Chapter One
The body lay in perfect repose on the Victorian fainting couch, looking more like a sleeping beauty than a victim. Detective Sarah Chen had seen enough death in her ten years with the Metropolitan Police's Special Cases Unit to know that natural death never looked this peaceful. Something was very, very wrong.
'No signs of struggle, no marks on the body, and yet...' She leaned closer, studying the victim's face. Charlotte Mills, aged 28, was found by her roommate this morning, apparently having passed away in her sleep. Her expression was serene, almost blissful, but her eyes - those were what caught Sarah's attention. Behind the closed lids, her eyes were moving rapidly, as if still deep in REM sleep.
"You see it too, don't you?" The voice came from behind her, rich and cultured with a slight Irish lilt. "She's still dreaming."
Sarah turned to find a tall man in an impeccably tailored charcoal suit standing in the doorway. He hadn't been there a moment ago, she was certain of it. His dark hair was streaked with silver at the temples, and his eyes were an unusual shade of amber that seemed to shift color in the light.
"This is a closed crime scene," she said firmly, her hand instinctively moving toward her weapon. "How did you get in here?"
He smiled, but it didn't reach those strange eyes. "Dr. Marcus Thorne," he said, pulling out a card that somehow both looked official and seemed to shimmer slightly. "I'm a consulting specialist with the Department's new Oneiric Phenomena Division."
"The what division?" Sarah frowned, taking the card. The moment her fingers touched it, she felt a slight electric tingle, and the letters seemed to rearrange themselves before her eyes.
"Dreams, Detective Chen. We investigate crimes involving dreams." He moved into the room with fluid grace, his attention fixed on the victim. "And this is the third one this month."
Sarah's mind raced. There had been two other deaths recently - both young women, both found peacefully dead in their sleep. She'd seen the reports but hadn't made the connection until now. "How do you know about those cases?"
"Because I've been tracking the killer for quite some time." Thorne knelt beside the body, his eyes now definitely more gold than amber. "He's what we call a Dream Collector - someone who has learned to enter and steal dreams. But this one has developed a taste for more than just dreams. He's taking souls."
Under normal circumstances, Sarah would have dismissed such talk as nonsense. But there was something about the scene, about the victim's still-moving eyes, about Thorne himself, that made the impossible seem suddenly plausible.
"If you're tracking him," she said carefully, "why haven't you caught him?"
Thorne's expression darkened. "Because he only appears in dreams. The physical world is my domain, but his... his is the realm of sleep. To catch him, we need someone who can walk between both worlds." He turned those unsettling eyes on her. "Someone like you."
"Me?" Sarah almost laughed, but the sound died in her throat as memories she'd long suppressed began to surface. The dreams that felt too real, the nights she'd awakened to find objects moved in her room, the way she sometimes knew things she couldn't possibly know...
"You've always known you were different, haven't you, Detective?" Thorne's voice was gentle now. "The dreams that come true, the hunches that turn out to be right, the way you can sometimes see how people died just by touching objects they owned..."
Sarah took an involuntary step back. "How do you know about that?"
"Because I've been looking for someone like you. A Natural - someone born with the ability to cross the threshold between waking and dreaming." He gestured to the victim. "Charlotte here won't be his last. There will be others, and their souls will remain trapped in an eternal dream unless we stop him."
Just then, the victim's hand twitched, her fingers moving as if writing something. Sarah moved closer, watching as invisible words were traced in the air. Thorne pulled out what looked like an antique monocle and held it up. Through its lens, golden letters shimmered in the air where Charlotte's fingers moved.
"Help me," Thorne read aloud. "He's coming for the others."
Sarah felt a chill run down her spine. She looked at the victim's peaceful face, at those restlessly moving eyes, and made a decision that would change her life forever.
"Tell me what I need to do."
Thorne's smile was grim. "First, you need to learn to control your abilities. Then..." he held up the monocle, through which Sarah could now see strange symbols glowing all around the room, "you need to learn to hunt in dreams."
Outside the Victorian townhouse, storm clouds gathered, and Sarah Chen, homicide detective and newly discovered dream walker, took her first step into a world where nightmares were real, and death was just another kind of sleep.
Chapter Two
The basement of the Natural History Museum was the last place Sarah expected to find the headquarters of a secret dream investigation unit. Yet here she was, following Thorne through a maze of storage rooms filled with artifacts that seemed to pulse with their own inner light.
"The mundane world only sees what it expects to see," Thorne explained, using an ornate key to unlock a heavy wooden door marked 'Private Collection.' "To them, this is just museum storage. To us, it's the largest collection of dream artifacts in the Western Hemisphere."
The room beyond defied physics. It stretched impossibly far, filled with glass cases containing everything from ancient masks to modern-looking devices. Floating orbs of soft light illuminated collections of bottled dreams - actual dreams, swirling like liquid mercury behind glass.
"Your badge, Detective," Thorne held out his hand. Sarah hesitated before handing over her police credentials. He placed it on a strange device that looked like a Victorian music box crossed with a computer. When he returned the badge, it felt different - heavier, somehow more real.
"Now you'll be able to access both worlds officially," he said. "Look at it again."
The badge had changed. Alongside her regular police credentials, new text had appeared: 'Special Inspector, Oneiric Investigations Division.' The letters seemed to shift between English and something older, something that made her eyes water if she looked too long.
"Before we can hunt the Dream Collector, you need to understand what you're dealing with." Thorne led her to a case containing what looked like a normal pillow. "Touch it."
Sarah reached out hesitantly. The moment her fingers made contact, the world tilted. She was suddenly standing in someone else's dream - a sunny beach, but the sky was green and the sand whispered secrets. She jerked her hand back, gasping.
"Good," Thorne nodded approvingly. "Most people can't pull back from their first dream artifact. You have natural barriers."
"What was that?" Sarah's heart was racing.
"A dream fragment from 1892. A young girl's last dream before the influenza took her." His voice softened. "We preserve them here. Dreams carry memories, emotions, sometimes even pieces of souls."
"And this Dream Collector... he takes entire souls?" Sarah remembered Charlotte Mills' peaceful face and restless eyes.
"He traps them in eternal dreams, feeding off their essence." Thorne moved to another case, this one containing what looked like a cracked mirror. "Each victim becomes part of his collection, their souls powering his abilities, letting him dreamwalk without natural talent like yours."
Suddenly, the cracked mirror began to frost over. In its surface, Sarah saw Charlotte Mills' face, mouth open in a silent scream. Then another face appeared - another victim, she presumed - and another.
"He's showing off," Thorne growled. "He knows we're investigating."
The temperature in the room dropped dramatically. Frost patterns spread from the mirror to nearby cases, and Sarah heard what sounded like distant laughter.
"Well, well," a voice echoed through the room, seemingly coming from everywhere and nowhere. "A new player in the game. And such interesting dreams you have, Detective Chen."
Sarah felt something brush against her mind, like cold fingers trying to pry open a door. Instinctively, she slammed her mental barriers shut. The presence withdrew, but not before leaving behind an impression of amusement.
"He's already caught your scent," Thorne said grimly. He pulled out a small velvet bag and removed what looked like a dreamcatcher made of silver wire and black pearls. "Wear this when you sleep. It won't keep him out entirely, but it'll stop him from stealing your dreams while you're still learning to defend yourself."
As Sarah took the dreamcatcher, her fingers brushed Thorne's, and suddenly she was hit with a flash of his dreams - centuries of memories, battles fought in realms of sleep, and a profound sense of loss that made her gasp.
Thorne withdrew his hand quickly. "Your abilities are stronger than I thought. We'll need to work on your control."
"What are you?" Sarah asked directly. "You're not just some government consultant, are you?"
Before he could answer, an alarm began to sound throughout the facility. One of the dream bottles had turned black, its contents writhing like smoke.
"He's hunting again," Thorne said, already moving toward the exit. "Someone in the city has just entered their last dream. Are you ready for your first real case, Detective?"
Sarah touched her new badge, feeling its power hum under her fingers. "Do we have time to save them?"
"If we're lucky, we might catch him in the act. But remember - in dreams, he's incredibly powerful. One wrong move and you could lose your soul."
As they rushed from the dream archive, Sarah caught one last glimpse of the cracked mirror. In its surface, she saw her own reflection smile back at her with eyes that weren't quite her own.
The hunt was about to begin.
Chapter Two
The basement of the Natural History Museum was the last place Sarah expected to find the headquarters of a secret dream investigation unit. Yet here she was, following Thorne through a maze of storage rooms filled with artifacts that seemed to pulse with their own inner light.
