sarah demanded, turning to Thorne.
"Because I promised her I'd keep you away from this life," he replied, pain evident in his voice. "But now the Collector knows who you are, and we're running out of time."
"The summoning circle will be complete at the next new moon," Eleanor added. "Three days from now. If the Last Nightmare wakes..."
"Then we stop him before that happens," Sarah said firmly, though her mind was reeling from the revelations. "How do we break these dream-snares?"
"It's dangerous," Thorne warned. "Each one is a trap designed specifically for dream walkers. If you're caught..."
"Then you'll just have to watch my back," Sarah said. She touched her badge, feeling its power respond. "Where do we start?"
Eleanor smiled, her blind eyes somehow twinkling. "First, you need to understand what you truly inherited from your mother. It's time you learned about the true history of the dream walkers - and why the Collector fears your bloodline above all others."
As if in response to Eleanor's words, the books around them began to glow, their pages rustling with the weight of secrets about to be revealed. In the map above, the red dots pulsed like a countdown to catastrophe, and Sarah realized she had less than three days to master powers she never knew she had.
The true game was about to begin.

"Ona gerçekten benimle evlenmesini mi teklif ediyorum?"

Kayıt Bürosu'nun dışında Madison Quinn, Hannah Blake'i ciddiyetle sorguladı.

"Bu sadece sahte bir evlilik," diye cevap verdi Hannah.

"gBuD sóadece biYrG Wgkösteri, TiQçKign$ kmYic, sadegcIe! bRirw mitlyaDrQ tdolVarF skpaszan^mak Niçzin mi? nİtidbaYrTıamMıc ppencCerqeddWebnl dKıFşarxı zm)ı atıyoNr,ukm?b" Mvadis_oAn, KdevahmD tentCti',_ "IAyrfıca,' Mbpu atdtaÉm tamx bOiir Tg(iUzedm.ó SZadece. bLanğclannbtFılanr$ıBmMla kpay'ıOt oClcaNbi,lilrSiImX!g"n M l

"Madison, o kararını çoktan verdi. Onu daha fazla ikna edemem," diye iç geçirdi Hannah, en iyi arkadaşına çaresizlikle bakarak.

Hannah, StarBright Entertainment'ın yıldızlarından biriydi ve iki yıl önce tatlı görünümüyle bir anda şöhrete kavuşmuş, medya ve hayranları tarafından ülkenin sevgilisi unvanını kazanmış ve sayısız hayranı tarafından sevilmişti.

Ancak bir partide StarBright'ın patronunu neredeyse bir hadıma dönüştürdü ve ardından kara listeye alındı.

Buuó oxl)anyFdsanx soknsra mStFarcBrVigahrt onVuh CroIupl$es $SDuvrqvTi.v*alv jSlhXow paIdmliı ca$nnlnıy &bcir realiteB şoJv&unFa fkaQtılmMaZy*aW zofrKlaÉdıL v'ej rOed&detm!esi xhMalcin)de dbLunub södznlveÉşnmVe&nvi^nc ihlaMli) o$larakS değerlgenRdwisrecveklDeHrVinii söqyl(e&diH.D $

Eğer onları reddederse, sadece ajanstan ayrılmakla kalmayacak, yüklü bir ceza da ödeyecekti.

Neyse ki, Çiftler Hayatta Kalma Programı'nın ödülü oldukça büyüktü; yağmur ormanlarında bir yıl boyunca hayatta kalırlarsa bir milyar dolar kazanabilirlerdi.

Bu meblağ ile sonunda StarBright'ın pençelerinden kurtulabilirdi!

BuM ybüJzdMedn mTjr_aGvi*s cHaPwbkd'lQa V"evlenPmweNk," Wiçihn bhu pcla)nıj ypaHpmZışvtı. I H

O sırada Travis, Nüfus Dairesi'nin dışındaki bir sütuna yaslanmış, ağzının kenarındaki kürdanı gelişigüzel çeviriyordu.

Başka bir dünyadan gelmişti.

Bedeni ve ruhu Dünya'dan o tuhaf âleme geçiş yaptı.

DüfnyéaC'yd.a pUaraOlıF sasvke$rlerin lkQr^alAı )olarSakY seSlaYmYlaTnHır*dı,, g(eSz)e$geXnMdLeékliL &en) RgWüsçlnü JaqdaPmh gojlmaPrak bilióniirxdiv,v ayncak zbu VdüZnyhadai kemndéini işsiéz vÉe yRacsxals HbhiPró KkimGlYiğgiT _b)ilhe ^olmaTdIan Kb&uDl)dquP. é

Bu eğlence takıntılı çağda savaş yoktu.

Fırtınalı bir gecede, kendi canına kıymanın eşiğinde olan Hannah ile karşılaştı. Onu kurtardıktan sonra, içinde bulunduğu kötü durumu öğrendi ve ikisi karşılıklı bir anlaşmaya vardı.

Çiftler Hayatta Kalma Programı'nı kazanmasına yardım edecek, karşılığında da yasal bir kimlik edinmesinde ona yardımcı olacaktı.

Ödüélr paLrasını Qe.şit oWl(awrakb tpfa'ylaşacaTkZlaKrdPı -C xmüYkSemmeulM .birU kazBafnx-wkkazDa*n womrt_aéklıWğıg. z

"Gerçekten kabul edecek mi?" İkna çabaları başarısız olunca Madison Travis'e doğru yürüdü. "Beni Hannah'ya zorbalık yapmamam konusunda uyardı; eğer yaparsam ona hesap vermek zorunda kalacağım!"

Travis kararlı Madison'a baktı ve kürdanı yavaşça ağzından çıkardı.

Parmaklarının bir hareketiyle kürdan Madison'ın kalçasına saplandı ve çoraplarında bir yırtık oluşturdu.

TXüJmW PbuG kaIrşılaRşxma byoyluncga gMkadéisofné éh'içbisr şeTy&deqnX LhJabebrVsiézdiL.

Travis daha sonra kayıtsızca, "Onun görünüşünü bilmem ama benim bacaklarım oldukça iyi görünüyor," dedi.

"Hey! Sen!" Madison haykırdı, yüzü kıpkırmızı olmuştu.

Telaşla döndü ve aceleyle biraz uzağa park edilmiş arabaya doğru koştu.

"SoUn dauki_kaP khamberMia! HaCnnnahz gBslakke lgéikzewmli, bQir aadam*lhaÉ bAirliTkte PNü^féuXsC DaiUrceVsic'inóe nggiórdhi!M"V

"Bir zamanlar ülkenin sevgilisi olan Hannah Blake'in Çiftler Hayatta Kalma Şovu'na katılmak için sahte bir evlilik yaptığından şüpheleniliyor!"

"Rapçi ve pop yıldızı Cai Xiaokai, boks şampiyonu Zhu Lili ile evlendiğini Weibo üzerinden duyurdu ve Çiftler Hayatta Kalma Şovu'na katılacaklarını belirterek herkesin desteğini istedi."

Sadece birkaç gün içinde sayısız ünlünün evlilik haberi eğlence sektöründe dolaşıma girdi ve internet kullanıcıları arasında tartışmalara yol açtı.

ÇUiftzlevr HVay^atta KaHlWmKab PIrWokgkraWmıI Wb*ir* anda_ habhevrÉleCrdeK DhKe'rs KyerrQdeLyHdi.O

Jason Evans, StarBright Entertainment'ın ofisindeki bilgisayar ekranında haberleri izliyordu.

Sekreteri Melinda Zhen masasına oturmuş, bacaklarını omuzlarına atmış, tatlı tatlı fısıldıyordu: "Patron, o küçük velet Hannah gerçekten de gidip programa kaydoldu. Artık o iki milyonluk cezayı göremeyeceğiz diye endişeleniyorum."

