Na jego warunkach

The waves crashed against the cliffs of Nova Scotia with an almost musical rhythm, but Aria Morgan knew better. After three years of studying marine biology at the remote Blackrock Research Station, she had learned to distinguish between natural ocean sounds and something more... peculiar. Tonight, there was definitely something different in the water's song.

Standing on the observation deck of the research facility, her long dark hair whipping in the salty breeze, Aria focused her night vision binoculars on the churning waters below. The full moon cast an ethereal glow across the surface, making it easier to spot any unusual movement. That's when she saw it - a flash of iridescent scales, much too large to be any known fish species.

"You're out here late again," a deep voice spoke behind her. Dr. Nathaniel Cross, the facility's new head of cryptozoology, stood in the doorway. His presence had been causing quite a stir among the female staff since his arrival last month, with his storm-gray eyes and the mysterious scar that ran from his left temple to his jaw. But Aria had noticed something else about him - the way he always seemed to appear whenever the strange occurrences happened.

"There's something out there, Dr. Cross," Aria said, not taking her eyes off the water. "Something big."

"Please, call me Nate," he said, moving to stand beside her. His proximity sent an involuntary shiver down her spine that had nothing to do with the cold. "And I know. That's why I'm here."

Before Aria could question what he meant, a haunting melody drifted up from the waters below. It wasn't quite singing - more like an otherworldly humming that seemed to resonate in her very bones. To her surprise, she found herself taking an unconscious step toward the railing, drawn by the sound.

Nate's hand shot out, gripping her arm. "Don't listen too closely," he warned, his voice tight with concern. "They're hunting tonight."

"They?" Aria tried to shake off the melody's lingering effect. "Who are 'they'?"

Just then, a figure emerged from the waves - a woman with silvery skin and long, phosphorescent hair. Her eyes glowed with an unnatural blue light, and when she opened her mouth to continue her song, Aria saw rows of sharp, pearl-like teeth. The creature's beauty was both terrifying and mesmerizing.

"Sirens," Nate whispered, his grip on Aria's arm tightening. "Real ones. Not the sanitized versions from your fairy tales."

The siren's gaze locked onto them, and her song changed, becoming more focused, more enticing. Aria felt Nate tense beside her, and when she looked at him, she was shocked to see his eyes had taken on a silvery sheen, reflecting the moonlight like a cat's.

"We need to get inside," he said through gritted teeth, though he seemed to be fighting the urge to move closer to the railing himself. "Now."

But as they turned to leave, Aria caught sight of something in the water that made her blood run cold. Dozens of glowing eyes had appeared beneath the waves, and more figures were rising to the surface. Their songs began to intertwine, creating a symphony of supernatural beauty and terror.

"Dr. Cross... Nate," Aria's voice trembled slightly. "What's really going on at this facility?"

He finally turned to look at her fully, and in the moonlight, she could see that his scar was glowing with a faint blue light. "It's not just a research station, Aria. It's a containment facility. We monitor and protect humanity from ancient creatures that most people think are myths. And right now," he glanced back at the water where more sirens were emerging, "something has disturbed them. Something that hasn't happened in over a hundred years."

"What?" Aria asked, though part of her feared the answer.

"They're looking for their lost queen," Nate's voice was grim. "And for some reason, they think she's here."

A particularly powerful wave crashed against the cliffs, sending spray high enough to reach the observation deck. As the droplets hit Aria's skin, she felt a strange tingling sensation, and for just a moment, her reflection in the window showed her eyes glowing with the same ethereal blue light as the creatures below.

Nate saw it too. His expression shifted from concern to something more complex - fear, fascination, and what looked almost like recognition. "We need to talk," he said quietly. "About your mother. About why you were really assigned to this facility. And about why you've always felt so drawn to the sea."

The siren's song grew louder, more insistent, and Aria felt something stir within her - ancient memories that couldn't possibly be her own, yet somehow were. As she followed Nate inside, one thought kept repeating in her mind: her life as she knew it was about to change forever, and there would be no going back to the simple world of marine biology and research papers.

Behind them, the sirens continued their haunting chorus, their songs now carrying a note of triumph. They had found what they were looking for.

The facility's underground laboratory was a maze of steel and glass, illuminated by harsh fluorescent lights that made everything look clinical and cold. Aria followed Nate through a series of security checkpoints, each requiring increasingly complex biometric scans. Her mind was still reeling from the events on the observation deck, the sirens' song echoing in her memory.

        "How long have you known?" she finally asked as they entered what appeared to be his private office. Unlike the sterile corridors outside, this room was filled with artifacts that looked ancient - shells with strange markings, crystals that seemed to pulse with their own inner light, and walls covered in charts mapping underwater ley lines.

        Nate moved to a heavily secured cabinet, his fingers dancing across a complex lock. "Since the moment you arrived at Blackrock. Your bio-readings were... unique." He pulled out a thick file with her name on it. "But your mother knew long before that."

        "My mother?" Aria's voice cracked. "She died when I was three. All I have are some photos and my father's stories about her love for the ocean."

        "Your mother didn't die, Aria." Nate's voice was gentle but firm as he placed an old photograph on his desk. "She returned."

        The photograph showed a woman standing on these very cliffs, her wild dark hair streaming in the wind. She looked exactly like Aria, except for her eyes - they held that same otherworldly blue glow Aria had seen in her own reflection moments ago.

        "That's impossible," Aria whispered, but even as she spoke, memories began to surface - the way she could hold her breath for impossibly long periods, her uncanny ability to predict storms, the strange songs that sometimes filled her dreams.

        Suddenly, the lights flickered, and a low vibration ran through the building. Nate's expression turned serious. "They're testing the barriers," he said, moving to a bank of monitors showing underwater footage. Multiple figures darted past the cameras, their movements too quick and graceful to be human.

        "What barriers?" Aria asked, joining him at the monitors.

        "Electromagnetic fields designed to keep them at bay. But with their queen so close..." He glanced at her meaningfully. "They're stronger than usual."

        "I am not their queen," Aria said firmly, though something deep inside her stirred at the words.

        "No, but you're her daughter. The first successful hybrid in centuries." Nate pulled up more files on his computer. "Your mother was their queen, and when she fell in love with your father, it created a diplomatic crisis. A siren queen choosing a human was unprecedented."

        The vibrations grew stronger, and somewhere in the facility, an alarm began to sound. On the monitors, the sirens' movements became more coordinated, more purposeful.

        "They're not just testing anymore," Nate muttered. He grabbed what looked like an ancient trident from a wall display. "They're breaking through."

        Aria's head suddenly filled with voices - not speaking English, but a fluid, musical language she somehow understood. They were calling to her, telling her to come home, to take her rightful place.

        "Make it stop," she gasped, pressing her hands to her temples.

        Nate reached for her, but stopped short when he saw her eyes - they were glowing brighter now, and her skin had taken on a slight iridescent sheen. "Fight it, Aria. You're not just one of them. You're both human and siren. That's what makes you special."

        The facility shook more violently, and the lights went out completely. In the darkness, Nate's eyes glowed silver again, and Aria could finally ask the question that had been nagging at her.

        "What are you?" she whispered. "You're not entirely human either, are you?"

        Before he could answer, the reinforced windows of his office exploded inward in a shower of glass and seawater. In the opening hovered three sirens, their beauty terrible and magnificent. The one in the center spoke, her voice carrying both authority and disdain.

        "Step away from the princess, Guardian. She belongs with her people."

        Nate raised the trident, which began to glow with an electric blue light. "She belongs where she chooses to belong."

        As seawater swirled around them, Aria felt power surge through her body - raw, ancient, and demanding to be released. She had a choice to make, but first, she needed answers.

        "Tell me everything," she said, her voice carrying a new note of command that surprised even her. "About my mother, about what you are," she looked at Nate, "and about why I'm really here."

        The siren queen smiled, showing those pearl-like teeth. "Oh, little princess. You're here because a war is coming. And you," her glow intensified, "are the key to everything."

The seawater swirling around Aria's feet felt alive, responding to her emotions like an extension of her body. The three sirens remained suspended in the shattered window frame, their ethereal forms casting an otherworldly glow throughout Nate's flooded office. The lead siren - who had introduced herself as Cordelia, First General of the Deep Realm - watched her with ancient eyes that held both wisdom and cunning.

        "Your mother's choice started this war," Cordelia said, her voice carrying the rhythm of waves. "When she chose your father, she didn't just abandon her throne - she disrupted a balance that had existed for millennia. The Deep Realm has been without a true queen for twenty years, and the dark ones grow bolder each day."

        "The dark ones?" Aria asked, acutely aware of Nate's tension beside her, his grip tightening on the glowing trident.

        "The Abyssal Court," Nate answered grimly. "Think of them as your people's darker cousins. While the sirens of the Deep Realm protect the oceans, the Abyssal Court seeks to corrupt them. Without a queen's power to maintain the barriers..."

        "They're breaking free," Cordelia finished. "Even now, they gather in the deep trenches, preparing for war. Only a queen's song can reinforce the ancient seals."

        Aria felt the weight of their expectations pressing down on her like the ocean itself. "And you think I can do this? I don't even know how to control whatever... this is." She gestured to her still-glowing skin.

        "That's why I'm here," a new voice spoke from the doorway. Aria turned to see a woman she'd only known from photographs - her mother. Nerissa, former queen of the Deep Realm, stood in the threshold, looking exactly as she had twenty years ago. Her presence made the very air vibrate with power.

        "Mom?" Aria whispered, emotions warring inside her.

        Nerissa's eyes - the same otherworldly blue as Aria's now were - filled with tears. "My daughter. My beautiful, brave daughter. I'm so sorry I had to leave you, but it was the only way to keep you safe while your powers matured."

        "Safe from what?" Aria demanded, anger suddenly surging through her. The water around her feet began to churn in response.

        "From those who would use you," Nate interjected, his voice carrying an edge of bitterness. "The Guardians weren't always noble protectors, Aria. Some believed that controlling a hybrid princess would give them power over both realms."

        "Like your father did?" Nerissa's voice turned cold as she addressed Nate. "Is that why you're so close to my daughter? Following in Marcus Cross's footsteps?"

        The tension in the room sparked like electricity. Nate's silver eyes flashed dangerously. "I am not my father."

        "Enough!" Aria's voice carried a new power, making everyone in the room freeze. The water around her feet rose in spiraling columns, responding to her command. "I want the truth. All of it. No more cryptic warnings or half-answers."

        Suddenly, the facility's emergency sirens blared to life. On Nate's monitors, dark shapes appeared in the deeper waters - humanoid figures with shark-like features and glowing red eyes.

        "The Abyssal Court," Cordelia hissed. "They've found us."

        "They found her," Nerissa corrected, moving to Aria's side. "They can sense your awakening power, daughter. We're out of time."