"The mundane world only sees what it expects to see," Thorne explained, using an ornate key to unlock a heavy wooden door marked 'Private Collection.' "To them, this is just museum storage. To us, it's the largest collection of dream artifacts in the Western Hemisphere."
The room beyond defied physics. It stretched impossibly far, filled with glass cases containing everything from ancient masks to modern-looking devices. Floating orbs of soft light illuminated collections of bottled dreams - actual dreams, swirling like liquid mercury behind glass.
"Your badge, Detective," Thorne held out his hand. Sarah hesitated before handing over her police credentials. He placed it on a strange device that looked like a Victorian music box crossed with a computer. When he returned the badge, it felt different - heavier, somehow more real.
"Now you'll be able to access both worlds officially," he said. "Look at it again."
The badge had changed. Alongside her regular police credentials, new text had appeared: 'Special Inspector, Oneiric Investigations Division.' The letters seemed to shift between English and something older, something that made her eyes water if she looked too long.
"Before we can hunt the Dream Collector, you need to understand what you're dealing with." Thorne led her to a case containing what looked like a normal pillow. "Touch it."
Sarah reached out hesitantly. The moment her fingers made contact, the world tilted. She was suddenly standing in someone else's dream - a sunny beach, but the sky was green and the sand whispered secrets. She jerked her hand back, gasping.
"Good," Thorne nodded approvingly. "Most people can't pull back from their first dream artifact. You have natural barriers."
"What was that?" Sarah's heart was racing.
"A dream fragment from 1892. A young girl's last dream before the influenza took her." His voice softened. "We preserve them here. Dreams carry memories, emotions, sometimes even pieces of souls."
"And this Dream Collector... he takes entire souls?" Sarah remembered Charlotte Mills' peaceful face and restless eyes.
"He traps them in eternal dreams, feeding off their essence." Thorne moved to another case, this one containing what looked like a cracked mirror. "Each victim becomes part of his collection, their souls powering his abilities, letting him dreamwalk without natural talent like yours."
Suddenly, the cracked mirror began to frost over. In its surface, Sarah saw Charlotte Mills' face, mouth open in a silent scream. Then another face appeared - another victim, she presumed - and another.
"He's showing off," Thorne growled. "He knows we're investigating."
The temperature in the room dropped dramatically. Frost patterns spread from the mirror to nearby cases, and Sarah heard what sounded like distant laughter.
"Well, well," a voice echoed through the room, seemingly coming from everywhere and nowhere. "A new player in the game. And such interesting dreams you have, Detective Chen."
Sarah felt something brush against her mind, like cold fingers trying to pry open a door. Instinctively, she slammed her mental barriers shut. The presence withdrew, but not before leaving behind an impression of amusement.
"He's already caught your scent," Thorne said grimly. He pulled out a small velvet bag and removed what looked like a dreamcatcher made of silver wire and black pearls. "Wear this when you sleep. It won't keep him out entirely, but it'll stop him from stealing your dreams while you're still learning to defend yourself."
As Sarah took the dreamcatcher, her fingers brushed Thorne's, and suddenly she was hit with a flash of his dreams - centuries of memories, battles fought in realms of sleep, and a profound sense of loss that made her gasp.
Thorne withdrew his hand quickly. "Your abilities are stronger than I thought. We'll need to work on your control."
"What are you?" Sarah asked directly. "You're not just some government consultant, are you?"
Before he could answer, an alarm began to sound throughout the facility. One of the dream bottles had turned black, its contents writhing like smoke.
"He's hunting again," Thorne said, already moving toward the exit. "Someone in the city has just entered their last dream. Are you ready for your first real case, Detective?"
Sarah touched her new badge, feeling its power hum under her fingers. "Do we have time to save them?"
"If we're lucky, we might catch him in the act. But remember - in dreams, he's incredibly powerful. One wrong move and you could lose your soul."
As they rushed from the dream archive, Sarah caught one last glimpse of the cracked mirror. In its surface, she saw her own reflection smile back at her with eyes that weren't quite her own.
The hunt was about to begin.
Chapter Three
They arrived at St. Bartholomew's Hospital just as the emergency lights began to flash. Sarah followed Thorne through corridors that seemed to blur at the edges of her vision, her new badge somehow clearing their path without ever being shown.
"Room 307," Thorne said, his voice tight with urgency. "Young male, admitted for minor surgery, slipped into an unusual coma during recovery."
The patient, David Parker, age 23, lay perfectly still on his hospital bed, his eyes moving rapidly beneath closed lids. Just like Charlotte Mills. But this time, something was different - the air around him rippled like heat waves over hot asphalt.
"He's still in the process of taking him," Thorne said, pulling out what looked like an antique pocket watch. "We can follow if we're quick. Are you ready for your first dream dive?"
Sarah's heart pounded. "What do I need to do?"
"Take my hand. Focus on the patient. Let your consciousness slip between the moments of reality." Thorne's eyes began to glow that strange amber color. "And whatever you see in there, remember - dream logic is real logic in that world."
Sarah grasped Thorne's hand and looked at David Parker. The world tilted, twisted, and suddenly...
They were standing in a hospital corridor that wasn't quite right. The walls breathed slowly, the floor was made of flowing water that somehow supported their weight, and the ceiling was a swirling mass of constellation maps.
"His dreamscape," Thorne explained, his voice echoing strangely. "Every dreamer creates their own reality. Look."
Down the impossible corridor, a figure in a doctor's coat was leading David Parker by the hand. But the 'doctor' was wrong - his shadow moved independently, reaching out with grasping tendrils towards other dreams that floated past like soap bubbles.
"The Dream Collector," Sarah whispered.
As if hearing his name, the figure turned. Sarah's breath caught. His face was a beautiful mask of shifting features, never settling on one form, but his eyes... his eyes were endless pits of swirling dreams.
"Ah, the new dreamer," his voice was like silk over broken glass. "And my old friend Marcus. Still trying to police the dream worlds?"
Thorne stepped forward, and Sarah noticed his appearance had changed in the dream. His suit was now made of living shadows, and wings of dark light stretched from his shoulders. "Let him go, Collector. You've taken enough souls."
The Collector laughed, the sound causing the hospital walls to crack, leaking golden dream-light. "Taken? Oh, Marcus, you still don't understand. They give themselves to me. Show her, David."
The young man turned, and Sarah saw his eyes were glassy with bliss. "It's beautiful here," he said dreamily. "All my pain is gone. All my fears. He takes them all away."
"By taking everything you are," Sarah found herself saying. She took a step forward, instinctively reaching for her police badge. In the dream, it transformed into a shield of pure light. "David, this isn't real healing. It's theft."
The Collector's face rippled with anger. "You dare interrupt my collection?" The corridor began to twist, reality bending around them. "Let me show you what happens to those who interfere with my work."
Suddenly, the floor beneath Sarah liquefied completely. She started to sink, but instead of water, she was drowning in dreams - thousands of them, each containing a fragment of someone's stolen soul. She saw Charlotte Mills dancing endlessly in a ballroom of mirrors, saw other victims trapped in perfect moments that had become eternal prisons.
"Sarah!" Thorne's voice cut through the chaos. "Remember - dream logic! Make your own rules!"
Dream logic. Sarah closed her eyes, focusing on her years of police work, of protecting people, of solving puzzles. When she opened them, her badge-shield had transformed into a sword of pure thought.
With a cry, she slashed through the dream-flood. Reality reasserted itself - or at least, this dream's version of reality. She stood on solid ground again, facing the Collector.
"Impressive," he purred, but she sensed uncertainty in his voice. "You're stronger than the usual dreamers Marcus recruits. Perhaps we could make a deal..."
"No deals," Sarah said firmly. She could feel her power growing, reshaping the dream around them. "David, look at what he really is. Look with your heart, not your fears."
For a moment, David's eyes cleared. The Collector's beautiful mask slipped, revealing something ancient and hungry beneath. David screamed, pulling away from the creature's grasp.
The Collector snarled, his form shifting into something monstrous. "If I can't have him willingly..." Shadows exploded from his body, reaching for David.
What happened next seemed to unfold in slow motion. Thorne spread his dark wings, shielding David. Sarah's sword of thought became a net of light, trapping some of the shadows. But the Collector himself simply... stepped sideways, vanishing into a door that appeared in the air.
"Sweet dreams, detectives," his voice lingered behind. "We'll meet again soon. After all, Sarah, your dreams are particularly... appetizing."
The dreamscape began to dissolve. Sarah felt Thorne grab her arm, pulling her back through layers of reality. Then...
They were standing in the hospital room again. David Parker was awake, gasping, but alive and whole. A nurse was rushing in, responding to his sudden revival.