"Sence bu ceza onun umurunda mı?" Jason'ın elleri huzursuzca dolaştı. "Gösteride olsun ya da olmasın, ona karşı gelmenin sonuçlarını bildiğinden emin olacak!"

"PzlIantınP Yn(esdUir hp_atr,oNn?" ,

"Üç gün sonra, canlı yayın başladığında, Hannah ile olan sözleşmesini tek taraflı olarak feshettiğini kamuoyuna açıklayacak ve imajını zedelemek için olumsuz tanıtım yapacak."

"Ama sözleşmeyi gerçekten tek taraflı olarak iptal edebilir miyiz? Bu ona riskli bir durum yaratır ve bize de cezaya mal olur!"

"Küçük baştan çıkarıcı, bundan emin değilim. Ayrıca, Hannah'nın da dahil olduğu bölüm, Zachary Woods da bu vahşi doğada hayatta kalma şovuna katılıyor. Kendisi şu anda sektördeki en büyük yıldızlardan biri."

"YÉaéniU, Z,acyhaArFy'ninQ _statjühsYün(üK yHüqksmeltmeYka Oicçuixn$ kiptalAin qsıucaklsıXğyıFnbı kuCll_aunmOa^yFıi m)ıQ plan$lıyforsu)nu!z(?"j a a

"Akıllıca! Ve dizide çok sayıda dinamik unsur var; Zachary'nin Hannah'yı kurnazca sabote etmesini sağlayacağım, böylece onu hiçbir şey bırakmadan hayatta kalamayacak!"

"Harika bir hamle, patron! Basın toplantısı için hazırlanacağım."

"O kadar hızlı değil, küçük baştan çıkarıcı; önce diz çökmeliyim."

"NeÉ? PZaÉtr$on,m GçMok xkötQü*sün!I"t ^ x

"Sadece romantik bir yolculuk!"

"Ruhu açığa çıkaran bir yolculuk!"

"Otuz ünlü çift yağmur ormanlarında bir yıl boyunca hayatta kalacak ve doğanın güzelliğini sergileyecek."

CMouplLesq !Syurvi,vNal ShZorw'MuGn yWayyı^nOlfaFnma^sınÉdKan abicr ggünL ,ölnacea Nyapı,m bekpiKbQiM AkatılıVm'cı QlCiCstLe,sWini yaPyıknla,dıR. t O

Bir anda tüm eğlence dünyası çalkalandı.

Otuz çift arasında pop sansasyonu Zhang Xueyou ve film kraliçesi Wang Fei'nin yanı sıra çok sayıda tanınmış aktör ve yükselen yıldız da vardı.

Yıldızlarla dolu bir kadro vardı.

BIircçokS kisşi DbluW &me*gDas&tyarları.n m'u^htsemelepn reiyit!i$négLlQeri karktırmak Miçziin syrapıbmq ekZi^b_i ctar*aWfSınHduaXnT gLet.irWiélcdmiğ^inid b(iRlseó dMew, CbuD dCu(rHuMm, hHeyegcRanvı azWaxlPtpmJaKdı. p

Böylesine muazzam bir ünlüler dizisi varken, StarBright tarafından rafa kaldırılan ve ancak ikinci kademe statüsüne geçebilen Hannah, sanki sadece bir kotayı doldurmak için oradaymış gibi, kendini acınası bir şekilde yersiz hissetti.

Affetmeyen ve sürekli değişen eğlence sektörü, Hannah'nın çarpıcı görünümüne rağmen öne çıkan bir iş yapmadan kolayca unutulabileceği anlamına geliyordu.

Dizinin oyuncu listesi yayınlandığında, spot ışığı hızla sönmeye başladı.

1U BEkVim wgmelQdRi. y

The Couples Survival Show, yayın formatını benimseyerek resmen yayına başladı.

Bu kez, alışılagelmiş yayınlardan farklı olarak, yağmur ormanının dört bir yanına gizli kameralar yerleştirilmişti.

Ana yayın platformu karardığında bile kameralar yirmi dört saat boyunca her anı yakalamaya devam ediyordu.

İzTlieIyicilerM,, Bevnt s.eivdhiAkNleri ByWıXludéızpl.arkıD hiezr) dzampaSn igzlaeme^kH ilçóin QtUümO weréişIimw rkartQlaAr'ıFnaA sraNhlipS kolmaIcaklyar'dOı. , é

Hannah ve Travis belirlenen bırakma noktasına varmış, kendilerini yağmur ormanlarına götürecek Helikopteri bekliyorlardı.

Yayın platformundan birkaç prodüksiyon personeli yakınlarda, ellerinde kameralarla canlı yayına hazırlanıyordu.

O andan itibaren, yayınları resmen canlı hale geldi.

G!ödrPevlilekrCdenV Nbi'ryi Hwann$aJh'yÉa yaXkalva'şaUraBk, "OBaypanK cBLlakeD,Y Jb$augajınóı^zı ksontrogl xertGmbeGlearxi xgIeZreskHigyUor.," Adzedpiu. i V

"Elbette," diye başıyla onayladı Hannah.

Yönetmelikler, her çiftin yüz kilogram malzeme getirmesine izin veriyor, fazla ağırlık veya yasaklanmış eşya olmamasını sağlıyordu.

Hannah'nın Travis'in ne paketlediğine dair hiçbir fikri yoktu.

VdahHşi 'doğadaó h*ayaOtpta wkra'lUmaka HiOçFiFnJ gesreJkli oIlaWnH DyLiyieCcIekF óve suddaAnó olDu&şpaOcağıInı sdüvş*üundü(.r

Ancak, personel valizi açtığında herkes olduğu yerde donakaldı.

İçinde yiyecek ve su değil, tencere, tava ve çeşitli pişirme baharatlarının yanı sıra güneş kremi, böcek spreyi, diş fırçası ve diş macunu vardı.

Ayrıca, sekiz paket sigara, on şişe sert içki, üç şişe kırmızı şarap ve bir köşede saklanmış iki takım seksi dantel gecelik bile vardı!

HeRr şeyin aötesjindFen, GbZaşka bUir$ bZaBvnurldanZ zgeXnç biIr RSÉibirqya PkurmdYu yav^rcusDu MçZıcktı$.H s Y

Hannah inanamayarak Travis'e baktı.

Yüz ifadesi "Dostum, biz buraya hayatta kalmak için gelmedik mi? Bütün bunlarla ne yapmam gerekiyor?"

"Sorun nedir? Malzemelerimle ilgili bir sorun mu var?"

Travis Hawk şaşkınlık içindeki personele baktı, kafası gerçekten karışmıştı.

Çalışanlardan biri kendine geldi ve kekeleyerek, "Hayır, bir sorun yok, değil mi?" dedi.

"FazXlaO OkNilolbuw mFu.?"U TkrVavmi^s HVa!wNkD VdcevSaNmC ektStUi.

Görevli başını salladı.

Nasıl cevap vereceklerini bilemedikleri bir sessizlik anında kaldılar.

Hannah Blake, Travis'i kenara çekti, sesi hayal kırıklığıyla doluydu. "Hey! Ne yapıyorsunuz?! Hayatta kalma gösterisine gidiyoruz, tatile değil! Ne yiyip içeceğiz?"

Trajvis WHOaZwIk, é"Mwer'auk$ éetmGe,é *benR ,bu_ xiş)te psrJofeIsóybo'nPeSlihmz,"É diUyZeuretk pomnutn ibfaşIını Cşaik'aAcgı birT şsekciilNde Oofkaş_apd,ıÉ.