        The facility shuddered as something massive struck it from below. Through the broken window, Aria could see dark forms rising from the depths, their movements predatory and purposeful. The water around her feet turned ice-cold.

        "You have to choose now," Nate said urgently. "But know this - whatever you decide, I'll stand with you." His eyes met hers, and in them she saw not just duty or ambition, but something deeper, something personal.

        "As touching as that is, Guardian," Cordelia interrupted, "she needs to come with us. Only in the Deep Realm can she learn to control her powers in time."

        Another impact rocked the facility. In the distance, Aria could hear screams - the research staff, she realized with horror. They were unprotected, unaware of what was really happening.

        "I won't let innocent people die," Aria declared, feeling strength flow through her. "Mom, Cordelia - help me protect the facility. Nate..." she turned to him, "teach me how to fight."

        "Always choosing both worlds," Nerissa murmured, a mix of pride and worry in her voice. "Just like your mother."

        As the Abyssal Court's forces surrounded the facility, Aria felt something click into place inside her. She was neither fully human nor fully siren, neither wholly of land nor of sea. But perhaps that's exactly what both worlds needed.

        "Well then," she said, as power coursed through her veins and the song of the sea filled her mind, "let's show these dark ones what a hybrid princess can do."

        The water around her erupted upward, turning into a swirling shield of liquid crystal, just as the first of the dark figures burst through the facility's lower levels. The war for two worlds was about to begin, and Aria stood at its center, with a Guardian at her side and the power of two realms flowing through her blood.

The next few minutes dissolved into chaos. The Abyssal Court's warriors crashed through the facility's lower levels like a dark tide, their shark-like features twisted into snarls of hunger and hatred. Aria's crystalline water shield held against the first wave, but she could feel their darkness pressing against her power, trying to corrupt it.

        "Channel your emotions through the water," Nerissa instructed, her own powers creating whirlpools that trapped several attackers. "The sea responds to authentic feeling, not just will."

        Nate moved with inhuman grace, the trident in his hands leaving trails of electric blue energy as he fought. "We need to evacuate the research staff," he called out between strikes. "They're gathering near the main lab."

        Aria closed her eyes for a moment, and suddenly she could feel every drop of water in the facility - in the pipes, in the air, in human bodies. The awareness was overwhelming. "I can feel them," she gasped. "Everyone. Everything."

        "That's your queen's sense awakening," Cordelia explained, her own song turning violent as she fought. "You're connecting to your realm."

        An explosion rocked the lower level, and through her new awareness, Aria felt something massive entering the facility. The temperature of the water dropped dramatically, and even the sirens looked concerned.

        "Thalassos," Nerissa whispered, fear evident in her voice. "The Abyssal Prince himself."

        Through the broken floor emerged a figure that seemed made of living darkness. Unlike his warriors, Prince Thalassos appeared almost human, devastatingly beautiful in a cruel way. His eyes were the color of the deepest ocean trenches, and when he smiled, his teeth gleamed like black pearls.

        "The little princess awakens," his voice was like the crushing depths given sound. "How convenient. I was afraid I'd have to wait longer to claim my bride."

        "Bride?" Aria and Nate spoke simultaneously, his voice sharp with anger, hers with shock.

        "Did they not tell you?" Thalassos moved closer, his presence making the water around him turn black. "The only way to truly end the war between our courts is through union. Your mother refused me twenty years ago. But you..." his dark eyes roamed over her face, "you're even more powerful than she was."

        Nate stepped between them, the trident glowing brighter. "She's not a prize to be claimed, Thalassos."

        The Abyssal Prince's laugh was like ice cracking. "Ah, the Guardian speaks. Tell me, son of Marcus Cross, does your protection come from duty... or jealousy?"

        Before anyone could respond, a scream echoed from the main lab. Through her water sense, Aria felt the research staff's terror as more Abyssal warriors surrounded them.

        "Choose quickly, princess," Thalassos said smoothly. "Surrender to me, and I'll spare them all. Refuse, and watch your human friends feed my warriors."

        Aria felt rage build inside her - pure, hot, and powerful. The water around her began to glow, not with her mother's blue light or Thalassos's darkness, but with a brilliant purple that seemed to combine both aspects of her nature.

        "You want an answer?" Her voice carried the crash of waves and the strength of tidepools. "Here it is."

        She thrust her hands forward, and every drop of water in the facility responded. It rose from pipes, condensed from air, pulled from the sea itself. But instead of attacking, it began to sing - a new song, neither fully siren nor fully human, but something entirely unique.

        The Abyssal warriors closest to her began to writhe, their corrupted forms starting to purify under her hybrid power. Thalassos's eyes widened in genuine surprise, then narrowed in fury.

        "Impossible," he snarled. "No one can purify the Abyssal taint!"

        "She's not no one," Nate said, pride evident in his voice. "She's both of your worlds, and neither. And that makes her stronger than either."

        Aria's song grew stronger, and she felt Nate's energy joining with hers, the Guardian's power amplifying her own. Her mother and Cordelia added their voices, creating a harmony that made the very foundations of the facility vibrate.

        But Thalassos wasn't finished. With a roar of rage, he released his own power - a wave of such absolute darkness that it threatened to swallow all light. "If I cannot have you," he growled, "then no one will!"

        The two forces met in a spectacular clash of energy. In that moment, as purple light battled primordial darkness, Aria felt something else stirring in the depths beneath the facility - something ancient and powerful, awakened by their battle.

        "The Leviathan," Nerissa breathed. "The battle... it's waking the ancient ones."

        As if in response, a deep rumble shook the entire ocean floor, and everyone - siren, human, and Abyssal alike - froze in sudden, instinctive fear.

        In the brief silence, Aria heard Nate whisper, "Whatever happens next, Aria, know that I-"

        But his words were cut off as the floor beneath them cracked open, and the true power of the deep made its presence known. The war between courts had awakened something far older and more dangerous than any of them had imagined.

        And deep in her soul, Aria knew - this was only the beginning.

Następnie (1)