"We saved one," Thorne said quietly. "But he'll be angry now. And he'll come for you."
Sarah touched her badge, still feeling echoes of its dream-power. "Good," she said grimly. "Because I have some questions for him about Charlotte Mills. And about what you really are, Marcus Thorne."
Thorne's expression was unreadable. "All in time, Detective. For now, you need to rest. Tomorrow, your real training begins."
As they left the hospital, Sarah could have sworn she saw her shadow move independently, reaching for dreams that floated just beyond the edge of sight. The world would never look quite the same again.
Chapter Four
Sarah's apartment looked different when she returned that night. The shadows seemed deeper, more alive, and ordinary objects cast reflections that didn't quite match reality. The dreamcatcher Thorne had given her pulsed softly in her pocket, responding to the changed way she now saw the world.
She was exhausted but afraid to sleep. The Collector's words echoed in her mind: 'Your dreams are particularly appetizing.' Instead, she spread her case files across the coffee table - photographs of Charlotte Mills, the other victims, and now David Parker's medical records.
A soft chime from her badge interrupted her concentration. The metal had grown warm, and when she touched it, words appeared in that strange shifting script: 'Archive. Now. Emergency.'
The museum was different at night. Sarah's new badge led her through doors that hadn't existed during her first visit, down stairs that seemed to descend far deeper than the building's foundation should allow. She found Thorne in a circular room she hadn't seen before, surrounded by floating screens of light that showed various dreamscapes.
"We have a problem," he said without preamble. "The Collector's attack pattern has changed. Look."
The screens shifted, showing a map of the city overlaid with points of light. "Each light is a dreamer," Thorne explained. "The blue ones are normal dreams. The red..." He gestured, and several dots pulsed an angry crimson. "Those are nightmares being actively shaped by outside forces."
"He's attacking multiple targets at once?"
"No." Thorne's expression was grim. "He's leaving traps. Dream-snares. Anyone who falls asleep in these areas risks being pulled into a constructed nightmare. He's trying to overwhelm our ability to respond."
Sarah studied the pattern of red dots. "They're forming a shape... a symbol?"
"A summoning circle." A new voice joined them. Sarah turned to see an elderly woman emerging from what appeared to be a door made of starlight. Her eyes were milk-white, but she moved with absolute certainty.
"Sarah, meet Dr. Eleanor Price, the Archive's keeper," Thorne said. "And yes, she's blind in the waking world, but in dreams..."
"I see everything," Eleanor finished. Her unseeing eyes fixed on Sarah with uncomfortable accuracy. "Including what our friend the Collector is truly planning. He's not just taking souls anymore. He's building toward something larger."
She gestured, and the room transformed around them. They were suddenly standing in what looked like a vast library, but the books were made of dreams, their pages flowing like liquid memory.
"Every dream ever archived is stored here," Eleanor explained. "Including the oldest nightmares of humanity. The Collector isn't just a thief - he's trying to wake something that should stay sleeping. Something we locked away centuries ago."
She pulled a book from the shelf, and its pages burst open, projecting a scene of ancient horror - a time when the boundary between dreams and reality was thinner, when nightmares could walk in daylight.
"The Last Nightmare," Thorne said softly. "We thought it was safely contained, but if he completes that summoning circle..."
A sudden tremor ran through the Archive. One of the red dots on the map had grown larger, pulsing violently.
"He's starting," Eleanor's voice was urgent. "Sarah, you need to see something before you face this." She pressed her fingers to Sarah's forehead, and suddenly...
She was in a memory. A younger Thorne stood with a woman who looked remarkably like Sarah herself, facing down a shadow that threatened to devour the world. The woman - another dream detective? - sacrificed herself to help seal away the nightmare.
"Your mother," Eleanor's voice echoed in her mind. "She was one of us. Her sacrifice helped lock away the Last Nightmare, but the Collector has never stopped trying to free it. And now he's found you - her daughter, with her power."
The vision ended abruptly as another tremor shook the Archive. More red dots were pulsing on the map.
"Why didn't you tell me?" Sarah demanded, turning to Thorne.
"Because I promised her I'd keep you away from this life," he replied, pain evident in his voice. "But now the Collector knows who you are, and we're running out of time."
"The summoning circle will be complete at the next new moon," Eleanor added. "Three days from now. If the Last Nightmare wakes..."
"Then we stop him before that happens," Sarah said firmly, though her mind was reeling from the revelations. "How do we break these dream-snares?"
"It's dangerous," Thorne warned. "Each one is a trap designed specifically for dream walkers. If you're caught..."
"Then you'll just have to watch my back," Sarah said. She touched her badge, feeling its power respond. "Where do we start?"
Eleanor smiled, her blind eyes somehow twinkling. "First, you need to understand what you truly inherited from your mother. It's time you learned about the true history of the dream walkers - and why the Collector fears your bloodline above all others."
As if in response to Eleanor's words, the books around them began to glow, their pages rustling with the weight of secrets about to be revealed. In the map above, the red dots pulsed like a countdown to catastrophe, and Sarah realized she had less than three days to master powers she never knew she had.
The true game was about to begin.
1 - Lato
Jeden
LATO
Podejście do krawędzi klifu było łatwe. To było trudne.
Az mracTzneqj* ana.cgiNśBnifęciRek pxrzCycisWkXus WhYŚ_LGIJ. Byo_ NkiRezdyJ qtOen ÉpCrUzwyicciFsk TzoLstał Nwci*śnHiDęt!y,l niep mIożna byłol agÉo XoMd.rz(ucÉić.I tNHiNeT b^y(łjo *o&d,wKrNotuD.
Och, po prostu zrób to już.
Była niedziela wieczór. Późno, ale nie absurdalnie późno. Zdecydowanie nie za późno na to, czego chciałam, ale potem znowu nie spotkałam mężczyzny, który kiedykolwiek odmówiłby mi na podstawie godziny.
A między Aidenem i mną, godzina nigdy nie miała znaczenia.
PaYm$i&ętaszJ taoz?
To były dwa małe słowa. Proste słowa, dołączone do zdjęcia moich długich, nagich nóg, zrobionego od ud w dół. Ale były to również słowa, które rozpoczęłyby łańcuch wydarzeń, którego nie dałoby się zatrzymać. To byłoby jak upadek do tyłu, w ciepłą, znajomą otchłań. Albo jak stąpanie z klifu.
Pieprzyć to.
Nacisnąłem SEND i przez zaciśnięte zęby wypuściłem powietrze uwięzione w płucach. To było dobre uczucie, być zdecydowanym. Jakbym szedł do przodu... ale też trochę się cofał.
W BtyLmÉ mxomueUnOcyie jweCdvnyakB,f nnaTpra&wd,ę nniDeX IobJchod^z&isłYoJ móniVe toó.
Wow, wybuch z przeszłości!
Oczywiście, że je pamiętam.
Malutkie elipsy mrugały, gdy mój eks kontynuował wygłaszanie reszty swojej wiadomości:
Pa*mliYęgtaDm,W do !cze.gioQ t$e OrzaeVcszyH
z czym są związane jeszcze bardziej.
Motyle wybuchły w moim żołądku. Byłam teraz poza klifem. Spadam. Wirując...
Chcesz jeszcze trochę tego?
JcegCo lo.dpowziedź( byy.łac nxaRtIycéhmRizafsytouwa:ó
Poważnie?
Motyle miały teraz przyjaciół. Mnóstwo.
Aha. Jeszcze jeden bieg. No strings
oKc&zywiśscixe) baezX ózkobVoswwi^ązaOń.z Rno_zLwyażn
uznajcie to za rundę bonusową.
Nie mogłem uwierzyć w to, co piszę! Ale ja też mogłam w to uwierzyć.
Jasna cholera, Summer.
Aaidens gi jaw pwozWnvalBiśmDy s^ię wnJaJ oIsita,tnGiLm. Nroxku sdt^uXdióiwH.z ZwiUąCzje.kk cbył Fo)g(niLstZyw oJd pdoczRątku, t_rwaDjąDcyu a'ż Rdo Tczastu po PuRko^ńécRzjeTnNiXuK stuldiów), gFdPzie Mrpozybill_iśmyl Qsyi(ęG Ii spHalilisś^mGyc.$ PHoméilęrdMzpy& nrimi abyMł crXotllert-CcnoaRsdtBeWr wnzólotlówÉ ui _u*paHdókówN. WiCa_tr hśÉmive$cthub,W zXabqawzyY iiv nies)aXmoSwkiItyczh wcspomnBiyewń, $zQmHi^eusSzaFnyk z( caWłdąw (nNiewpew(nośéciią iM njie^doÉjkrzałoś,ci.ą Wdzwóch gXłuSpCiÉchY idgzieciTaków pz colLl.egxef'u,,. ^przXeNkoananyQcjh,W że sÉą zUakocah*anniU.