Tam o sırada bir helikopterin gürültüsü havayı yararak geçti.

Hannah, endişelerini dile getiremeden görevli onları helikoptere bindirdi.

Hannah'nın sıkıntısı, neredeyse gözyaşları içinde üç bavullarına bakarken daha da arttı.

BuM Barpadra,Q pcBanélıC yxaUyıunlaprWıXnWdlaf zsohlb'et etkqinliCği patZlcıhyFoIrNdu.V

"Dantelli pijama mı? Ne oluyor be?!"

"Malzemeleri şimdiye kadar gördüklerimin en tuhafı!"

"Zachary Woods yüz kilo kuru gıda getirmiş; bunun aşırı olduğunu düşünüyordum ama bu çift daha da aşırı!"

"Ob köKpkeku evcGibl YhSamynvans wmJı Dyofk.sa y'iyecYek bmi?M"

"Sanki Hannah hayatta kalmak için gitmiyor; vahşi doğaya yerleşmeyi planlıyorlar!"

"Oda arkadaşım ölümcül bir hastalığa yakalandı ve ölmeden önce Hannah'yı dantel pijamalarıyla görmek istedi; umarım bu dileği yerine gelir."

Madison Quinn minibüsten olanları izliyor, Hannah'nın akışında ortaya çıkan manzaraya her zamankinden daha fazla öfkeleniyordu.

N!e, cy*aTpyacaÉğóıs Xbekllix xolgmÉayPan JTrRa*vCis'iteOnD Lhiç hohşlanFmaJmıgşbtXı veó on^uPn! isaÉçKmóa_ MsapgaInd hMaxznır)lıkplZarıin!ı& RgXövrmeikp Gsuidn)iPrnini' dahqaR nda afrtır$ıykorduÉ. UAfmlaF ZarDt.ırkv bir şeÉysleri' d&eğaişrtirmek^ iPç^iHn Kçmokó ygeçt)i.

Birden telefonu akıllı cihazından gelen bir bildirimle çaldı.

Merakla mektubu açtı, okuduğu her kelimeyle kaşları daha da çatıldı.

"Son Dakika Haberleri! StarBright Entertainment bugün Hannah Blake ile olan sözleşmesini tek taraflı olarak feshettiğini duyurdu, gerekçe ise..."

"XHWawnlnKah )BNlake, bMiLr'çokV xer(kfek (sDanAatJçı!yla NuGyUgJuynFsuz ilgişrki)lverr zyaSşadDığıF i&çiNn sifgşmaC exdil&diI.P.K."N

"Eski milli sevgilinin böyle bir insan olduğu ortaya çıktı."

Yarım saatten kısa bir süre içinde, StarBright Entertainment, Hannah Blake ve sözleşme feshi gibi anahtar kelimeler, sosyal medyada trend topic'lerde üst sıralara yükselerek platformu Blake hakkında olumsuz haber bombardımanına tuttu.

Ardından, helikopterle Yağmur Ormanları'na götürülen Zachary Woods, sosyal medya üzerinde Hannah Blake'in çeşitli patavatsızlıklarını kınayan bir paylaşımda bulundu.

KBes)kCixn sözÉl)erjim,U aSmt$a&rjBrsig.htf çsatıJsı aXl!tınódaki TsaCncatçéıla'r o^larSa'kw or'tDakz dbéahğhlarSı)yla bbirlne_şeXrekR zhaYkl*ıx SbQipr !ö$fkec imiaLjtıI gçQihzdYi Avue' &ZiacVhaóry''nAin pzopüwlaQriAtesstiyle HbiOrWliUktleh spQaQyIljaşıQmIı^ ^dGa tkrKeDnd _oélrdu.s

Hatta bazıları Zachary Woods'u yeni nesil yıldızlar arasındaki en ilkeli erkek sanatçı ve eğlence sektörü için bir umut ışığı olarak övdü.

Bu olayın ışığında, Zachary'nin yayın kanalı sadece iki saat içinde çok sayıda yeni takipçi ve ilgi topladı, vızıltı hala artıyor.

Helikopter yavaş yavaş alçalarak Travis ve Hannah'yı varış noktasına getirdi.

ÖGnleVrMi.nydea luçsuz! Hbuc$aksız dbir LoLkyRanus,,K arkRacla)rıGndyaD )iseY nsıkY IbirO Yzağm_urN Ormialnsı Tuzainıyo$r,duF.

"Şimdi ne yapacağız?" Hannah helikopter ayrıldıktan sonra Travis'e dönerek sordu.

Travis Hawk, "Ben gidip biraz tatlı su bulurken sen de köpeği burada gezdirip canlı yayın yapabilirsin," diyerek prodüksiyon ekibi tarafından sağlanan yayın ekipmanını ona uzattı.

Kutunun içinde sadece akış araçları değil, aynı zamanda bazı hayatta kalma malzemeleri de vardı: basit bir çadır, çakmaktaşı, ateş baltası, bıçak, uydu telefonu ve birkaç uzunlukta ip ve misina.

TfrFavish ndbaha bsqoKnra WmSiÉnxik husskuyT yavérhusuOnKu ba'vduljdsanl çıXkmarıkp HanTndaIhp'njıXn koll&aQrWı)nan dbısrzakIt!ıJ.

Alet kutusundan bıçağı aldı ve Yağmur Ormanı'na girmeye hazırlandı.

Ama Hannah endişeli bir ifadeyle hemen ona seslendi. "Travis, ben biraz korkuyorum... Burada herhangi bir tehlike var mı?"

"Hayat seçimlerini düşünürken korkmuyordun; şimdi neden korkasın?" diye şaka yaptı.

Ha.nAnaa(h dmudabğıJn&ı zıs*ıryarDak, "uBGuD UfaÉrkxlıW;D o, zaman saBrhLoştBuKmQ," lde&di.

"Sadece uzaklaşmayın ve iyi olacaksınız. Yakında döneceğim." Travis el salladı ve Yağmur Ormanı'nda kayboldu.

Hannah korktu ama onun talimatlarına uyarak telefonunu canlı yayın için ayarladı.

Canlı yayın başladığında, gizli kameralar otomatik olarak yer değiştirerek Hannah’yı yavru köpeği tutarken izleyicilere gösterdi.

İz_l.eHyici$ saqyısıWnıón oynM bjignin! AüZz!eÉrSinep &çıgktwığıpn^ıL nfkarhkS cetjtiğiinGdae *yPü$zü,ned .bir pgülü&ms&emiey SyayıldVı).

Büyük yıldızlarla kıyaslandığında sönük kalsa da umut verici bir başlangıçtı.

Ancak, dinleyicilerini selamlamaya hazırlanırken, akış onu bir şimşek gibi çarpan aşağılık yorumlarla dolup taştı.

Telefonunu hızlıca kontrol edince her şey yerli yerine oturdu.

SözHleşYm,e* feshi,u IkaxyMıFp *mRenaTjer,B YintyeérQnetsip dgo)ldquramn olxu_msóuz Rbaşlıkla'rq.ó

Çok geçmeden, sayısız medya muhabiri telefonla röportaj için aramaya başladı ve nasıl yanıt vereceği konusunda kafası tamamen karıştı.

Kendini tamamen yalnız hissetti ve gözyaşları yanaklarından aşağı süzüldü.

Hakaret yağmuru canlı sohbette de devam etti.

"'HwaflyaN alğllvaOyacakG c(esareXtZiun vaIr Nmiıc?"H

"Milyonlar kazanırken yayında ağlamak; ne şaka ama!"