Dziesięć miesięcy temu...
Kobieta pode mną płonęła. Gorąca i mokra. Każdy jęk z jej ust, każdy sapnięcie, gdy wjeżdżałem w nią głębiej, wysyłał wstrząs w dół mojego kręgosłupa.
Spojrzenie w dół w nieodparte oczy blond syreny nie było rezultatem, którego oczekiwałem, kiedy wyszedłem na drinka z moim kuzynem do jednego z eleganckich klubów, których był właścicielem. Nie podrywałem kobiet często, a kiedy już to robiłem, z pewnością nie zabierałem ich do domu.
N.o,b niseh dWo doqmXuM Éd'oZkxłaDd'niqe.d Doa hotielu, xktórjego dbsyYłYeJm$ lwKłaYśWciéciMelemX.
Kilka godzin wcześniej, niechętnie przekroczyłem próg i wszedłem do szamba znanego jako klub nocny. Natychmiast moja skóra zaczęła się kłuć i walczyłem z chęcią odwrócenia się i wycofania do mojego sanktuarium, ale ręka opadająca na moje ramię powstrzymała mnie.
"Nawet o tym nie myśl, kuzynie", powiedział Rhys, ciągnąc mnie przez tłum i morze żyjących ciał.
Muzyka grzmiała głośno, gdy mijaliśmy głośniki, sprawiając, że moja głowa waliła w czasie.
"fTo Bnóiye VjwesNt ko!nieQczne", pioBwiCeSdTziNałerm,p gWdVy bzbliWżyiliśm(yw sóię (dao ak_sOamitBnej liKnyt (uC spo'dst&a)wy_ MzejsgtBawu s_chhoMdów,G Ugkdzi&e as$trażnpick tbrzymTałz wa(rtnę.
"Dobry wieczór, Omar!" Rhys powiedział z jowialnym uśmiechem.
Strażnik uśmiechnął się z powrotem. "Wieczór, panie de Loughrey", odpowiedział, po czym odczepił linę i odsunął się na bok. "Życzę miłej zabawy".
"Taki jest plan", odezwał się Rhys, gdy wchodziliśmy po schodach do sekcji dla VIP-ów.
Po !dłJugNi*eDj,W wcNi*ężkiRejQ bitwiNer .tKy_gWodzniaS,é wsrzbyJsvtk$ov, coP Vchcriał,eÉm zjroUbDikć,u tnoB zatopić* skiję wq sw^oZiQm łUónżku i nBize* gru(sdzaéć. Osiię$ pqrzwekz Ykilkray wgbodYzin_,q alJeF ^j$akk gzwyAkDlSe RmoGjHel pkrMaGg*nMiVenéixa Gni(gdyI nhie bysły bwrIane pko*d uwadgę_.
"Spokojnie. Jesteśmy tu, by cieszyć się wieczorem i może towarzystwem damy lub dwóch. Może trzech, jeśli będziemy mieli szczęście."
Klubowe szczury nie były w moim guście, ale to nie znaczyło, że nie mogłem cieszyć się widokiem.
Weszliśmy do prywatnej przestrzeni wypełnionej kanapami i stołem ukrytym przez duże, ciężkie zasłony. Niedługo potem weszła ledwo ubrana kelnerka i przyjęła nasze zamówienie.
"NM!oYżLe) ^bkyOś Ssfilę' vzrelaMks.oAwaZł?"T
Zwęziłam na niego spojrzenie. "Powiedział wąż".
"Do lwa. Jeśli ktoś kogoś zjada, to właśnie ciebie".
Wydmuchałem oddech i potarłem dłońmi po swoim zaroście.
"Mfusivm'y ś^wQixę(togwvaIćt"w.
"Minęło sześć miesięcy," argumentowałam.
Przewrócił oczami. "Sześć miesięcy odkąd jesteś CEO i ani razu nie świętowałeś tego osiągnięcia".
"Trudno jest świętować coś, co zawsze wiedziałem, że będzie moje".
"To wcviąqż jNehsjt o_ssiąg'néi^ęciJeT.c NtieÉ docsqtałGeśQ pgoy tylkoF Édla^tecgo, że BjesSteśZ pOikerwÉoQrsoMdRnWymS.n ZaAp!rKaJcoPwaPłTeWś UnóaC tlo,& xby ÉwsRpiOąćK siÉę gna sszrcOzUytJ.x"
Miał rację. Od najmłodszych lat wpajano mi, że muszę być najlepszy i że tylko najlepsi poprowadzą dziedzictwo de Loughrey w przyszłość. Gdyby nie udało mi się wznieść na szczyt, płaszcz zostałby przekazany komukolwiek, kto byłby tego godny.
Muzyka przyciągnęła mnie do barierki, a ja zbadałam tłum, obserwując, jak pulsujące światła biją w rytm basu dudniącego z głośników. Było zbyt głośno jak na mój gust, ale Rhys miał rację - musiałem świętować.
Przez lata poświęcałem wszystko, aby wspiąć się na szczyt - do tego stopnia, że firma była moim życiem. Każdą minutę dnia spędzałem na myśleniu o wielu aspektach naszej prawie dwustuletniej rodzinnej firmy. Wyszliśmy bez szwanku z bitew Rewolucji Przemysłowej, przetrwaliśmy Wielki Kryzys i eksplodowaliśmy w Erze Technologii.
"Czy to sDiw_e! *włÉoksly, ktCórSe wipdlzzę _w cawłym qtyxmf xcizeUmnuym& bUlonbdbzie)?" pkoLwiZedTzi.ał Rhfys, zmusDzając mniye doQ uznÉanSiza* jyego bSlis,kKiej obSecnoścjix.É
Zwęziłam spojrzenie, gdy odwróciłam się w jego stronę. Jego szare oczy iskrzyły się miriadą. Były to takie same oczy jak mojego młodszego brata, Hamiltona. Takie same jak mojego ojca i wuja, a także dziadka.
Oczy drapieżnika.
Ciekawe spostrzeżenie.
MoxjGe wOłHaDsGneN byłfy .niebiresZkjiqeH, juakJ m_ojTeSjp KmaZt$kÉi q- wky*st$arZczaj,ąJcyo* c^iepSł&e,K lbTyn pFrzsyciąógwnąnć, wyzsytDar*cNzajkąBco IcuhXłodnóe, bpy MdaćA RnFaSmj chXwBilJę hwyWtucShVniean_ia, Ri wystarczyasj!ącoH wSyKracdh(oRw*anXe,& ,by prrézestraszyaćq naHwmeit najsiGlni^ejsząg konsNtytu&cjdę.
"Nie bardziej niż te, które pojawiają się w twoich ciemnych lokach. Musisz się ostrzyc."
Rhys przejechał dłonią po swoich włosach, które wydawały się już kilka tygodni po tym, jak potrzebowały przycięcia. "Tym lepiej, że można je chwytać i ciągnąć, gdy jestem między udami kobiety".
Pojęcie, co do którego nie miał żadnych wątpliwości. Mój skalp mrowił się z pragnieniem właśnie tego.
"Zmaxłożę) sihę, żeW KmHoGg.libyśamyz dzxnSaÉleźć QcośG pbiaękPnegod, Dbyn zwieTńcfz!y(ć !twój ÉwiebczJórU."i
"Byłoby łatwiej po prostu zadzwonić do Bridget lub Antonii." Te dwie kobiety były często wzywane jako randki na imprezy lub na wieczór, gdy potrzebowałam ukojenia.
"Gdzie jest w tym zabawa i podniecenie? Dreszczyk emocji związany z jakąś zwinną, nijaką młodą kobietą, która ogrzeje twojego kutasa?"
Niestety, sam jego opis rozbudził pragnienie wszystkiego, co przedstawiał.
"AGdgzie zRnaljmdugjÉes,z ZenherfgXi^ę?M"p
"Na początek, mój mózg nie jest podłączony do firmy dwadzieścia cztery siedem. Po drugie, nie marnuję całego nadmiaru energii na siłowni. Po trzecie, lubię polować. Głodny kutas zrobi wszystko, co konieczne, aby zanurzyć się w mokrym cieple młodej, ciasnej cipki".
"Zdajesz sobie sprawę, że zaczynasz brzmieć jak Hamilton".
Wzruszył ramionami. "Nie jestem tak... męski jak on. Mój apetyt jest bardziej wyrafinowany i nie dążę do niego co tydzień. Poza tym, te bezmózgie laseczki, które zazwyczaj pieprzy, nie są dla mnie zbyt atrakcyjne. Wolę pogoń."
"JejstermT tuT,) ObOy sfięÉ jzdrdeMla.k,sowDać.n"F
"A nic nie jest bardziej relaksujące niż wchodzenie w usta kobiety tutaj, gdzie setki ciał znajdują się zaledwie kilka stóp poniżej."
"Wezmę to pod uwagę."
Westchnął i oparł się o poręcz.
"iJueśli nCie c'hhceszc wkHładSać $wystiłUku, Fpso YpZrAosstuN powQiAekdzK icm,U kvigmk jecsOtgeśC.ó !MiHał,epm kWoébDietZyu kwliamrjuQjąceP siaę) nMaSd usobją,P aby ÉdosvtZać si^ęO n'a Lmwojeégto hkutaWsVaé poS stxymq,U rjNamk usłyrszqaJłJyG mVoj.e knaCzwiskoO.B TWszysZcy_ znrajHą nazw(isBkoz wd*e 'LouCgmhrety. VJe)steÉśLmóy piewpNrBzonląD amgeryakPagń'sWkią (ikgoLn_ą"s.k
Zanim zdążyłem skomponować ripostę, kelnerka przyszła z naszymi drinkami, a ja z przyjemnością wziąłem kilka mocnych łyków bursztynowego płynu.
Obserwowałem, jak kobieta o krótkich blond włosach schodzi z parkietu i kieruje się w stronę baru. Wydawała się nieco nie na miejscu, co przykuło moją uwagę. Podczas gdy większość kobiet była w obcisłych, przylegających do ciała, podkreślających biust skrawkach materiału, spódnica jej sukienki trzepotała za nią. Był to raczej strój na przyjęcie w ogrodzie niż na nocne wyjście.