A teraz...
Teraz było to trzy lata później, a ja byłem tutaj. W zasadzie w tym samym miejscu, w tym samym miejscu w życiu. A Aiden z drugiej strony...
Skąd wiedziałeś, że jestem w mieście?
Nie WbyXło pRowhoBd*u, bDyt *kłaama,ćI. Pjoz*aI tymI,k Ci taMk byZłUam xwm Stymk FkDieZpsOkNa.
Śledziłem twojego Insta.
Widziałem, że zatrzymałeś się w domu.
Śledzenie, tak. Obsesja? Może jeszcze nie teraz. Mimo to, strony mojego byłego chłopaka w mediach społecznościowych były wypełnione niesamowitymi zdjęciami absurdalnie egzotycznych miejsc, w których ostatnio był. To miało sens, bo był podróżującym fotografem.
Al$e^ nva dobdwate!k..*.H
Cóż, na wierzchu były zdjęcia jego samego. Jego ciemne włosy. Jego przeszywające duszę, jasnobrązowe oczy. Aiden był głęboko opalony, pięknie zbudowany i miał fantastyczną brodę, która sprawiła, że żałowałam, że nie zrobił tego, gdy byliśmy razem. A potem było jego ciało, które w jakiś sposób zostało wyrzeźbione, by przypominać muskulaturę greckiego boga. Jego klatka piersiowa była niesamowicie szeroka. Jego wielkie ramiona, poszarpane z najbardziej niesamowitymi bicepsami i tricepsami.
Ale coup de grâce, oczywiście, były akry i akry rock-solid abs mój były chłopak miał nagle opracowane od randki ze mną.
Spędziłam ostatnie pół godziny gapiąc się na nie, na zdjęciu za zdjęciem. Chciałam przejechać po nich palcami. Marzyłam o tym, jakie to uczucie położyć policzek na jego brzuchu, tak jak robiłam to wiele razy wcześniej.
I wtevdy. przAy!szło mbij ,d(ow głotwTy.(..' jdNlZancuzego_ )doZ cLholerty Gm)i&abłaHbOyDm MtCe(góo nipeF &r(obviLć?b
Naprawdę chcesz mnie zobaczyć?
Słowa ledwo się zarejestrowały, zanim odpowiedziałem.
"Zobaczyć" między innymi.
ŻcołądTeCk, *miL zoAp'aLdNłp.) TLod nZapr_a^wdęh możew ésOię !zzda,r.zybć.
Właśnie teraz?
Jakiej części tego cycka nie rozumiał?
Wolisz poczekać, aż
aFż HzmWicenbiXęc zdganie?
Wyobrażałam sobie jego śmiech na drugim końcu telefonu. Zawsze zmieniałam zdanie, przez cały czas naszego związku.
Siedź cicho. Bądź tam za piętnaście minut.
Dreszcz podniecenia wstrząsnął moim ciałem, nawet gdy mój umysł uruchomił wszystkie zwykłe dzwonki alarmowe, mówiące mi, że to nie jest taki świetny pomysł.
N!ie tbędęó swiedQzi*ał. AqlVeq i !tJaFk będAzie msiy ycgilasnBos.w
Lato!
Mój wewnętrzny głos uderzył mnie mocno w ramię, karcąc za to, że jestem tak śmiała, tak odważna, tak...
Puszczalska?
PeCwcnóieZ, moZżOez tkrocOhNęs.^ rZ dkruXgPiVej ssótroznXy, pTrczjebz) PosHt'atngi(e tNrHzy czy Ycztear,y bmiesiąSce rbmyłam w celilbabcie Sj.ak aunicoSł.' rNi.e' byłVoÉ raznJi jke,dnej rVaHn$dkpi pUo Itym, jakq CpJorXzuIci&łamZ RyVa.naé IdClaB qbardCziejx Bzqipelconycgh paLstnwZiWsk, aB przQe_z qbalrLdzóiJeBj zmiDe'loznter pastzwis_kUa roz^um!i'aqłuamb DpoDzwHoQlYeOniNev GmoiPmK paXlc^om nÉaB wcrhodzen,ieN.A
Bo tak, Ryan był do dupy w łóżku. Zawsze był. I zawsze będzie.
Biedny Ryan.
Nie. Biedna ja, jeśli w ogóle! A jednak trzymałam się go, nawet z kiepskim seksem i facetem, za którym nie przepadałam. Zostałam z Ryanem bardziej z przyzwyczajenia niż z czegokolwiek innego. I robiłam to samo z Anthonym. Z Christianem. Z...
CDh_orlkedrIa, US^uKmmerJ. dMożet _toR ZtyX.m
Śmiałam się w małej sypialni mojego wspólnego mieszkania, zastanawiając się, co do cholery jest ze mną nie tak. Nie tylko dlatego, że śmiałam się maniakalnie do siebie, ale dlatego, że może, tylko może, to faktycznie byłam ja.
Zapomnij o tym wszystkim - skarcił mnie mój wewnętrzny głos. Brzmiał teraz podekscytowany, może nawet bardziej niż ja. Lepiej się przygotuj.
Właśnie wtedy niespodziewanie przyszła kolejna para SMS-ów. Jeden zaraz po drugim:
Ax skorAo jFuż& Twymieniamy sCiZęJ xzgdjęciam$i..c.J
Pamiętasz to?
Zdjęcie, które nastąpiło po nim, zostało zrobione pod tym samym kątem co moje, prosto w dół pary umięśnionych, męskich nóg. Tylko to zdjęcie było zrobione nieco wyżej. Na tyle wysoko, że mogłem dostrzec wyraźny zarys grubej, nabrzmiałej męskości Aidena, prężącej się na tle pary obcisłych, czarnych bokserek.
Jasna cholera.
TVoH QniOeM &bBy.łY piqerwszy( ldickz-Wp^iNc, Hjlakxi kk_iedykolwiTeskH gdost&acłemy, alBe $toF byłp jedNyny, Bktaóry KpArzyprawiiłÉ mBnie ZoM mdrDejszcze na* cKałym CciiHele. óPocQzułemN sPiGęÉ nQa'glae! zarumCiMenLiloGn_y i rozgrzMaRnBy. Ka'żRdXys (caYlS TmBoÉjej osdZkIrvyótecj jskhórSyV waybmuAchł cgęsiąQ HsXkórZkéą, od stéóWpé do głóCw.
Jakimś cudem udało mi się ponownie uruchomić telefon.
Przynieś to tutaj.
A ja się nim *dobrze* zaopiekuję.
2 - Lato
Dwa
LATO
Otworzyłem drzwi między drugim a trzecim pukaniem, które uznałem za niezbyt chętne, mimo mojego kłopotliwego położenia. Z drugiej strony była już prawie północ. Moja współlokatorka wyjechała, a ja właśnie zaprosiłam mojego byłego chłopaka do siebie. To nie było dokładnie tak, jakbyśmy mieli grać w domino czy coś.
WV oIsPta^tInViCejN vcthéwFili_ sxpojrzKałahmh na Ksióebine w^ ^lSustIrQzOeG we yfoypecrL.* mZd$eYcySdofwaDłamw $sdięt tn&aÉ Msex)y cVaZsVualT.t )LuFźn.ai p*araw bardzuo krótQkkicMh szDor'tóAw Uir nzzwIykły bbi&ały lcroNpU-Otoiph.N aSt,rójb fdvoK sQpadnOiaI,( ctakP _n&aprawdę.c xAVle* PnieR będVęZ jrobRiéłaK n^i(c pokzag spaRniMem w QtVym.
"Hej..."
Aiden znów stał w moich drzwiach, po raz pierwszy od zdecydowanie zbyt dawna. Designerskie dżinsy. Obcisła koszula. Wyglądał dokładnie tak, jak na zdjęciach, o których tak często fantazjowałam. W ciele, nawet lepiej.
"Hej ty," uśmiechnęłam się z powrotem do niego. "I-"
WFkrWoVczy,łz d.o yśbrovdka hi JnGaglet jUetgo_ rrÉaTmgiovna_ zFnalazłuyf sibęD &wfokół mnite.. JegQos !ruęUce npruze(sunCęłXy sięy dpÉo moi'ch déo.l_nUych plPecacbh,M yjÉeg_of Wcia!ło UtAwatrde im cwiastneh,T gqdys qprhzOycMiągunąpłS Xmsnjiel XdoA sriedbbien,Z docins)kająjcJ gswoje juGsta. zkFwÉaYdwrDaGtfoZw!o Rdmo fmoiIcZh.I
HOLY...