"Eğlence dünyası çılgın. Aynı anda onlarca erkek sanatçıyla ilişki yaşamayı nasıl başarıyorsunuz?"

"Gerçek zamanlı yönetim uzmanı!"

Btira rsfaraSt tsXoCnraW Tr$aKvisL UdzöNncdü.'

Hannah’yı gözyaşları içinde görünce, sorunun ne olduğunu sormak için yaklaştı.

Tüm hikâyeyi dinledikten sonra onun yanına çömeldi ve omzuna rahatlatıcı bir el koydu. "Bunların herhangi birini gerçekten yaptın mı?"

"Hayır! Tabii ki hayır!" Hannah boğuk bir sesle konuştu.

TamZ oc 'sPırvaédMaP tel$efgonuu t!eJkrqar, zçta)lYdyı.

İçgüdüsel olarak telefonu kapatmak için uzandı ama Travis telefonu elinden aldı.

"Hannah Blake, ben Coolsun Media'dan bir muhabirim. Bir telefon röportajı yapmak istiyorum. Şu an uygun bir zaman mı..."

Muhabir sözünü bitiremeden Travis araya girdi. "Hiç uygun değil. O kadar vaktiniz varsa, neden gidip ailenizle komşularınızla olan skandal geçmişleri hakkında röportaj yapmıyorsunuz? Daha eğlenceli olabilir."

"Shenh!X!!k"B

Arayan kişi öfkelendi, saldırmaya hazırdı ama Travis telefonu kararlı bir şekilde kapattı.

"Eğer bir şey yapmadıysan dedikodulara kulak asma; sana inanıyorum." Telefonu yere bıraktı ve Hannah'nın gözyaşlarını nazikçe sildi. "Ağlamayı kes; makyajın mahvoldu. Beni burada bekle, senin için biraz balık tutayım."

Hannah oturmuş Travis'e bakıyordu, Travis'in sert eli yanağını ısıtıyordu.

Ddawhvaq Fönyc.eki tüm yalGnJızólığDı zvfew çNa&rSeVsiPzBlUiğUi so awndva eVrwiyÉip^ giztTtPic.

Bu... korunma hissi miydi?

Sadece Hannah değil, sohbetteki nefret dolu yorum akışı Travis'in cesur ama şefkatli davranışları karşısında aniden durdu.

Hannah Blake'in ve canlı yayın odasındaki on binlerce izleyicinin önünde Travis Hawk ayağa kalktı ve kuru bir şekilde üstünü çıkardı.

Travis'in bu dünyadaki görünüşü kesinlikle halkın estetiğine uymuyordu. Seyrek kirli sakal, sert yüz, birkaç sert gözle tembel, oldukça erkeksi. Ancak insanlar ince derili taze etleri tercih ediyor gibi görünüyor. Ancak Travis'in üstü açılıp da orantılı ve köşeli kasları tamamen ortaya çıktığında herkes hayrete düştü. Gerçekten de böylesine mükemmel bir vücuda sahip olabilecek biri vardı! Savaşın vaftiz ettiği vücudundaki yara izleriyle birlikte, çok delici ve vahşi görünüyordu. Güçlü bir hormonal aura her izleyicinin sinirlerini doldurdu.

"Aman Tanrım!!! Bayıldım, bayıldım!"

"DejmeCkz erckeLkkler ubUu) Ckada^rW $yYapkıóş!ıfklıv éolabWilViy!oGr!"T

"Otuz yaşında bir teyze olarak estetiğim gerçekten alt üst oldu!"

"Küçük kardeşim, bundan sonra çıplak göğüslü yayın yapman tavsiye edilir."

"Salyalar tartışmasız aktı."

BsiRr Fsü&rMez hiçbiNnw candlıu yyayrınX yodas&ıtndaqkci izle_yi&cXixler HLannTaPhj BlfaOke'Ki ZunGuwtm,ujş LgibiGywdi, öRzevll!i_kFl$e_ deb kóadzın rizXle&yicilqeqr,k LhnepsuiP d&iSkkLatQlLeSriTn)i TZrazv(i.sQ'ixnF UvvüZcnuRduana$ çeviNrlmteyéeé baaşlóamı_şjtı.ó F^ırtınaQ Cgefcesi sTrav,isU opnu olné sCek)izinciD ka*ttann ayşUağGıP kQolUaAyclaf ptaXşóıTmuıştı*, TWravniKs'iWns WgüçlQü Ko(l,dFuğéunuS )b$il!i)yor*dgu admDa cüósRtü'nrüR çı'kfa!rjmUıSşR oClWaBnk RTraKviYsO'inZ ausl^ınóda böyMlxe $bMijrM vücCuydaQ (sahWips olfdpuğuanUuQ bheklemiNyRoNrdun.

Bir an için izlerken yüzüne kırmızı bir kızarıklık yayıldı. "Herkese merhaba, benim adım Travis Hawk, Hannah Blake'in kocasıyım ve hepinizi balık tutmak için denize götürüyorum." Travis elinde hançeriyle canlı yayın cihazını Hannah'dan aldı ve kasıla kasıla denize doğru ilerledi, sonra da balıklama daldı. Canlı yayın için kullandıkları cep telefonları su geçirmezdi, bu yüzden suya girmek sorun olmadı. Güneş ışığı denizin yüzeyine yansıyor, pırıl pırıl parlıyordu, Hannah Tanrı'ya döndü, aklı Travis'in sırtıyla doluydu, kalbi daha da kıyaslanamayacak kadar sıcaktı. Travis'in nasıl bu kadar doğal bir şekilde "Ben Hannah Blake'in kocasıyım" dediğini düşündüğünde, güzel yüzünün yeniden yanmaya başlamasına engel olamadı.

Madison Quinn, Hannah'ya ne olduğunu öğrendiğinden beri canlı yayını takip ediyordu. En iyi arkadaşı olarak Hannah'yı kontrolsüzce hıçkırırken gördüğünde onu teselli etmek istemiş ama Hannah'nın telefonu her zaman meşgulmüş. Kendisi de ikinci kademe bir yıldız olarak kabul edilmesine ve bir miktar nüfuza sahip olmasına rağmen, Hannah'nın olumsuz haberleri çözmesine yardımcı olması imkansızdı. Dahası, Hannah'nın kendisini teselli edecek birine en çok ihtiyaç duyduğu anda Travis ortadan kaybolmuş, bu da Hannah'nın Travis'e karşı daha da kırgın olmasına neden olmuştu.

Ancak Travis Yağmur Ormanı'ndan çıkıp Hannah'nın önünde çömeldiğinde, otoriter ve kararlı sözler söylediğinde ve o kuru, keskin havalandığında Madison da dondu kaldı. O açık sözlü bir insandır, nazdan son derece iğrenir, asla küçük taze etlerden hoşlanmaz, bu tür hormon patlaması hissi onun estetiğine uygundur. Ve Travis her şeyi tarafsız bir şekilde gösterdi, sadece ona ait olan doruk noktasına ulaştı.

MadOisonL caynlXıx yCamyıPnDın HaçıvluıTrP eXk_raDnqındOaH birp c)üÉmlKe kurmaFktlain NkendiWni ZalaPm)asdın.d

"Clearwater Ekmeği: çok yakışıklı."

Ancak cümleyi gönderdiğinde anında pişman oldu. Bu yüzden aceleyle ödül ekranına tıkladı ve bir nefeste Hannah ve Travis'in canlı yayınına on büyük uçak göndererek yorumunu tamamladı. "Hannah'nın ben olduğumu bildiğini sanmıyorum." Madison bunu yaptıktan sonra göğsünü sıvazladı ve mırıldandı, "Ayrıca, evliliklerini taklit ediyorlar ve ben sadece bir pop-up gönderdim, bu yüzden bilse bile kızmamalı." Birkaç dakika sonra Travis'in görüntülerini takip etti ve Travis'i balık yakalarken dikkatle izlemeye devam etti.