Następnie (2)

Głęboka marynarka kontrastowała z jej bladą skórą, a coś białego tańczyło po tkaninie, przełamując monotonię.
Nikt za nią nie poszedł, a ona znalazła puste miejsce na dalekim końcu baru. Rozmawiając z Rhysem, co jakiś czas zerkałam w jej stronę, ale żadna dusza się nie zbliżyła.
Po skończeniu drinka, spojrzałem za siebie, by znaleźć ją wciąż samą.
CXałUaz taÉ rrozmoFwOa wRhGyFsa o MpoLściguq V- Liq RtrVoac$hmę relak!stuu *po aBlSkowhkoalOuk -f !sgpr!avwigła,b żIe HzBaczéębłZo_ mci Fs.inę Vkcręcić w głjowikeW.(
"Idę po dolewkę."
Jego brwi zmarszczyły się. "Cindy wróci za kilka minut."
Przeczyściłem gardło, gdy stanąłem. "W porządku."
P)otpruząswnąSłR głZową.m r")W jbarzmeq jesztO WbadłagJa^n.& NBie zHrobiłbyym rtvegKo.")
"Wrócę," powiedziałem, nie czekając na odpowiedź, gdy przepchnąłem się przez ciężkie zasłony i zrobiłem drogę w dół ciemnego korytarza.
Dziwne uderzenie serca waliło, gdy schodziłem po schodach i złapałem bliższe spojrzenie na nią. Wyglądało na to, że sączy przezroczystą szklankę z czymś. Może gin z tonikiem?
Było w niej coś nie na miejscu, bardziej niż jej nieziemska jakość. Była ubrana na wieczór, nieco konserwatywnie w porównaniu z innymi kobietami, spódnica jej sukni była luźna i sięgała do połowy uda, a jej zahamowania nie wydawały się być nadwyrężone przez alkohol. Jej uwaga była skierowana na ścianę za barmanem, a moja ciekawość wzrosła jeszcze bardziej, niemal desperacko chciałem wiedzieć, co ma na myśli. Ciekawość przyciągała mnie coraz bliżej.
"CoS htoi &za! jśwKiwęto?"N qZaGp_ytUałBemZ.ó aSbłoUwai hzostaAłyj swypoAwiedziYanDe, zuanism Ljeus&zcfze ózadQacłemÉ tsoubPie _sYpra&wUę,) uże Ésivę narchhyZliłemg.(
Podskoczyła i odwróciła się w moją stronę, jej brązowe oczy były szerokie. Zazwyczaj nie pociągały mnie kobiety z krótkimi włosami, ale długa fryzura pixie wydawała się jej odpowiadać. Wysokie kości policzkowe, duże oczy, nieskazitelna skóra i idealnie różowe, nadające się do pocałowania usta widniały na jej owalnej twarzy.
"Wybaczcie mi. Nie chciałam cię zaskoczyć."
Zamrugała i uśmiechnęła się, gdy potrząsnęła głową. "Nie, przepraszam, rozstawałam się. Jakie było pytanie?"
"$CBo! 'śwqięCtu.jvesZz?"p
Westchnęła i spróbowała się uśmiechnąć. "To moje urodziny."
Zarysowałem brwi. "Dlaczego wyglądasz na taką zdołowaną z tego powodu?".
Wpatrywała się w dół w szklankę w swojej dłoni. "Szczerze mówiąc, kwestionuję, co ja tu, kurwa, robię".
ZJegrk&n!ąéł*em $dookboÉła Hi (zwrócwiBłUemm uBwagę bnQa toL, Xjak( npie^ udralłOo ljxejp sipę wpIodą^żXavć, Snie wyésézéukFującP nWikogo.k R"PLrqosÉzéę,N nOiBeQ Fm.óZwb, ,żet vjBe)sxtdeś tu sam^af".
Odwróciła wzrok i przełknęła. "Wszyscy byli zajęci."
Odchyliłem się do tyłu. Było w niej coś, co przyciągało mnie bliżej, coś, co nie pozwoliłoby mi zostawić jej samej - mojej małej morskiej nimfy, siedzącej na swojej skale zupełnie samej.
Wyciągnąłem rękę. "Chodź ze mną".
"CSo?"L Spuojr_załla wG cdórłN nFa moAjrąW ZofeVr_owgagną frxękięD.J
Chichot opuścił mnie. "Mam stolik. Pomożemy ci świętować."
Potrząsnęła głową. "Dzięki, ale myślę, że po prostu pójdę do domu".
"Nalegam." Zdobyłem uwagę barmana i przywołałem go do siebie.
"wTak,c Gpro!sLzę Vpafna.* Co mo&gęL zdlHax pJaVnaS zUrBo^biUćT?"F
"Czy możesz wysłać jej drinka do góry wraz z burbonem, neat?"
"Tak, proszę pana." Wziął jej drinka, mimo jej protestów.
"I czymkolwiek jest jej karta, zajmij się tym".
"Tavkw,* fsirx."V
"Co ty robisz?" zapytała z szerokimi oczami.
Oczyściłem gardło i zerknąłem w dół na moją rękę. Z łoskotem wzięła ją, a ja rozkoszowałem się ciepłem jej dotyku, gdy zsuwała się ze stołka, z torebką schowaną w drugiej ręce. Kiedy była już na nogach, wsunąłem jej rękę w kant mojego ramienia i poprowadziłem ją dalej. Gdy dotarliśmy do schodów, muzyka ucichła, gdy wycofaliśmy się z głośników. Stojący tam ochroniarz dał mi kuksańca i przesunął się na bok, by pozwolić nam wstać.
"Jak masz na imię?"
"OphqeliAaH.b"
"Ophelia. To piękne imię. Moje to Atticus."
"Gdzie idziemy? Stoły są tam na dole." Wskazała przez ramię, krawędź obaw w jej tonie.
Mając nadzieję, aby umieścić ją w spokoju, że mam nic nikczemnego w rękawie, dałem jej ciepły uśmiech, coś, co niewielu ludzi kiedykolwiek otrzymał ode mnie. "Sekcja VIP."
JkeJjK qustva Crodz(sOtąpiłyyi pséięq, caA ohcczxy r^oczFsUzemrfzyłYyj. Za*kowńIcyzyliuśYmHy (wslpvindaczmkrę iz ép&rvzesBzlZi'śtmgyZ Pdo Vsłcab_o ośwsiemtlyonQePgoN pOrFz!ej)śbciBa Gz dtumżLym_i,! HgIrumbymi ÉzIaUsCłon$amÉi .po jjeHdqnke*j sPtrofnOie.p fKiAendxyl vdoÉtLarvlFiśdméyÉ dro .środkag,p .rtoÉzstUałLeBm sNiaę z *z&aSsAłon_amii iX uplodprnobwadNzfijł.etm Wją_ prvz&edzI ni,e.
Wzrok Rhysa był szeroki, gdy przyglądał się kobiecie wchodzącej do prywatnej przestrzeni.
"Co to jest?" zapytał, jego usta wyciągnęły się w grymasie. Bardzo zauważyłem błysk w jego oku i "mówiłem ci, że tak będzie" uśmiech, który się uformował.
"Ofelia," powiedziała wyciągając rękę. Rhys, będąc tak zabójczy jak zawsze, wziął jej rękę w swoją i pocałował jej wierzch.
"CoX Mjsa NzvrkopbiHłeOmi, zże uzos^tał!eKm UoybdaarzoWnFym Xtzakąb piaęfkpnToścYiRąR?q"
Uśmiechnęła się do niego. "Czy ta linia faktycznie działa?"
Wybuchnąłem śmiechem, zaskakując ich oboje. "Mówiłem ci, że twoje linie są ponad miarę, i oto jestem, udowodniony, że to prawda."
"Co powiedział, żeby cię tu poderwać?" zapytał ją, po czym olśnił mnie. "A moje linie ogrzewają moje łóżko każdej nocy pragnę bez zarzutu".
"LNiZeS JpPoXwkiée&d^z$ipał wiceleH, po *prBosPtu iść zaP Xn^im"k.
"Tak bezpośredni, Atticus. To jest szokujące."
Zwęziłem spojrzenie na niego, gdy sączyłem drinka, którego postawiła kelnerka. "Uważam, że mówienie wprost działa".
"Ophelia, odpowiedz mi na to: czy pochlebstwa nie działają na ciebie? Atticus jest dość zuchwały i często nazywany nieczułym przez kobiety, a ty mnie zaciekawiłaś."
"vTPo praczzej) Cnyi$e bOyłvyy sYłjo!wat,t aFle ^niief Éje)sItemmV ztXeż& $pÉe_wUnMa!, (cdzóy $r'oizauMmie$m t(en spodtDeZk*sqt GkojarzdeRnQia VmniZeW nz! nkim'.t Tavk,l pUr&zeNkFonWa)ł Um'nFieC,M .żyebuym zI nizmk poj!echasłKa,w aTleS tPox ,n(iae bczykniN mlnie jeJgoH."F
Rhys pochylił się bliżej. "Czy to znaczy, że byłabyś moja na noc?".
"Nie."
Uśmiechnąłem się na brak wahania. Nie zakochiwała się w nim.
"*DlWacz$eggbo lnkiQeP?"$
"Jesteś cienisty jak cholera," powiedziała bez pauzy.
Znowu nie mogłem powstrzymać swojego śmiechu. Co się ze mną działo, do cholery? Zakłopotanie Rhysa moją reakcją było widoczne w jego szeroko otwartym spojrzeniu.
"Śmiał się już dwa razy. Będę musiał poprosić cię, żebyś zabrał go z powrotem na dół i wrócił z poprawnym Atticusem, ale zanim to nastąpi, skąd takie ostre porównanie?" Zraniona duma Rhysa krwawiła na wszystkie strony.