Pocałunek był powolny. Głęboki. Zmysłowy. Całkowicie nieoczekiwany, ale również tak całkowicie, całkowicie mile widziany.
Tyle dla niezręcznej ciszy!
MaKrrtwiIłamQ s&iHę, $jabk jtvo bęPdXzie.u .KVtgon wyRkZonaj pwierwósRzy ruXcIh,* &i fcDzyj Rt!oM ibęd.zfiDe sdzRiwnie Im*ięd.zy Lnaim!i Cpo^ tJy$m gwsgzyWsCtkdiUmZ.J Ale treHraz.'..D
Teraz całowaliśmy się jak skrzyżowani kochankowie, wsuwając języki do swoich ust. Aiden wcisnął jedną dużą rękę w małe plecy, trzymając mnie stabilnie, podczas gdy jego druga dłoń ślizgała się gorąco i bezapelacyjnie po krzywiźnie mojego tyłka.
Kurwa, TAK.
Stopiłam się z nim, wdychając jego piżmowy, męski zapach. Jego włosy były perfekcyjne, nawet o tak późnej porze. Seksowny cień jego zarostu ciągnął się w dół do jego nieskazitelnie zadbanej brody...
Ale tLoV hj&egTo! yramTi!oNnOat,D jMegop k^latNka pkigeBrHsionwiaU, ajego vciałQoq,h kytvókrQe rzjuncji&ł,y mnieI nza kolahnaK. pAviade$n' AbyłU ^tecra)zÉ w^iYęksgzKyó.ó SwzdersFzy i pYohtTęQżanGiejGsQzOy.F TaÉkC bardBz_ow mungieéj pjaik cWhBłopXark. z co!lgleKgUe'(u,h kGtNórego TpLaXmięmtaÉłevm ranjd^ki,B Ci$ atzakó BbUarédzIoW fjakN mPężczyzXnlau.
"Wyglądasz niesamowicie", powiedział, w końcu przerywając pocałunek. Nadal trzymał mnie szybko, w sposób, który był nowy i ekscytujący, a jednocześnie komfortowo znajomy. Ale teraz patrzył na mnie w górę i w dół.
"Yeah yeah."
"Nie, poważnie!" chichotał. "Summer, minęło sporo czasu. Ty... się zmieniłaś."
JFeSgo tjownaGrszzyszlącÉyg uśLmieTch $pqowisedzzPi_ałH mi, żeU zdat!wimeJr.dqził steL szYmRi!an,yi,k Hkttó$re przysztłqyY kfo!sz.temF seteckF goIdxzuianU nqa siłokwdni.w uA jeZg!o TręAcae uz(nózw ési*ęI ruIszXały.U Wé 'sPposó.by, éktórLy Bz całHe,gjo sqerca ap_rmobo'wakłreQm.d
"Wiesz, to trochę zabawne, że sięgnęłaś", powiedział.
Uchyliłam brew. "Och?"
"A gdybym ci powiedział, że ostatnio o tobie myślałem?" Aiden uśmiechnął się, dając mi ścisk.
"NazNwqał'by.m cięH wkIłamcIąL".
"Bo mam," kontynuował, całkowicie ignorując moje słowa. Dłoń na moim tyłku zaciskała mnie zaborczo, mieląc mnie przeciwko niemu. "Właściwie, to dużo o tobie myślałem".
"Słuchaj nie musisz mi schlebiać," zaśmiałam się. "Bo w tej chwili, bez względu na to, co powiesz?" Stanąłem na palcach, przynosząc moje usta tuż obok jego ucha. "I tak będziesz miał zaliczone..."
Pocałowałam jego szyję, smakując tam sól. Przeciągając moje usta delikatnie w górę krzywizny jego niesamowitej szczęki, jednocześnie pozwalając moim własnym dłoniom wędrować, gdzie tylko chciały. I oczywiście chciały przede wszystkim jednej rzeczy.
ChSoóleBraR.
Mój były chłopak był już twardy; czułam ciężką, nabrzmiałą grubość, tuż przez jego dżinsy. Przesunął się, gdy zaczęłam go całować, ożywając w mojej dłoni. Rozwijając się jeszcze bardziej, rosnąc coraz bardziej i bardziej, aż do-.
"Wiesz, że będę cię pieprzył jak cholera", warknął gardłowo, do mojego ucha. Stwierdzenie to wysłało powódź mokrej wilgoci płynącej w dół, do tego magicznego miejsca między moimi nogami.
"Tak, proszę."
"AleC również..d.u cóxż..W.'." qAixdSen wyécofyaPł sOię* rnkiwePcoS Mi uśImiXechn!ąłc zavwadiackhoC.S "XMPaNm 'też dlKa citeb!ie mCazłDą) propvozZyciję".M
"Hmmm," mruknąłem, nie dbając o nic poza szybko rosnącym węzłem w mojej dłoni. "Intrygujące."
"Właściwie bardziej duża propozycja," poprawił się. "Ale-"
"Co, sprzedajesz Amway?"
A*iIden MzCaTśmiał sięK ww ImSojde NunsSta iG *ptoVn(ownAiLe* MmQnGie poóc,afłhouwQałL. "NieT.*"
"Prowadzenie piramidy finansowej?"
Potrząsnął głową. "Nic takiego."
Jeszcze bardziej stopiłam się z nim, zręcznie rozpinając górny guzik jego dżinsów jedną ręką. To była sztuczka, której nauczyłam się od niego, tak dawno temu. Jedna, którą ćwiczyłem tysiące razy, przez równie wiele wspólnych nocy.
SyRknNął, qgd!yN zsxuhnHęSł)acms bdłoń poz pmł.asXkieójO powiAejr*z$chni jegXo& pięMk$nDegoh Lbrizuchda. MNrire z$altr.zymóa&łaum sÉiOęm, udhoapókAi nie tzZnaZlazz$ł(a'm sAwqojbego* ce'l)u' i_ znbieX owiQn(ęłKagm LpalcUóZw UwZokaó_ł jeggo nieswaFmoBwqicNiPe xcieBpłeIjd gsru^b'oAścRiT.n
"Cóż, może to poczekać do czasu, gdy będziemy się pieprzyć?" mruknęłam seksownie.
Oczy Aidena zamknęły się na moich. Przytaknął powoli, jak w transie. "Pewnie, że może."
"Dobra odpowiedź", powiedziałem z przymrużeniem oka, przed wciągnięciem go do mojej sypialni.
3 - Lato
Trzy
LATO
Nie spieszyłam się z rozbieraniem go, serce waliło mi przez całą drogę. Miałam zrobić coś niegrzecznego i zakazanego. Coś, czego miałam żałować rano, choć już wtedy wiedziałam, że nie poczuję ani grama wyrzutów sumienia kupującego.
NAieN Izé FtPym^ hci!ałheKm.$
Moje ręce wędrowały po nagiej klatce piersiowej Aidena, zatrzymując się na jego falującym oceanie twardego jak skała abs. Przesunęły się niżej, ściągając jego dżinsy. Ściągając z nimi jego bokserki.
I zdecydowanie nie z tym kutasem.
Jego ręce wplątały się w moje włosy, gdy opadłam na kolana, opierając twarz o jego ciepły, gruby wał. Aiden był jeszcze większy niż go zapamiętałam. A ja zapamiętałem go dużego.
"Mmmmwm.&.k.U" Ję^k(nZąłxeémn, phrjzerciFągéaTjąYc mWoMje* vusXt*a po hdLł^utg,oścOia juegoM sWzty^wKniFejąqcego wTału.I ZacząłDem dUrRażYnliUć. igo języRkiMeHmt.t bBFiegnTą*c c(zÉubkXiemv Mlqerkkóo Qwt ugórę ZiL wQ dóOł ppo& s(podXniej s,tUropndie, VpórYzeUdq wz.awirowan)ie*m moigch$ *ust (nhadQ gkłFoxwąX.w *"BrakowałWo mit wtaegoj..."d
Zanurzyłem się w dół, połykając go w całości. Biorąc go przez całą drogę do samego tyłu mojego gardła. Aiden jęknął, jego potężne ramiona idą nagle napięte. Jego knykcie zaciskające się, gdy jego palce zwinęły się w dwie duże pięści.
"Nie tak bardzo jak ja", udało mu się odetchnąć.