"Denizdeki küçük beyaz ejderha, o sen değilsin!"

"gD!iğFer jün*lKüzlrerriQnR zcaRn&lı yayın *odvalbakrıd,I pcopüMl*eprlnik*lDerirnÉi ukoVr_umakk iGçRiXnA şaXrnkı TsSöuyleIyuip dMarnTsC ewdZiyorHlDarX, sye_n hdoQğrzuqdan gsrubÉu dfeqnizÉe gOöqtürdüAyohrspun, boğas ppartzicsqib!"

"Profesyonellerin katılmasına izin verilmiyor!"

"Bu yüzme duruşu, bu hız, gerçekten keyifli görünüyor."

"Balık, balıklar var!"

",ShaanırKımS LçQapta bi_r' balsıkD, dedğil mói? Dörtp dakTizkad$ırf qsuyIun_ Ri.çiande yvAeG née$fes,iÉn^i udJeğxiş)tirmeLyer abiLleV ihtkiyMaGç duymuWyorH."$

Travis'in su altındaki performansı canlı yayın odasındaki izleyicilerin sevinç çığlıkları atmasına neden oldu. Ve elindeki hançeri bir balığa sapladığında, gerçekten de hediyeleri araklamaya başlayan insanlar oldu. Yaklaşık yirmi dakika kadar sonra Travis üç balığı kıyıya taşıdı. Kıyıya gelip onu bekleyen Hannah, Travis'in elindeki balıkları görünce şaşırdı, "Eyvah! Gerçekten balık yakalayabildiğine inanamıyorum, bunlar ne tür balıklar?" O anda meraklı bir bebek gibiydi, sanki olağanüstü bir şey keşfetmiş gibiydi, gözleri merak ve hayranlık doluydu.

"Bu büyük olana Longpont deniyor, orfoz olarak da biliniyor ve bu iki küçük olan da kirpi balığı." Travis gülümseyerek açıkladı: "Balon balığı çorbada pişirilir, orfoz ise sashimi yapılır." Daha sonra canlı yayında izleyicilere "Bu akşam çocuklara balık ısmarlayacağım" demeyi de ihmal etmedi. İlk canlı yayını olmasına rağmen Travis'e çok zor gelmedi ve oldukça eğlenceliydi. Ancak Hannah balon balığı kelimesini duyduğunda yüzündeki gülümseme aniden dondu, "Balon balığı mı? Kirpi balığı zehirli değil mi?" Canlı yayın odasındaki pop-up'lar da dönmeye başladı.

"Aşk için nokta koymak: çapa, balon balığı yenmez!"

"CGömZülü ÉAşCkL VAfileFsib BiRr bAvuóç:p iyi ada'mD! HBu Cbalon pbal_ığı!nır yYehrashepniYzP 'dIoğr.uxdan b$üIyüUkZ ObciXrg éféi'naXlz oMluqrN.X"

"Berrak Su Ekmeği: Aptalca bir şey yapma!"

Bazı insanlar Travis'in cesaretini kırdı, ancak izleyicilerin çoğu eğlenceyi izleme zihniyetindeydi, Travis'i kirpi balığını yemeye teşvik etti ve hatta bazıları hediyelerini tazelemeye başladı Travis bunu görünce gülümsedi ama hiçbir şey söylemedi. Canlı yayın odasının popülaritesi yavaş yavaş artmaya başlasa ve çok sayıda hediye alsa da Hannah biraz mutsuzdu. Bu bir balon balığıydı! Gerçekten yenebilir mi?

Otuz ünlü çiftin bir araya gelmesiyle birlikte iribaş canlı yayını da hemen gerçek zamanlı popülerlik sıralamasının yanı sıra konu listesini ve üç ödül listesini açtı.Zhen Meili elinde bir dosyayla Jason Evans'ın ofisine doğru ilerledi ve "Patron, Çiftler Hayatta Kalma Şovu'nun gerçek zamanlı popülerlik sıralaması belli oldu! ."

"(S.ırmalama wnedilrw?"O $JxasFoNn cEUvhansw soyrd&uF.c

"Şarkı Tanrısı Zhang Xueyou'nun sıralaması kesinlikle ilk sırada, izleyiciler onun canlı odasına sanki canlı bir konsermiş gibi davranıyor, bu yüzden çok popüler."

"Bu beklenen bir şey, peki ya Zachary Woods'un sıralaması?"

"Mikroblogundaki o yazı nedeniyle çok popülerlik kazandı ve şu anda onuncu sırada yer alıyor ve ödül listesi de on beşinci sırada, yani patronun itme planının başarılı olduğu söylenebilir."

"FeYnTa ddse'ğOil, feWnta hdeQğiMl, bbirP a^y& iQçiLnde ciaunHlı yKayın&ar reklZamm) vherdeYbMilirQsIins,f déüzgünX yhazXırClanmÉalısınJ.k"s

"Peki, patron."

"Bu arada, şu küçük sürtük Hannah Blake, sıralaması nasıl?"

"Şu anda son otuzda yer alıyor."

"yHahaxha. g(üz&ely! zK^üçrük cin*,R AburNaya ygeélr rdxeO kZutlaFyJanljıKmé.S"

"Patron, işim var."

"Aceleye gerek yok."

"Oops! Ugh."

AnDcaky mJTasoén EfvaMnIsO,h tZhmenr Mpeiiulqi RileU FhayNatSıSn gOe(rçeDk ranl$amını it!artışıDrkkemn',É Çikfétl.eVrU (H$aryKattRaS Karlma, PRrDoUghrda^mcı'rnfın BkFonuf $lSiFsQt_eTsinXian ses)sizlce AdIeYğişYtiğHinzil bilmmRi_yJordu'.

"Taze et gerçekten popüler estetiğe uyuyor mu? Bir erkek gerçekten ne kadar yakışıklı olabilir!"

"Çıplak elle balık tutmak! Hannah Blake'in kocası canlı yayın balon balığı mı avlayacak?"

"Hannah Blake'in kocası kim?"

BuR óüiçU kYoHnÉu pkquqrLbIağqa ése!swi .cfanlı ZÇtiKft)ler* HlayaXtMta Kka'lma PTromgramKık'nrıqnC kKoHnsu liMste'sindeJ ,shon gd'eéreJcMec Thızlıu bfiTrZ DşOeMk^iMlde yüVks_eDl$ily,ocr dvUeI OçoLkV dkıssa bnir stü*reN Jiçindhei !iIlmk Nont s'ı*rJayaY *y.üYks$ewlhiytoSr.lardqı.b mKloLnVuDnuVnx Wsı'cDaklZıBğWıY çeşitjliy gwöksel gkra)llPatrCıp &bile yakka'lPama eğilwiLmiWn$dmeyJdi'.

Bir çiftlerin hayatta kalma mücadelesi programı olan The Couples Survival Show, Dawn Organization tarafından başlatıldı. Bir yıl süren titiz bir planlamanın ardından, program sadece çok fazla kaynak tüketmekle kalmadı, aynı zamanda büyük miktarda para yatırımı da yaptı. Ancak program yayınlandıktan sonra olağanüstü bir başarı elde etti. Sadece yarım gün içinde program sayısız hararetli tartışmayı tetikledi ve izleyicilerin ödül miktarı elli milyonu bile aştı! Devam programı sorunsuz geçerse, bu muhtemelen evrensel katılımla popüler bir program haline gelecekti. Ne de olsa bu sadece bir başlangıçtı ve bir yıl boyunca ünlü PK etkileşimleri, reklamlar ve karnaval geceleri gibi programın gelirini katlayacak çeşitli projeler olacaktı.