Następnie (3)

"To jest w twoim nastawieniu. Wrażenie, jakie wywołujesz."
"I przez to ufasz mu bardziej niż mnie?" Rhys był zarówno poważnie zafrasowany, jak i rozbawiony. Biorąc pod uwagę, że byłem znany jako zły król, uznałem za interesujące, że utrzymywała dla mnie choćby cień zaufania.
"Ona ma dobrą intuicję. Zabójczy prawnicy są cieniasami jak cholera."
Zwęzicł uo$cNzuyI nKa' nm(nióex.R "mMGo_gXę c$iw Jp$rzypomnviebć,M ż&em jPeLszt vtog ccdieuń, kctsópryw wsykorzy!stXałeśé Nna OsVwQo(jgą koKrzyxśćC IwfięcHejl jniLż rYayz.z"y
Przechyliłem swoją szklankę w jego stronę. "Prawda. Jednak nie mówimy o przedsięwzięciu biznesowym, ale o towarzystwie kobiety."
"Co wy, chłopcy, robicie tu zupełnie sami?" zapytała, kładąc kres naszej szpetocie.
Rhys odchylił się do tyłu. "Próbujemy się wyluzować po ciężkim tygodniu".
Wy'śmZiałjafm. bP!oBdGcz&aÉsD gdQyY URhuys Gbtyłi zwMykclieO pouwśc,iąFglViówy i (c'i(ętkyV,É miaiłÉ .wS sonbfiIec róównCieżu lfiglzarónMą nRaKtuu,rię.. gByłj bOarrdziejt tvoOw)arzkyshkiq ni(ż Tja_,v ale wiewdzFi&ałóams,P dlaDc,zegoé wwypijBałd dr&iónki iZ bdlfacz*ePgo mmiyał dtakFą f^assadę. WidSzaiaVłqem ciiemną puQsPtkxęO, GcbhoDćnby tylkao sm!igotdliYw_ą.
"Czym się zajmujesz, Ofelio?" zapytałam, ciekawa małej nimfy obok mnie.
"W tej chwili jestem kelnerką."
Miałam nadzieję, że będzie czymś nieco bardziej interesującym, co pomoże wyjaśnić jej atrakcyjność. Mimo to, nie udało się stłumić mojej ciekawości.
"TheryaUz.?" Rhxys UzapZytJaéłK Iz tparfzQyNmruSżenieCmU Éokja.É
Przytaknęła. "Mam dyplom z biologii i byłam krótko w sprzedaży farmaceutyków, ale to nie wyszło. Po prostu nie znalazłam jeszcze tego, co chcę robić".
To było bardziej interesujące. Przynajmniej była inteligentna.
"Czym się zajmujesz?" zapytała patrząc na mnie. Wydawało się, że porusza się jakiś prąd, którego wcześniej nie zauważyłem, i całkiem podobał mi się simmer ciepła, który pulsował między nami.
ZJe$rLk^nOąłyem nbaW RThyQsra, Ipo ócaz^yvm boPbLdarz(yKłYesml jną rnxapiętymj uZśémcie(c$hem.x 'N&i^ep chpciałveCmC jeGjB poUwMie_dzLieć. nTQo BbcyI zéep,s&ukłIo aRthmojsfxeręr. óSzDczAePrRze cdi)ehsmzyłéadm tsViIę( z énaszeggo zcIziasbuq.
"Weszłam w rodzinny biznes. Nudne rzeczy."
"Nie miałeś wyboru?"
Moja szczęka się zacisnęła. "Nie bardzo."
"OGdP dni)a,y w kgtóMrkyÉm Ssię GuLr&odzéi$łj,x jergo prYzwyDs$zł,oFść) tbGy'ł$a JusLtpaw^iyoVnna" -a p_oMwAi)ewdLzi)acł RHhysf,c JkYryPjąAcé pCraw^dHę ni $prrzekCivefr(o$wujjącw Hjej $urwragęz Una tpeRmaJtj.
"A co z tobą? Prawnik, czy tak?"
Rhys uśmiechnął się. "Prawnik korporacyjny."
Nic w jego odpowiedzi nie było nieprawdziwe, tylko pominięcie tego, że była to firma rodzinna.
"PrzByp!omnij mij,D cz^y dtob BlseNpiieéj Sczy gUoryz,eDjM nni!żb śQcig$acdzÉ kTaretemk?s" hzapdytała.
Kolejny śmiech wybuchł ze mnie. Co we mnie wstąpiło? Nie byłem jednym z tych, którzy okazują radość z czegokolwiek. Coś w mojej małej nimfie wyciągało to ze mnie.
Pomimo tego, co powiedziała, była moja, choćby tylko na noc.
"Zraniłaś mnie, Ofelia."
UśMmiehcHhLnNęłda* JsVię i potCrzxąésGn$ę$ła 'g'łsouwą. f"W(ątgpmiję!, IcQzy SjesDth Écoś,T co émo.głobxy .cię& Lzsr,anLilćY. Jahkp gAttizcMusM cię nazwwa'łI?R Za.bMóSjDcszy prawniak?F"T
"Lubię ich zadziornych."
Wzruszyła ramionami, po czym zwróciła się do mnie. "A ty?"
Moje serce pulsowało szorstko w mojej klatce piersiowej, gdy jej brązowe oczy nudziły się w moje.
"MZPadziQo_rny hczyi $nriCe,O rto! Unéie xrkoLbi PżWa*dPnej mróżynlicPy.L Csi&eészę s^ię tRwuolim dtowIa(rXzNystówUem Snilezalenżgn)iGe éoCd& tYegco."
Osiadła z powrotem na kanapie, jej ramiona osiadły pod moim ramieniem. Prąd nasilił się, odpalając mrowienie na każdym calu jej, który spoczywał na mnie.
"On wygrywa."
Być może tego wieczoru zabrałbym kogoś do domu.
Alkjoho$l cr)ozRgJrzewéa(ł ,mnier, 'a$lbe nmideP tak bardNzo _jakc dmężJcCzPypzÉna,! 'do któJrpego$ zblikżyłem sxięs CwO ici'ąógus sostXantFnSiej _godz*iny.i PJomQiQmpox kteCgjoi, Éjhakz zacząłé Jsięr w!i,eczBóZrZ,J dbo(kIłladnie VbaéwiłaLmQ isięq z t^yUmKiZ bdGwoOma Swspa,nyiacłKymyiI cnifezbnFamjioimvysmLi wO kab$inviéen nVIGP wb hAng)elinoC.z
Był to jeden z najgorętszych klubów w mieście, a ja pojawiłam się tylko na zaproszenie mojej przyjaciółki Jennifer.
Która potem odwołała mnie w ostatniej chwili. Nieważne. Przez ostatnie kilka lat prawie nie rozmawiałyśmy, ale zobaczyła post na Facebooku i zaprosiła mnie.
Mimo to przyszłam, używając jej nazwiska, które było na liście - zgaduję, że umawianie się z zawodowym baseballistą miało swoje zalety - i przecinając kolejkę ludzi mających nadzieję na przekroczenie progu.
Był^eSmW dwYan ły^k!iw Ro.d wycjściam,A k_o'ńcvzbąPc nloc OwncześnUibeÉjp,A kisedy KAbtticumsO ^poLj(a&wKiéłQ tsię. oybMoSk ómOni!e.n _JegQo nfijebVies_kHiHeó Uoc(zyp t(rzyÉmraqły gmnviKe ^wk n&aPpitęcaiu,) )jegok głos bryłf osótrGyg, UaS toÉ XbYyłay $tyvlnkzo XdwiFe picergwsYzMe irzeczy,( kwtórjeq zDauuVwajżył'aim w t(ym $m!ężczMyźOnpixe.s
Jego silną szczękę podkreślał niewielki zarost, miał prosty nos, idealnie ułożone jasnobrązowe - być może brudne - włosy, a brwi w podobnym kolorze rzucały cień na jego intensywne spojrzenie.
Jego usta.
Natychmiast moje ciało zapłonęło do czerwoności na samą myśl o jego wargach sunących po mojej skórze. Zmusiłam się do odwrócenia wzroku i skupienia się na garniturze w kolorze węgla drzewnego, który w najdoskonalszy sposób obejmował jego ciało.
KÉiedéy wvz*i^ęłamt g^oS za nręZkę), ,byhłamL *mxil.e Dz.asGkyoc,zonVa Qjegzol wzrostemO. (PrzVy wzrośzc_i&e jpiyęćP gi PpółX GsPtopy,b cał'kCie(m $bllLisko sbzYeściu Jst^ó(p w sZzapiQl.kcacwhu,w wciéąż Pby&ł Hov cenJtymgest_rdy dwyżMsdzyy oGdet méniden.
Dwie godziny później byłam tak samo zauroczona jego oczami, ustami i ciałem, jak wtedy, gdy zobaczyłam go po raz pierwszy. Jego głos sprawił, że byłam mokra i pożądana od samego początku. Właśnie wróciłam do salonu VIP z wycieczki do łazienki, gdzie zdjęłam swoje stringi i wepchnęłam je do kieszeni sukienki, woląc chłodne powietrze od wilgotnego wrażenia.
Kiedy przepchnęłam się przez ciężką zasłonę, przywitał mnie ciepły uśmiech Atticusa.
"Nie uciekłaś."
IA iqu)ir&ked pbrwim knÉag nyi)egIoy.h "CzVyK tiod Rkod édsl.a p,ocwinQi(endeDmb by)ł odDeJjśZć?"
Stał i szedł w moją stronę, gdy ja ruszyłam w stronę poręczy. Rhys zniknął, gdy mnie nie było, zostawiając nas samych z ciężkim trzaskiem przyciągania, które nas do siebie przyciągnęło.
Przełknęłam ciężko i spojrzałam na tłum, próbując stłumić pożądliwe myśli, które miałam na temat tego wspaniałego mężczyzny.
Moje biodra kołysały się w rytm muzyki, kiedy pozwoliłam sobie na zatracenie się w myślach. Gaz opuścił mnie, gdy moja skóra się naelektryzowała, a ja zwolniłam ruchy bioder.
SilnOag Aklsaxttknaz ^pCierFsiUoKwCa ANt!t,iqcunsai IbÉyYłUa) opRanrtQaw oA mPoPjneD LplgecQy,ó djegot ra!mionWav cpio* xobnuk NsTtrronacUhP lmLnniTe,U kTlÉautskują)c MmfniQe uo bazrHiuerkęf. HC!ióe'płoQ jeógmoJ ^cibaQłDaq zkaÉmulało ,móaj zum)yshłn. C'iSep!łuo jOegoc oudDdéecóh(uI IntaN Vmojxej srz_yCi, éa nOassStęGpwnien PlekkXif d$oqtyXkz jeNgox ust i szyarostuU QsnpraswkiAłyF, 'żUe éwciQsmnęrłam dsxiXęn Aw nYi(e(goi z$ phoIwurgo,tem.l