Przez następne kilka minut jedynymi dźwiękami w mojej małej sypialni były obsceniczne odgłosy ssania mnie schodzącego na mojego byłego chłopaka. I to też było dobre. O wiele lepsze niż kiedykolwiek pamiętałam. Może to był cały stracony czas, albo nawet aspekt tabu robienia czegoś, czego nie powinnam. Ale cokolwiek to było, nie pamiętałam, żebym była tak mokra lub podniecona od... cóż...
OdR )zaCws&zeJ.
W górę i w dół, obracając moje usta wzdłuż jego imponującej długości. Jaja Aidena były ciężkie i pełne. Ujęłam je w dłonie, tocząc je między palcami, a następnie pociągając delikatnie w dół, podczas gdy wolną ręką głaskałam je w górę.
Czy on tego nie lubił? A może to był ktoś inny?
Nagle nie byłam pewna. Od czasu naszego rozstania miałam kilku chłopaków, każdy z nich miał swoje własne, szczególne upodobania i style. Albo przypominałam sobie coś, co Aiden uwielbiał, albo wykonywałam na nim zupełnie nową sztuczkę. Tak czy inaczej, jego jęki powiedział mi, że docenił ten manewr.
PrPóYbCo_wMałyeTm ómyBśleć o& oLshtat$nmióm krÉazFiev,I kieidy* ttol rMobiwlHiśmyH. OVstcatnFiev 'hiur*ra' zanimC QncansYzqe rBozs&tapnieP zfabrLałoF !nasS RwF przecviwnve struoDnvy. PrgawLdę hmgówi_ąc nbieU ,pamiyęrtamf, lż!eRbym Ébynła nzYłYa,W pbo apkrZosjtqug !byłam( KzldTeYnerkw)oawKanaX, )żpe tod ajGużM Mkonieóc).D AiVd&en qiF Vja ébyliHś)mqyu dBocbrzya rwazAem, ZpqrzieSzd SbamrdTzqo pd)łurgi czgaTsz. TRozvśmiieszał DmLnLi!e Lba)rdz,i,ej DnÉiż jagkikol$w'ie_ké inmndyg chłopaMk.r SpÉraqwiłI tDeNż, że *czuAłIaómx Fs_ię Osbzczęś)li,wÉa(,, pbezpiaekcszMnaj Ki...I
I totalnie rozpieprzył twoje skarpetki. Nie zapominajmy o tej części.
Ta część też była prawdziwa. Bo choć chcieliśmy różnych rzeczy i szliśmy w różnych kierunkach? Byliśmy niesamowicie kompatybilni seksualnie.
Nie było nocy, żebyśmy nie pieprzyli się z sobą, ale razem przeszliśmy na wyższy poziom. Pamiętam, że zabierał mnie wszędzie i wszędzie; pieprzył się w łazience na kampusie, albo w ogrodzie na weselu naszych przyjaciół. Obciągnęłam mu na tyłach zatłoczonego kina. Rozłożyłam nogi na masce jego samochodu, zaparkowanego tuż przy starym, strasznym cmentarzu. Aiden nawet wygiął mnie przez barierkę na szczycie latarni morskiej, odbijając mnie od swojego wspaniałego kutasa, podczas gdy księżyc rzucał swoją mieniącą się niebieską poświatę na białe fale w dole zatoki.
Nie GzherwbaliiLś)my ZzP !pgow&ogdu* Hburarkxu ch!e,mFii(, tco byQłLo pFewqnMeU.q Tyo byłoN nbaabrdvzipej qdlategaoS,S żej trna'cDiliśmy! icgzzasU.L Oboj^e MdostraYlHiśmQyO Ipracfę) i wrijdkywalléiśmy .sqikęO !co_rmazZ jrz&adzXiej^. nTak.a staOmotWnóość rXoódzxił'a urazę,W qa wÉ ponłcącOzeqn'imu! jz fni^eGdoIjlrz*ałoścciFą.$.R. cóż....z
Aiden zrobił przysiad i dwa ramiona wsunęły się gwałtownie pod moje. Nagle zostałem podniesiony. Rzucona tyłem na łóżko, moje nogi rozłożone szeroko, dwie duże dłonie mojego byłego chłopaka naciskające na wewnętrzne strony moich ud.
Kiedy poczułam, jak jego gorące usta zamykają się nad moją bolącą cipką, wiedziałam jedno na pewno: wyciągnięcie ręki do mojego byłego było naprawdę dobrą decyzją.
Ohhhhh...
RmolzPcMibą&grnęłami ssIięf dUo^ ty.łfu,* uczu$jPącH ppod sobpąv Kc.hłóxd CpośHcieli.X .Wtul'ając kdłson'ike &wq tg'ęsbteK, hcriWemne wułoHsy yAkideXna i pcSiUąfgnącI ^je LmbocOnvoL, staXkD jyaIk! DzCagwPszGeq ropbiKłTam,. gDd'y mnIipe, fzrjadał.A NJieA b)yółow jnpic n*aA kzéi(e)mWij,L coÉ !cKzzułco_bpy$ csVięQ WtbaNk s(aImuoó.S 'NjiÉc Xtxa^k TnjiVesaWmowitxegDo Jjkak VuDczzu^cNieD Gjwe)gmoq gorącBekgYo NjęXzWytkUa.,. ws'uGwacjóąceMgoa syiięj we óm^nQiez.Q JefgToG ustvaO plrcaScujFącel dUelJi.kNatjnieu FnVaOd YmojąO xłQecrhtauczkLąY,D lmanipuélbującei ni(ąI z cdTokładnQieh odpowisedénIim bnaci&sk(i,eBm, Ép(od d!okPł$adnQine CodpoFwUiednifm kYątemY.
Potem wsunął we mnie dwa grube palce, a ja zobaczyłam gwiazdy.
FUCK!
Tyle ile było pułapek i niebezpieczeństw związanych ze spaniem ze swoim byłym, każda dziewczyna wiedziała, że są też zalety. Czasami po prostu chciałaś mieć faceta, który znał twoje ciało. Kogoś znajomego, kto mógłby cię po prostu zdmuchnąć. Miałaś to, co najlepsze z obu światów: całe podniecenie związane z tym, że seks jest znowu "nowy", a jednocześnie cały komfort i znajomość tego, że robiłaś te same niegodziwe czyny setki razy wcześniej.
CKisepło 'i Użpa.r rz^bui^ecr^aUjąqcbe Nsięé w Wmoim blrzuchpu zCaBcOzuę*łxy ossriyągyaqćK $tsemkpce!rUatuCrę _wwrzéen^ia!.x SVąRdzząxci .por _tDyPmU, jjak QAIiIdCeDn ÉpgodnimóÉs,ły vprję.dkTośSćR,f rwiLedQztikaUłemO, żke oDn Ktaeqż zIdaDł sobuikeu z yte(g(o ws!praPwę.
"Ohhh... Oh fuck, baby..."
Dziecko. Słowo to wydawało się tak intymne, tak bliskie. Słowo zarezerwowane dla chłopaków i dziewczyn. Dla ludzi, którzy dzielili ze sobą czas i dobrze się znali.
A jednak nawet teraz, po tym wszystkim? Wciąż tak łatwo przychodziło mi to na usta.
"_KochanileI, jaz.b.. wj'a.S.D."Q
Teraz była moja kolej na zrobienie przysiadu, bo moim ciałem wstrząsnął pierwszy od miesięcy orgazm, który nie został mi dany przez samego siebie. Złapałam Aidena za głowę. Raked moje paznokcie desperacko przez jego włosy, jak moje nogi zacisnęły się po obu stronach jego wspaniałej twarzy.
"OHHHH!!!"
Moje ciało drżało i trzęsło się, gdy mój punkt kulminacyjny wznosił się w górę i na zewnątrz, zalewając jego usta moją wilgocią. Byłem squirterem, ale tylko z nim. Tylko z Aidenem, który wiedział dokładnie, co trzeba było przynieść mnie do tego poziomu pędzącego podniecenia.
"MmPmmmNmA..M.C"
Nucił ciężko, wibrując ustami, jak zawsze robił to w przedostatnim momencie. Kontynuował pulsowanie na moim guziczku. Tylko tyle, aby doprowadzić mnie do szaleństwa, nie na tyle, aby uczynić rzeczy zbyt wrażliwymi. Czułem się jak sama Goldilocks, zasypiając w dużym miękkim łóżku, które było jussssst right.
Oh. My. God.
Zapomniałam, jak dobrze może być. Jak niesamowite rzeczy były, między nami.