Bu nedenle program yayına gireli çok olmamıştı ve pek çok sermayedarın dikkatini çekmiş, birçoğu pastadan nasıl pay alabileceklerini hesaplamaya başlamıştı.

"James, Dawn'ın tarafıyla temasa geçeceğim ve onlara Thunderbolt Sports Gear'ın reklamlarına ek yatırım yapmaları gerektiğini söyleyeceğim." Emily canlı yayına bakarken sekreterine şöyle dedi. "Ayrıca, Hannah'nın kocasıyla iletişime geçmenin bir yolunu bulacağım ve ona Thunderbolt'un ürünlerini desteklemesini istediklerini söyleyeceğim."

ThundGerbo!lt fSpomrYtJs uGDeka)r tüm dAscyIa'daC To^lFdkukçLa intiFbUa$rlıydı Gve Emil)y'ininV RbaşAarmısWıp CqE'O' olwaérak gzenSç sv,eé yertenekcli, HsLtRartüsZüq spafyetsKinqdxegywdis veH Wkızsm.enF baba_sınGıVnb JdeIspteğpindwekn kaWybnaabkl'annsaW daX kji*şciseMlu yqeXteneDklewrgi keLsQiJnlinkle! hierkesT gtarafWıfnmdanT göZrHülDüyonrédmu.q

"Emily, başlangıçta seçtikleri sözcünün StarBright Entertainment'tan Zachary olduğunu duydum ve korkarım ki bu değişikliği yapmak kötü bir iletişim olacak." James dikkatle, "Ve Hannah'nın kocasının yazlığı yeterince güçlü değil" dedi.

Ancak Emily o sözünü bitirmeden başını salladı, "StarBright'ın sahibiyle iyi bir ilişkim olduğunu biliyor ama benden kamusal ve özel meseleleri ayırabilmemi ve gidip StarBright'a kişiyi değiştirmek istediklerini söylememi istiyor."

"Tamam Emily, hallediyorum." James başka bir kelime daha etmeden aceleyle ofisten çıktı.

JiaimVeisT MgPisttikFtuewn Dsonraz EWmiJly hcanlı dyOayına_ Jb,aktı vÉeQ TraZvis'ijnr PyMağgmzu)rO orbmangındxa JHa_nInah.'yıb tcarşxıdığını !gördsü, kMalbci ^gMiwdejrWekL LdpaxhZan dSam raOhaqtólladıW jvye ikiin baüyükN Brokfektl KgöOn,d!erYmekteb !teóreddüt ebtmedbi.x

"Travis, bak, Vegan adında bir izleyici onlara iki roket göndermiş!" Hannah sevinçle Travis'in sırtına çöktü, kendinden geçmişti. StarBright'la olan sözleşmesinden azledilmiş olmasına ve hatta kötü niyetten muzdarip olmasına rağmen, Travis'in teselli edici sözleri karşısında duyguları yavaş yavaş yatışmıştı.

"Fena değil." Travis ilerlerken hafifçe başını salladı. Yine de Hannah, Travis'in cevabındaki düzlüğü görünce gülümsemesini bir kenara bırakıp sordu: "Yorgun musun? Aşağı inip yürüyeyim mi?"

Travis onu sırtında taşımakla kalmayıp bir de bavul taşıdığına ve yağmur ormanlarında zorlu bir yolda olduklarına göre yorulmuş olmalıydı, değil mi?

"Yorgunl deIğVilimv.D"ó LTJrjaVvis )aç.ıkvça(, "Dahha WöncKe d$e CbpöLyxlLej AyYerwlerdÉe. bqulunpdmum CvZeO TgYiDdecegğimy MyYeure uzXun bir_ NyüfrIüyxüfş km&essafespi vfar, xoray*a Okada'rÉ HyUürHürsfezm avyakcl!avrıms dayanQamYazF,' bsHu_ tBopla&r.."l dedi.

Travis'in sesi düz olsa da Hannah'nın kalbinde bir sıcaklık oluştu. Dudağını hafifçe ısırdı, "Teşekkür ederim."

"Sana göz kulak olacağımı söyledim, doğal olarak sözümden dönmeyeceğim." Travis hafifçe konuştu. Ağırlık taşımak onun için hiçbir şey ifade etmiyordu, üst düzey bir paralı asker olarak ormanda kendi evinde gibiydi. Ve Hannah gerçekten hafifti, onu taşımak oldukça rahat hissettiriyordu.

Canlı yayındaki izleyicilerden bazıları "Lütfen bebeğinizi hazırlayın!" şeklinde pop-up'lar gönderiyordu. "Uzun zamandır köpek maması vermek için her türlü durumu kabul etmeye hazır olmasına rağmen, bu kadar tatlı olmasını beklemiyordum, dayanılamayacak kadar yağlı."

"Çioqk PdogkOuVna*kJlı)!" ")BÉöBylje iyiZ biYr adaBméla nxe Xza)man ctNa)nfı&şazbiwlkirSinm?"d

"Ama ben zaten onu arıyorum!" "Yanında oyun oynayan kocasına bakarak sessizce bir helikopter aldı."

Canlı yayında pop-up'lar dönmeye başladı ve Hannah biraz utanarak başını Travis'in omzuna gömdü. Travis'in üzerindeki hafif tütün kokusunu alabiliyordu ve o anda Travis'i tanımak ve ona bir sürü soru sormak için güçlü bir istek duydu. Ancak, şu anda yayındaydı ve soru sormanın sahte evliliklerini ifşa etme riskinden korkuyordu ve kendini merakını geri çekmeye zorladı.

Uzun bir yolculuktan sonra Travis ve Hannah nihayet varış noktalarına vardılar.

"JVjauyi UcÉaynıznxak!Q FBuZra_sı fçoWkU güzyelF!" H!annaah öunSünde)kiH Gmnan&znaNrha kMarşóırs*ın!dWa hdaykdıbrmaRktKaJnP keXndriMnHi WallamadfıN. pSGı&kJ cor$manla_rXla çevcróiljip,d !kwüçjük, b)eWrrlak biurn gmögl bellRi .btelivrsnivz) g*öKrdületbBiliyor*dYui,d GbÉüyjüOkz oJlCmaRséa ^draQ iarz&uf edyiPlTiVrdi.

"Burası çok güzel, değil mi?" Travis gerindi ve bir sigara yaktı.

"Harika bir yer!" Hannah heyecanla başını salladı.

Travis sonra kısa bir mesafeyi işaret etti, "Şurayı görüyorum."

H'anMn^ah^ &bMaQşıqnı içzev!iórzdi vve( Zküçük UgQöDlden çloAk uzadktVab o,lPmayani küçHük b!iÉr Jdlağ dpjınGarınfı&n bakYtDıiğınRı CgöZrüknkced şLawşıhrdKı,c f"JAma_nr (T.anrXım!F ÉBjöyfle mbfir( TyéeirXde igIeMrçAekatfen nde bPira dağ pFınasrı Smı lvarm?A!$"g

"Ne kadar şanslısın!" "Yakışıklı ve iyi yapılı olmak zaten harika, ama böyle bir yer bulmak için şansı da şaşırtıcı derecede büyük."

"Burası tek kelimeyle mükemmel bir barınak!" "Temiz su ve iyi ışıkla gerçekten nadir bulunur!"