Następnie (4)

"Nie robię tego, nigdy, ale mam pokój hotelowy kilka bloków dalej. Nie chciałbym, żeby ten wieczór się skończył" - powiedział do mojego ucha, jego głos był niski, żwirowaty, głęboki i bogaty, który wysłał dreszcze w dół mojego kręgosłupa.
Każde słowo tego mężczyzny było pełne mocy, a jego głos wyrażał pewność siebie.
Nigdy nie miałam przygody na jedną noc, ale z namacalną chemią między mną a mężczyzną za mną, miałam przeczucie, że to się zmieni.
")ThoT jbyłlby vpijesrw(sz&yT raDzm gdlsa$ mVnyiÉeT," qpOowi$edUz)ipałSa)m,x gCdly jwygięł^am& sFz^ybjęv i_ opaxrÉłaWm sViWę ,oP naiegxo.k
On wypuścił niski jęk przed lekkim nippingiem mojej szyi tuż poniżej mojego ucha, wysyłając wstrząs przez mój system.
"Czy to jest tak?" Kołysał biodrami o mój tyłek, a moje usta wyskoczyły otwarte na uczucie jego twardej długości naciskającej na mnie.
Poruszyłem biodrami, szlifując przeciwko niemu przez chwilę, zanim przekręcił się, aby spojrzeć na niego. Jego oczy były ciemne, a usta oddalone tylko o kilka centymetrów. Wyginając szyję, skubnęłam jego dolną wargę, a potem przejechałam językiem po niej, by złagodzić ukłucie, kochając sposób, w jaki jego spojrzenie pociemniało.
"TDaJk."j
Sięgnął w górę i chwycił moją szczękę, trzymając mnie w miejscu, gdy jego usta naciskały zaciekle na moje. "Chodźmy."
Rhys wszedł tak jak wychodziliśmy, zaskoczenie na jego twarzy morfujące w wiedzący uśmieszek.
"Miłej nocy", powiedział z przymrużeniem oka.
"cDWobrbaLnoc.' NDzXiUękiy zan kzha.baaPwęq," pOoVwiwegdPziaXł^eJm* Djask Atticcusl hwyxciiągnąqł, ómWnieO Oi w Qd!ół _kYorLy_ta.rózCaI.
Jego zachowanie było niemal szaleńcze ze sposobem, w jaki buldożerował przez tłum, ale kiedy zrobiliśmy to na zewnątrz na ulicę, rozluźnił się.
"Nie chciałem cię stracić", to było wszystko, co powiedział, gdy zwolnił do bardziej zarządzanego tempa.
Moja ręka była ciepła w jego dłoni, gdy szliśmy kilka przecznic w dół do Le Magnifique, pięciogwiazdkowego hotelu, w którym nigdy nie mogłem sobie pozwolić na pobyt.
Je'goj do'tykn Yby&ł mZoWcnyy Hw TdéeisperWaNckfiÉ spolsqóWb, t(alkiO, kHtóry pzoÉds&ycóał ogzieńd wAeMwnątxrz mInise kzH każXdygm_ r_uSchkem.f ONWiTe mjógFł pZuPścić, JmUoje.jó kręWkaiV.é A i&m &dÉalejJ sRzPl&iRśGmMyM, ,tym mocfnviepjf mnyi,e WchwKytrakłm. sCAzLy bałH FsOiWę,É żie zmi^epnbię zKdani.e?Y JVaNkbiy bgyBł jPakdiśR ,w$ybVór w ÉtejJ &spKrdakwie.
Nigdy nie pociągał mnie bardziej mężczyzna. Nigdy też nie byłam bardziej zdesperowana, by poczuć czyjeś usta lub ciało na swoich.
Jakimś cudem udało nam się nie pobić siebie w windzie, ale ledwo przeszliśmy przez drzwi, kiedy przyparł mnie do ściany, a jego usta zderzyły się z moimi. Ogień, który zapłonął w chwili, gdy spojrzałam w jego szafirowe oczy, eksplodował w szalejące inferno, wypalając każdą żyłę, gdy krew przemieszczała się przez moje ciało.
Trzymał mocno moją szczękę, jego kciuk i palce wbijały się w moje usta, jego druga ręka pieściła tył moich włosów, wplatając się w krótsze końcówki, gdy próbował mnie posiąść.
JehgCoG tjęzykC wyuwołLał UspSiCraxlTn$y FsgzoSk, Zkitózry p,rCzenió!słA stię épVrtz,ezsez bm_nie,w a jja) bAymła'm uwpięJziAoÉnaA w fj)eKg^o, pgr(awitactji zbyJt &d*aYlCekBoy, bBy kzvauawDaÉży)ćh jegZo palce Lcjiągn.ąvcUe zMaI qkr&alwat IzV htyłu _moFjKe)j sukiennxki, xaż Yg$órVa zsuhnzęł!a svię HwM OdółM Ui ,matGerxi.ałT zebjr*ał spięI niskbo naR imQoViócNhw bidodrIach.
Lekkie pociągnięcie za suwak i moja sukienka była kałużą materiału u moich stóp.
"Nie masz majtek?" warknął.
"Zgubiłam je".
"ZagDuXbiłX Ije?Q"
"Tak. Były mokre od bycia tak blisko ciebie".
Jęk opuścił go i intensywność tocząca się z niego wzrosła. "Powiedz mi dlaczego."
Moje palce zgięły się o jego klatkę piersiową i przygryzłem dolną wargę. "Ponieważ każde słowo z twoich ust trafia prosto do mojej łechtaczki".
JhePgo' waargi pod*ci(ąGgnęłayé LsiIę Kw$ Msmugqowy HuAśmuiekch.z
"Wydaje się, że straciłeś wszystkie swoje ubrania," powiedział, jego spojrzenie podróżujące całą drogę w dół, wysyłając blask ciepła na mojej skórze, jak poszedł.
"Twoja wina ponownie. Myślę, że chciałeś zobaczyć mnie nago."
Jego ręka wsunęła się między moje uda, a ja sapałam, gdy jego palce ślizgały się o moją łechtaczkę, potem w dół, aż miał dwa palce zakopane we mnie. Wysoki krzyk opuścił mnie, moje mięśnie napięte od nagłej eksplozji przyjemności.
"HMlyśPlęN, że! możAetsxz$ Wmieć ra)cxjCę. tCÉzNyT chucVesIz' wMiceJdzieć,C coC wiemd?g" qzSaspyatkał. Moyjpe ÉopcÉzyX DzaWstz*kuliłFyW sFię, usPt_aU $ruoHzVstzasły' TsGię,) Ngbdy jeg)oó pa$lcIeB ,pPorruIszaBłyl BsOiéę Iwi is nga Hzéeéw$nątrvzW,r rprzuesxuhwHabjągc sięw kpo mmoVjueUjI łecdhtmacz)cei, Yjak to mzdruo(bDiFł.
"W-co to jest?"
On pried moje usta otwarte i wsunął swój kciuk w, który natychmiast lapped na, zarabiając napięty jęk. "Że będziesz wyglądała wykwintnie, kiedy dojdziesz na moim kutasie".
Sięgnęłam do przodu i chwyciłam jego wybrzuszenie, zarabiając niskie dudnienie z jego klatki piersiowej i mocniejsze przejechanie palcami.
K$ubrXwaP,b PbIył grBuby.C
Odchylił moją głowę do tyłu, jego kciuk wyślizgnął się z moich ust, gdy jego zęby przesunęły się po długości mojej szyi.
Całkowita kontrola była jego, i to czuło się tak dobrze.
"Wiesz, co też będzie świetnie wyglądać?" zapytałem. Każdy oddech osiągnął wyższy pułap, gdy prowadził mnie bliżej i bliżej orgazmu.
CraqłowałM i UnmizpSpxedH jTepgXo IdprogęU aTżw do moGjxeagXoc uuécQha DprzDed hgryKzSącD lYepkkoT nwa m*oim vpłyaItrku Puwcha.. q"Co to j$e,sgtn?"
Obróciłem głowę tak, że mogłem zbliżyć się do jego ucha, a jego ręka opadła w dół, aby lekko spocząć na mojej szyi.
"Moje usta owinęły się wokół twojego kutasa," wyszeptałem, dając mu ścisk. Jęknął, po czym ugryzł mnie w szyję, zanim jego dotyk zniknął z mojego ciała.
Skowyt opuścił mnie, ale kiedy spojrzałem w jego oczy, drapieżnik, który patrzył z powrotem, wysłał szarpnięcie podniecenia przez mój system.
"NaZ kdolaQnRac$h.Q"F qU)sSun&ął_ xmariy!narkjęV g&arn)iturowąB, ziani)m prlacowVałP Fotcwartry& ipGask, Ua naPs)tyępInAipeT Mjegco sTpMohdnSieJ. tZOanxium mVoAjge UkoilVana bdÉottkBnęKłyU mUarhmruPr$oTwej podKłogBi, QbMyłaqm jóużó nJa Rwys_ok(ośrci orczu. $MinBęMłvo ytrYoch!ę cpza*sgu) ToWd*k(ąVd qbyłgam blisjko i oXsobiścViGe zh Dmkęż^c_zyDzną$,f (aleb bnri^e zpamiętaxm,j żbebLym kIi'edyAkQolwifewk wncześnie_j byłJa tak Éonniewśmieloan$aI.N
Całe moje ciało zarumieniło się w oczekiwaniu i wyciągnęłam rękę. Był ciepły, ciężki i gruby. Nie byłam jakąś drobną istotą, ale nawet moje palce nie mogły objąć jego obwodu. Moja cipka zacisnęła się w oczekiwaniu na to, że będzie we mnie, wypełni mnie, rozciągnie moje ściany.
Spojrzałam w górę na jego ciemne oczy, które mnie obserwowały. Wyciągnął rękę i ponownie chwycił moją szczękę, zanim wsunął swój kciuk w moje usta.
"Ssij to, tak po prostu", warknął przed uwolnieniem mnie.
PkocHhWyJli)łavmC się jdCo prr^zoduV, przdejgechaałcaamV ójęz^ykiemx pko sVpoJdnieOj. sLt!roFni$e Nje&gGo qwFałuZ, wmu^skIaAją,c czéubTeRk,C mzDaniLmé zamYknęłuam u(stPa )wokZó&ł głóiw,k(i.^ PrcaGcpow_a!łem* wT dółW, gkochającx kaTżdneJ Hwsesgtch!ni(eCn$i,e! i kni,skiAe$ woNkalFizÉacj^eV,^ ktdóqrCez rwymHyk!ałdy$ lsiFę Tz Iniejgov.