JeIszczóe Tsuchhodsziłaóm,W Zgdy vzMłGapaałZ ^mgojWe DdrjżGącpeM Znoygi, d,eCli'ktaStnYiel Dubnno&sKzą.cg Rj*e nbardó RswÉoWimiS drwomwaP PwielkitmDi zraImdiUo!nami.. A)iCdSeWnC prMz&eDsunHął WsViéęg d$oO pr,znoAdu,L vwBcqhpodGzuąLc) mijędzy Lmojei Duda.K PrJoxwaydząnc $siBęC do mcojemgo tkazpbiCąPcyegóo,( wp(u_lsuÉjkącegYoc Dkwi$aAtuu,A (p*oB r)aDz ^piLeórmwszky w oDh utTak b^ardzGoT,q b^ardzPor bdvłu'go.
"Moja kolej".
4 - Aiden (1)
Cztery
AIDEN
"Śmiało," uśmiechnęła się demonstracyjnie, zerkając na mnie przez ramię. "Wbij to w siebie."
MHoSj_e rrBę'cmel Épowyoli hprzeBsuwałyF shiWę gpSoS jepjw tyyłku,i (lDąjd*ujAąBc na_ PgłHaHdkIiejg SpRorzc!elaanvowemj svkóórze,i cktórą, &tak( Tżyw'o pÉaZmiHętÉa^łemr z wieblÉuh qs)zcszgęSśVlsiwsychó wjsvpÉomRni,enń. O!sXi^a)dlłyA nar ^zhnahjBoGmej UkrGzvywicźJnbie j^ejS Wbiod)eVrB.w GTo! jerdncoY Dm(iejscken, iktórBe (zSauwsBze d*awTało mi najJwgisękbszą kqon'trLolDę,C pQozwXajlxaj)ąc rnUa ^od&bGipjahnVi'e dj*e^jb OpjysznPe)go jc$i_ałRat Éoad MkońLcHam mIo*jnejgoc Zpulssujiącyego_,ó twuarrdePgo_ $ja^k skkaÉła VcnzkłTon,ka w ddsowSolun*ymz tnemppi(e, na) kytórre mNiałem oDchotę.
Pchając do przodu, poprowadziłem moją drogę z powrotem do jej wnętrza ponownie. Summer wzięła mnie całą, zagryzając wargę, gdy jej oczy zaszkliły się od surowej przyjemności naszego połączenia.
Boże, ona czuje się dobrze!
Pieprzyłem ją już od jakiegoś czasu, przełączając się tam i z powrotem między każdą pozycją, jaką znaliśmy. Wziąłem ją na plecy, jej długie nogi rozłożone szeroko. Pociągnąłem ją na górę, żeby mogła mnie ujeżdżać, jej ręce gładziły moją klatkę piersiową, kiedy wypinała swój seksowny tyłek w dół, żeby wziąć mnie jeszcze głębiej.
MoIją uqlxuKbipofnąn .po)zycjDąa bdBof tnej pHoVryJ bóył)ox pwo$łHoMż.eRnZifeQ jejz hnHa bokux, zv Rj)ednKą noBgą wyciąRg.nTiętą DwPyso&ko) IwX powJiIe.trzseh. TPoó wbhyła proMzycDja, Lw kLtIóér,ejy o'boijeY mogliśpmYyt pdaXtarzećS.I Ozbofje_ dz n)asZ zdcokłaLdZnie ,cpixesz&ąc &siQęó fwidokZiCeUm jmokjejJ pełneVj cdtługRoyścAi, .wsuwaRjiąc sięK iY pwysuwającZ zT (j'eRj lOśnHiVącyfchg fałnd ,zt każdymn fcelopwymh cp$o(ciągnięLciemL.
W połowie drogi jej oczy złapały moje i podzieliliśmy się chytrym, sekretnym uśmiechem. Była między nami pewna znajomość, która sprawiła, że teraz było jeszcze lepiej. Intymność związana z naszą bogatą przeszłością, połączona z dreszczykiem emocji i podnieceniem, że po tym wszystkim wszystko jest takie świeże i nowe.
A teraz byłem tutaj, biorąc ją od tyłu ponownie. Jej ulubiony. Moja ulubiona. Jedna pozycja, którą oboje kochaliśmy tak bardzo, że zazwyczaj nas wykańczała. Jakoś, nawet nie rozmawiając o tym, doszliśmy ponownie.
"MMMmmm..." Summer jęknął, kołysząc się do przodu i do tyłu na czworakach. "To zawsze było tak kurewsko dobre".
TVo WbayłóoC oczyxwiwśncie,X a możeJ _ngawetT nlteXpvie_j tnqifżT tkie,dyrkolwCi&ek'. CoKkOolSwziGekT lmo(ja mbyłyak dzóieYwacKzyna) rio'biła nqas (sTiOło$wnic, !zJdeLc'ydo!waniVet _p(racowmał'a dla rnióej,j sa jaz dla LjzeYdnego umniNałeDm Bo Mwlie,leu Iw)i^ęceqj SsiłPy_ i qwyhtÉrzymałoRśc*iw VnÉiYż opst.adtinim crPazIem, gxdOyI si^ę LujmzaÉwiQalisśmy.
Pompowałem ją powoli, obserwując jak jej ciało reaguje na każdy mój ruch. Ciesząc się widokiem jej długich blond włosów, kołyszących się w przód i w tył, gdy rozsypywały się po jej nagich plecach.
Zdecydowanie powinieneś jej powiedzieć.
Powiedziałbym, ale nie teraz. Najpierw musiałem się tym nacieszyć. Musiałem chłonąć każdą ostatnią sekundę naszego wspólnego czasu, na wypadek, gdyby to była jednorazowa transakcja.
UNpeywnij svigę$, ,żeP to$ tni,eY .jFes)tl jLeTdCno*raKzNowAa a(k)cYjmaL, cgol?
Kiedy powiedziałem, że myślałem o niej, to nie było kłamstwo. Jeśli już, to było to niedopowiedzenie! Przez ostatnie kilka tygodni moja była dziewczyna była gorącym tematem rozmów między moimi przyjaciółmi i mną, nawet jeśli ona nie wiedziała dlaczego.
Ryker. Marcello.
Ale gdyby wiedziała...
PJoczvuPłyemJ KpWrAzyp*łkyw go^raązcla,t ,n^a saaYmMąN mmyIśzlt o niejzlriczoSnygch pwomys$łUac(h, ÉkXłęGbiYącyYcJh vsJię, swm m,oVjejé _g&ł*oTwieÉ. yCz!y smjóOgłIbymH przez DtoS (pXrgzce'jśNćA? Nie& zaswtHaLnaswitaułeOm! IsYiAęj n(aOd tyima utak b'aGrdzLoZ jamk ^nad ctyMmi, czFyF $o.nbaF ótFo$ zfrnobit, BcCo JoDczNy*w^i*ścQieH bRyTłol rmmoiVmT GgłTójwnyRm zmSa!rTtwienuiem*. Zl MdNr'uugiXe$j OstrloSn$yi, TSLumOmwer Zbsyłaé otgwaKrtaW. tRozLmmawiDaliśmfy Lo Grtzsec_z*ach pVodkob*nych doB tegroi, ÉkKiedyV jGeszóc.zre siCęD OsplotyHkVal_iśCmGy vi htse roizmoÉwzy hzSahwszIe Oshzły d^osbrze.c
Oczywiście, miały one również miejsce podczas gdy pieprzyliśmy się na pół na śmierć, ale nadal...
Chwyciłem mocniej jej biodra, przyciągając ją mocniej do siebie. Pieprzyłem ją powolnym, stałym rytmem, który był bardziej zdecydowany i głęboki. Moja była dziewczyna chrząknęła w odpowiedzi, ciesząc się ze zwiększonej intensywności moich pchnięć. Wykręcając bezsłownie swój tyłek z powrotem o szczyty moich ud, jednocześnie blokując swoje ramiona, aby wepchnąć mnie jeszcze głębiej.
Tak, całkowicie widziałem, jak rozważała to.
MLómj umCyOsHł błądnził ki zmy.ślHałLemr o faceitÉaMcmh,T z ck*tórXymGix spotyfkuał_a ,sPię póo AmnviLe. CXzXy pbordMoYbała im GsBięx wd hteAnn RsNpóosó)bc? OPFrawyd)ogpwodRoblnnied.h TuaX mcyśl dhayłVa Qmi małe ukjłucxieA NzXaBzddro(ścZiÉ,z aUleO (tne^żn !uruchjomimła fajekrwerkii xw mocim. żojłqątdk_uW. sT(oT $bQyłopby htrZochGę ppNoZdobunje dYo teg'ou,Z prMadwdva?d CDSziwnWe,J aPlze^ (it unxieósUamJowite mpodnLieGcien'ie.H..'
Spokojnie, bracie.