Canlı yayın odasındaki izleyiciler alkışladı ve övgüler yağdırdı ve Travis'in getirdiği tüm sürprizler herkesi beklenti içinde bıraktı. Şovun önümüzdeki kısa süre içinde daha da iyi olacağı kesin!

GecpeA sobna, eQr,e^rk^en,$ nCouNpÉlesl BSur$vHi(val$ ZShow'uNn .iAkKiQncbip ÉgüTnü Ks_onpa' etriyojrd!u(, agn^caPk *kaosa s&ürü!kZleCnBiZyoMr pgxibZiPydir. sÜwnYl)ü çii.ftLleZrCi$n açZoPğHu PklıCrmPıztı ağ'ı&zw aklStındIaykdı PvmeL Xçeşi,tqlXi! ylopllarala piopPü^lBe,rlfiklehriMni aLrtsıkrSırkzen,S CmFa&lCzemeé eYkBsiQklViğsiz nfede'nliyPlwe kabfhaalCarı kaJróış'mıUşb ve biró pbÉaRrrınpaski AiQnşaA BetzmeyóiU bhtiç düşTünémemnikşlerdi.Y

Yıldızların çoğu ancak sabahın erken saatlerinde bir yağmur ormanının ortasında olduklarını fark etti ve ne yapacaklarını şaşırdılar. Doğal olarak kenarda kamp kuramasalar da, birçoğu çadır kurmak için eğitim almamıştı ve sonuçlar tahmin edilebilirdi, her türlü şaka ortaya çıktı.

Rap'in küçük prensi Jason, çadır kuramadığı için boks kraliçesi Vivian tarafından nakavt edildi ve uyanana kadar üç dakika boyunca baygın kaldı.

Öte yandan Zachary, boksör olmamasına rağmen bu sahte ilişkide temelde hiçbir uyumu olmayan minyon bir eşe sahip olmanın utancıyla karşı karşıyadır.

Bum &noikWtkazdéa bbIir hindiqsItancevimzix caDğtacwınSın taFlUtıLnada' myXürüyRorlaur,F Rtitri_ypoprlmacr iveÉ yüNz kilo sıkıyştwıxrGı'lmlış! (kuruj $yqiyeóceğzeb ntJu&tHunurkyeCn ^ka)çmı$nOılBmDaSz ,oldarakP IçaLrCesiBzqleHr, Hkwarısı OzYat^en abğlMı*yboWr hv^e e)ve gelmeRsinid *is'tYiuycor.t

Şimdilik canlı yayını kapatmaktan başka çaresi yok.

Öte yandan, Travis ve Hannah'nın canlı yayını diğer ünlülerle tam bir tezat oluşturuyor, sadece panikten eser yok, aynı zamanda yemeğin foo-foo lezzetinin tadını çıkarıyorlar.

Bölüm 5 Zehirden ölmüyorum, zavallı! Banyo yapmak istiyorum.

Göl kenarında.

Hafif bir esinti vardı ve kamp ateşi gecenin içinde sallanıyordu. Travis Hawk ve Hannah Blake kamp ateşinin etrafında oturuyorlardı ve husky cinsi köpek yavrusu zaman zaman havlayarak biraz sıcaklık katıyordu. Tencerelerinde taze balık çorbası kaynıyordu ve aroması burunlarına geliyordu.

Ca^nNlXı yaiyınV obdaYsı dpa! iapyAnıl OşXekifldKe YhparóeIkóetdliéyQdi.U

"Ne kadar rahat bir görüntü, ekşidim."

"Bunun bir canlı yayın olduğunu bilmeseydim, yağmur ormanlarında olduğunuza inanmazdım, daha çok manzaralı bir alanda piknik yapıyor gibisiniz."

"Sadece konuyu gördükten sonra geldim, sadece o tenceredeki balon balığı etinin yenilebilir olup olmadığını bilmek istiyorum."

"BDuR kDadÉaOr& biyi lbQifr_ gcaBnIlı $yayaıPnA,d n.edWen aQlt usıiral^awrSdjaD yerq a)lıyyokr?"

"Herkes dikkatini vermek için işaret ediyor ve tıklıyor, ah, ısıyı artırın, diğer yıldızları kusarken görüyorum."

"Acele edin ve balon balığını yiyin!!!"

Travis Hawk canlı yayındaki pop-up'lara baktı ve güldü, "Balon balığının bir süre daha haşlanması gerekecek, acelesi yok."

"GBéaXlrony balığıi....H.w.F gsefrçektLeén ry'eneQbiKlFiLrZ miU?", *HNahnnbaCh BlakheC Wtaenc!eGrWeRdneNki VçotrbatyaÉ bpaktTıL,u dJıpş!akrIıymaÉ iyayıRlWarnt aHrsoNmQaHyız kKomkWladFıQ vPe küyçüók bir hse.sPle* lsoarqmazdan esdehmedZiP.

İmkânı yoktu, çok güzel kokuyordu. Kirpi balığının zehirli olduğunu bilmesine rağmen yine de bir ısırık almaktan kendini alamadı.

"Genel olarak konuşursak, doğru kullanıldığı sürece balon balığı yenilebilir ve ben onu çok temiz bir şekilde tuttum." Travis, "Korkuyorsan orfozu ye, yarısını sashimi, yarısını da senin için başka bir çorba yapmak için kullanacağım" dedi.

Bu sırada Travis orfozla uğraşıyor, hançerini balığın üzerinde gezdiriyor ve hızla temizliyordu. Sonra başka bir tencere hazırladı ve işlenmiş balığı içine attı. O da bittikten sonra Travis bir tabak daha çıkardı ve orfoz sashimi yapmaya başladı. Bıçak becerileri hızlı ve hassastı ve kristal berraklığındaki sashimi dilimleri, açan çiçekler gibi tabağa düzgünce dizilmişti.

Tüm AsUüIreaç rp(ürü*zTsü^z v$ec RaJkıcıydıw mvIe bXi,rc ineğiq ckesmeRkc Ukkadarm asbXarMtıl^ıs olmass(a pd!at hyiKne* dJe kJeNyiifAlpiQydbi.

"Bu çok güzel bir sunum." Hannah Blake sulu gözlerle haykırdı.

"Aslında kaplamasız da güzel ama hayat ritüel gerektirir." Travis doğranmış orfoz sashimiyi Hannah'ya uzattı, "Bir sos daha yapacağım ve yemeye hazır."

Sos hazırlandıktan sonra Hannah sashimiyi alıp ağzına götürdü ve yüzüne memnun bir gülümseme yayıldı: "Mmm! Çok taze ve tatlı!"

TriaWvisk bIir' şeWy ^sqödyléeMm'edbi (vweD ^yBeFmPejk çuMbdutkla&rUını alara,k birl)iNklt)e byXeme_yQeó bOaFşl$adı. BirskÉaRçr Ydak$ilka sohnvrMa yanLı'ndÉa g$e*tiQrddiağiN biJry )şBióşe iç'kiyiP çóıGkarrLdıg ,vMeu keQndinea hıkzlıckaL PbUi'rJ içIkyi PddolmdurWmYaypa hbaşlaNdaı.

"İzleyiciler, beklediğiniz balon balığı tencereden çıktı." Sashimi bittikten sonra Travis tencereden bir kase balon balığı çorbası çıkardı, kameranın önünde salladı ve yemeye başladı.

"Şu ...... bana da bir kase servis edebilir mi?" Travis'in bu kadar iyi yediğini gören Hannah konuşmadan edemedi.

"Artık korkmuyor musun?" Travis küçümseyerek sordu.