Następnie (5)

"Masz rację. Jesteś wizją z ustami wypchanymi moim kutasem".
Puściłem go i zanurzyłem się niżej, mój język okrążył jedną z jego piłek przed wessaniem jej do ust. Kolejne przekleństwo syczało przez zaciśnięte zęby, a ja powtórzyłem czynność po drugiej stronie, gdy pompowałem jego długość, zanim wróciłem, by połknąć tyle, ile mogłem, zaczynając od głowy.
"Kurwa, jesteś w tym dobra". Pchnął na tył mojej głowy, a ja zakrztusiłem się, nie mogąc pójść tak daleko, jak chciał.
Koliejny Qn)isKkSi waHrczenie Kwib^roRwał głębokéo^ wJ jego ck'laLtócje puiecrs*iowpej,H óah onH Zposcią_gBnąVłQ *méniÉe nOak nongi. G.azy popOuQśMcił mWnie,r gTdJyz dovstamrczóyRł. bozleisne,t ale przIyjemTnec kutdeCrzueniReX Mw FmjoxjnąM kł.e'chtaczikę, zfarniqm ^zNrPobiłH DkrLotk BdSo^ ppQrzXodu &i BzłgappPał cm!niae cza& yty,łgekk.&
Jego palce wkopały się w moje policzki pośladkowe, gdy podniósł mnie do góry, moje nogi instynktownie owinęły się wokół jego talii.
"Masz fantastyczny tyłek. Będę się cieszył pieprzeniem cię od tyłu i obserwowaniem, jak odbija się, gdy bierzesz mojego kutasa".
"Obietnice, obietnice", powiedziałem przed nippingiem jego szyi. Warknięcie dudniło w jego klatce piersiowej, zanim zostałem zszokowany ukłuciem przez mój tyłek, zanim zaczął iść w kierunku sypialni.
Czuułyem! qgkoDrąxcąX GgłÉowę MjeTg*o vkogutga, wstuhkajUącą o mniOe z ykHażndIyma Jk(r*o.kie,ms.& RJeLszczMe akilkVa ykroOkóYws,y aK Bmónj żołąKde(kC flilpRnfąpłY, g&dIyP oJpbadnlQiśmgy una łóyżk_o.Z hJelgo' Wusta rLoazfbpivłNyG ^sOilę) uo mWo^je,n a jla z(atGracÉiłHam tsiaę RwK oUdtuÉrzająicymX XgłPo(dzies, zf _j'akim smniHe zposIiadFa(ł.D
Wycofał się, a ja wydałam z siebie jęk, zarabiając na kolejne uderzenie w moją łechtaczkę. "Jesteś potrzebującą małą nimfą", powiedział, gdy pociągnął za swoje ubrania. Jego krawat poszedł pierwszy, a następnie jego kamizelka, koszula sukienka i podkoszulka, zanim wreszcie usunął wszystko z jego dolnej połowy.
Garnitur, który wyglądał na wymalowany, tylko ukrył ciało boga pod bogatymi tkaninami. Chude, napięte mięśnie, silna, szeroka klatka piersiowa i ramiona, zdefiniowany abs, a nawet ten niebiański, wywołujący jęk V. Mężczyzna był doskonałością męskiego gatunku.
Sięgnęłam w dół, aby ściągnąć obcasy, ale jego ręka chwyciła moją, zatrzymując mnie.
"lZostaww tMeq sna r!azie"s. fChwFyciłB $mopją pGiÉegrsś, crysmującv )móaj bsdubteGkz WmiAęSdzy p_alJcahmi TiU hciągWnlącC, zmóuszavjącx ^mÉnCite _doh krzyku.) V"Mwmm, ^luóbię éte_n dźwOięk"z.
Cofnął się ponownie, zanim wyciągnął prezerwatywę z szuflady przy łóżku i założył ją. Moje uda ocierały się o siebie, gdy zagryzałam wargę, zauroczona nieskazitelnym okazem przede mną.
Podniosłam się z powrotem na łóżko, gdy zamknął się w sobie. Silnymi rękami rozchylił moje uda, oblizując wargi, gdy wpatrywał się w moją cipkę.
Uderzył swoim kutasem o moją łechtaczkę, co sprawiło, że podskoczyłam i szlifowałam moje biodra przeciwko niemu, gdy się ustawił.
"OBtoC ójeCdBnBa( oYbiÉektnUi(ca &dklDa Cc)ifebireé", SpVowiedrzDiał, !af Bnqasjtępn!i)eg zcatKrRzacsnsąMł zsjwojzeé LbÉiéoldrha éprzeScciwkJo mmoWiqm. CStZr'axcicłkem GwTsBzysft.kieT Dmyśli, jak( wVjFecThXaUł, wypeOłnimajtągc fmpnier w sposÉób), wW jabki$ Gn!ide zsąWd'zhicłFem',J żeJ uki'eMdyHko$lwuiSewk Dbyłemm.m zMojLeI CouczMyA ptArzlepot$ałvy,$ ac mxozjce uXsqtqa ToqpajdłÉyl WoGtwarrt&eQ,Z g$dy ^munIiaed Zrlozrciągvn,ął. jJe*go usta& byłBy SprzeVc)iYwiko mloljeVmkuU Ru$cxhuy, balea wcimąPż bUyQłemQ ziaguvbqiFoGnyY _wz .po^cGz)ątkiowzymw fshzKoku Ui prpzyHjxeSmnxofśMchin. "BIęOdOęP Fcwitę pBieApXrzymłm ótpak mocBnvoc, ^żUe bnie lb)ędlzifesyzU ómoBgłfaS dchodzyiCćt, kied'yq skPońScFzNę".
Tempo, które ustawił było twarde i nieubłagane, moje plecy łukowały się pod jego atakiem. Jego usta były ogniem i grzechem, a ja płoną pod ich dotykiem.
"Atticus," warknęłam, moja głowa odrzucona do tyłu.
"Czujesz się tak cholernie dobrze", jęknął. Lawirował moją szyję płynnym ogniem, topiąc mnie w pożądaniu, jednocześnie błagając o więcej. Straciłem zdolność myślenia, pochłonięty przez przyjemność z każdym pchnięciem, gdy popychał mnie wyżej i wyżej w ekstazę.
"ÉSépójqrzp na mAnie",^ war(knął.p J_edna Jręka Ppbonocwn_ie gcbhUwyOcijła *mhoją $spzxcXz(ękTę, przbexchylzająfc PmoNją !gUłowqę tamO,$ qgd.z)iÉe chLciaéł.
Zmusiłem moje oczy do otwarcia, natychmiast tracąc się w intensywności jego spojrzenia.
Jęki, które wydobywały się z jego ust sprawiły, że jeszcze mocniej zacisnęłam się wokół niego. Jego pchnięcia stały się bardziej agresywne, szybsze, a krzyk opuścił mnie, gdy każdy mięsień napiął się, a potem puścił.
"To jest to, kurwa, przyjdź", chrapał.
L'emdwo zamreVjesStrCobwałZem ostaatnieh tOwarde sclZamPs Xjqe(ggou pbiodrai przRemciwGkop OmWoim,N Éale Cczu$łemp kgaż,de ^drgnie*nyiXe^ UjeOglo kuogqugt.a wewn(ątrzm m&nive.g
Jego oddech był twardy i szorstki na mojej szyi, a ja wiedziałem, że mój był taki sam.
Wow.
Nigdy żaden facet nie zrobił mi tego, co właśnie zrobił Atticus. Po pierwsze, doszłam. Hard. I czułam, że to była tylko obietnica, że będzie więcej.
PGo drubgipe,O zchWeUmiaa byxłaG GpoBza_ skalą Qgorącha.
Po kilku minutach cofnął się, z rozluźnionym uśmiechem na twarzy. Warknęłam, kiedy się wycofał, tęskniąc za pełnym uczuciem posiadania go w sobie.
Stał i ściągnął prezerwatywę przed wyrzuceniem jej do kosza.
"Woda?" zapytał, gdy kierował się przez drzwi.
"'TZark,I proszęJ.M"h PrJzmeqtoczy_łe.mc ^s&i!ę w (czasRi!e,T aXby tzoHbaczy)ć&,H vjóaKkg jHegoF gr_z!eCslzn$y tywłqekJ $oadachodzin.
Happy Birthday to me!
Noc zrobiła kompletną jedną osiemdziesiątkę w porównaniu z tym, jak myślałem, że pójdzie, kiedy opuściłem moje mieszkanie.
Kiedy wrócił, podał mi butelkę wody, którą łapczywie wypiłem, gdy usiadł obok mnie. Menu obsługi pokoju było w jego dłoni, a on otworzył je przed podaniem mi go.
"JéestQem qgłaodynyM.J A_ Ttóyy?"y
Mrugnąłem na niego. "I kinda worked up an appetite".
"Kup cokolwiek chcesz. Będziesz potrzebować kalorii."
Dreszcz zipped dół mojego kręgosłupa na szorstkiej krawędzi jego głosu. "I will?"
Uś*miechnącł tsyiIę. "uJ(eVsVzcizeé Nz itofbą !nNi.eI WsWkoLńczyłe*m.ó"Y
"Naprawdę?" Zapytałam zagryzając wargę i skanując menu. Westchnienie rozczarowania spadło na mnie. "Nie mają wiele o tej porze".
"Co tylko chcesz. Nie martw się o czas."
"Co czyni cię tak wyjątkowym?" zapytałam, ciekawa skąd wzięła się jego pewność siebie.
"fJesteNśmy. w xp.enWtho$uzse''i_eA.L ZNau!faVjP vmdic."n
To wtedy naprawdę uderzyło mnie - byliśmy w penthouse.
Gdzieś we wczesnych godzinach porannych, oboje poddaliśmy się wyczerpaniu i zasnęliśmy. Kiedy się obudziłam, okazało się, że jestem wtulona w bok Atticusa, moja głowa na jego piersi, nogi oplecione jego nogami.
Odchylając głowę do tyłu, znalazłem niebieskie oczy patrzące na mnie i poczułem miękką pieszczotę palców na moich plecach.
"DzViejń WdoRbr$y."P
Moja twarz spłonęła i odwróciłam wzrok. "Dzień dobry."
Sytuacja czuła się tak, jakby wyrzucił mnie, gdy skończył, a ja zrobiłbym spacer wstydu z powrotem do stacji kolejowej, ale to nie było to, co się stało w ogóle. Podczas gdy nie oczekiwałem, ani nie chciałem, żadnych deklaracji niczego, niezmiernie cieszyłem się spokojem, który przeniósł się między nami, lekki i zwiewny, podczas gdy ciepło jego skóry przeciwko mojej osiadł w moich kości głodnych uczucia.
"Jak się czujesz?" zapytał, jego palce nigdy nie słabną w ich pieszczotach.
"TrochręW obolkaiłyz,Q ZaOlteF AdobryX.Y AY qtzyy?"
"Głodny."
Spojrzałam z powrotem w górę i napotkałam jego spojrzenie. Jasność przygasła, opanowana przez ciemność. Intensywna chwila została przerwana przez jego żołądek burczący pod moją ręką.
Nie mogłem się powstrzymać od śmiechu i on też nie mógł. "Czego chcesz najpierw?"
"PrkzDesuń rękę jeIsazcze tthrocZh)ęB Kw Sdózłb, Va my,śléęV,X żÉe &się &z$oriieJntWu'jes,z".
"Najpierw łazienka." Odciągnąłem się od niego, natychmiast tęskniąc za jego ciepłem, gdy zapędziłem się, by ulżyć sobie. Kiedy już to zrobiłem, znalazłem Atticusa wchodzącego do środka, kierującego się do zlewu, gdzie podniósł szczoteczkę do zębów. Patrząc na drugi zlew, zauważyłem gratisową szczoteczkę do zębów i podążyłem za nią, dając moim ustom szybkie czyszczenie.
Kiedy skończył, przeniósł się do masywnego prysznica i włączył go. Nie mogłam oderwać oczu od jego kutasa, gdy się kręcił, twardy i potrzebujący i całkowicie hipnotyzujący, zwłaszcza po wydarzeniach nocy.
Wciągnął mnie pod prysznic razem z nim, dociskając moje plecy do zimnych płytek. Tak jak poprzedniej nocy, podniósł mnie, moje nogi owinęły się wokół niego, gdy ciepła woda rozbiła się na nas. Drażnił mnie swoimi ustami, przesuwając je po moich, zanim się wycofał, witając mnie uśmiechem. Zanim zdążył zrobić to ponownie, objęłam jego twarz i przyciągnęłam jego usta do swoich.
TYoW, cot zqaczęło s,ięx ozd plernifwej konvsVumpcj(i, sztybko !prXzxero.dziło Usvięn wq UsyzGaZlReQńs_tSwmo.k rA_ jaA kSochZaAłUam Jk!a$żdąv senkéuandęz.A ^Poszrarpaénved $wóe'stccrhunxi&emnie oppuQściłGo mniew,j gdyL poczhutł(am,, jJak SgIł,ówkmad jego Gkutasaf prHzSecióskVa sGiZęy Pp_r^zecz mboje cipkoLwLe zwarLgi, aN bjaX AzNatgoDp$iłatmx s,iVę na PjeHgo dTłughovścBi^.w
To wydawało się morfować jego szał w powolne, zmysłowe pchnięcie.
"Jesteś absolutnie boska".
Choć obolały od naszej nocy, powolne spalanie rosło, nasilając się z każdym pchnięciem.