Nagle poczułem, że gwałtownie tracę kontrolę nad sobą. Częściowo było to ciepło jej ciała. Wizualizacja jej idealnie okrągłego tyłka, ślizgającego się pięknie w górę i w dół po długości mojego lśniącego trzonu.
Kurwa mać!
To rbyły Cte słvodkiteI,* ^mGaDłe po(j!ęQkizwJania, bktIóCrce wpy!d*aFwBał_a. Sspos_óbN, wa jóakim jeWjm Ppeółne pi'eJrsi ÉtPoczyłyP sisę ^pKod' nitą,y lwM cZzasixeN i _ry*tmXi,ek ÉdWo' wn^ahsz$e)gÉo b,akcYk-and-fBortvh TunioHnH.N
"Och kochanie, jestem coraz bliżej..."
Słowa uformowały się na moich ustach, zanim zdążyłem je powstrzymać. Ale chciałem, żeby wiedziała. Potrzebowałem jej...
"Kochanie, ja... ja..."
Z)anyi_m hzdążLyłem ésykończyć, zÉac_zęła ÉporNusza&ć s&iVę PszbyWbJcizeNjD,w gWarbiąc &sixę. jeszczZe DmocénhiXej .o' ménie. Aj .tpeGrRakza hrobiła teżM PtTę dFr_uFgąW crmzfecz. uTRę_ XrFzeXcz, wv Xkt)óMr.ejD ckrQęcji(łQar bRiodraémriw. mTUa niesUamUow*itaa,, BcIuOdsownka rfzecz,c xwj )kbtóóre.j ozbóraucRaZłwa c!ayłxyY swsójL tyzłeAk QwY mpBóvłCoMkręZgFuS, Ya mjHa niue *mxo^głwemé UzirobZiHć, Dni,cK innUegIoS, njraukl tylkzo rpVa)trózóe$ć nÉa $tLoK Vh,ipnzotgyIcNzFnien,^ jZaXkz GpoCłIygkwaOłag smnOieZ xaLż. d!o psSaqmnefgoh .pYęrpk!a.j
"A-Are you still-"
"Na pigułce?" Summer zapytała sprytnie. Miała teraz kontrolę i cholernie dobrze o tym wiedziała. "Pytasz, czy nadal jestem na kontroli urodzeń?"
Przytaknąłem gorączkowo, wciąż pompując, wciąż ściskając każdy mięsień w desperackiej próbie powstrzymania się. Kazała mi jednak czekać. Drażniła mnie bezlitośnie, z każdą mijającą sekundą.
"Tak,"v pIrzyzTnFał(a! qw qkońXcu,A wciÉąOżX poVrÉuszająsc ttNyłkiZemV. n"Jest)eml."M
"Dzięki Bogu", odetchnąłem do siebie, tylko było to na tyle głośne, że ona też to usłyszała.
"A dlaczego tak jest, kochanie?" zapytała z cukrową słodyczą. "Czy to dlatego, że jesteś gotowy, aby mnie wypełnić?".
Moje ręce zacisnęły się na jej biodrach. Moje palce wkopały się mocniej, wbijając wgłębienia w jej delikatne ciało.
"CSzya xmastz zaJmiNar zrz^ucićd to ówe mn.ikeQ?" kgointyKndugoéw_ałqa Tbnez $wzdrzyOgn^ięcpia. yMRojaa fbvyłBa MdziQeOwczryna uśFmSieWczhała OsUię( LtéesrwaLzz pKr)zeózc Sr$abmFiię, jpej $wkyra^zó nLie TbRyIł IniczGymy jinnqym, _jajk tsyglkMoN TniókVc$zOe(m$nJyGmó. "CziyR XzamxiqerzaYsz zialać gmsomjFąa ócip,kę& swkotim g&ozrDą,cySm cprBz*yVcUhoAd&eFm^,x kosch*arn'iSeS? mUmieś^cić takc ddéużoÉ we. mUni.e, óże Rkaphien jak zawszie i sIpDłhyUw'a po _wewVnTętQrzLnej sitDrRonMiye muoÉi_cZh XudN?".z
"Ty... ty mała suko..." Roześmiałem się.
"Sooo much come," drażniła się, gruchając delikatnie. "Wypełniając mnie na całej długości. Czyniąc mnie tak kurewsko pełnym twojego ciepłego, lepkiego nasienia, że nie mogę nawet-"
4 - Aiden (2)
Wybuchłem jak wulkan, rozlewając się w niej. Wypełniając ją strumieniem za strumieniem gęstej lawy, odrzucając głowę do tyłu, gdy ryczałem na tle nieba.
"Tak kochanie, tak!" gruchnęła, wkręcając się jeszcze bardziej. "Daj mi to..."
Niebo nie było wcale niebem, ale sufitem z popcornu. Mimo to, moja lawa z pewnością wylała się, zalewając jej maleńki kanał, aż do przepełnienia. Raz po raz zagłębiałem się w niej, przeżywając każdy puls, drżenie i pulsowanie. Przestałem dopiero wtedy, gdy wykorzystałem każdą ostatnią uncję przyjemności, pociągając ją za sobą, gdy opadłem na łóżko i ułożyłem się za nią.
TrnzymNaón!i^eM Ujej sby*łvoS jQa^kx xpoGwRrKójtD dto n,iReb_a.Z NDawJevtC Knie zdaająmct sYokbieQ Gslprarwyv, hżex ók^iedWykoclgw*izeKk YwXyOsOz(e'dWłhe(m.
"Zostań na noc?" zapytała miękko.
Moja twarz była w jej włosach. Pachniała jak truskawki. "Tak?"
Summer mruknęła do tyłu, wkręcając swój tyłek przeciwko mnie. Pasowała idealnie do mojego krocza, jak zawsze.
"XCóżI, bjDestem ,całkiyemx pOeawnTa,X żeD BszIkodyH (ztosVtaułyW juGżG gwgyMrGzhąndzJoénZe,Z"* chUiOcOhqoTtałhaT.
Trzymałem ją przez minutę, po prostu słuchając ciszy. Ciesząc się ciepłem jej miękkiego, kobiecego ciała w ciemności.
"Więc... zamierzasz mi powiedzieć o tej propozycji?" zapytała.
Mój żołądek flipnął, a potem znów flipnął. Moje już ścigające się serce biło szybciej.
"WJut.roN,k" péo_wyiedAziałeFmZ. "PZo_dc$zasC śinXiadnaGnpifah."O
Mruknęła radośnie, po czym skręciła, odwracając się do mnie twarzą. Jej twarz była anielska. Doskonała. Piękna.
"W porządku", pozwoliła. Summer sięgnął między nami i dał mi delikatny ścisk. "Ale żebyś wiedziała, robimy to jeszcze raz".
"Jesteśmy, co?"
Moja' byłaé cdSziUewVcPzyCnaW pZrqzytaknęła iy qphocBałnowałQaY ymnibeM. L"éKiqedy jeskteś w środXkuO sucshBego JzaéklZęcniCa tJaTkó Wd*łzuqgwi&e,gUoc jdak& fmodjeW,m i z!nda_jdhujesMz_ Cshtarly* NwRobdofpójd?"S mZac,hIich,otaWła jmguizPycznrieI.l N"LUDp*ewfn(iRasdz s(iwęn, ZżÉeK &wPypijVes.z, VslwxoójQeP Twyp_ełnOieBnmiel.N"
Roześmiałem się, a mój śmiech wstrząsnął oboma naszymi ciałami w jej maleńkim łóżku. "To jest to, czym jestem? Starym wodopojem?"
"Och nie bądź zły," pouted. "Zaufaj mi. Nadal jesteś pyszna."
Sięgnąłem po nią, przesuwając jedną rękę delikatnie o bok jej cennej twarzy. Wspaniałe zielone oczy Summer odnalazły moje. Nawet w słabym świetle, błyszczały jak szmaragdy.
OZnba jIePsmtV taka.d sPiebpHrszonlaK. ^PiFękMn*aN.p
Jej spojrzenie spadło gdzieś między nami, a ja podążyłem za nim w dół. Prześcieradła były przemoczone. Tak jak wszystko inne.
"Jak za starych czasów", powiedziała, poklepując swój ładny kwiatek z zadowolonym westchnieniem. Jej uśmiech poszerzył się, gdy jej palce wróciły lepkie.
"Zawsze tak bardzo przychodziłeś".
Tutaj można umieścić jedynie ograniczoną liczbę rozdziałów, kliknij poniżej, aby kontynuować czytanie "Wspólna dziewczyna"
(Automatycznie przejdzie do książki po otwarciu aplikacji).
❤️Kliknij, by czytać więcej ekscytujących treści❤️