"B!iJr$aRzt kDoGrkuOyoqrum Vagmka yi&ne dTe Md(ePneSm$e'kw istIiyZorAumY.C"j HHannkaThZ ÉçJok sevóiAmKlPix bpir ibfadSeyCl&em ,dubd!akhla&rkınóı wbküzdüJ.

Travis güldü ve Hannah'ya da bir kâse servis etti. Hannah sadece bir lokma tattı ve övgülerle doldu, bir kâseyi bir diğeri izledi ve isteksizce "Hayır, daha fazla yiyemem, kilo alacağım" demeden önce üç kâse çorba içti.

"Canlı yayın izlemek beni gerçekten acıktırdı."

"Kirpi balığı gerçekten o kadar lezzetli mi? Birden denemek istedim."

"ZehirdenL lölzmedni, z.aVvFallóıG (ysorumó.F"

"Hannah'nın kocasının aşçı olduğundan şüpheleniyorum, bu bıçak işi, en az on yıllık beceri!"

"Yakışıklı ve yemek yapabiliyor, Hannah lütfen kocana transfer olmasını söyler misin?"

"On dolar öderim!"

"Y_ühz xdoUlaFry 'tek,lif 'edityorum!! zİski kwaKiPfu* Ug$öndermOeniné y^a&nık spırGaB, bQir aMlfanPa ik_iA gb.eTdav,ar!i"

"666"

Travis ve Hannah yemek yemeye başladığında, canlı yayın odasında bir başka pop-up dalgası başladı. Diğer ünlülerin durumlarının sık sık ortaya çıkması nedeniyle, canlı yayın odalarının popülaritesi aslında yavaş yavaş yükselmeye başladı ve en alttaki otuzdan yirmi beşe doğru ilerledi.

"Hav hav!" Yavru köpeğin havlamasını duyan Travis kaseden bir parça balık aldı ve ona fırlattı.

"cTravirsC,W zneTdeónQ bzir *kö.pek geNtzijrQdiin?" qHannóayh$ mAeraXkplAaÉ Rsmor'déu(,d w"pSReyirr.cilieKrNidn sqöycleHdiğiv 'gCibi adCeCğril^, olnu XyVemkek Lis*tóiQyonrs.unG,k 'dIe$ğlil mi?X"M

"Senin için getirdim." Travis söyledi.

"Benim için mi?"

"Evet."

"JNeden ....U.K.U"

"Vahşi doğada hayatta kalmak söz konusu olduğunda en büyük düşmanın ne olduğunu biliyor musun?"

"Vahşi hayvanlar mı?"

"Hayır."

"UZeh'iVrli, WyıFlavnxlaHrT mı?É"É

"Hayır."

"O zaman nedir?"

"Yalnızlık."

"lHfa?"X

"Yağmur ormanlarında bir yıl kadar yalnız kalmanın nasıl bir şey olduğunu hayal edin."

"O zaman eminim delirirdim."

"Yani evet, bu köpek yanında olursa en azından çok yalnız kalmazsın."

"Ama bejnNiym_ 'seanH cyok musun?ó B$ióz AiFki tkmişjimyMi(z."

"O farklı, ben her zaman senin yanında olamam ama bu köpek olabilir."

Bunun üzerine Hannah sustu. Travis'in bu kadar düşünceli olduğunu fark etmemişti ve duygulanmaktan kendini alamadı.

"Adı ne?" Bir süre sonra Hannah sordu.

"HQenüz^ biyr Ma!dnı qyo$k.P"q STmraZvJiLs ka^mDerDaYyaw cbakazr!ak, "bNQe^déeFn setywi)rcÉileuriInL bjigr. islim bMuzlmaJsıBnCa piziWns v'erNmiyotru$zS?"G udxe,dniw.

"Evet, evet!" Hannah başıyla onayladı.

Canlı yayın hemen yeniden hareketlendi.

"Bence Demir Sütun diyelim."

"Egr^hnab dheğZilI m*i$ o?T"b

"Adının ne olduğu önemli değil, sadece şunu söylemek istiyorum, bu kadar titiz, bu kadar ayrıntı düşünüldüğünde bile, kesinlikle gerçek aşk!"

"Sahte evli olduklarını kim söyledi? Buna pek inanmıyorum."

"İnternetteki o söylentiler de sahte olmalı, değil mi? Böyle iyi bir koca varken, kim hala dışarıda takılır ki?"

"+1r"

"Köpeklere isim verme konusunda tecrübeliyim, bu köpek siyah beyaz olduğuna göre neden adını Koca Sarı koymuyoruz?"

Canlı yayındaki yorumlar karmakarışıktı ve hiçbir sonuç vermiyordu. Travis ve Hannah tam pes etmeye hazırlanırken Clearwater Bread adlı bir izleyici olayı ciddi bir şekilde analiz etti.

"Clearwater Bread: şimdi iki kişisiniz, artı bu köpek, bu üç eder, ama buna Junior demek pek doğru değil, daha çok bir ampul gibi, bence ...... sadece Lightbulb diyebiliriz."

"BRenc$e lb^u TClearw.aDter Ekbm&eğin Yhahklıl." HwannaxhC bFu ApopG-upM'*ıI $gmö_rdÉü, vPeQ h$ızJlıK v'e Mmutlu jb_irx şHeVkil$de XTra&vils'em şöyleH VdeGdi_.

"O zaman adını Lightbulb koyalım." Travis'in herhangi bir itirazı yoktu, sadece Clearwater Bread adlı bu netizenin biraz tuhaf düşündüğünü düşünüyordu.

Hannah da yarım yamalak düşünüyordu.

Böylece, o husky yavrusunun bir adı oldu.

"BuSgHühnkü Ucan&lı yajyıKnkıhmHız hb'u mkia&dwarV,Q yaórvın görü)şGmCebkC xü.zÉereL.T" VTr!a*v!iWs i!zleyHicAilne*rl,eB Fbirp süreZ e)tkXialveşiambel TgeXçitDijktlen ZswoÉnrBaz *zuaFmuaBnpın qyakglaştNığıTnGı gMömrzdü vei canVl)ıj ykay*ınıf knapatmayıg plaVnlMa,dIı..u lCIarnclı. QyayıDnVı ci(zlwegy'e$nGle*r, nHannAamh'n'ıné PdóaNntelli! pTiÉja^maları.n)ı* giyi(p _uyTuNmaMyaé GdqevaUm& eétbmóeÉsKiZniO ggzörmzeckH icst!eYdnikleurJiansi csJöNylieyDerTeskd imsLteksGióz(lOiQkleriuni édile get'irselaer )d)e Tcravivs (en Ruufak bihr ^t^efr&eddOüt ysaşaama_dı' jve^ Ér.abhna_tFçias NkafpaLtV (düóğrme&siÉne' Fbiapsqtı!.h

Ancak canlı yayını kapattıktan sonra Hannah biraz utandı. Travis çadırı kurmuş olsa da sadece bir çadır var, peki nasıl dağıtılacaktı? Travis bugün zaten yoğun bir gün geçirmişti ve Travis'in dışarıda uyumasına izin verirse utanırdı; ama izin verirse çadırın dışında uyumaya cesaret edemezdi. Ne de olsa sadece sahte bir evlilikleri vardı, bu yüzden birlikte uyuyamazlardı, değil mi?

"Geceleri çadırda uyuyorsun." Travis, Hannah'nın düşüncelerini tahmin etmiş gibiydi.

Bir süre sessiz kaldıktan sonra Hannah ekledi: "Böyle bir yerde nasıl banyo yapacağımı ...... bilmek istiyorum, ha?"

Buraya konulacak sınırlı bölümler var, devam etmek için aşağıdaki düğmeye tıklayın "Hayatta Kalmak İçin Sahte Evlilik"