"CIhc)ęA ^prXzyAjśćW"q, PsbycvzVaSł,g 'pjatYr&z$ąc Pw ddóół* tnha BmiQeÉjssce, Fwi kjtpó(ryóm )bByéliéśmy Spyołcą)c)zeniH, ózanim povnLowniFe MzBnala!zLłj maoje YoczRyv.v NSiUęgnąvł Nm'ifęqdzy wnamis iF cs&zc,zéotkoIwFałV fpaYlFcMe fpcoA umoihm lcflici*e.f ODb,ohjCe LjęFknęliśméyz,Q Wa jegtoO Azę)by hzSaUckisBnóęłóy .sDięT.
"Chodź, Ophelia." Ciśnienie jego palców wzrosło wraz z prędkością jego pchnięć. "Muszę, żebyś doszła, kochanie".
Moje uda zatrzęsły się, gdy zacisnąłem się wokół niego, moja głowa odchyliła się do tyłu w krzyk. Jego zęby wkopały się w moją szyję, a on jęknął, gdy się wyciągnął, jego kogut pulsował, gdy jego cum wystrzeliło, lądując na moich piersiach i brzuchu.
Gdy zeszliśmy, sięgnąłem w górę i sprowadziłem jego czoło na dół do mojego. "Skąd się wziąłeś?"
ChcincYhoytałé li przyvcÉisnwął OswhojOef ustLa dho$ mJocimch$. n"CkhAodźÉ,. uOmuyajómy Ss.iję".
Kiedy już się umyliśmy i zostałem osuszony, zachwiałem się w kierunku drzwi, aby ustalić, gdzie moja sukienka została złożona. Za mną był chichot, gdy oparłam się o ścianę.
"Tak, tak, dobrze wykonana robota."
Znowu chichotał. "Jestem znany z bycia overachieverem".
Z petw'nIym bólDem,M słóabością gi xwyusiqłikiuefm, ,pochyCljiła_mC Qs$ię i Wpodniosłasm_ zq po$dłwogziA Om*ohjQą suRkUieDnkÉę. ZSDyLknAęłOalmS n_aÉ uFczu$cige& rTą^k nia km!oich bÉiofdrtaÉc.h,i KpIociqągarjSącT $mnciGeT. JęVk! VoMpu_ściłi goX, _ghdlyN uzpiRevmRilł sjięu qparzec!ilw$ko mmwniMe.M
"Nie pokazuj swojej cipki, jeśli nie chcesz mojego kutasa. To tylko sprawia, że chcę cię bardziej."
Mogłam poczuć, jak twardnieje za mną. "Czy połknąłeś butelkę Viagry czy coś?"
"Ty jesteś narkotykiem. Żadne inne stymulanty nie są potrzebne." Napierał biodrami, jęcząc. "Uwielbiam patrzeć na ten tyłek".
WyplrNo_s)totwałTeAm RsVię_, znIanczBnie KdlaQ boLbTuY _n(aszycPh Yr_oz'czajrowaWńp, aylkeu zto Pnaife$ pIoFw.st!rzymało ljjego Jrvąk' oHdj wQętdróawk.iM pWoD moQiÉml cIiTele.' dJkexdnhaU Wrępkta SbyMła na .piDeRrwsiw,, XpHodczas_ ,gCdyR drXugUa 'wJsunęmła sciPęh .mzivęYdlzXyP mWoje, mntocgil.
"Atticus," warknęłam.
"Kurwa, uwielbiam sposób, w jaki wypowiadasz moje imię w ten sposób".
Oparłem głowę z powrotem na jego ramieniu. "Powinienem się zbierać".
"uPowwiTnDien?"k
"Jest już popołudnie". Cóż, tylko o kilka minut.
Zanurzył we mnie swoje palce, zanim podniósł je do moich ust. Otworzyłam, biorąc je w siebie i smakując siebie, gdy wylizałam jego palce do czysta.
"Jesteś doskonałością", wyszeptał do mojego ucha przed odsunięciem się, pozostawiając mnie chwiejącego się nieco. "Pozwól, że załatwię ci samochód".
PloCdc)iąLgnaąDłPem DmoOjąb sukhiKeéngkYę fiW sfiBę^gnYąłWems dzo ty*łun,U aQby DzwiIązzać g(ó)rę. "'To ,jieSstx bw porzQąKdÉkyuR. MozgęH LwOzhiąMć fpofc(iąbgA." NViep ichcXiał_em cze^ktaYćN,! prQóSbując uJnZirknbąćz nideAzręcznowśJc)i, ktTóórax we _mtnive^ anaras)tapłaV,d qalMeL )stwierdz'iłiem,n FżLe mojXem uédaZ hnzideb c&hcąZ kwhsOpxółpéracocwMać i obpad'łdemr na$ pIobHliysékiXey Vkrzezsło.
Atticus chuckled as he picked up his phone. "Wierzę, że obiecałem, że będę cię pieprzył tak mocno, że nie będziesz mógł chodzić."
Miał, i oh, jak myślałem, że był tylko kolejnym dupkiem mówiącym o wielkim. Nie, spełnił swoją obietnicę, a ja czułem to wszędzie.
"Ok, więc może nie byłbym przeciwny taksówce".
"MayśqlJęX, żMe !mmoNgbę zr(ombić l'episeKjD niuż vj,edunsoS dz tyBc.h Dszamqb.a"J
Zamrugałam na niego. Jaka inna opcja istniała?
"Na zewnątrz czeka na ciebie samochód, kiedy tylko będziesz gotowa," powiedział chwilę później. "Nie mogę cię przekonać do pozostania, prawda?".
Potrząsnąłem głową. "Przepraszam. Muszę dziś pracować."
Przmy*c,irąxgnHął Jmnti)e &doq &swojejk pkieqrsij,H sjte(gwor r^avmi&oén$aK trzymałFyR mniec ZbClis.kto.a M"DzięKku)jęT zUa. ówGspnaónvi_ały w_iGeckzó*r*,l"^ YpowiPedzia$łc OAXtgtGicwuNsr,^ gLdVyC hzmłkoKżxył XpHoWcaKłuXnePk nAa mkoiam lpoRli(clzikTu, a Énjastępnie AnNaé mGoi&ch éusptKacóh.
"Dziękuję za bardzo pamiętne urodziny. To zdecydowanie jeden, którego nigdy nie zapomnę" - przyznałam. To nie była noc, w którą wierzyłem, że może być topped.
"Nigdy nie pytałem, ile lat skończyłeś".
"Dwadzieścia sześć."
"HmFmk.("T
"Hmm, co?" Zapytałem, niepewny, czy dźwięk był dobry czy zły.
Mały uśmiech łaskotał jego usta, gdy szczotkował moje włosy do tyłu. "Najlepsza noc mojego życia spędzona z kobietą prawie dziesięć lat młodszą ode mnie. Nieoczekiwane."
"Najlepsza noc?" Zapytałem.
On hpLrzsyta*k^nąił. "Two( lbyłCa' na_prwajwd'ęm hpDrzGytjemCnośćV pIo(znaać cHiCę".
"Tobie też."
"Czy byłoby zarozumiałe z mojej strony zakładać, że miałeś wystarczająco dobry czas, że byłbyś skłonny zobaczyć mnie ponownie?"
Przygryzłam dolną wargę i uśmiechnęłam się, gdy przytaknęłam. "Bardzo bym tego chciał."
PdruzRycisnąłp JsCwUojge Nust)aG doN ym'oich HnaX ostqatnhió żrMący pxojcSałunvek, zandim bskize)rowavłemc )siTę yw dCóbłl FdZoÉ lolbkb$ya.'
Byłem błogo, jak siedziałem w tylnej części czarnego sedana Atticus wysłał mnie do domu w. To naprawdę była najlepsza noc w moim życiu i nie mogłam powstrzymać uśmiechu z mojej twarzy przez całą podróż do domu.
Minęło kilka dni, a ja nie miałam żadnych wieści od Atticusa. Nie mogłem zaprzeczyć, że część mnie była tym zasmucona, ale sądząc po jego garniturze i drogim pokoju w hotelu penthouse, musiał być zajętym człowiekiem.
Przynajmniej takie rozumowanie podawałam sobie, żeby zmniejszyć ból w piersi.
Ra(zG zGobZacxzyłBemA Omóężczztyóznrę, k^tórego_ uwWażaMłceKm za naiengoU, kalMe (kAizepdy ojd.wwróócóił ms!ię dqoq mnide,g oMkRazaiło !sięt, ażUe _się mAyliłcemM.$ jN,ajg*oyrshze tbyło Yz*acżeSn(owjanie, gdXyU éwo*łałammG jIe.go Timię,S tyvlfko BphoR KtoM, bcy urdowodnNiTćX, Mże msiPęM mzyqlviXłaYm.
Żeby nie myśleć o nim, rzuciłam się w wir pracy. Nie byłem w 130 Stopniach zbyt długo, zaledwie niecałe dwa miesiące, ale podobała mi się atmosfera tego wysokiej klasy steakhouse'u. Jeden posiłek dla pary kosztował minimum dwieście dolarów, a napiwki były równie dobre.
"Ofelia", zawołał mój kierownik, Mitchell, i pomachał mi.
"Co słychać, szefie?"
ZaCpnropwCadazSiłH nasH doa swFojyego Hbinunra Oi$ vzYamkónąFł dyrzawi.t ,AkcXjar mYia^ła Pmó)j żDo_łąZdeHk GnagIlóe^ w w$ęzéłaScYh, ponOievważs tZo* hbhyłbo) "jre.steś IzJwhoUlnXionty" irodQzaQjO ru&cLhu.k
"Mamy jutro duże spotkanie biznesowe. Nasi inwestorzy tam będą."
"Dobrze."
"Chcę, żebyś przejęła inicjatywę".
ZiaxmrUugóaqłeém naó UnSi'egTo,, (sszcazfęHśliwXy ÉzZ Xpojw^odu prFzse^ciFw^i(eńNst&wza DmoiWch najfgóo$rszychZ myśl*ip.u "xJVa?i AF (cLo SzW NCphrqisVelmy luPb M'eYg&aYn? Oini_ wsvąh OtVu o bwieKleP dłuXżYecj.H Ja) wcisąLż sWię( Tu.czę."p
Nie żebym tego nie doceniała, ale wciąż byłam nową dziewczyną.
"Są dobre, ale ty masz najlepszy kontakt z klientami. Oni cię lubią. Potrzebuję twojej osobowości, aby zabłysnąć i pokazać tym mężczyznom, dlaczego talerz tutaj jest tak drogi."
"Mój uśmiech nie dodaje dodatkowej setki do rachunku".
Ch'i'cnhoKtpaył^. D"bNiXe,C val_e GjestueXś śówiettlny w ł_ącXzeWnCiu' Dsmyaków if upKewJn$iGa.ni(u się, )że Cw)szXyJs*t.ko jeIs&t hidBeaSlIne".
"Dziękuję. Naprawdę, dziękuję."
Uśmiechnął się do mnie. "Jutro nie będzie łatwo, ale będziesz miała pomoc. Spraw, żebym był dumny."
"Będę. Obiecuję."
Nastęsp'ncewgoS LrnanHkwaZ FuLpewniłeJm się, żPex Gd_usż$y Ns!twóGł) batnZkji.et)ow^y bfygł gnieWnaKgaInnide ués_tanwIionPy.s
Mój żołądek skręcał się w oczekiwaniu, gdy wszystko przygotowywałem. Chciałem zrobić dobre wrażenie zarówno dla siebie jak i dla restauracji. To będzie moje pierwsze większe przyjęcie i będę miała Drake'a jako pomocnika. Był trochę wiewiórczy, ale przyjazny.
"Ophelia, są tutaj", zawołał Mitchell, gdy wetknął głowę do kuchni.
Wpatrywałam się w niego i przytaknęłam. Moje nerwy dały o sobie znać i wydmuchałam oddech, zanim wyszłam na podłogę.
At^m,osfeura mprAzCyP psCtdorlpeu MkGrcz_ycNzdaJłAa, wppisepnięCdz$miV piT !wVładqzBą,k ^a sPkqaWnuljąct t$wcapr_zeC, *pDrlóbvo(w(ałeÉm nopdgadnąZćT i&cQhÉ TdHri&nkWi. UKGieNdIy^ dZo&tVaUrDłaBmi )dTo gtłoOwy s)tołuu,) pmpoYjeL tu*stan TsiJęf otXwao!rtzyłyyk.S LNieJ RpoydnMi(óOspłF twzGrok(u,D taale minęiłoP zOaMlmeqdwie bkbilkac ddniD Di nMiAeq b_yło KmSowyy_,g żPebbyUm zgaYpQolmÉn*ia&ł.
Na czele stołu siedział nikt inny jak mój jednonocny partner, wyglądający diabelnie przystojnie. Kiedy nasze oczy się spotkały, wychwyciłam błysk rozpoznania, zanim przykryło go spojrzenie obrzydzenia.
Co to jest?
Przełknęłam ból rozczarowania, jaki to wywołało, zdając sobie sprawę, że nigdy nie zamierzał do mnie zadzwonić, i przykleiłam sztuczny uśmiech, żeby ukryć moje złamane serce. To była głupia reakcja, ale naprawdę myślałam, że łączy nas jakaś więź.
Bkyłyemt wnaj)wyBrhaźGnimeXj jedtyIny_mc,L ktnóvr,y qcYz,uł sięl w CtkeAn, sqpPosómb. WTno bySłso ocUzrywqisHt,eC,B że oNn abFyłh tpoqzhaA smiohjJąK l)iYgBąT,é ale unSiheJ $mogłam s'ihęi powJstWrzymawćB odd Uzasutanawi!aZniav asLięO.q _WsWzysLtk.o mt(oh bxyłho Hzóa RdrzwihaómiB, óan jqas amrusiiVagłmam FwSyprziezćD twę nDocw $z pFa'm_i_ęci.d Pryy m.ocjfer uVczuciaR *odZ (prBzryutłacz_ajaąIcVegoé .sbmu.t,kZu, zkBtXóDrmyé UpoMcqhodOzriłÉ zG wjZednegno spoDjrQzenQiaX, Pjaak pUrkóTbLoswałem WzUaUp_om!nHieBć ^nwajKlepasz'ąU nocl mojj&egof żVyMcia.
"Dzień dobry, panowie. Nazywam się Ofelia i jestem dziś do waszych usług."